บุปผาเสน่ห์หา หมอยายอดฝีมือ - บทที่ 326 PKกับม้าลายเสือดาว อันตราย

บทที่ 326 PKกับม้าลายเสือดาว อันตราย

หยุนหนียังไม่ทันได้ตั้งตัว ต้นไม้ใหญ่ที่ใช้ซ่อนตัวอยู่ก็หักกลางลำต้นอยู่ตรงหน้า นางประสานตาเข้ากับม้าลายเสือดาวที่ดุร้าย สูดลมหายใจเข้ารู้สึกหนาวยะเยือกที่สันหลัง จะทำอย่างไรดี ม้าลายเสือดาวมีญาณทิพย์รับรู้ นางบอกว่าแค่เดินทางมามันจะเชื่อหรือ

ไม่รอให้หยุนหนีมีปฏิกิริยาใดๆ เสี่ยวอู่ก็กระโดดพุ่งขึ้นไปอยู่บนศีรษะของนาง “เหมียวๆ”เสียงนี้ราวกับเอาความดีความชอบเข้าตัวเอง แววตาของม้าลายเสือดาวเปลี่ยนไปทันที

คนๆนี้ต้องเป็นเจ้านายของแมวตัวนี้แน่ นางคงมาที่นี่เพราะหญ้าสวนยิง มนุษย์ที่น่าโมโห ม้าลายเสือดาวคำราม จมูกมีไอร้อนพุ่งออกมา มันหมายหัวหยุนหนีพุ่งตรงเข้าไปหา

เสี่ยวอู่หลบหนีมือของหยุนหนี จงใจทั้งเหยียบทั้งกระโดดบนหัวของนาง หันไปเห็นม้าลายเสือดาวกำลังพุ่งมา เสี่ยวอู่ก็เหยียบที่ท้ายทอยของหยุนหนีกระโดดหนีไป ตอนที่กระโดดหนี เสี่ยวอู่ใช้ปากกัดถุงยาจนปริออก สะบัดหัวยาผงก็สาดไปทั่วตัวของเสี่ยวอู่

โรยไปทั่วตัว แน่ใจว่ายาติดทั่วแล้ว เสี่ยวอู่ก็วิ่งสุดฝีเท้าไม่หันกลับไปข้างหลังอีก

ยาผงนี้สามารถกลบกลิ่นบนตัวได้ เพื่อป้องกันม้าลายเสือดาวจะไล่ติดตามมัน บวกกับตอนนี้มีหยุนหนีเป็นตัวล่อแล้ว เสี่ยวอู่ก็ถอยออกจากวงได้สำเร็จ

หยุนหนีกำลังรู้สึกมึนและปวดอยู่ที่หัวตรงที่เสี่ยวอู่เพิ่งจะเหยียบไป พอเงยหน้าขึ้นก็เห็นม้าลายเสือดาวกำลังพุ่งเข้ามา หยุนหนีเบี่ยงตัวหลบทันที ยิ่งทำให้ม้าลายเสือดาวเชื่อว่าหยุนหนีเป็นเจ้าของเสี่ยวอู่จริงๆ เป็นหัวขโมยที่จะมาเอาหญ้าสวนยิง เสียงคำรามดังเป็นระยะ เปิดปากพ่นลูกไฟพลังงานไล่ฆ่าหยุนหนี

เห็นเสี่ยวอู่ทำสำเร็จแล้ว ชิงหยู่ก็โล่งใจปากก็ยิ้มขึ้น “เสี่ยวอู่ร้ายกาจจริงๆ หากเป็นข้าคงหลุดออกมาได้ไม่ง่ายเลย”

“เหมียว”เสี่ยวอู่วิ่งกลับมาได้ยินพอดี ก็รีบยืดอกร้องเหมียวๆ มันเป็นแมวของเจ้านายนะเหมียว ย่อมไม่ธรรมดา ใครก็เทียบไม่ได้

เสี่ยวอู่เอียงคอมองไปยังหุบเขา “เหมียวๆ”

ชิงหยู่หันกลับไปมอง จูนจิ่วขุดได้ครึ่งหนึ่งเกือบจะสำเร็จแล้ว ยิ่งเสร็จเร็วเท่าไหร่ ยิ่งไม่อาจจะประมาทได้ เวลาค่อยๆผ่านไป ชิงหยู่กลั้นหายใจ หัวใจบีบตัวแน่น

สู้ๆ จะสำเร็จแล้ว

โฮก เสียงคำรามอย่างบ้าคลั่งดังขึ้นใกล้หู ชิงหยู่ตัวแข็งไปชั่วครู่ เขาได้ยินเสียงแล้วหันไปมองสีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที ม้าลายเสือดาว ม้าลายเสือดาวถูกหยุนหนีล่อไปแล้วนี่นา ทำไมจึงกลับมานี่ ไม่ ไม่ใช่

