บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 220
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 220
เจเรมี่ยิ้มเยาะแล้วหัวเราะออกมาเบา ๆ ด้วยเสียงต่ำ ดวงตาเรียวแวววาวของเขามองไปที่หลังอันสง่างามของมาเดลีน “นี่เธอคิดว่าผู้หญิงคนนี้เป็นมาเดลีนจริง ๆ งั้นเหรอ?”
“ไร้สาระ! แน่นอน เธอคือเเมดดี้!” เอวาตอบยืนยันโดยไม่ต้องสงสัย “เจเรมี่ ฉันจะบอกกับนายว่าอย่าคิดที่จะทำร้ายแมดดี้ต่อไป ถ้าเเมดดี้ได้รับบาดเจ็บอีกครั้งนึงล่ะก็ ฉันจะสู้กับนายด้วยชีวิตของฉันในครั้งนี้!”
หลังได้ยินคำเตือนขู่ของเอวา ริมฝีปากของเจเรมี่แสดงอย่างเยาะเย้ยตัวเอง
เพื่อนคนหนึ่งที่จะต่อสู้ด้วยชีวิตเพื่อเธอ
ถ้างั้น แล้วสามีคนนี้ล่ะ?
เจเรมี่ไม่ได้พูดอะไรตอบกลับ จากนั้นเขาเข้าไปในรถและสตาร์ทเครื่องยนต์
มาเดลีนนั่งอยู่ในรถ เธอเหลือบไปเห็นร่างอันหดหู่ใจของเอวานอกกระจกรถ เอวาค่อย ๆ ตัวเล็กลงเรื่อย ๆ ภายในกระจกมองหลัง หัวใจของเธอเจ็บปวดมากขึ้นเรื่อย ๆ
‘ฉันขอโทษนะ เอวา’
‘ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะทำเป็นว่ารู้จักเธอ’’
‘ฉันจะขอโทษเธออย่างนอบน้อมหลังจากที่ฉันแก้แค้นสำเร้จเสร็จแล้ว’
มาเดลีนเรียกความสนใจของเธอกลับมาอีกครั้ง เมื่อรถขับผ่านสี่แยกไปเธอร้องขอให้ “หยุดรถ”
เจเรมี่มองไปที่เธอ ด้วยความงง แต่เขาดันเห็นใบหน้าที่เคร่งขรึมของมาเดลีน
จังหวะที่เขาหยุดรถ มาเดลีนเปิดประตูรถและรีบลงไป
ท่าทางของเจเรมี่เปลี่ยนไปเล็กน้อย เขารีบลงจากรถเพื่อวิ่งไล่ตามเธอและเขาคว้าข้อมือเรียวของเธอไว้ “คุณจะไปไหน?”
หลังจากที่หยุดเธอไว้ได้ มีการมองอย่างเบื่อหน่ายจากใบที่สง่างามของเธอ “ตอนนี้ฉันจงใจช่วยกอบกู้ชื่อเสียงของคุณกับผู้คนรอบตัวคุณมากมายหลายครั้งมาก คุณวิทแมน แต่ฉันเบื่อมากที่คุณพยายามทดสอบว่าฉันเป็นมาเดลีน ครอว์ฟอร์ด ครั้งแล้วครั้งเล่า”
เธอขมวดคิ้ว และดูไม่มีความสุขบนใบหน้า “ฉันแทบไม่ต้องเดาเลย ฉันรู้ว่าคุณไม่อยากพาฉันไปทานอาหารเช้าเลยสักนิด คุณรู้มาว่าเพื่อนของมาเดลีนจะมาปรากฏตัวที่นั่นในเวลานั้น ดังนั้นคุณจึงพาฉันไปที่นั่นด้วยความตั้งใจ ไม่ใช่หรือไงกัน?”
