บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 103

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 103

เธอวิ่งไปบนถนนอย่างไร้จุดหมายโดยไม่หันหลังกลับ ธารน้ำแข็งชิ้นหนึ่งได้ละลายลงในใจของเธอและน้ำเย็นๆสีดำได้เอ่อท่วมโลกของเธอ

เธอไม่กล้าเผชิญหน้ากับเจเรมี่อีกแล้ว วิธีการที่แสนโหดร้ายของเขาครั้งแล้วครั้งเล่าทำให้เธอไม่สามารถแบกรับสภาพร่างกายและจิตใจที่ถูกทำลายได้อีกต่อไป

ในตอนนี้ เธอแค่อยากจะหนี

แม้กระทั่งต้องการอยากจะหนีหายไปตลอดกาล

ทันใดนั้น ฝนเม็ดเล็กล่วงโรยลงมาบนท้องฟ้า

มาเดลีนวิ่งไปทางม้าลายด้วยความงุนงง เธอต้องการข้ามไปยังถนนฝั่งตรงข้าม รถคันหนึ่งขับมุ่งตรงมาทางของเธอ มันไม่ได้ชะลอตัวลง

เมื่อมองไปที่ถนนที่พลุกพล่านและแสงไฟถนนที่เรียงรายกระทบเข้ามา ทำให้เธอน้ำตาไหล

ถ้าเธอทำได้ เธออยากจะเริ่มต้นชีวิตใหม่จริงๆ …

มาเดลีนหลับตาลงและมีเสียงแตรดังออกมาอย่างก้องกังวาลรอบๆ ทันใดนั้นมาเดลีนรู้สึกได้ถึงแขนที่แข็งแกร่งและทรงพลังที่กอดเธอไว้แน่น

ในขณะที่รถเกือบจะชนเธอ เธอถูกชายคนหนึ่งอุ้มไปและกลิ้งลงไปข้างทาง

“มาเดลีน ฟังผมนะ! ถึงเธอจะอยากตาย แต่ก็ตายได้ด้วยมือฉันเท่านั้น!”

เสียงที่เกรี้ยวกราดของเจเรมี่ดังมาจากเหนือหัวของเธอ และมันดังมากพอที่จะทำให้เธอตื่นขึ้นราวกับว่าเธอเพิ่งฟื้นกลับสู่การเต้นของหัวใจและสติอีกครั้ง

เพราะเธอกลัวที่จะเห็นเจเรมี่อีก เธอจึงคิดว่าความตายจะช่วยจบปัญหาพวกนี้อย่างสิ้นเชิง…

มาเดลีนถูกเจเรมี่ลากตัวกลับไปที่บ้านปัจจุบันของเธอ ในคืนฤดูหนาวอากาศหนาวมีลมแรง เจเรมี่ถอดเสื้อโค้ทของเขาที่เปียกจากความหนาวและฝน และพูดว่า “ไปอาบน้ำให้พร้อม”

มาเดลีนมองไปที่เจเรมี่ที่พูดเรื่องนี้ด้วยความประหลาดใจ

“ไม่ได้ยินที่ผมพูดเหรอ?” เจเรมี่พูดซ้ำอย่างหยาบๆ “ถ้าเธอไม่ได้บ้าดิ้นรนไปหาความตาย ผมจะเป็นแบบนี้เหรอ?”

เขาตำหนิมาเดลีน

มาเดลีนมองไปที่เจเรมี่อย่างสงบและเดินเข้าไปในห้องน้ำโดยไม่พูดอะไร

เจเรมี่มองไปที่ด้านหลังของมาเดลีน เขากำลังคิดว่าเธอทำตัวเป็นคนอื่น

สิ่งพิเศษที่เขาสะดุดตานั้นคือมีรอยมีดที่เป็นแผลสองอันบนใบหน้าของเธอ

เขามองไปรอบๆ ที่นี่มันคับแคบจริงๆ ห้องน้ำในบ้านของเขายังใหญ่กว่าเสียอีก เธอซ่อนตัวอยู่ในสถานที่เสื่อมโทรมนี่เพื่อหลีกเลี่ยงเขา

เจเรมี่ยิ้มเยาะ ดวงตาของเขาถูกดึงดูดโดยโน้ตบุ๊กบนเตียง

เขาหยิบมันขึ้นมา พลิกกลับหน้าเพื่อคลายความสงสัย และนั่นมันไดอารี่ของมาเดลีน

เพียงแวบเดียว เจเรมี่ก็เห็นชื่อของเมเรดิธบนหน้ากระดาษข้อความดังกล่าวระบุอย่างชัดเจนว่าเธอต้องการแก้แค้นเมเรดิธและต้องการเห็นเมเรดิธได้รับผลกรรม

มาเดลีนออกมาหลังจากใส่น้ำในอ่างเสร็จทันทีที่เห็นเจเรมี่ยืนอยู่ข้างเตียง พร้อมกับถือไดอารี่ในมือของเขา

เส้นประสาทของเธอถูกดึงให้วิ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว

ขณะที่เธอกำลังจะเอาไดอารี่คืน เจเรมี่รั้งมือทั้งสองของเธอไว้

เขาทำให้เธอรู้สึกถึงความเย็นชากว่าก่อนหน้านี้ “มาเดลีน ร้ายกาจเกินไปจริงๆ! เธอน่าจะโดนรถชนไปซะตอนนี้ การให้เธอมีชีวิตอยู่จะสร้างความเสียหายให้กับเมเรดิธมากขึ้นเท่านั้น!”

ไม่มีโอกาสให้มาเดลีนอธิบาย เจเรมี่โยนไดอารี่เล่มนั้นลงบนใบหน้าเธอ