บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 576
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 576
‘อะไรนะ?’
หัวใจของอีวอนเริ่มเต้นแรงเมื่อเธอได้ยินอย่างนั้น ดวงตาเธอเบิกตากว้างขณะที่รู้สึกราวกับว่าเธอกำลังพูดไม่ออก จากนั้นเธอก็จ้องมองเมเดลีนอย่างไม่เชื่อสายตา
‘เป็นไปได้อย่างไร?
‘เธอติดตั้งกล้องไว้ในห้องอย่างนั้นเหรอ? หมายความว่าเธอรู้ว่าฉันทำอะไรลงไปอย่างนั้นเหรอ?
‘ถ้าเธอรู้ แล้วทำไมเธอไม่เปิดโปงฉันล่ะ?
‘นี่มันต้องเป็นเรื่องหลอกลวงแน่ ๆ! เธอต้องพยายามหลอกล่อฉันให้แสดงตัว!’
อีวอนพยายามปลอบโยนและสงบสติอารมณ์ตัวเองอย่างเต็มที่
“อะไรนะ? กล้อง? กล้าดียังไงมาติดกล้องในห้องของคุณปู่? เมเดลีน ทำไมเธอถึงเป็นวิปริตแบบนี้?” คาเลนใช้โอกาสนี้ล้อเลียนเมเดลีน
ถึงอย่างนั้นเมเดลีนก็ยังใจกว้าง “ท่านปู่พูดหรือขยับตัวไม่ได้ ฉันติดตั้งสิ่งนี้เพื่อที่ฉันจะได้สามารถจับตาดูสถานการณ์ของท่านได้ อย่ายัดเยียดความคิดสกปรก ๆ และวิปริตของคุณให้กับฉัน”
“นะ… นี่ เธอบอกว่าฉันสกปรกและวิปริตงั้นเหรอ? เธอ…” คาเลนเริ่มหน้าแดง เธออยากจะโต้เถียงเมื่อสังเกตเห็นแววความอาฆาตในดวงตาของเมเดลีน
ในอีกทางหนึ่ง วินส์ตันได้นำคอมพิวเตอร์มาแล้ว และเขากำลังจะนำชิปใส่ลงในคอมพิวเตอร์
อีวอนรีบหยุดเขาอย่างประหม่า “ลุงวินส์ตันคะ นี่คุณลุงเชื่อที่ผู้หญิงคนนี้พูดจริง ๆ เหรอคะ? เธอแค่ยื้อเวลา เลิกดูและปล่อยให้ตำรวจพาเธอไปทีเถอะค่ะ!”
เธอต้องการที่จะแย่งชิปข้อมูลออกไปในขณะที่เธอพูด ทันใดนั้นเมเดลีนก็คว้าข้อมือของเธอไว้ทัน ก่อนที่เธอกำลังจะแย่งมันไป
อีวอนเงยหน้าขึ้นอย่างตื่นตะลึง จากนั้นเธอก็สเข้ากับสายตาเตือนสติของเมเดลีน
“มันทำให้เสียเวลาแค่หนึ่งหรือสองนาทีเท่านั้นเอง เธอกลัวสิ่งที่พวกเขาจะได้เห็นในชิปนั่นเหรอ?”
“ระ… ไร้สาระ! ทำไมฉันต้องกลัวด้วย?”
“แน่นอนสิ เธอกลัว เพราะเธอเป็นคนเลวทรามต่ำช้า คนนั้นที่ทำร้ายคุณปู่และต้องการใส่ร้ายฉัน”
ขณะที่เมเดลีนให้การโต้แย้งกับอีวอน เธอก็ได้สลัดมือออก
อีวอนล้มลงก้นกระแทกพื้นอย่างแรง ในขณะเดียวกันวินส์ตัน คาเลน และเจ้าหน้าที่ตำรวจก็กำลังดูวิดีโอซึ่งกำลังเล่นอยู่บนคอมพิวเตอร์
ภาพแสดงให้เห็นอย่างชัดเจน ว่าอีวอนเป็นคนที่ใช้ไม้เท้าตีคุณปู่ซึ่งเป็นอัมพาตครั้งแล้วครั้งเล่า เธอสบถและสาปแช่งเขาขณะที่เธอทำอย่างนั้น และเธอยังพูดด้วยว่า เธอต้องการให้เมเดลีนเป็นแพะรับบาปไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
ในระหว่างที่เธอทำแบบนั้น คุณปู่ทำได้เพียงคร่ำครวญอย่างสิ้นใจ ด้วยดวงตาเบิกกว้างขณะที่อีวอนทุบตีเขา
ใบหน้าของวินส์ตันซีดเซียวและมือของเขาก็เริ่มสั่นเมื่อเห็นความจริง
มุมปากของคาเลนเริ่มกระตุก เธอไม่เคยคิดว่าคนร้ายที่แท้จริงแล้วคืออีวอน ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความอับอายในทันที
“ไม่ นั่นไม่ใช่ฉัน ฉันไม่ได้ทำ! คนในวิดีโอไม่ใช่ฉัน! เธอไม่ใช่ฉัน!” อีวอนพูดเอะอะโวยวายอย่างบ้าคลั่ง
เจเรมี่โยนเอกสารรายงานไปที่หน้าของอีวอน “เพราะเมื่อวานนี้ฉันเจอไม้เท้าที่ใช้ทำร้ายคุณปู่เข้า ฉันเลยไปรับผลรายงานมาเมื่อกี้นี้ และมันระบุชัดเจนว่ามีรอยนิ้วมือของเธออยู่บนไม้เท้า ทีนี้เธอจะอธิบายยังไง?”
“…” ดวงตาของอีวอนเบิกกว้างด้วยความกลัว เธอคิดว่าเธอได้ดำเนินการเรื่องนี้อย่างไม่มีที่ติแล้ว แต่เธอกลับไม่ได้คาดคิดว่าเธอจะติดกับดัก!
เมเดลีนและเจเรมี่อ่านเธอออกหมดแล้ว!
“แก… เมเดลีน แกมันโหดร้ายมาก! แกมาใส่ร้ายฉันแบบนี้ได้ยังไง?”