บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 380
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 380
“คุณนายมอนต์โกเมอรี อย่าเผลอหลับลึกลงไปนะ ตอนนี้เราใกล้จะถึงโรงพยาบาลแล้ว ช่วยอดทนอีกนิดนึงค่ะ” มาเดลีนจับไหล่เอโลอิสเป็นการกระตุ้นไม่ให้เธอหลับไป มาเดลีนพยายามหาเรื่องที่จะคุยกับเธอ
หัวใจของเธอกำลังสั่นขั้นรุนแรงด้วยความกังวล ที่มุมขอบตาของเธอเริ่มมีน้ำตาปริ่มออก
“เมอร์…”
และในช่วงที่เธอกำลังกังวลอยู่นั้น มาเดลีนได้ยินเอโลอิสเรียกชื่อเมเรดิธ
หัวใจที่เจ็บปวดเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ตอนนี้กลับถึงขั้นวิกฤตขึ้นทันที
ในขณะนี้ เอโลอิสเริ่มพร่ำเพ้ออ้อนวอนแบบหมดแรง
“เธอเองก็เป็นแม่เหมือนกัน วีล่า ฉันหวังว่าเธอเองจะเห็นใจฉันในฐานะแม่ ในการพิจารณาคดีในวันพรุ่งนี้ ฉันขอร้องให้เธอทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นแล้วยกฟ้องซะ สิ่งที่เมอร์ทำนั้นเป็นความผิด ฉันรู้ดี แต่ในฐานะพ่อแม่ของเธอ พวกเราได้ก่ออาชญากรรมที่หนักมาก เพราะเราไม่ได้เป็นคนสั่งสอนเธอมาตั้งแต่ยังเล็ก วีล่า ฉันขอร้องให้เรื่องในวันพรุ่งนี้จบลงด้วยดีได้ไหม ข้อร้องล่ะ?”
มาเดลีนเม้มริมฝีปากเข้าหากัน ขณะที่เธอสะอื้น ดวงตาของเธอเปียกไปด้วยน้ำตา
“คุณนายมอนต์โกเมอรี ผู้หญิงคนนั้นไม่คู่ควรที่จะได้รับมัน”
“ขอร้องล่ะ เธอคือลูกสาวคนเดียวที่เหลืออยู่ของฉัน”
มาเดลีนกัดริมฝีปากของตัวเองยังอดกลั้นไม่ได้เมื่อได้ยินแบบนั้น “เธอไม่ใช่ เธอไม่ใช่ลูกสาวแท้ ๆ ของคุณ”
“ฉันเตรียมใจมาแล้วว่าเธอจะต้องพูดแบบนี้” เอโลอิสยิ้มออกมาผิวเผิน “ต่อให้เป็นอย่างนั้น ฉันเองก็จะต้องยืนยันและบอกกับเธอว่า เมอร์เป็นลูกสาวแท้ ๆ ของฉัน”
หลังจากที่คำพูดเธอจบประโยค รถที่ได้วิ่งอยู่ก็หยุดหลง
ฌอนรีบประสานงานและพาเอโลอิสเข้าไปในโรงพยาบาลอย่างรวดเร็ว
ณ ตอนนี้ เสื้อเชิ้ตสีขาวและมือของเธอทั้งสองข้างของมาเดลีนเปื้อนไปด้วยเลือดของเอโลอิส
เธอเดินเข้าไปในโรงพยาบาล เนื่องจากเอโลอิสเสียเลือดมากเกินไป เธอจึงรีบถูกนำตัวไปยังแผนกฉุกเฉินเ
ระหว่างทางนั้นที่มาเดลีนอยู่ในลิฟท์ เจเรมี่ได้โทรหาเธอ
และเมื่อทราบว่ามาเดลีนอยู่ในโรงพยาบาล ทำให้เขาต้องยกเลิกประชุมออนไลน์ทั้งหมดและรีบตรงไปที่โรงพยาบาลทันที
ทันทีที่เขามาถึงและเห็นว่าทั้งตัวของเธอเต็มไปด้วยเลือด หัวใจของเขาเต้นผิดจังหวะทันที
“วีล่า!”
