บัลลังก์หมอยาเซียน - บทที่ 1641 เจ้าเป็นคนไม่เกี่ยวข้องแต่มองเรื่องราวได้ชัดเจน

น้ำตาของฮูหยินเหยาไหลอาบใบหน้า คำพูดของเขาทำให้นางรู้สึกสบายใจเป็นอย่างยิ่ง

นางพูดด้วยเสียงสะอื้นว่า ข้าแค่รู้สึกว่า ลูกคงคาดหวังที่อยากจะมาเจอหน้าพวกเรามาก เขาคงจะมีความสุขมาก เพราะว่า เขาเป็นพ่อที่ดีที่สุด ข้าหวังเป็นอย่างยิ่งว่าเขาจะสามารถมาอยู่ข้างกายพวกเราได้แล้ว 

เขาเหมาะสมที่จะเป็นพ่อมาก เมิ่งเยว่กับเมิ่งซิงเคยพูดกับนางมากกว่าหนึ่งครั้ง บอกว่าท่านพ่อดีมาก

สะใภ้ร่วมตระกูลทั้งสี่ที่อยู่ข้างนอก ต่างก็เงียบไร้คำพูด รอการตัดสินใจสุดท้ายของพวกเขา

ท้ายที่สุด ยังคงเป็นหรงเยว่ที่อดไม่ได้ต้องถามขึ้นมาว่า นอกจากอายุจะมากกว่าหน่อยแล้ว นางยังมีความเสี่ยงอะไรบ้าง 

 อายุมากแล้ว ร่างกายเป็นหนึ่งในสิ่งที่เสี่ยงอันตรายที่สุด ตอนนี้นางมีประจำเดือนแล้ว และน่าจะมีอาการอย่างอื่นร่วมด้วยที่นางไม่ได้พูดออกมา 

 แล้วจะทำให้เกิดอะไรขึ้น หรงเยว่ชะงักไป หรือว่า อาจเกิดภาวะอะไรขึ้นบ้าง ถ้าหากเกิดอาการขึ้น ไม่สามารถตั้งครรภ์ได้อีก ถึงตอนนั้นค่อยเอาออกได้หรือไม่ 

 ไม่สามารถสมมติได้ว่าจะเกิดปัญหาอะไรได้บ้าง เพราะถ้าหากทำการสมมติขึ้นมา จะมีอาการที่อาจเกิดขึ้นได้มากมายนัก มากจนเจ้าแทบจะคิดไม่ถึงทีเดียว ทำได้แต่พิจารณาจากอาการของนางและสภาพร่างกายของนางในตอนนี้เท่านั้น 

ปัญหาที่อาจเกิดขึ้นกับหญิงอายุมากที่ตั้งครรภ์นั้นเป็นเรื่องที่ยากจะป้องกันจริงๆ อีกอย่าง ความเสี่ยงนี้ไม่ได้มีแต่เฉพาะกับหญิงตั้งครรภ์ ลูกในครรภ์ก็มีความเสี่ยงมาก ตอนที่อาศัยอยู่ในท้องของแม่ เป็นไปได้ว่าอาจจะเกิดภาวะครรภ์เป็นพิษ ลมชัก เลือดออกในกะโหลก และอาการรกเกาะต่ำ

และหลังจากคลอดแล้ว ก็อาจเกิดภาวะผิดปกติตั้งแต่เกิด เป็นโรคหัวใจตั้งแต่กำเนิดเป็นต้น

แน่นอนว่า ความเสี่ยงของหญิงตั้งครรภ์มีมากยิ่งกว่า ความดันสูงระหว่างตั้งครรภ์ เบาหวานระหว่างการตั้งครรภ์ โรคหัวใจและโรคไตเป็นต้น

อาการเหล่านี้ ไม่แน่ว่าจะปรากฏออกมา แต่ว่ามีความเป็นไปสูงกว่าหญิงที่ตั้งครรภ์ในอายุปกติธรรมดาทั่วไปมาก

