บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน - บทที่ 334 องค์หญิงอวี้เผียนเซียนเลือกถูกแล้ว

บทที่ 334 องค์หญิงอวี้เผียนเซียนเลือกถูกแล้ว

ทะเลอุดร หุบเหวสิ้นหวัง

หญิงสวมชุดคลุมฟ้าคนหนึ่งยืนสะโอดสะองอยู่ข้างอ่างปลายักษ์

นางมองคุนหมิงร่างครึ่งนกครึ่งปลาในอ่าง แววตาเต็มไปด้วยความโกรธแค้น

กำหมัดแน่น ทำเสียงขึ้นจมูก “บุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์สารเลว ชิงรู้แจ้งวิชาสูงสุดของเผ่าข้า ทำให้น้องรองธาตุไฟเข้าแทรก”

ใบหน้างดงามของนางเต็มไปด้วยความโกรธแค้น “ไม่อยากเชื่อว่าจะขอสามประกายวารีเทพมาแลกกับวิชาคุนเผิง ได้คืบจะเอาศอก รังแกกันเกินไปแล้ว!”

ใช่ หญิงคนนี้คือองค์หญิงใหญ่รุ่นปัจจุบันของเผ่าคุนสุญตา…คุนอวี้

ก่อนที่คุนหมิงจะถือกำเนิด คุนอวี้มีพรสวรรค์สูงสุดในรุ่นเยาว์เผ่าคุนสุญตา มีชื่อเสียงทัดเทียมกับองค์รัชทายาทมังกรลำดับห้า

และตอนนี้นางในอายุเจ็ดร้อยปีได้ก้าวสู่ระดับผ่านเทวะ กลายเป็นผู้สูงศักดิ์สวรรค์ที่แข็งแกร่งสุดยอดของห้าดินแดน อีกทั้งยังไม่ถือว่าอ่อนแอในผู้สูงศักดิ์สวรรค์

ต้องรู้ว่าสำหรับเผ่าคุนแล้ว อายุเจ็ดร้อยปีก็ยังอยู่ในช่วงวัยกำลังรุ่งโรจน์ กระทั่งหนังหน้าหนากว่านี้ก็ยังถือว่าเป็นโอรสสวรรค์รุ่นเยาว์

ผลงานและความแกร่งของคุนอวี้ไม่เป็นที่ต้องสงสัยเลย

และเพราะเหตุนี้เอง คุนอวี้จึงเป็นเซียนหญิงที่มีโอรสสวรรค์มากมายทั้งทะเลอุดรตามเกี้ยวอย่างบ้าคลั่ง

โอรสสวรรค์เผ่าอสูรมากมายหวังจะให้คุนอวี้ชื่นชอบ จากนั้นก็ไม่ต้องพยายามต่อสู้ก็ก้าวสู่จุดสูงสุดของชีวิตอสูรทันที

แต่สายตาของคุนอวี้สูงส่งเพียงใด

โอรสสวรรค์เผ่าอสูรทะเลที่ว่าพวกนั้น ไม่มีรูปลักษณ์ประหลาดเหมือนหมึกยักษ์แปดหนวด เต่าแบกกระดอง หรือปูที่เดินยังเดินไม่เป็น…ก็มีศักยภาพอ่อนแอจนไม่ได้เรื่อง ต้าน ‘มหาน้ำวนมิติ’ ของนางทีเดียวยังไม่ได้

เจ้าพวกนั้น ไม่มีสิทธิ์ให้คุนอวี้ชายตามองเลย

……..