นี่ไม่ใช่ม้าลายเสือดาวตัวเมื่อครู่

ม้าลายเสือดาวตัวนี้รูปร่างเล็กกว่ามาก ลายบนตัวก็อ่อนกว่ามาก ชิงหยู่รู้คำตอบในทันที นี่มันม้าลายเสือดาวตัวเมีย น่าตายนัก ที่นี่มีม้าลายเสือดาวสองตัวเชียว

ชิงหยู่เปิดจุดตันเถียน หมุนเวียนพลังทิพย์บดบังไปตรงหน้าของม้าลายเสือดาว เขารีบส่งเสียงให้กับจูนจิ่วทันที “ศิษย์น้องเร็วเข้า ม้าลายเสือดาวมีสองตัว พวกเราถูกจับได้แล้ว ”

ม้าลายเสือดาวมองเห็นจูนจิ่วที่กำลังขุดหญ้าสวนยิงอยู่ในหุบเขา มันคำรามอย่างโมโห เสียงร้องสั่นสะเทือนไปไกลมาก ทิศทางที่ไกลออกไป ม้าลายเสือดาวที่กำลังวิ่งไล่หยุนหนีหยุดลงหันกลับไปมอง สี่เท้าของมันก้าวออกไป ม้าลายเสือดาวหันหัววิ่งกลับไปแล้ว

เห็นดังนี้ หยุนหนีก็ผ่อนลมหายใจคุกเข่าลงบนพื้น นางหายใจแรง สีหน้าขาวซีดราวกระดาษ

ม้าลายเสือดาวตัวผู้กลับมาแล้ว

ชิงหยู่มองเห็นม้าลายเสือดาวตัวผู้อยู่ไกลๆ คิ้วยิ่งขมวดแน่นขึ้น ปัง เขาใช้หมัดโจมตีจนหัวของม้าลายเสือดาวเอียงไป กระโดดตีลังกากลางอากาศเพื่อหลยเท้าของม้าลายเสือดาวตัวเมียที่พุ่งเข้าหา กระโดดลงไปยืนอย่างมั่นคงบนพื้นเสียงกำหมัดดังกรอด

เขาจำเป็นต้องกันม้าลายเสือดาวเอาไว้ ในเวลาสำคัญอย่างนี้จะให้ไปรบกวนศิษย์น้องไม่ได้

สูดลมหายใจเข้าลึก พลังนักจิตชั้นแปดของชิงหยู่ปะทุถึงขีดสุด พุ่งร่างตรงเข้าไปอย่างรวดเร็ว ชิงหยู่ออกหมัดอย่างแรง เสี่ยวอู่ไม่อยู่ข้างๆ มันกลายร่างใหญ่ต้านรับอยู่หน้าม้าลายเสือดาวที่กำลังกลับมาอีกตัว

“โฮก ”เสี่ยวอู่กางกรงเล็บคมออกมา ปักเข้าไปในพื้นดิน มันคำรามเสียงต่ำจิ้งม้าลายเสือดาวเขม็ง ดวงตาแมวมุ่งมั่นเป็นเส้นสีทอง

ม้าลายเสือดาวเห็นเสี่ยวอู่ก็หยุดลงเตะขาไปด้านหลัง เขารู้สึกได้ถึงพลังทรงอำนาจที่ซ่อนอยู่ในตัวเสี่ยวอู่อีกครั้ง อีกอย่างร่างของเสี่ยวอู่ที่ขยายใหญ่ขึ้นก็ทำให้ม้าลายเสือดาวหาสาเหตุไม่ได้ นี่ยังเป็นแมวหรือ

เสี่ยวอู่ไม่ให้เวลาม้าลายเสือดาวในการคิด มันออกตัวไปอย่างรวดเร็ว กรงเล็บคมเงื้อขึ้นสูงก็ตะครุบลงไปยังหัวของม้าลายเสือดาว

ม้าลายเสือดาวตัวผู้รีบเบี่ยงตัวหลบอย่างเร็ว ใครจะลูกว่านั่นเป็นแค่ลูกเล่นของเสี่ยวอู่เท่านั้น มันอ้าปากกว้างฟันแหลมคมงับลงไปยังคอของม้าลายเสือดาวตัวผู้ ม้าลายเสือดาวฟุบลงไปกับพื้นอย่างรวดเร็ว หางที่ก้นของมันราวกับเชือกยาวฟาดไปยังเสี่ยวอู่

