บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 739
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 739
หลังจากเสียงปืนที่ดังก้อง เมเดลีนก็รู้สึกได้ถึงบางสิ่งที่ยื้อยุดกันอยู่ในความคิดของเธอ ในเวลาเดียวกัน มีเสียงกระแทกดังก้องอยู่ในจิตใจของเธอเช่นกัน และมันเป็น… เสียงรถชน
ในวินาทีถัดมา ความทรงจำมากมายเริ่มไหลย้อนกลับมาต่อหน้าต่อตาของเมเดลีน รวมถึงการที่เธอเคยรักคนที่ชื่อ เจเรมี่ วิทแมน อย่างโงหัวไม่ขึ้น แม้ว่าเขาจะเย็นชาและไร้หัวใจสำหรับเธอแค่ไหน แต่เธอก็ยังรักเขาอย่างสุดหัวใจ จากนั้นภาพที่เธอเห็นว่าตัวเองทำทุกอย่างเพื่อเขาโดยไม่มีข้อแม้ ก็ปรากฏเข้ามาในสมองของเธอ
เธอจำได้
เธอจำได้ทุกอย่าง
เธอยังจำได้ว่าเธอเลิกเกลียดเจเรมี่ก่อนรถชนได้อย่างไร
วันนั้นที่หน้าบ้าน เธอได้ยินเจเรมี่บอกแจ็คสันอย่างจริงใจว่าเขารู้สึกเสียใจเพียงใด ยิ่งไปกว่านั้น ความจริงใจบนใบหน้าของเขาทำให้เธอเลิกเกลียดชังเขา
‘ฉันเลิกเกลียดเขาแล้ว’
ในที่สุดเมเดลีนก็เข้าใจ
ความเกลียดชังของเธอที่มีต่อเจเรมี่หลังจากนั้นล้วนเป็นเพราะเฟลิเป้
เฟลิเป้…
เมเดลีนนึกไม่ออกว่าผู้ชายที่อ่อนโยนและใจดีอย่างเขาจะคิดวางแผนร้ายแบบนี้ได้อย่างไร
“เจเรมี่ คิดซะว่ากระสุนนัดเมื่อกี้เป็นการตอบแทนความสัมพันธ์ของเราละกัน ตอนนี้ฉันจะไม่อ่อนข้อให้แกอีกต่อไปไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม”
น้ำเสียงเย็นชาของเฟลิเป้ดึงเมเดลีนกลับสู่ความเป็นจริง
เธอกลับมารู้สึกตัวและเห็นเฟลิเป้ชี้ปากกระบอกปืนสีดำไปที่หัวใจของเจเรมี่
พวกเขายืนใกล้กันมาก ดังนั้นเจเรมี่จะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยเลย หากเฟลิเป้ตัดสินใจที่จะยิงออกไป
หัวใจของเมเดลีนเริ่มเต้นผิดปกติ ในตอนนี้ เธอได้ยินเจเรมี่พูดอย่างใจเย็นว่า “ใช่ ฉันคิดถึงลิเลียนมาก แต่ก่อนที่ฉันจะเจอผู้ร้ายตัวจริงที่ฆ่าเธอ ฉันจะไม่ปล่อยให้ตัวเองตายเด็ดขาด”
น้ำเสียงของเขาหนักแน่นและดูมั่นใจอย่างยิ่ง
“เฮอะ” เฟลิเป้ เย้ยหยันและดวงตาของเขาดูมืดมนลง “ถ้าอย่างนั้นลองดูว่าแกจะเร็วกว่ากระสุนปืนของฉันรึเปล่า”
หลังจากเฟลิเป้พูดอย่างนั้น เขาก็เหนี่ยวไก
กระสุนพุ่งออกจากปากกระบอกปืนอย่างรวดเร็วดุจความไวแสง
แต่ทันทีที่กระสุนถูกยิงออกจากปืน เจเรมี่ก็หลบออกไป!
เมื่อเห็นภาพเหล่านั้น เมเดลีนก็วิ่งออกไป
ใบหน้าของเฟลิเป้บิดเบี้ยว เห็นได้ชัดว่าเขาไม่มีความสุข
ถึงอย่างนั้นเขาก็รีบขึ้นนกอีกครั้งอย่างรวดเร็ว และไม่ให้โอกาสเจเรมี่หลบก่อนจะเหนี่ยวไก
เกิดประกายไฟขึ้นที่ปากกระบอกปืนและกระสุนก็พุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว
เฟลิเป้เหยียดริมฝีปากและตื่นเต้นที่จะได้เห็นเจเรมี่เลือดออก แต่ภายในเวลาไม่กี่เสี้ยววินาที เขากลับเห็นคนหนึ่งปรากฏขึ้นในสายตาของเขา
“ลินนี่!”
“เอวลีน!”
เจเรมี่และเฟลิเป้เรียกชื่อเมเดลีนออกมาพร้อมกัน
กระสุนทะลุไหล่ขวาของเมเดลีน เธอส่งเสียงอู้อี้เนื่องจากความเจ็บปวด ขณะที่ชายทั้งสองเห็นเพียงเลือดสีแดงที่ไหลออกมา
“ลินนี่!” เจเรมี่ไม่เคยคิดว่าเมเดลีนจะมาที่นี่ในตอนนี้ นอกจากนี้ เขายังไม่คาดคิดว่าเมเดลีนจะวิ่งไปข้างหน้าโดยไม่ลังเล และรับกระสุนแทนเขา
หัวใจของเจเรมี่แตกสลายเมื่อเขาเห็นใบหน้าของเมเดลีนซีดลง ขณะที่เธอขมวดคิ้วด้วยความเจ็บปวด
เฟลิเป้ตะลึงมองเมเดลีน ที่จู่ ๆ ก็วิ่งมาบังกระสุนให้เจเรมี่ “ทำไม?”
เขาไม่เข้าใจเรื่องแบบนี้ ทั้งยังทำใจยอมรับไม่ได้
“ทำไมคุณถึงยังยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อผู้ชายคนนี้อยู่อีก หลังจากที่เขาทำเรื่องพวกนั้นกับคุณ?”
เมเดลีนอดทนต่อความเจ็บปวดอันแสนสาหัส มีความแน่วแน่และกล้าหาญในดวงตาที่ชัดเจนของเธอ
“ฉันไม่ได้ช่วยเขา ฉันแค่ไม่อยากเป็นหนี้บุญคุณคุณอีก”
“อะไรนะ?” ดวงตาของเฟลิเป้มืดลง ขณะที่เขาไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น