“ใช่” เจเรมี่ยอมรับอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เขาจ้องมาเดลีนลึกลงไป “เธอดูเหมือนอดีตภรรยาของฉันมาก ซึ่งเหมือนทุกอย่าง แต่เธอเป็นผู้หญิงที่ดูเหมือนภรรยาเก่าของฉันและยังเกี่ยวข้องเป็นคู่หมั้นของเฟลิเป้ มันยากสำหรับฉันนะที่จะไม่สงสัยในตัวเธอ”
มาเดลีนหัวเราะเบา ๆ หลังจากรับฟัง “โลกนี้กว้างใหญ่มันเต็มไปด้วยสิ่งมหัศจรรย์มากมาย คุณ วิทแมน คุณไม่ได้กระทำการนอกใจคู่สมรสของตัวเองแถมยังสมคบคิดกับภรรยาลับของคุณเพื่อผลักไสภรรยาคนแรกของคุณไปสู่ความตายไม่ใช่หรือไง? ในกรณีนี้ มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้อีกหรือไง?”
สายตาของของเจเรมี่ค่อย ๆ ดิ่งลง
ใบหน้านี้ไม่ได้เพียงคล้ายกัน แต่มันเหมือนกันทุกประการ!
กระนั้น คำพูดและการกระทำของเธอกลับตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิงกับสิ่งที่เธอเคยเป็นมาก่อนนี้
เธอรอบคอบด้อยค่า และขี้ขลาดมาโดยตลอด เธอไม่เคยพูดเก่งขนาดนี้และสายตาของเธอก็เคยสดใสไม่เหมือนคบเพลิงในตอนนี้
“จะปล่อยฉันได้หรือยัง?” มาเดลีนมองไปยังข้อมือที่ถูกเจเรมี่จับไว้แน่น
เธอไม่เคยคิดเลยว่าไม่เพียงแต่เจเรมี่จะไม่ปล่อยเธอไปเท่านั้น แต่เขากลับจับข้อมือของเธอแน่นขึ้นพร้อมกับที่เขาจับเธอดึงเข้ามาไว้ในอ้อมกอดตัวเอง
เธอตกอยู่ในอ้อมแขนของเขาโดยไม่มีสัญญาณเตือนใด ๆ กลิ่นคุ้นเคยที่อบอวลอยู่รอบตัวเธอในทันที และนั่นคือกลิ่นของเจเรมี่
มาเดลีนดูสติแตก “คุณจะทำอะไร?”
เจเรมี่เพียงแค่เม้มริมฝีปาก “ในสายตาของเธอแล้ว วีล่า ฉันเป็นคนสารเลวสินะ”
เขาดึงมุมปากบางเซ็กซี่ของเขาเผย่อขึ้นยิ้มอย่างชั่วร้าย “เนื่องจากเธอได้เห็นนิสัยชั่วช้าของฉันแล้ว วีล่า ฉันก็ควรระวังตัวให้ดีนะเพราะฉันชอบความท้าทายในความสัมพันธ์ที่ละเมิสามัญสำนึก คุณน้าสะใภ้ในอนาคต”
“…”
เมื่อเผชิญหน้ากับการยั่วยุที่รุนแรงของเจเรมี่ มาเดลีนผลักเขาออกอย่างโกรธเกรี้ยว เธอหันหลังกลับเพื่อจะเดินข้ามถนนไป เธอพยายามหลีกหนีจากเจเรมี่ให้ได้เร็วที่สุด
เธอก้าวไปเพียงไม่กี่ก้าวแต่แล้วจู่ ๆ เธอได้ยินเสียงบีบแตร ถี่ ๆ ดังไปทั่วอย่างรวดเร็ว
มาเดลีนหยุดกะทันหันและมองไปยังด้านข้าง เธอเห็นรถคันหนึ่งพุ่งเข้าหาเธอและมันกำลังจะชนเธอในวินาทีถัดไป
เจเรมี่ ที่เห็นฉากนี้ถึงกับใจหายวูบ
“มาเดลีน—”