เข้าดูเดือดเนื้อร้อนใจขณะที่จับไหล่เธอเพื่อดูอาการอย่างบ้าคลั่ง
“ฉันไม่เป็นอะไร นี่คือเลือดทั้งหมดของคุณนายมอนต์โกเมอรี” มาเดลีนอธิบาย
จนในที่สุด เจเรมี่ก็สังเกตเห็นฌอนอยู่อีกด้านของที่เขายืน
หลังจากที่ได้ฟังเรื่องทุกอย่างว่าเกิดอะไรขึ้นแล้ว เจเรมี่มองไปที่มาเดลีนอีกครั้ง หัวใจที่เต้นรัว ๆ ของเขาในตอนนี้กลับสงบลงอย่างน่าเหลือเชื่อ
เขาไม่อยากจะต้องประสบพบเจอกับความเจ็บปวดที่รับไม่ไหวอีกครั้งก็เท่านั้น
ประตูของห้องฉุกเฉินถูกเปิดออก พยาบาลรีบวิ่งออกไป ทันใดนั้นฌอนก็หยุดเธอเอาไว้ และถามถึงอาการ “ภรรยาของผมเป็นยังไงบ้าง?”
“แผลของคุณนายมอนต์โกอมอรีถูกบาดเข้าไปลึกมาก ในตอนนี้เธอสูญเสียเลือดในร่างกายไปมาก กรุ๊ปเลือดของเธอเป็นชนิดพิเศษ ทางโรงพยาบาลของเราไม่มีเลือดกรุ๊ปนั้นอยู่ในห้องเก็บเลือดเลย เราไม่มีทางเลือกและต้องไปที่ธนาคารกลางแจกจ่ายเลือดที่สาขา เราจะกลับมาทำการรักษาคุณนายอีกครั้งภายในอย่างน้อยสองชั่วโมง”
“มันไม่มีทางอื่นที่จะช่วยได้แล้ว”
“มันมี” มาเดลีนเดินเข้ามา “ฉันสามารถบริจาคเลือดให้คุณนายมอนต์โกเมอรีได้”
“เธอ?” ฌอนมองมาเดลีนด้วยความประหลาดใจ
ดวงตาของเจเรมี่ยกขึ้นเล็กน้อย
“หยุดเสียเวลาตรงนี้ ฉันจะไปบริจาคเลือด”
มาเดลีนหันหลังเดินตามพยาบาลไปอย่างรวดเร็วในขณะที่เจเรมี่และฌอนเดินตามหลังเธอไป
หลังจากที่สอบถามข้อมูลเบื้องต้นก่อนทำการบริจาคเลือดแล้ว เธอก็เข้าสู่กระบวนการในการบริจาคโลหิตในปริมาณ 500cc.
เจเรมี่ถอดเสื้อโค้ทของตัวเองออก แล้วนำมาคลุมไหล่ให้มาเดลีน เมื่อเขาคิดว่าเธออาจจะหนาว
ในขณะฌอนเห็นมาเดลีนกำลังถ่ายเลือดให้เอโลอิส เขาก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรออกมาอีก
เมื่อบริจาคเลือดเสร็จแล้ว ในขณะที่เธอกำลังจะออกจากโรงพยาบาล มีพยาบาลคนหนึ่งเดินเข้ามาหาเธอ และเมื่อพยาบาลเห็นมาเดลีนชัด ๆ เธอมีอาการประหลาดใจ
“โอ้? นี่คุณจริง ๆ ใช่ไหม?”
มาเดลีนรู้สึกประหลาดใจไม่แพ้กัน เธอรู้สึกว่าพยาบาลคนนี้ดูคุ้นเคย แค่เธอนึกไม่ออก
“คุณคือ…”
“คุณอาจลืมไปแล้วใช่ไหม? ในตอนนั้นฉันจำได้ดีว่า คุณนายมอนต์โกเมอรีเสียเลือดมากในระหว่างการผ่าตัดเมื่อหลายปีก่อน ลูกสาวของคุณนายปฏิเสธที่จะบริจาคเลือดในคราวนั้น แต่โชคดีที่เป็นคุณ คนที่บริจาคเลือด 500cc ในตอนนั้น และนั่นทำให้คุณนายมอนต์โกเมอรีได้มีชีวิตรอดในคราวนั้นได้”
พยาบาลค่อย ๆ รื้อฟื้นความทรงจำให้มาเดลีนนึกออก
และก่อนที่เธอจะปฏิเสธอะไรออกมา นางพยาบาลคนเดิมได้พูดกับเจเรมี่ว่า “คุณวิทแมน ฉันจำได้ดีว่าในวันที่ลูกชายของคุณได้รับบาดเจ็บสาหัสที่ต้องการเลือดเมื่อสามปีก่อน มีผู้หญิงใจดีคนหนึ่งได้บริจาคเลือดให้กับเขา ในตอนนั้นคุณจำได้ไหมว่าคุณเคยถามพยาบาลว่าคนที่บริจาคเลือดให้กับลูกชายของคุณคือใคร คนนั้นคือผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างคุณตอนนี้ ความสวยของเธอทำให้ฉันไม่สามารถลืมเธอได้”