ในมุมมองของคุนอวี้ ถ้าคิดจะเป็นคู่ชีวิตนาง ไม่มีพรสวรรค์สูงกว่านางก็ต้องมีศักยภาพแกร่งกว่านาง

ไม่เช่นนั้นจะกำราบนางได้อย่างไร

อย่างเจ้าจะเลียได้หรือ

“แล้วก็องค์หญิงเงือกอวี้เผียนเซียนนั่น น้องข้าหล่อเหลาโดดเด่นเช่นนี้ ชอบนางคือเกียรติของนางแล้ว มีคู่ดีเช่นนี้ไม่เลือก ไปเลือกบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์อะไรนั่น มีตาหามีแววไม่ เจ้าวางใจเถอะ รอบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์นั่นมาถึงหุบเหวสิ้นหวังเราเมื่อไร พี่จะระบายโทสะให้เจ้าเอง!”

คุนอวี้พูดด้วยความเป็นห่วง “น้องรองตอนนี้เจ้ารู้สึกอย่างไรบ้าง ยังปวดหัวอยู่หรือไม่”

เมื่อสัมผัสได้ถึงความห่วงใยของพี่สาวทางสายเลือด คุนหมิงก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาบ้าง

เขาพูดเสียงเบา “ข้าไม่เป็นไร พี่ท่านคิดว่าข้าเหมาะสมกับอวี้เผียนเซียนมากกว่าบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ใช่หรือไม่”

คุนอวี้รีบพยักหน้า “แน่นอน น้องข้าคือโอรสสวรรค์ที่แกร่งที่สุดในรุ่นเยาว์ของทะเลอุดร อีกทั้งเจ้ายังหน้าตาหล่อเหลา ร่างกำยำ ศักยภาพก็แข็งแกร่งเช่นนี้ เป็นบุตรชายคนเดียวของท่านพ่อ ภายภาคหน้าจะต้องปกครองทั้งเผ่าคุน กับอีแค่บุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ตัวเล็กๆ จะเอาอะไรมาเทียบกับเจ้า องค์หญิงเงือกนั่นตาบอดรึไง”

ตอนนี้เองหอยเล็กในอกเสื้อคุนอวี้สั่นไหวเบาๆ

แววตานางจริงจังขึ้นมาเล็กน้อย “อ้อ ข่าวจากทางทหารยามบอกว่าบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์มาถึงหุบเหวสิ้นหวังแล้ว”

ของเหลวในอ่างปลาเริ่มไหลเชี่ยว เห็นได้ชัดว่าตอนนี้สภาพอารมณ์ของคุนหมิงดุเดือดเป็นพิเศษ

ถ้าไม่ใช่เพราะกังวลสภาพที่ไม่ค่อยดีในตอนนี้ เดาว่าเขาคงพุ่งออกไปแล้ว

คุนอวี้ตบอ่างปลา ปลอบน้องชายของตน “ใจเย็นๆ มีพี่อยู่! คิดจะเอาสามประกายวารีเทพของเผ่าเราไปรึ ไม่ได้ง่ายขนาดนั้น ตอนนี้พี่จะไปหาเจ้าหนูนั่นและระบายความแค้นให้เจ้า!”

เมื่อเอ่ยจบ คุนอวี้ก็ก้าวเท้ายาวออกจากพระราชวัง จากนั้นเรียกอาวุธวิเศษรูปทรงคุนชิ้นหนึ่งออกมา นางนั่งลงบนอาวุธวิเศษนี้ ก่อนจะพุ่งไปยังส่วนยอดของหุบเหวสิ้นหวังอย่างรวดเร็ว

……

ตัดกลับมาที่ส่วนยอดของหุบเหวสิ้นหวัง

ผู้สูงศักดิ์สวรรค์เผ่าคุนนำเสิ่นเทียนมาถึงแล้ว

หุบเหวสิ้นหวังที่ว่าหมายถึงหุบเหวใหญ่ก้นทะเลที่ลึกไม่เห็นก้น

หุบเหวลึกนี้อยู่มาแต่โบราณกาล มีความกว้างหลายหมื่นลี้ ยาวหลายล้านลี้ ส่วนระดับความลึกของหุบเหว ไม่มีใครรู้

