บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 391

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 391

ผู้ชายที่อยู่ข้างหน้าเธอทำให้บรรยากาศรอบ ๆ หนาวเหน็บและหลบหนีไปจากจุดนั้นไม่ได้เลย รูปลักษณ์ของเขาแสดงให้เห็นถึงตัวตนของเขาในขณะที่เขาจ้องมาที่เธอ

ลมพัดแรงในฤดูใบไม้ร่วงที่สุสาน เข้ามาลูบไล้แก้มของผู้มาเยือน

มาเดลีนยิ้มอย่างใจเย็นให้กับชายผู้ปรากฏตัวต่อหน้าเธอ “คุณมาที่นี่ทำไม เจเรมี่?” เธอถามด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความรู้สึกแปลกใจ อย่างไรก็ตาม เธอไม่ปล่อยท่าทีความประหม่าที่เธอรู้สึกอยู่ข้างในออกไป

เจเรมี่เดินเข้ามาช้า ๆ ก่อนจะหันไปมองที่ป้ายหลุมศพ “คุณมาที่นี่ทำไม? และนี่ใคร? ทำไมคุณถึงเคารพเขา? นี่เป็นครั้งแรกของคุณที่อยู่ในเกลนเดล ไม่ใช่เหรอ? ผมไม่รู้มาก่อนเลยว่าคุณจะมีญาติอยู่ที่สุสานนี่ด้วยเลยนะ”

มาเดลีนแสร้งทำเป็นตกใจ เธอตอบว่า “คุณไม่รู้เหรอ เจเรมี่? มาเดลีนยังคงเป็นอดีตภรรยาของคุณตามความเป็นจริง แล้วคุณจำคุณปู่ของเธอไม่ได้เหรอ?”

“ปู่ของภรรยาเก่าของผมเหรอ?” เขาจ้องเขม็งไปที่ชื่อที่จารึกไว้บนหลุมฝังศพ คำว่า ‘ปู่ของมาเดลีน ครอว์ฟอร์ด’ ถูกจารึกไว้ที่มุมล่างซ้าย

“ทำไมคุณถึงมาไหว้ปู่ของอดีตภรรยาผมด้วย?”

“บางที ก็เห็นใจน่ะ” มาเดลีนเบือนหน้าหนีเพื่อตอบด้วยหัวใจ ขณะที่เธอจ้องมองดอกไม้ที่เธอวาง “ฉันรู้สึกเศร้ากับ มาเดลีน คราว์ฟอร์ด คนนี้กับเรื่องที่ผ่านมา ผู้ชายที่เธอรักอย่างสุดซึ้งไม่ชอบเธอและเธอเสียชีวิตโดยเป็นที่รู้จักในฐานะผู้หญิงไร้ยางอาย แม้กระทั่งครอบครัวของคุณก็ยังคิดว่าการประหารชีวิตยังเป็นการลงโทษน้อยที่สุดสำหรับอาชญากรรมของเธอ…”

เธอพูดด้วยรอยยิ้มก่อนจะก้มลงจุดเทียน

“อาจเป็นเพราะฉันดูเหมือนมาเดลีนมากเกินไปและตกหลุมรักผู้ชายที่ทำร้ายเธอ ฉันก็เลยอดเห็นใจกับอดีตของเธอไม่ได้ ฉันมีคนช่วยตรวจสอบความสัมพันธ์ในอดีตของเธอ โดยรู้ว่าคุณปู่ของเธอได้ล่วงลับไปแล้ว ฉันคิดว่าบางทีฉันอาจจะมาแสดงความเคารพแทนเธอได้”

มาเดลีนไม่แสดงผลความคิดให้ดูพิรุธในคำอธิบายของเธอ

ในขณะเดียวกันเจเรมี่ก็ยืนนิ่งอยู่ข้าง ๆ เมื่อมองไปที่เทียนที่ริบหรี่ นัยน์ตาสีเข้มลึกของเขาดูเหมือนจะถูกจุดด้วยเปลวไฟที่เจิดจ้าเช่นกัน

“โอ้ คุณมาที่นี่เพื่อมอบกุหลาบให้ใครซักคนที่นี่ด้วยเหรอ เจเรมี่?” มาเดลีนยืนขึ้นแล้วยิ้มให้เขา แล้วเธอก็เดินเข้าไปปัดและเป่าเศษบุหรี่ออกจากคอเสื้อของเจเรมี่

“ลมแรงทำให้ปวดหัวนิดหน่อย เรากลับกันก่อนดีไหม?”

เจเรมี่หันไปเผชิญกับรอยยิ้มของมาเดลีนและพยักหน้าเห็นด้วย

มาเดลีนมองดูเจเรมี่อย่างเงียบ ๆ ขณะที่พวกเขาเดินทางกลับและตระหนักว่าเขายังไม่ได้แสดงอารมณ์ใด ๆ บนใบหน้าของเขาออกมาเลย

เขาเชื่อคำที่เธอพูดหรือไม่?

มันเป็นไปได้มากที่สุด

เขาไม่สามารถนิ่งเฉยได้ถ้าเขาสงสัยเธอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเวลที่เขาเกลียดเธอมากแค่ไหนเขาก็จะไม่นิ่งเฉยอย่างแน่นอน

…

หัวข้อข่าวของการตัดสินว่าเมเรดิธกระทำผิดติดเทรนด์ในหนังสือพิมพ์ไม่กี่วันต่อมา

ต่อจากนั้นข่าวแสดงเหตุการณ์ที่เมเรดิธขโมยตัวตนของลูกสาวคนเดียวของมอนต์โกเมอรีออกมาด้วย

ชาวเน็ตต่างพากันโวยวาย มากเท่าที่พวกเขารู้สึกต่อครอบครัวมอนต์โกเมอรี พวกเขาก็รู้สึกใจสลายกับการรับรู้ข่าวของแจ็คสันด้วยเช่นกัน

เด็กที่ฉลาดและกล้าหาญเช่นนี้ไม่คู่ควรกับสตรีผู้เลวร้ายและชั่วร้ายเช่นนี้ สำหรับคนเป็นแม่

ขณะอ่านข่าว โพสต์ทวิตเตอร์ของครอบครัวมอนต์โกเมอรีที่ตอนนี้มีการตามหาลูกสาวของพวกเขา

ทำให้มาเดลีนจับตามอง

ภายในข้อความมีคำอธิบายของปานรูปผีเสื้อที่เอวของลูกสาวที่หายไป

มาเดลีนพยายามหยุดสิ่งนั้นให้มันตกเทรนด์ให้ได้ทันที

เธอไม่สามารถให้เจเรมี่เห็นข่าวดังกล่าวได้ในตอนนี้

ในเวลาเดียวกันมาเดลีนคิดว่าเธอต้องรีบทำการแก้แค้นของเธอแล้ว

ในขณะนี้เจเรมี่มาหาเธอในช่วงเวลาที่เธออ่านข่าวอยู่และเขามาเพื่อแจ้งวันที่เขาจะพาเธอไปพบพ่อแม่ของเขา

เมื่อถึงวันนั้นมาเดลีนได้แต่งตัวเรียบร้อยและเข้าไปในคฤหาสน์วิทแมนพร้อมด้วยแขนของเธอควงเจเรมี่ที่เป็นเหมือนแสงพระอาทิตย์ตกลับขอบฟ้า

โอ้ เจเรมี่ไม่สนใจว่าจะเป็นยังไงเมื่อได้พาเธอก้าวเท้ามาที่นี่ในตอนนั้น