บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 267
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 267
พวกเขาไม่คิดมาก่อนเลยว่าคนที่พวกเขาวางแผนไว้จะมาปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขาแบบไม่ทันตั้งตัว เสียงหัวเราะของเมเรดิธและโรสหยุดลงทันที ใบหน้าที่น่าเกลียดพอ ๆ กันของพวกเขาเต็มไปด้วยความตกใจขณะที่จ้องมาเดลีนที่เดินเข้ามาด้วยสายตาไม่กระพริบ
“แก! ใครให้เข้ามาที่นี่? แล้วยืนอยู่อย่างนั้นมานานแค่ไหนกัน? แกได้ยินอะไรไปบ้าง?” โรสลุกขึ้นยืนอย่างโกรธเกรี้ยวและเธอชี้นิ้วไปที่มาเดลีนขณะที่ถามเธอด้วยความขุ่นเคือง
เมเรดิธไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก ตาของเธอแค่เบิกกกว้างและพยายามกระชับสายตาที่มองมาเดลีนกว้างขึ้น
มาเดลีนเลิกคิ้วแล้วยิ้มถาม “ทำไมล่ะ? คุณพูดในสิ่งที่คุณไม่ควรพูดออกไปและคุณกลัวว่าฉันจะรู้ใช่ไหม?”
“… ” แววตาของโรสเปลี่ยนไป เธอหลบสายตาที่ถูกจ้องเล็กน้อย “แก…”
“ถ้าฉันจำไม่ผิด คุณต้องเป็นแม่บุญธรรมของมาเดลีนสินะ จิ๊ จิ๊ ลูกสาวบุญธรรมของคุณถูกคุณทำให้แปดเปื้อนด้วยมือของคุณ ฉันสงสัยจริง ๆ ว่าผู้หญิงที่สูงส่งและสง่างามอย่างคุณนายมอนต์โกเมอรีจะมีลูกสาวที่ชั่วช้าเลวทรามอย่างเมเรดิธได้ไงกัน”
“อะ – อะไร เธอพูดอะไร?” โรสโกรธมาก เธอตรงดิ่งเข้าหามาเดลีนหร้อมกัดฟังของเธออยู่นั้น เธอจะตบมาเดลีน
มาเดลีนยื่นมือมือออกไปอย่างไม่ร้อนรนและเธอคว้าข้อมือของโรสไว้ สายตาของเธอกลายเป็นสิ่งที่สามารถเสียดแทงได้ “คุณเองมีทัศนคติที่ปากร้ายเหมือนกันนะ ถ้าคนที่ไม่รู้จักมาเห็น พวกเขาคงคิดว่าคุณเป็นแม่ผู้ให้กำเนิดที่แท้จริงของเมเรดิธแน่ ๆ”
ทั้งเมเรดิธและโรสได้ยินดังนั้น ทั้งคู่มีสีหน้าที่เปลี่ยนไป
“วีล่า ควินน์ หุบปาก!”
เมเรดิธไม่สามารถควบคุมตัวเองให้กรีดร้องจากการถูกคุกคามได้
ไม่มีใครอยู่ที่นี่ ดังนั้นเธอจึงไม่ลังเลที่จะเผยธาตุแท้ออกมา
เธอยกผ้าห่มขึ้นและลุกจากเตียง เธอพูด พร้อมกับสายตาที่หรี่ลง “วีล่า ในเมื่อเธอมีเวลามาเถียงกับฉันที่นี่ ทำไมเธอไม่คิดวิธีแก้ปัญหาเรื่องที่ที่เกิดในโลกออนไลน์กันล่ะ?”
เมเรดิธกอดอกไว้เหนือหน้าอกของเธอเล็กน้อยอย่างหยิ่งผยองและหัวเราะออกมา “ฉันจะบอกเธอให้นะ เธอจะไม่มีทางจบลงได้อย่างมีความสุข ถ้าเธอยืนกรานที่จะต่อต้านฉัน การที่เธอต้องการฉกผู้ชายของฉันไป ฉันก็จะทำตามความปรารถนาของเธอ ฉันจะให้เธอกลายเป็นคนที่ใคร ๆ ก็รู้ว่าเป็นเมียน้อยที่ต่างพากันแซะ!”