เพราะหุบเหวสิ้นหวังยิ่งลึกลงไปก็ยิ่งมืดและหนาวเย็น แรงกดดันน้ำก็ยิ่งมากขึ้น ทุกที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายเงียบสงัดและสิ้นหวัง

ต่อให้เป็นผู้อริยะระดับฝ่าด่านเคราะห์ก็ไม่อาจสำรวจไปถึงส่วนลึกสุดของหุบเหวนี้ ไปได้ครึ่งทางก็ต้องวกกลับแล้ว

เล่าลือว่าเมื่อหลายหมื่นปีก่อน เผ่าคุนมีมหาอริยะที่สุดแห่งยุคคนหนึ่งกดความอยากรู้อยากเห็นในใจไว้ไม่อยู่ เคยเข้าไปในระดับความลึกสุดของหุบเหวเก้าครั้งติดกัน

ห้าแสนจั้ง~

แปดแสนจั้ง~

หนึ่งล้านจั้ง~

…….

ตอนครั้งที่แปด มหาอริยะท่านนี้ลงไปถึงสี่ล้านห้าแสนจั้ง

ได้ยินเขาบอกว่าหุบเหวสิ้นหวังในระดับความลึกนั้นไม่มีแสงสว่างเลย น้ำทุกหยดหนักราวกับขุนเขา และยังเต็มไปด้วยกลิ่นอายน่ากลัว เหมือนมีดวงตาในเงามืดกำลังจ้องเขาอยู่ น่าขนลุก แต่เมื่อตั้งใจตรวจสอบกลับไม่พบอะไรเลย

ความอยากรู้อยากเห็น เป็นสิ่งที่ทำให้คนเสพติดได้ง่ายมากที่สุด

สุดท้ายมหาอริยะเผ่าคุนท่านนั้นมุ่งไปสู่หุบเหวลึกนั้นครั้งที่เก้า

ครั้งนี้เขาไม่ได้กลับมาอีก แต่หายไปในส่วนลึกสุดของหุบเหวสิ้นหวัง ถูกเงามืดกลืนกินไป

เวลาผ่านไปหลายหมื่นปียังไร้ข่าวคราว

และเพราะเหตุนี้เอง ใต้หุบเหวสิ้นหวังแสนจั้งคือแดนต้องห้ามของเผ่าคุน ห้ามให้ชาวเผ่าคุนทุกคนเข้าไปโดยพลการ

นี่คือแดนต้องห้ามและเต็มไปด้วยความลึกลับ!

เสิ่นเทียนย่อมไม่ได้ลงไปถึงสี่ล้านกว่าจั้ง แต่เขาก็ยังไม่กล้าประมาท

ถึงอย่างไรในหุบเหวไร้ที่สิ้นสุดนี้ก็เป็นที่อาศัยของเผ่าคุนสุญตา แข็งแกร่งอย่างยิ่ง ทั้งยังเคยขัดแย้งกับเขา

หวังแค่ว่าคุนแก่พวกนั้นจะไม่สอดมือเรื่องชิงรักหักสวาทของคนรุ่นเยาว์ ไม่เช่นนั้นคุนยักษ์หลายพันตัวบุกมามืดฟ้ามัวดิน แค่คิดก็น่าขนลุกแล้ว

“บุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ เชิญ”

ผู้สูงศักดิ์สวรรค์เผ่าคุนข้างหลังผายมือเชิญเสิ่นเทียนเข้าหุบเหว

ตอนนี้ เสิ่นเทียนมักจะมีความรู้สึกเหมือน ‘กรรมตามสนอง’ นิดๆ

แต่พระพุทธองค์ตรัสว่า ‘หากข้าไม่ลงนรกแล้วใครจะลง’ เพื่อช่วยคุนหมิงแล้ว เสิ่นเทียนคิดว่าคุ้มค่า!