อีกอย่าง เป็นสิ่งที่พบเห็นได้ทั่วไป

หยวนหย่งอี้ถามขึ้นว่า เช่นนั้นผลเลวร้ายที่สุด คืออะไร 

หยวนชิงหลิงส่ายหน้า ผลเลวร้ายที่สุด ก็คือสิ่งที่พวกเจ้าคิดนั่นแหละ ทั้งแม่และเด็กล้วนจะมีปัญหา แต่ว่า เป็นไปได้ว่าปัญหาไม่ใหญ่มาก แต่สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งที่คาดเดาไม่ได้ ถ้าหากตัดสินใจเอา ก็ต้องแบกรับความเสี่ยงที่สูงมาก 

เสียงของฮุ่ยเทียนดังขึ้นที่หน้าประตู  พวกเราตัดสินใจไม่เอา ฮองเฮา ทรงมียาให้นางกินใช่หรือไม่ ยาที่สามารถลดความเจ็บปวดของนางได้ 

ทุกคนต่างก็มองไปพร้อมกัน พวกเขาสองสามีภรรยาจูงมือกันยืนอยู่หน้าประตู ฮูหยินเหยาน้ำตาไหลพราก ดวงตาแดงก่ำไปหมดแล้ว

ทุกคนมองแล้วต่างก็รู้สึกเศร้าใจ น้อยมากที่ฮูหยินเหยาจะร้องไห้ แต่ไหนแต่ไรนางเป็นคนเข้มแข็งมาตลอด

หยวนชิงหลิงค่อยๆเดินเข้าไป มองพวกเขา สีหน้าของฮุ่ยเทียนนั่นหนักแน่น แต่ว่าสงสารภรรยามาก

ส่วนฮูหยินเหยา มีความสับสนมึนงง อาลัยอาวรณ์ เสียใจ มีทุกอารมณ์ หยวนชิงหลิงมองนาง ตัดสินใจแล้วหรือ 

ฮูหยินเหยาสูดจมูกครั้งหนึ่ง น้ำตาก็ไหลออกมาอย่างห้ามไว้ไม่อยู่ บางทีนี่อาจเป็นกรรมตามสนอง 

 กรรมตามสนองอะไรกัน ทำไมจึงโยงไปถึงเรื่องเวรกรรมได้ อย่าพูดเหลวไหล ฮุ่ยเทียนไม่ชอบให้นางพูดเช่นนี้ หลายปีมานี้ นางเอาแต่พะวงเรื่องที่เคยทำลงไปแต่เก่าก่อนอยู่เสมอ

ยื่นมือไปเช็ดน้ำตาให้นาง เขาพูดกับหยวนชิงหลิงว่า ตัดสินใจแล้ว 

หยวนชิงหลิงตอบรับเสียงหนึ่ง ในใจยังคงรู้สึกเศร้ามาก มือทั้งคู่ของนางได้ต้อนรับการกำเนิดของเด็กตั้งมากมาย แต่ตอนนี้ต้องทำให้ตายไปหนึ่งคน

นางหมุนตัว มองไปทางหรงเยว่ ทันใดนั้นดวงตาก็ร้อนผ่าวขึ้น เพราะว่าหรงเยว่ก็กำลังเช็ดน้ำตาอยู่

เพื่อให้สามารถกำเนิดลูกได้ หรงเยว่ทรมานโดยวิธีต่างๆนานามากมาย สำหรับนางแล้ว ลูกเป็นทุกสิ่งทุกอย่าง นางสามารถเสียสละชีวิตของตนเองได้

ที่หรงเยว่ยังคงรู้สึกเศร้าใจเช่นนี้ แค่คิดก็รู้แล้วว่า ฮูหยินเหยาจะมีความรู้สึกอย่างไร

พระชายาซุนและหยวนหย่งอี้ต่างก็เบือนหน้าออกไป ไม่กล้าดูความเจ็บปวดที่อยู่ในสายตาของฮูหยินเหยา

หยวนชิงหลิงพูดเสียงเบาว่า  ถ้าหากแน่ใจแล้ว เช่นนั้นข้าจะทำการตรวจร่างกายให้เจ้าก่อน มั่นใจแล้วว่าไม่มีอาการอื่นแทรกซ้อน ก็สามารถให้ยาได้  