เพี้ย!
มาเดลีนตบหน้าเธออย่างแรงโดยไม่ลังเล หลังจากได้ยิน
“อ่าห์!” เมเรดิธครวญครางอย่างเจ็บแสบที่ใบหน้า เธอจับแก้มที่บวมด้วยความตกใจ
หลังจากหายจากอาการตกใจแล้ว โรสได้ยินมาเดลีนพูดตอนที่เธอกำลังจะตะโกนใส่อย่าบ้าคลั่ง
“การตบครั้งนี้ฉันอยากปลุกเธอให้ตื่นจากจินตนาการ หยุดฝันกลางวันได้แล้ว คอยดูให้ดีและบอกฉันว่าใครคือคนที่ควรจัดการกับปัญหาที่เกิดขึ้นพวกนี้”
“แก…” เมเรดิธเบิกตากว้าง เมื่อเธอต้องการตบมาเดลีนกลับ เธอเห็นหล่อนยกโทรศัพท์ขึ้นมาและกดเปิดวิดีโอบางอย่าง
วิดีโอกำลังเล่นฉากตอนที่พวกเขาอยู่ในร้านกาแฟ กระนั้น มีความแตกต่างเพียงอย่างเดียวในวิดีโอนี้คือการบันทึกที่มาจากมุมมองของมาเดลีน
นั่นหมายความว่าวันนั้นมาเดลีนเองได้ถ่ายวิดีโอไว้ด้วยเช่นกัน เธอยังบันทึกเมเรดิธในทุกย่างก้าว
รวมถึงใบหน้าและเสียงด้วย ใบหน้าที่ปะทุร้ายของเมเรดิธ ขณะชี้มาที่เธอและในขณะที่หล่อนเริ่มขู่และตะโกน ก็ได้ถูกบันทึกไว้ในวิดีโอด้วยเช่นกัน
หลังจากดูวิดีโอนี้ เมเรดิธเปลี่ยนรอยยิ้มกว้างแห่งความพึงพอใจเมื่อไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้แตกตื่นในทันที
ใบหน้าของเธอซีดเซียว หลังจากจิตหลุดไปสิบวินาที เธอเอื้อมมือไปแย่งโทรศัพท์ที่อยู่ในมือ มาเดลีน
มาเดลีนหลบหนีออกจากเธอไปอย่างง่ายดาย เธอเผยรอยยิ้มเย็นชาที่ดูมั่นใจบนใบหน้าที่มีเสน่ห์ของเธอ “ตอนนี้คุณคิดว่าคุณสามารถทำอะไรกับโทรศัพท์ของฉันอีก? ฉันได้โหลดวิดีโอนี้แล้วก่อนที่ฉันจะเข้ามายืนอยู่ตรงนี้ ฉันคิดว่านะ ชาวเน็ตเหล่านั้นน่าจะรู้ความจริงแล้วล่ะในตอนนี้”
“อะไร…”
“คนที่ด่าและดูถูกฉันทางทวิตเตอร์ก็น่าจะกำลังทำกับคุณแบบเดียวกันในตอนนี้”
“… ”
“เมเรดิธ คิดไม่ถึง ใช่ไหม? แผนของคุณได้วนมากัดที่ตัวเอง เธอแปลกใจหรือเปล่า?”
“… ” ใบหน้าของเมเรดิธเปลี่ยนเป็นสีเขียวอมแดงพร้อมกัน เธอรู้สึกอับอายอย่างมากในตอนนี้
ขณะนี้ มีการแจ้งเตือนมากมายจากโทรศัพท์ของเธอ ทวีตที่กำลังได้รับความนิยมถล่มเข้ามาในเต็มทั้งหน้าจอ
เมื่อเมเรดิธมองไปที่หน้าจอ เธอโกรธหน้าดำหน้าแดง