……

ทันใดนั้นเองพลันปรากฏแสงสีฟ้าขึ้นกลางหุบเหวมืดมิด

อำนาจคุกคามระดับผู้สูงศักดิ์สวรรค์อันยิ่งใหญ่แผ่ปกคลุมฟ้าดิน แม้แต่ผู้สูงศักดิ์สวรรค์แก่ข้างกายเสิ่นเทียนยังต้องถอยไปไม่หยุด

“เป็นองค์หญิงใหญ่ นางมาได้อย่างไรกัน”

ผู้สูงศักดิ์สวรรค์เผ่าคุนหน้าเปลี่ยนสีไปเล็กน้อย เขายังจำที่เจ้าเผ่าสั่งการไว้ได้ดี ‘จะต้องปกป้องบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ให้ถึงอย่างปลอดภัย’

ตอนนี้บุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์มาถึงจริงๆ แล้ว แต่จู่ๆ องค์หญิงใหญ่ก็ปรากฏตัวขึ้น นี่จบเห่แล้ว!

เขาสัมผัสได้อย่างชัดเจนถึงแรงกดดันจากในพลังมหาศาลของคุนอวี้ เห็นได้ชัดว่าไม่ได้มาต้อนรับแขก อาจจะมาหาเรื่องมากกว่า

ถึงอย่างไรทั้งเผ่าคุนก็รู้ชื่อเสียงในความสัมพันธ์พี่น้องขององค์หญิงใหญ่กับนายน้อย นอกจากนางที่รังแกนายน้อยได้แล้ว ไม่ว่าใครก็ห้าม!

เมื่อหลายวันก่อนนายน้อยเสียหน้าให้กับบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ เกรงว่าองค์หญิงใหญ่คงจะอึดอัดใจมานานแล้ว!

ตอนนี้บุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์มาเป็นแขก เท่ากับส่งแกะเข้าปากเสือเลย

เมื่อคิดได้ดังนั้น รู้ทั้งรู้ว่าตนอาจจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ขององค์หญิงใหญ่ แต่ผู้สูงศักดิ์สวรรค์เผ่าคุนคนนั้นก็ยังพูดด้วยความจนปัญญา “บุตรศักดิ์สิทธิ์หลบไปก่อนเถอะ! ข้าจะต้านองค์หญิงใหญ่ให้ท่านสักครู่ ท่านรีบติดต่อเจ้าเผ่า ไม่เช่นนั้นได้เป็นปัญหาแน่”

ขณะพูดอยู่นั้น แสงสีฟ้านั้นเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ เห็นว่าจะลอยขึ้นมาบนยอดหุบเหวแล้ว

ผู้สูงศักดิ์สวรรค์เผ่าคุนเอามือตบหน้าผาก เหมือนว่าจะไม่ทันการแล้ว

“บุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์เสิ่นเทียนอยู่ที่ใด”

เสียงเย็นชาดังกึกก้องในหุบเหวลึก

เงาคุนพันจั้งปกคลุมมืดฟ้ามัวดิน ห่อหุ้มอำนาจคุกคามไร้ที่สิ้นสุดพุ่งเข้ามา

กลางปรากฏการณ์น่าสะพรึงนั้นเป็นอาวุธวิเศษลักษณะคุนสีฟ้าเวียนว่ายอยู่ตัวหนึ่ง ด้านบนอาวุธวิเศษเป็นหญิงชุดคลุมสีฟ้านั่งขัดสมาธิอยู่

นางไว้ผมสั้นสีฟ้า ใบหน้างดงามองอาจห้าวหาญ ดูอายุราวยี่สิบกว่าปี ทว่าพลังที่แผ่มาจากในตัวกลับมากมายมหาศาล

นี่….คือผู้สูงศักดิ์สวรรค์หญิง!

…….