ฮูหยินเหยาตอบรับเสียงหนึ่ง จมูกตื้อตันเป็นอย่างยิ่ง

หยวนชิงหลิงพานางไปทำการตรวจในห้อง ทำได้เพียงการตรวจในเบื้องต้นบางอย่างเท่านั้น

ถามอาการของนางในตอนนี้อย่างชัดเจน จึงได้รับรู้ว่าเกิดอาการปวดท้องตั้งแต่หลายวันก่อนแล้ว เวียนหัวคลื่นไส้ กินไม่ลง ปวดเอวอย่างรุนแรง เพื่อไม่ให้ฮุ่ยเทียนมองออก นางได้แต่แสร้งเข้มแข็งมาตลอด

ฮุ่ยเทียนสงสารนางมาก

นางให้ยาแล้ว กำชับกับฮุ่ยเทียนและฮูหยินเหยาว่าต้องกินยาอย่างไร หลังจากกินยาแล้วต้องระวังอะไรบ้าง

ร่างกายของฮูหยินเหยาสั่นเท่าอยู่ตลอดเวลา น้ำตาที่แห้งผากไปแล้วไหลรื้นออกมาอีก

เห็นแล้วทำเอาหยวนชิงหลิงพูดไม่ออกอยู่หลายครั้ง

เมื่อให้ยาไปแล้ว หยวนชิงหลิงพูดว่า  เริ่มกินยาตั้งแต่พรุ่งนี้ ช่วงนี้ข้าจะมาทุกวัน ข้ากลัวพวกเจ้าจะจำไม่ได้ และกลัวพวกเจ้า …… 

นางไม่ได้พูดต่อ แต่ทั้งสองต่างก็รู้ความหมายที่นางพูด ก็คือเกรงว่าระหว่างที่กินยา อาจเกิดปัญหาขึ้นมาได้

พวกเขาต่างก็รู้ดี อายุมากแล้ว ไม่ว่าจะคลอดหรือทำแท้ง ล้วนมีความเสี่ยงทั้งนั้น

หลังจากสั่งการเสร็จแล้ว ฮุ่ยเทียนก็ส่งพวกนางออกไป

ทุกคนต่างก็เข้าใจดี เวลาเช่นนี้พวกเขาอยากจะอยู่กันตามลำพัง กับลูกคนนี้ สามพ่อแม่ลูก อยู่กันตามลำพังหนึ่งวัน

ตอนนี้พวกเขามีเวลาแค่วันนี้เท่านั้น

หลังจากหรงเยว่ออกจากประตูแล้ว ก็ร้องไห้ออกมา เช็ดน้ำตาแล้วก็ถามหยวนชิงหลิงว่า ไม่มีทางอื่นแล้วหรือ ต้องทำเช่นนี้จริงหรือ 

 พวกเราเคยบอกว่า จะคอยสนับสนุนพวกเขา  หยวนชิงหลิงไม่อยากจะอธิบายเรื่องความเสี่ยงแล้ว เพราะอย่างน้อยหรงเยว่ก็มีความรู้อยู่บ้าง

 ช่างเถอะ อย่างไรเสียชีวิตนางก็สำคัญกว่า หรงเยว่ควบม้าจากไป

 พรุ่งนี้พวกเราจะมาอีก ช่วงนี้ พวกเราจะอยู่เป็นเพื่อนนาง หยวนหย่งอี้พูด

 อืม ข้าก็จะมาด้วย พระชายาซุนพูด

กลับไปถึงวัง หยวนชิงหลิงไม่ได้กลับไปยังห้องทดลอง นั่งดื่มชาอยู่ข้างหน้าต่าง ในสมองเต็มไปด้วยใบหน้าอันเจ็บปวดของฮูหยินเหยา

น้ำตาของผู้หญิงที่เข้มแข็งคนหนึ่ง ทำให้คนที่มองเห็นรู้สึกปวดใจยิ่งนัก

เจ้าห้ากลับมาตอนพลบค่ำ เห็นนางนั่งอยู่ในตำหนักเพียงลำพัง ในใจก็รับรู้ได้ เข้าไปกอดนางเอาไว้ ฮูหยินเหยาอาการไม่ดีหรือ 

