บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 695
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 695
“คุณเนล”
เฟลิซิตี้พูดกับเมเดลีนด้วยท่าทีที่เป็นมิตรและดูอ่อนน้อมถ่อมตน
เนล
เมเดลีนยังไม่ลืมชื่อนี้
ขณะที่เธอกำลังสงสัยว่าทำไมเฟลิซิตี้ถึงพูดกับเธอแบบนี้ เธอก็ได้ยินหล่อนพูดต่อ “สวัสดีค่ะ คุณเนล มีคนเคยแนะนำฉันให้คุณแล้ว ฉันต้องการซื้อชุดอโรมาเธอราพีสุดพิเศษจากคุณค่ะ”
เมเดลีนเข้าใจได้แล้ว ดูเหมือนว่าเฟลิซิตี้เพียงแค่ต้องการจะซื้อชุดอโรมาเธอราพีสุดพิเศษจากเธอ
ความทรงจำของเธอเกี่ยวกับเจเรมี่เมื่อสามปีที่แล้วได้แตกเป็นเสี่ยง ๆ แต่ว่าเธอจดจำช่วงเวลาสามปีที่เธออาศัยอยู่ที่เมืองเอฟได้
นอกจากจะเป็นดีไซเนอร์เครื่องประดับที่ประสบความสำเร็จและมีชื่อเสียงแล้ว เธอยังเป็นผู้ผลิตน้ำหอมที่ยอดเยี่ยมอีกด้วย
แต่เมื่อเทียบกับน้ำหอมแล้ว เธอชอบการออกแบบเครื่องประดับมากกว่า นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมนอกจากเฟลิเป้แล้ว ถึงไม่มีใครรู้ว่าที่จริงเธอรู้วิธีผสมน้ำหอมสิ่งต่าง ๆ
จะอย่างไรก็ตาม มีบางสิ่งบางอย่างแปลก ๆ เกี่ยวกับการที่เฟลิซิตี้ต้องการซื้อชุดอโรมาเธอราพี จากเธอ
เมเดลีนจงใจแผ่วเสียงลงแล้วตอบกลับอย่างช้า ๆ “สวัสดีค่ะ ฉันเนลนะคะ คุณต้องการอะไรคะ คุณผู้หญิง?”
เฟลิซิตี้มีความสุขเมื่อเธอตอบรับ “คุณเนลคะ ฉันต้องการซื้อชุดอโรมาเธอราพีชุดพิเศษจากคุณค่ะ”
“อยากพิเศษขนาดไหนคะ?”
“เมื่อไม่นานมานี้ฉันกับแฟนมีปัญหากันเล็กน้อย ฉันต้องการให้ความสัมพันธ์ของคู่เราดีขึ้น ด้วยชุดอโรมาเธอราพีของคุณค่ะ ฉันคิดว่าคุณรู้ว่าฉันหมายถึงอะไร ใช่ไหมคะ คุณเนล?”
เฟลิซิตี้ให้คำอธิบายนี้กับเธอ
เมเดลีนเข้าใจทันทีว่าเฟลิซิตี้ต้องการอะไร ว่าแต่แฟนหนุ่มคนนั้นคือเจเรมี่หรือเปล่า?