เมื่อเห็นหญิงคนนี้ เสิ่นเทียนยังรู้สึกถึงแรงกดดันบางๆ

นางมีศักยภาพค่อนข้างไม่ธรรมดาเลย หากไม่ใช้ไพ่ตาย เขาคงจัดการได้ยากในเวลาอันสั้น

เผ่าคุนสุญตาสมกับเป็นเผ่าที่ตั้งป้อมสู้กับเผ่ามังกรได้จริงๆ แค่หญิงออกมาคนเดียวยังมีศักยภาพแข็งแกร่งเช่นนี้

ลึกล้ำไม่อาจคาดเดาได้จริงๆ~

เมื่อคิดได้ดังนั้น เสิ่นเทียนก็เดินหน้าหนึ่งก้าวช้าๆ “บุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์เสิ่นเทียน ขอคารวะองค์หญิงใหญ่”

สตรีผมฟ้าบนอาวุธวิเศษลักษณะคุนหันมามองอย่างเฉยชา

แววตานางมองเสิ่นเทียน ต่อมาจากความเฉยชาดุดัน…ก็ค่อยๆ เปลี่ยนเป็นอ่อนโยน

ซี้ด!

นี่คือบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์หรือ

อาภรณ์ขาวดั่งกระต่ายบินหิมะ เส้นผมดำดั่งน้ำหมึกเข้ม

สะโอดสะองราวกับเซียนมาเยือนโลก และยังองอาจเหมือนราชาเทพหนุ่ม

ใบหน้านั้นเหมือนกับผลงานที่ดีที่สุดและสมบูรณ์แบบที่สุดของสวรรค์ ทุกนิ้วทำให้คนใจสั่นสะท้าน ทำให้หัวใจของหญิงสาวเร่าร้อน

โลกนี้ มีบุรุษรูปงามที่สุดแห่งยุคเช่นนี้ได้อย่างไร

เมื่ออยู่ต่อหน้าใบหน้าเช่นนี้ ‘พรสวรรค์’ กับ ‘ศักยภาพ’ ที่ว่า ขาวซีดลงไปอย่างชัดเจน

ตอนนี้คุนอวี้เหมือนจะเข้าใจแล้วว่าเหตุใดอวี้เผียนเซียนถึงไม่ชอบน้องชายนาง แต่ไปหลงรักบุตรศักดิ์สิทธิ์ที่เพิ่งรู้จัก

เฮ้อ~

เทียบกับบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์คนนี้แล้ว น้องรองไม่คู่ควรเลย~

แม้คุนนอวี้จะแข็งแกร่ง แต่ก็ไม่ใช่คนไร้เหตุผล ตอนนี้เข้าใจความอึดอัดใจของอวี้เผียนเซียนอย่างลึกซึ้งแล้ว

ขณะเดียวกันก็เลิกไม่พอใจอวี้เผียนเซียนอีก

ถึงอย่างไรถ้าคิดในมุมอีกฝ่าย หากเอาตัวเองเป็นอวี้เผียนเซียน เมื่อพบบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์คนนี้แล้ว จะมีความรู้สึกกับคุนหมิงหรือไม่

โอ้ว~

น้องรอง เจ้าแพ้ได้อย่างไม่ต้องคับแค้นใจเลย!

……

แค่กๆ~

ถึงบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์จะหน้าตาดีมาก แต่เขาก็จะมาชิงสมบัติสุดยอดของเผ่าไป

คุนอวี้เป็นผู้นำในรุ่นเยาว์ของเผ่าคุนสุญตา ย่อมไม่ใช่พวกหลงรูปที่พอเจอหนุ่มรูปงามก็ไปไม่เป็นแบบนั้น

นางมองเสิ่นเทียนอย่างเฉยชา แก้มแดงขึ้นมานิดๆ เพราะรีบเดินทางมาด้วยความเร็วสูงสุด “เจ้าคือเสิ่นเทียนรึ บุตรศักดิ์สิทธิ์คนนั้นที่ได้วิชาคุนเผิงสมบูรณ์ไปคนนั้นหรือ”

เสิ่นเทียนแอบระแวงในใจ “ใช่ องค์หญิงใหญ่มีอะไรจะชี้แนะรึ”

คุนอวี้พยักหน้าช้าๆ “ได้ยินว่าเจ้าคือบุรุษรูปงามที่สุดในดินแดนบูรพา ตอนนี้ดูแล้วคงเป็นความจริง”

เสิ่นเทียนงุนงง

องค์หญิงคนนี้ เจ้าเปลี่ยนเรื่องเร็วไปแล้ว!

