บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 118

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 118

หลังจากคำเตือนที่เหมือนเป็นพิษร้าย เมเรดิธดึงผมของมาเดลีนขึ้นอย่างรุนแรง โดยการเอาหัวเธอไปชนกับต้นไม้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนมาเดลีนมีแผลเหวอะที่ศีรษะ

มาเดลีนเข้าใจแล้วว่าทำไมเมเรดิธถึงสั่งให้พวกอันธพาลพวกนั้นมาทุบตีเธอก่อน เพราะตอนนี้เมเรดิธจะได้ทรมานเธอได้ง่ายขึ้น มาเดลีนไม่มีแรงเหลือพอที่จะโต้กลับอย่างแน่นอน แผลที่หน้าผากของมาเดลีนเพิ่งจะเริ่มหายดี แต่กลับมีเลือดไหลออกมาอีกครั้ง

ความเจ็บปวดที่เมเรดิธทำห้เธอไม่ได้หยุดอยู่เพียงแค่นั้น ขณะนี้ มาเดลีนทรุดตัวลงบนพื้น แนบนิ่งบนตอไม้แห้งเหี่ยวด้วยใบหน้าที่ซีดเซียวและเต็มไปด้วยคราบสกปรกและเลือด ช่างดูน่ากลัวอย่างยิ่งขณะนี้

เมเรดิธ เข้ามายืนอยู่ตรงหน้ามาเดลีน เพื่อจับคางของเธอขึ้น “โอ้ ดูสิว่าตอนนี้เธอน่าสมเพชแค่ไหน เลิกฝันที่จะยั่วยวนผู้ชายมากไแกว่านี้เถอะนะ เธอสามารถลืมเจเรมี่ เพื่อเฟลิเป้ …”

หล่อนหยุดคำเสียดสีเพียงชั่วครู่ก่อนที่จะหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง

“มาเดลีน เธอคิดว่าผู้ชายชั้นสูงอย่างเฟลิเป้จะชายตามองอดีตนักโทษอย่างเธอหรือไงกัน?” เมเรดิธเอ่ยด้วยคำพูดที่เต็มไปด้วยการแสดงความรู้สึกที่เหนือกว่าในขณะพูดดูถูกมาเดลีนตลอดเวลา

เธอมักจะอิจฉาในรูปลักษณ์ที่งดงามของมาเดลีนและมักจะกังวลอยู่เสมอว่าในตอนสุดท้ายเจเรมี่จะหลงกลใบหน้าที่สวยงามของหญิงยั่วยวนคนนี้ กระนั้น ตอนนี้ใบหน้าของมาเดลีนถูกทำลายด้วยน้ำมือเธอเรียบร้อยแล้ว

เมเรดิธมองไปที่ใบหน้าของมาเดลีน ด้วยความพึงพอใจอย่างมาก มาเดลีนไม่ได้พูดโต้กลับอะไรเลยแม้แต่คำเดียว เธอไม่เคยทำลายสถานะที่ต่อต้านเมเรดิธได้เลย

เมเรดิธหัวเราะอย่างไม่แคร์โลก ขณะที่เชิดคางของมาเดลีนขึ้นอีกครั้ง “ฉันเตือนแล้วว่าอย่าต่อต้านฉัน มีผลลัพธ์เพียงทางเดียวถ้าเธอคิดจะสู้กับฉัน สิ่งนั้นคือชะตากรรมที่เลวร้ายและมันยิ่งกว่าความตาย!”

คำพูดสุดท้ายของเธอ มั่นใจอย่างยิ่งว่าเธอสามารถทำให้ชีวิตของมาเดลีนเป็นเหมือนนรกบนดินได้นับจากนี้เป็นต้นไป นั่นเป็นเพราะเบื้องหลัง เหตุผลไม่ใช่แค่เจเรมี่ วิทเเมนเท่านั้น แต่ยังรวมถึงตระกูลมอนต์โกเมอรีด้วย

เมเรดิธกำลังวางแผนขั้นตอนต่อไปในการทรมานมาเดลีนอย่างมีความสุขทันใดนั้น มาเดลีนก็พุ่งตัวขึ้น คว้าเอกสารการทดสอบดีเอ็นเอจากมือของเมเรดิธ เมื่อมือของเธอว่างเปล่าเพียงเท่านั้นที่หเธอฉุกคิดขึ้นมาได้ว่ามาเดลีนไม่ได้กรีดร้องหรือต่อสู้กลับก่อนหน้านี้ทั้งหมดเพื่อมุ่งมาเพียงช่วงเวลานั้น!

“นังแพศยาชั้นต่ำ!” เธอตะโกนด้วยความโกรธ พยายามที่จะดึงเอกสารกลับมา แต่เธอเห็นว่ามาเดลีนได้ฉีกซองแล้ว หยิบเอกสารภายในออกมา เมเรดิธตื่นตระหนกเมื่อเห็น จากนั้นยกขาขึ้นเพื่อส่งแรงเตะอย่างรุนแรงไปที่หลังของมาเดลีน

มาเดลีนถูกแรงเตะส่งไปนอนแผ่บนพื้นโดยรสชาติเลือดที่คุ้นเคยปะทุขึ้นมาจากลำคอ ในวินาทีถัดมา เธอพ่นเลือดออกมาเต็มปาก

แม้จะมีสถานการณ์เช่นนั้น แต่การจับเอกสารทดสอบผลเลือดของเธอยังไม่คลายลง เลือดหยดลงบนพื้นสีขาวของหิมะขณะที่มาเดลีนลืมตาขึ้นมองไปที่ตราประทับสีแดงบนกระดาษ “ยืนยันความสัมพันธ์ที่ตรงกัน”

หัวใจของเธอรู้สึกเหมือนถูกแทงด้วยใบมีดที่แหลมคม และหลังจากที่มันแตกสลายลมหนาวก็ปกคลุมมันทำให้มันมึนงง

“ารยืนยันความสัมพันธ์ที่ตรงกัน…”

มาเดลีนจดจ่อกับคำพูดเหล่านั้นในขณะที่เธอหัวเราะอย่างเยือกเย็น แม้ไม่สามารถหยุดความเจ็บปวดในใจได้

ขณะที่เธอหัวเราะ น้ำตาเข้ามาปิดกั้นการมองเห็นของเธอ ไหลออกมาจากดวงตาของเธออย่างเป็นอิสระ

เธอมีพ่อแม่

พ่อแม่ของเธอยังอยู่ข้างๆเธอจริงๆ

ถึงแม้ พ่อแม่ของเธอจะเกลียดเธอเข้ากระดูกดำก็ตาม