 ท่านเดาออกหรือ  

 ไม่ได้เดา อายุนางก็ปูนนี้แล้ว หยู่เหวินเห้าลูบใบหน้าของนาง ถามขึ้นว่า พวกเขาตัดสินใจจะไม่เอาเด็กคนนี้ ใช่หรือไม่ 

 อืม นี่เป็นวิธีการที่ดีที่สุด หยวนชิงหลิงแม้จะพูดเช่นนี้ แต่ในใจนั้นทรมานมากจริงๆ

 ข้าเห็นด้วยที่ไม่เอาเด็กคนนี้เอาไว้ เพราะว่าถ้าหากเอาเด็กไว้ หลายเดือนถัดจากนี้ไปของเจ้า ก็อย่าหวังว่าจะมีเวลาว่างเลย เจ้าต้องเหนื่อยตายแน่ 

ท้ายที่สุดแล้ว เจ้าห้าก็ยังคงสงสารภรรยาตัวเองอยู่ดี

 เจ้าห้า ที่จริงก็ไม่ใช่เรื่องที่มองในแง่ร้ายไปเสียทั้งหมด เพียงแต่มีความเสี่ยงสูง ไม่อยากให้นางเอาชีวิตของตัวเองไปเดิมพัน หยวนชิงหลิงพูดขึ้นเบาๆ

 เจ้าตรวจร่างกายนางแล้ว รู้ว่าอาการของนางไม่ดี ใช่หรือไม่ 

 อืม อาการไม่ดี อีกอย่าง ในกล่องยามียาบำรุงครรภ์ต่างๆปรากฏขึ้นเยอะมาก ในบรรดายาเหล่านั้น ใช้ในเวลาที่อาการค่อนข้างรุนแรงด้วย 

หยู่เหวินเห้ารู้ถึงความอัศจรรย์ของกล่องยาใบนี้ สามารถมียาปรากฏขึ้นมาเองเมื่อจำเป็นต้องได้ใช้ เขาเอียงศีรษะ ในกล่องยามียาเหล่านี้ปรากฏขึ้น นั่นก็แสดงว่า ยาเหล่านี้ต้องถูกใช้ ถ้าหากสุดท้ายแล้วต้องเอาเด็กคนนี้ออก เช่นนั้นยาเหล่านี้ก็ไม่ได้ใช้อย่างนั้นหรือ  

 หืม หยวนชิงหลิงนิ่งอึ้งไปชั่วครู่

 ข้าหมายความว่า ยาในกล่องยาของเจ้า ถ้าปรากฏขึ้นบนชั้นแรก ล้วนเป็นยาที่ต้องได้ใช้แล้ว ถ้าหากไม่มีนัยอื่น มันก็จะไม่ปรากฏขึ้นนี่นา 

หยวนชิงหลิงมองเขา ที่ท่านพูดก็มีเหตุผล เพียงแต่ อาจเป็นไปได้ว่าเป็นการกระทำแทรกแซงของคน 

 อย่าเพิ่งไปสนใจเรื่องการกระทำแทรกแซงของคน สนใจเพียงเรื่องที่ยาปรากฏขึ้นในกล่องยา เช่นนั้นจะสามารถทำความเข้าใจได้ว่า ยาที่ปรากฏขึ้นมาในกล่องยาของเข้า ล้วนสามารถรักษาได้ตรงโรค เช่นนั้นมียาบำรุงครรภ์ปรากฏขึ้น เป็นไปได้หรือไม่ว่าเป็นการสื่อถึงลูกของฮูหยินเหยาคนนี้สุดท้ายก็สามารถรักษาเอาไว้ได้ ถ้าหากไม่มีโอกาสรักษาเอาไว้ได้ ในกล่องยาของเจ้าก็คงไม่มียาเหล่านี้ปรากฏขึ้นแน่ 

หยวนชิงหลิงเอ่ยอย่างนิ่งอึ้งว่า เจ้าห้า ข้าพบว่าท่านเหมือนจะฉลาดกว่าข้าบ้างแล้ว  

หยู่เหวินเห้าค่อยๆยิ้มขึ้นมา เจ้ากังวลใจแทนนาง ฉะนั้นคนไม่เกี่ยวข้องจึงมองเรื่องราวได้ชัดเจนกว่า