เสิ่นเทียนครุ่นคิดก่อนจะพูดด้วยรอยยิ้ม “องค์หญิงใหญ่ชมเกินไป นั่นเป็นคำหยอกล้อของสหายในดินแดนบูรพา แซ่เสิ่นได้ยินมาว่าองค์หญิงใหญ่งดงามเลิศล้ำ เป็นเซียนที่สุดแห่งยุคในรุ่นเยาว์ทะเลอุดร วันนี้ได้พบ ช่างสมคำร่ำลือจริงๆ”

เกี้ยวอันวิจิตร คนหามคนสูงส่ง คนอื่นชมเจ้ารูปงาม ชมหญิงงามกลับก็เป็นมารยาทพื้นฐาน

เสิ่นเทียนเพิ่งเอ่ยคำ ‘เกรงใจ’ ออกไป ก็เห็นใบหน้าขาวผ่องของคุนอวี้แดงเรื่อขึ้นมายิ่งกว่าเดิม “เจ้าคิดว่าข้างามเลิศล้ำจริงๆ รึ”

ใบหน้าเฉยชาในตอนแรกเผยรอยยิ้ม เหมือนกับน้ำแข็งละลายเป็นน้ำ ใบไม้ผลิหวนคืนสู่ผืนปฐพี

คุนอวี้ลงตรงหน้าเสิ่นเทียน ร่างระหงเตี้ยกว่าเสิ่นเทียนแค่ครึ่งตัว “ไป ข้าจะพาเจ้าไปพบท่านพ่อ”

เมื่อเอ่ยจบ คุนอวี้ก็จับมือเสิ่นเทียนขึ้นอาวุธวิเศษลักษณะคุน พุ่งตรงไปยังวิหารราชาคุน

ขณะเดียวกัน ในอ่างปลาใหญ่แห่งหนึ่ง

คุนหมิงตัวสั่นไหวเล็กน้อย เหมือนเสียบางสิ่งที่สำคัญบางอย่างไป

…….

อาวุธวิเศษลักษณะคุนใต้เท้าคุนอวี้ดูเหมือนธรรมดามาก แต่กลับเป็นอาวุธอริยะระดับกลางแท้จริง มีพลังป้องกันแข็งแกร่งยิ่ง

หากกระตุ้นตราเวทในนั้น ถึงขนาดใช้รูปแบบ ‘มิติแข็งตัว’ และ ‘หลุดจากมิติ’ ที่มีเฉพาะเผ่าคุนสุญตา ลดความเร็วของศัตรูและต้านการไล่ล่าของศัตรูได้

ในการผจญภัยหลายครั้ง มันยังเคยช่วยคุนอวี้ให้รอดพ้นจากอันตรายมาแล้ว

เมื่อนั่งบนอาวุธวิเศษนี้ เสิ่นเทียนรู้สึกนุ่มสบายมาก อีกทั้งความเร็วยังไม่ช้า เพียงชั่วครู่สั้นๆ คุนอวี้ก็คุ้มกันเขามาถึงหน้าวิหารราชาคุน

“เรียนท่านพ่อ บุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์มาถึงแล้ว!”