“คุณเนล คุณทำได้หรือเปล่าคะ?” เฟลิซิตี้เอ่ยถามอย่างไม่สบอารมณ์
น้ำเสียงของเมเดลีนเยือกเย็นลง “ง่ายมากค่ะ แต่ฉันไม่รู้ว่าคุณจะจ่ายไหวหรือเปล่า”
“เงินไม่ใช่ปัญหา! ฉันจะจ่ายเท่าไหร่ก็ได้ตราบเท่าที่คุณช่วยฉัน คุณเนล” เฟลิซิตี้ไม่อ้อมค้อมและพูดราวกับว่าถ้าเธออยากได้อะไรเธอต้องได้ “ฉันอยากใช้ช่วงเวลายามค่ำคืนที่ลืมไม่ลงกับแฟนหนุ่มของฉันจริง ๆ”
“ถ้าอย่างนั้น แจ้งที่อยู่ของคุณมาค่ะ ฉันจะส่งสิ่งที่คุณต้องการให้คุณภายในสามวัน”
เฟลิซิตี้ตอบตกลง และเมเดลีนก็วางสายก่อนที่จะพูดอะไรอีก
ตอนแรกเมเดลีนรู้สึกง่วงเพลีย แต่ว่าตอนนี้เธอกลับนอนไม่หลับแล้ว
เฟลิซิตี้รู้จักเฟลิเป้ นี่เขารู้ว่าเฟลิซิตี้ซื้อชุดอโรมาเธอราพีจากเธอด้วยหรือเปล่า?
เฟลิซิตี้จะเอาไปใช้กับเจเรมี่เหรอ?
เมเดลีนพักผ่อนหนึ่งวัน ก่อนที่เธอจะกลับไปที่อพาร์ตเมนต์เดิมของเธอ เนื่องจากอุปกรณ์ทั้งหมดของเธอยังคงอยู่ที่นั่น
หลังจากที่เธอเสร็จงาน เธอก็ออกจากอพาร์ตเมนต์
…
เจเรมี่กลับมามองเห็นแล้ว แต่นอกจากเมเดลีนแล้ว เขาไม่ได้บอกเรื่องนี้กับใครอีก
ผ่านมาสามวันแล้วที่เขาได้เจอกับเมเดลีนครั้งสุดท้าย เขาคิดถึงเธอสุดหัวใจ
แต่เมเดลีนปฏิเสธเขาทุกสายและดูเหมือนเธอจะเมินเฉยใส่เขา
ในเวลานี้ เขากดโทรหาเมเดลีนอีกครั้ง แต่ก็ยังได้รับการตอบรับเหมือนเดิม
เจเรมี่รู้สึกสิ้นหวัง เขาได้ยินเสียงรองเท้าส้นสูงกระทบกัน เสียงนั้นค่อย ๆ เข้ามาใกล้เขา
เขาคุ้นเคยกับฝีเท้าของเมเดลีนอยู่แล้ว ชัดเจนว่านี่ไม่ใช่เมเดลีน
“เจเรมี่” เสียงของหญิงสาวฟังดูอ่อนโยนราวกับสายน้ำ
เจเรมี่เงยหน้าขึ้นและมองไปยังต้นเสียงด้วยท่าทีเสแสร้ง
ดวงตาของเขาดูว่างเปล่า ราวกับว่าเขาเป็นคนที่ติดอยู่ในความมืดและไม่สามารถเข้าถึงแสงสว่างได้ แต่ว่าสิ่งที่สะท้อนในดวงตาของเขาคือใบหน้าที่คล้ายคลึงกับเมเดลีน 70 ถึง 80 เปอร์เซ็นต์ ยามที่ผู้หญิงคนนั้นยิ้ม เธอก็มีลักยิ้มที่แก้มคล้ายกับของเมเดลีน
ไม่แปลกใจเลยที่วินส์ตันจะมีท่าทีแปลก ๆ เมื่อเห็นเฟลิซิตี้ วอล์กเกอร์ คนนี้ ตอนนี้เจเรมี่เข้าใจหมดแล้ว
เมื่อเมเรดิธเห็นการจ้องมองที่เย็นชาและว่างเปล่าของเจเรมี่ เธอจึงเดินไปหาพร้อมรอยยิ้ม
“เจเรมี่ ฉันได้ยินเรื่องเมื่อสองสามวันก่อน ฉันเป็นห่วงคุณมากนะ” น้ำเสียงของเมเรดิธเต็มไปด้วยความกังวล แต่กลับมีรอยยิ้มที่เผยให้เห็นความรู้สึกซึ่งดูตรงกันข้ามกันบนใบหน้าของเธอ