บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 1071

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 1071

เมเดลีนมองสิ่งที่เอวามอบให้ ซึ่งเป็นรูปถ่ายของพวกเธอทั้งสองคนในวันจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัย

เด็กสาวสองคนมีรอยยิ้มงดงาม และดูมีความสุขราวกับว่าเรื่องนี้เพิ่งเกิดขึ้นเพียงเมื่อวาน ทว่าเพียงพริบตาเดียวเวลาก็ผ่านไปแล้วประมาณเจ็ดถึงแปดปี

“แมดดี้ รู้ไหมว่าในภาพนี้มีใครอีก?”

จู่ ๆ เอวาก็เอ่ยถามขึ้นมา เมื่อสังเกตดี ๆ เมเดลีนก็พบกับใบหน้าที่คุ้นเคยที่ปะปนอยู่ท่ามกลางฝูงชนตรงมุมด้านซ้ายบนของภาพ

“วันนี้ตอนที่กำลังจัดของ ฉันเจอรูปนี้ ก่อนหน้านี้ฉันก็ไม่เชื่อหรอกนะว่าเจเรมี่เขารักเธอจริง แต่แมดดี้ตอนนี้ฉันเชื่อแล้วล่ะ”

ด้วยน้ำเสียงของเอวา เมเดลีนสัมผัสได้ว่าอีกฝ่ายได้ทิ้งความเกลียดชังที่มีต่อเจเรมี่ไปแล้ว

ตลอดมาในฐานะเพื่อนที่สนิทที่สุดของเมเดลีน เอวาแสดงออกเสมอว่าเธอเกลียดชังเจเรมี่

แม้ว่าเมเดลีนจะไม่ได้โกรธเจเรมี่เรื่องที่เขาทำกับเธอในตอนแรกแล้ว แต่เอวาก็ยังเกลียดเขาเป็นอย่างมาก เอวาคิดว่าเมเดลีนไม่สมควรได้รับการปฏิบัติเช่นนั้นจากเขาและโกรธเกลียดเขาแทนเมเดลีน

แต่ในตอนนี้เธอกลับไม่โกรธเคืองเขาอีกต่อไป

นั่นเป็นเพราะเอวาได้เห็นแล้วว่าความรู้สึกแท้จริงที่เจเรมี่มีต่อเพื่อของเธอนั้นเป็นอย่างไร

ทว่าทุกอย่างกลับดูสายเกินไปเสียแล้ว

เมเดลีนและไรอันแต่งงานกัน และเพื่อนของเธอก็กลายเป็นภรรยาของไรอันไปแล้ว

“เฮ้อ…”

เอวามองแม่น้ำเบื้องหน้าพวกเขาและถอนหายใจพร้อมด้วยรอยยิ้ม

“แมดดี้ ในที่สุดฉันก็เข้าใจแล้วว่าตอนนั้นเธอรู้สึกยังไง แม้ว่าจะถูกคนที่รักทรมาน แต่เธอก็ยังมีความสุขอยู่ดี”

เมเดลีนฟังประโยคสุดท้ายแล้วฉุกคิดขึ้นมาก่อนจะเอ่ยถาม “เอวา มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเธอกับแดนหรือเปล่า?”

“ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเรา บางทีฉันอาจจะไม่ไปก็ได้นะ แต่น่าเสียดาย…” หญิงสาวหลับตาและนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในคืนนั้นหลังจากเมามาย “แมดดี้ บางทีแอลกอฮอล์ก็ทำให้คนเราทำอะไรโง่ๆ ไปกับคนอื่นก็ได้นะ”

“เอวา? นี่เธอกับแดน…”

“ไม่ ไม่ใช่แดน” เอวาลดสายตาลงอย่างเศร้าสร้อย ก่อนจะหันกลับมาแล้วกอดเมเดลีนไว้ “แมดดี้ ฉันขอให้เธอมีความสุขมาก ๆ แล้วก็ไม่ต้องคิดถึงฉันมากไปล่ะ ตอนที่ฉันแต่งงาน ฉันก็อยากให้แจ็คกับลิเลียนมาเป็นเด็กโปรยดอกไม้ให้นะ”

แม้เมเดลีนจะไม่รู้ว่าเหตุใดเอวาต้องรีบร้อนจากไป และอีกฝ่ายก็ไม่ได้อธิบายถึงข้อเท็จจริงที่ครบถ้วนว่าเกิดอะไรขึ้นในคืนนั้น แต่เมเดลีนก็สัมผัสได้อย่างชัดเจนว่ามันจะต้องเกี่ยวข้องกับแดเนียลเป็นแน่

แต่เพราะเอวาไม่ต้องการพูดถึงมัน เมเดลีนจึงไม่เซ้าซี้

เธอเดินไปเป็นเพื่อนเอวาในละแวกใกล้ ๆ จนกระทั่งได้รับโทรศัพท์จากคาเลนที่โทรมาบอกว่าทารกน้อยตื่นขึ้นมาร้องไห้ เมเดลีนจึงไม่มีทางเลือกอื่นใด นอกจากต้องกลับไปดู

หลังจากเมเดลีนกลับไปและกล่อมทารกน้อยให้หลับ หญิงสาวก็เหม่อมองภาพถ่ายในมือ

มันเป็นรูปถ่ายในวันจบการศึกษาของเธอและเอวา แต่เจเรมี่กลับอยู่ในเฟรมด้วย

เจเรมี่เป็นรุ่นพี่ที่จบการศึกษาไปแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่น่าจะมาอยู่ในงานรับปริญญา แต่เขาก็มา

ในภาพนั้นชายหนุ่มมองเธอด้วยสายตาที่อบอุ่น

ตอนนั้นเขาดูชอบเธอมากจริง ๆ

แต่แล้วยังไงเหรอ?

ทุกอย่างจบลงแล้ว

เธอวางรูปถ่ายลงในลิ้นชัก มองทารกน้อยที่นอนอยู่ข้าง ๆ และหลับตาลงอย่างเหนื่อยอ่อน

…

ดึกแล้ว แต่ไฟในห้องทำงานของเจเรมี่ยังเปิดอยู่

ส่วนตอนนี้ลาน่าก็ยังคงนอนอยู่ที่โรงพยาบาล เขาจึงอยากจะใช้เวลานี้วางแผนสำหรับงานในวันพรุ่งนี้ให้คุ้มค่า

กว่าเขาจะทำเสร็จก็เกือบเช้า

ร่างกายของเขาเหนื่อยล้าเล็กน้อย แต่เมื่อมองดูภาพครอบครัว เขาก็รู้สึกราวกับว่าร่างกายได้รับการเติมพลังจนเต็มอีกครั้ง

“ลินนี่”