คุนอวี้ส่งมุทราเวทเข้าไปในวิหารราชาคุน ครู่ต่อมาประตูใหญ่ราชาคุนก็เปิดออกช้าๆ เผยเส้นทางยาวและมืดสายหนึ่ง

สองคนเดินเข้าไปในวิหาร ไม่นานก็มาอยู่กลางโถงใหญ่สีดำมหึมา

กลางโถงใหญ่เป็นชายวัยกลางคนชุดคลุมดำยืนอยู่คนหนึ่ง ทั่วร่างเปล่งแสงหม่น เขายืนเอามือไพล่หลังอยู่ตรงนั้น เหมือนหลอมรวมกับมิติรอบตัว หมื่นอิทธิฤทธิ์ไม่สัมผัสกาย ยืนอยู่ในจุดไร้พ่าย

ต่อให้ตอนนี้เสิ่นเทียนจะเพิ่มศักยภาพขึ้นอย่างมากแล้ว ยามที่เผชิญหน้ากับบุรุษคนนี้ก็ยังรู้สึกถึงแรงกดดันอันลึกล้ำ ไม่อาจต่อต้านได้เลย

สมกับเป็นเจ้าเผ่าคุนสุญตา แกร่งจริงๆ!

เสิ่นเทียนป้องมือแสดงความเคารพราชาเทพคุนอย่างนอบน้อมยิ่ง “ผู้เยาว์เสิ่นเทียน ขอคารวะราชาเทพคุน”

เสิ่นเทียน ในที่สุดเจ้าก็มาแล้วรึ

คุนซวีร่างสั่นไหวเล็กน้อย ดูใจฝ่อนิดๆ

เหตุใดเสิ่นเทียนถึงมากับอวี้เอ๋อร์ คงไม่มีอะไรหรอกนะ!

เจ้าเด็กโง่นี่คงไม่ทำเรื่องอะไรที่บุ่มบ่ามกับเสิ่นเทียนแล้วหรอกนะ!

บุ่มบ่ามแบบนั้นได้ แต่อีกบุ่มบ่ามไม่ได้เด็ดขาด!

ทว่า เด็กสองคนนี้เหมือนจะกลมเกลียวกันมาก

น่าจะไม่ได้ขัดแย้งอะไรกันกระมัง!

ราชาเทพคุนใจเต้นเร็วขึ้น ก่อนจะมองเสิ่นเทียนอย่างไม่กระโตกกระตาก “ดีมาก บุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ ข้ารอเจ้ามานานแล้ว”

ราชาเทพคุนพูดพร้อมกับเผยรอยยิ้มเจิดจรัส

เขาเอ่ยอย่างอ่อนโยน “ขอไม่ผิดบังแล้วกัน ข้ากับอาจารย์เจ้าเป็นสหายสนิทกันมาหลายร้อยปีแล้ว ได้ยินจางหลงหยวนพูดมาตลอดว่าบุตรศักดิ์สิทธิ์คือโอรสสวรรค์ที่แกร่งที่สุดในหมื่นปีมานี้ของแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ ข้าแปลกใจยิ่งนัก!

วันนี้ได้พบ บุตรศักดิ์สิทธิ์คือมังกรในหมู่มนุษย์จริงๆ ถ้าข้ามีลูกหลานเช่นเจ้าก็คงจะดี!”

ต้องบอกว่าเขาเป็นเจ้าเผ่าได้ มีไอคิวไม่เบาเลย

ราชาเทพคุนเป็นบุคคลระดับเจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์ผู้ยิ่งใหญ่ แต่กลับเป็นกันเองกับเสิ่นเทียนเหมือนกับเป็นลุงป้าน้าอาในสำนักเดียวกัน

……

ตีสนิทก่อน จากนั้นค่อยสวมหมวกสูงให้

อีกทั้ง ‘ผู้อริยะ’ ผู้สูงส่งยังเป็นคนสวมหมวกสูงให้เจ้าอีก

ราชาเทพคุนให้เกียรติมากจริงๆ ถ้าไม่ใช่เพราะเจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์เคยเตือนมา เสิ่นเทียนก็อยากจะคืนวิชาคุนเผิงให้ไปเลย