ป๊าบ

เสียงดังขึ้นกลางอากาศ จูนจิ่วแววตาขรึมลง นางหันหลังให้หุบเขาไม่มีเวลาสนใจสถานการณ์ใดๆ นิ้วมือพลิ้วไหวเหลือร่องรอยไว้เป็นเส้นๆ หญ้าสวนยิงตรงหน้าของนางได้ถูกจัดการตัดเอ็นรากเรียบร้อยแล้ว

นิ้วของจูนจิ่วไล่ตามรากเหง้าไป สัมผัสถึงจุดเชื่อม มีดเล็กในมือหมุนหนึ่งครั้งตัดรากของหญ้า มีเพียงจุดเชื่อมของรากเหง้าเท่านั้นที่จะไม่มีพิษไหลออกมา แต่ว่าจุดเชื่อมนั้นฝังอยู่ลึกมาก จึงเสียเวลาไปไม่น้อย จูนจิ่วรวดเร็วมาก เพื่อแข่งกับเวลา

นางจำเป็นต้องเร็ว ม้าลายเสือดาวตัวเดียวก็ต่อกรยากแล้ว นี่มีม้าลายเสือดาวสองตัวอันตรายถึงชีวิต

ด้วยความเร็วที่มากไป ทำให้ข้อมือเกิดความปวดและเมื่อยขึ้น หน้าผากก็มีเหงื่อผุดออกมา จูนจิ่วไม่หยุด มือหนึ่งจับหญ้าสวยยิงเอาไว้ อีกมือก็ใช้มีดเล็กตัดไปที่รากของหญ้าสวนยิง

เร็วเข้า เร็วขึ้นอีก

ปัง ได้ยินเสียงเท้าเตะถูกร่างเนื้ออย่างชัดเจน ชิงหยู่ตะโกนขึ้น “ศิษย์น้อง รีบหลบไป ”

เห็นจูนจิ่วกำลังจะทำสำเร็จแล้ว ม้าลายเสือดาวทั้งสองตัวก็คลั่งขึ้นมา ม้าลายเสือดาวตัวผู้ไม่สนใจแม้กระทั่งเสี่ยวอู่ที่ยังกัดอยู่ที่หลังคอของมันจนเลือดแดงไหลไม่หยุด พุ่งตรงเข้าไปอย่างบ้าคลั่ง ชิงหยู่ไร้หนทางที่จะขัดขวางม้าลายเสือดาวทั้งสองตัวไว้พร้อมกัน ถูกลูกเตะเข้าที่ไหล่ กระดูกหักดังกร๊อบทันที

เขากระอักเลือดล้มลงบนพื้น เงยหน้าขึ้นชิงหยู่รีบลุกขึ้นพุ่งไปที่หุบเขาทันที เห็นม้าลายเสือดาวสองตัวอยู่ตรงหน้าไกลๆ เห็นระยะทางเข้าใกล้จูนจิ่วเข้าไปทุกที ชิงหยู่ร้อนรน “ศิษย์น้อง”

“เหมียวๆ ”เสี่ยวอู่ก็ร้อนใจตะโกนให้จูนจิ่วหลบไป ม้าลายเสือดาวสองตัวนี้บ้าไปแล้ว แม้แต่เนื้อของมันก็กัดออกมาแล้วยังไม่ยอมหยุดอีก

เหงื่อหยดหนึ่งหยดลงมาจากหน้าผากของจูนจิ่ว หยดลงบนหลังมือของนาง นางรับรู้ได้ถึงการสั่นสะเทือนของแผ่นดินที่อยู่ด้านหลัง สามารถได้ยินเสียงคำรามอย่างโมโหของม้าลายเสือดาว

และยังมีเสียงตะโกนของเสี่ยวอู่กับชิงหยู่ที่เรียกนาง

เร็วเข้า

นางทำได้เพียงเร่งมือเร็วขึ้น เร็วจนถึงขีดสุดของร่างกายที่จะสามารถแบกรับได้ ม้าลายเสือดาวข้างหลังก็เร็วมาก เท้าที่ยกสูงขึ้นของมันกำลังจะเหยียบลงบนแผ่นหลังของนางแล้ว

เสี้ยวเวลาที่หยุดลง ร้อนรนจนใจจะกระเด็นออกมาอยู่แล้ว

เท้าของม้ากำลังเตะลงอย่างหนัก สำเร็จแล้ว จูนจิ่วใช้มือดึงกลางลำต้นของหญ้าสวนยิง

กลิ้งไปกับพื้น เท้าของม้าเฉียดผ่านไหล่และหัวของจูนจิ่วไปลงที่พื้น ทำให้เกิดหลุมลึกไม่เบา

ชิ ม้าลายเสือดาวจ้องจูนจิ่วเขม็ง อ้าปากพ่นลูกไฟพลังงานออกมา ระยะสั้นแค่นี้ เพียงพริบตาลูกไฟก็ไปถึงแล้ว