ถึงอย่างไรถ้าคืนวิชาคุนเผิงแล้ว เสิ่นเทียนก็จะได้เพิ่มดวงชะตา

ต่อให้คืนไปเปล่าๆ เสิ่นเทียนก็ยังได้ประโยชน์

แต่ในเมื่อเผ่าคุนยินดีจะมอบสามประกายวารีเทพให้ เสิ่นเทียนก็ไม่ปฏิเสธ ถึงอย่างไรเจ้านั่นก็ล้ำค่ามาก

ได้กินข้าวฟรี ทำให้ข้ามีความสุข~

เสิ่นเทียนยิ้ม “ราชาเทพชมเกินไปแล้ว ผู้เยาว์มิกล้ารับไว้”

ราชาเทพคุนมองเสิ่นเทียนด้วยดวงตาลุกวาว “ในเมื่อบุตรศักดิ์สิทธิ์มาถึงแล้ว ข้าก็จะไม่ปิดบังแล้วกัน ข้าได้ยินมาว่าบุตรศักดิ์สิทธิ์ได้วิชาคุนเผิงสมบูรณ์มาจากในเขตทะเลเบิกฟ้า ดูท่าบุตรศักดิ์สิทธิ์เองก็คงรู้ถึงความสำคัญของวิชาคุนเผิงต่อเผ่าข้า ข้าจึงขอเป็นตัวแทนของทั้งเผ่าคุน ขอบคุณที่บุตรศักดิ์สิทธิ์นำมรดกกลับมาคืน

อาวุธอริยะกับต้นกำเนิดสามประกายวารีเทพเตรียมพร้อมแล้ว ไม่ทราบว่าบุตรศักดิ์สิทธิ์จะสำแดงให้ข้าดูสักครั้งได้หรือไม่ หากมั่นใจว่าเป็นวิชาคุนเผิงสมบูรณ์จริงๆ ข้าจะประเคนสมบัติสุดยอดให้ด้วยสองมือ”

ราชาเทพคุนเป็นคนตรงมาก แต่คุนอวี้ข้างกายตาเป็นประกายขึ้นมา

ได้ยินมาตลอดว่าบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์เสิ่นเทียนเป็นบุรุษรูปงามอันดับหนึ่งของดินแดนบูรพา และเป็นโอรสสวรรค์ที่แกร่งที่สุดของดินแดนบูรพา

ตอนนี้ใบหน้าเขาสมคำร่ำลือจริงๆ แล้ว เช่นนั้นศักยภาพและพรสวรรค์ของเขาล่ะ!

สารภาพตามตรง คุนอวี้แปลกใจกับตรงนี้มาก อยากทดสอบคุณภาพสักหน่อย

ไม่ใช่เพราะอยากใช้การประลองมาแตะเนื้อต้องตัวอะไร ไม่ใช่เด็ดขาด!

คุนอวี้มองเสิ่นเทียน “ข้าสนใจวิชาคุนเผิงมาก ไม่รู้ว่าบุตรศักดิ์สิทธิ์จะประลองกับข้าสักเล็กน้อยได้หรือไม่ แน่นอน ข้าจะกดระดับพลังอยู่จุดสูงสุดกายทองเท่านั้น บุตรศักดิ์สิทธิ์คิดว่าอย่างไร”

……

ประลอง วิวาทกัน?

หรือว่าหญิงเผ่าคุนนี่คิดจะแสดงอำนาจกับข้ากัน

เหอะๆ ฝันไปเถอะ!

เมื่อคิดได้ดังนั้น เสิ่นเทียนก็เผยรอยยิ้ม ก่อนพูดนิ่งๆ “ความจริง องค์หญิงไม่ต้องกดระดับพลังก็ได้”

พูดจบแล้ว พลังในกายเสิ่นเทียนก็เริ่มแผ่กระจายออกมา ค่อยๆ สูงขึ้น!

รอยยิ้มบนใบหน้าของคุนอวี้และคุนซวีค่อยๆ แข็งค้าง

“นี่…คือระดับกายทองรึ”

……………………………….