บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 783

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 783

อะไรนะ?

กระโดดลงไปในแม่น้ำ? ฆ่าตัวตาย?

มือของเฟลิเป้ที่ถือโทรศัพท์เอาไว้สั่นเทา “คุณกำลังพูดเรื่องอะไร? คุณหมายถึงอะไร กระโดดลงไปในแม่น้ำ? ถือโทรศัพท์เอาไว้ แล้วอย่าเดินไปไหนนะ เดี๋ยวผมจะไปตรงนั้นเดี๋ยวนี้!”

เขารีบออกไปและขับรถไปยังจุดหมาย เฟลิเป้กระสับกระส่ายจนแม้แต่มือที่กำพวงมาลัยก็สั่นเล็กน้อย

ใบหน้าของเคธี่แวบเข้ามาในหัวของเขา ภาพของเธอที่กำลังมองเขาอย่างระมัดระวัง

เฟลิเป้ไม่รู้เลยว่าต้องใช้เวลานานขนาดไหนกว่าจะถึงจุดที่คนคนนั้นบอกว่ามีคนกระโดดลงไปในแม่น้ำ

สถานที่นั้นค่อนข้างไกลและมีคนอยู่ไม่มากนัก แต่หน่วยกู้ภัยบางคนก็ลงไปในน้ำเพื่อช่วยเหลือแล้ว

เฟลิเป้รีบเดินไป ทันใดนั้นก็มีชายคนหนึ่งถือโทรศัพท์มือถือและมองดูรูปถ่ายบนหน้าจอก่อนจะเดินเข้ามาหาเขา “คุณเป็นแฟนของผู้หญิงที่เพิ่งกระโดดลงไปในแม่น้ำใช่ไหม? ดูนี่สิ ใช่ไหม? นี่คือโทรศัพท์มือถือของแฟนคุณหรือเปล่า?”

เมื่อเขาเห็นเคสโทรศัพท์ที่มีลายการ์ตูน เฟลิเป้ก็จำมันได้ในแวบแรกที่เห็น

เคธี่ชอบปิกาจูมาก เครื่องประดับมากมายของเธอมักจะเกี่ยวข้องกับปิกาจูเสมอ

ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่คือโทรศัพท์มือถือของเคธี่อย่างแน่นอน

“ในแม่น้ำตอนนี้ล้วนเป็นน้ำแข็ง กระโดดลงไปอย่างนั้นเธอคงตาย คุณสองคนทะเลาะกันเหรอ? ทุกอย่างคุยกันได้ไม่ใช่เหรอ? ทำไมถึงทำเธอโกรธจนตัดสินใจจบชีวิตขนาดนี้ได้ล่ะ?” ชายคนนั้นถอนหายใจอย่างเสียดาย แต่เมื่อเขาเห็นสายตาเคร่งขรึมของเฟลิเป้มองมาที่เขา เขาก็รีบหดคอของเขาและหันหลังกลับก่อนจะเดินจากไป

เฟลิเป้เดินไปที่ริมแม่น้ำเงียบ ๆ เฝ้าดูหน่วยกู้ภัยลงไปทีละคนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เขาเหลือบไปรอบ ๆ และพบกล้องวงจรปิดสองตัวที่ข้างถนน

เขาใช้เครือข่ายของเขาเพื่อเก็บภาพจากกล้องวงจรปิด และในวิดีโอนั่น เขาก็เห็นเคธี่จริง ๆ

เธอยืนอยู่ริมฝั่งแม่น้ำ และในสิบนาทีต่อมา เธอก็กระโดดลงไปอย่างไม่ลังเล

ภาพของเธอที่กระโดดลงไปในแม่น้ำ ทำให้หัวใจของเฟลิเป้บีบรัดมากขึ้นไป

จิตใจของเฟลิเป้ว่างเปล่าไปครู่หนึ่ง มีเพียงเสียงที่มีชีวิตชีวาของเคธี่ก้องอยู่ในหูของเขา

“เฟลิเป้ ฉันชอบคุณ

“แต่ฉันชอบแค่คุณ!

“ตราบเท่าที่ฉันสามารถอยู่เคียงข้างคุณได้ ฉันยินดีที่จะทำทุกอย่าง

“เฟลิเป้ ฉันอยากอยู่กับคุณตลอดไป”

หัวใจของเฟลิเป้สั่นไหว เขาบีบโทรศัพท์มือถือของเคธี่แน่น

เขาสั่งให้คนของเขาทั้งหมดค้นหาสถานที่ที่เคธี่โดดลงไปในน้ำทันที

หลังจากผ่านไปหนึ่งวันและหนึ่งคืน บอดี้การ์ดก็สามารถนำผ้าผูกผมสีเขียวมิ้นต์ขึ้นจากน้ำได้

เป็นผ้าผูกผมที่เธอเคยใช้มัดผม

นิ้วเรียวของเฟลิเป้กำผ้าผูกผมไว้แน่น ร่างกายทั้งหมดของเขาราวกับว่าสูญเสียจิตวิญญาณไปอย่างสิ้นเชิง

บอดี้การ์ดเข้ามารายงาน “คุณวิทแมนครับ น้ำในแม่น้ำระบายออกแล้ว แต่ไม่มีร่องรอยของคุณเคธี่เลย เธออาจจะจมน้ำและถูกกระแสน้ำพัดพาไปที่อื่นแล้ว”

เฟลิเป้เงยหน้าที่มีดวงตาแดงก่ำขึ้นทันที “หาต่อไป ถ้าเธอยังมีชีวิตอยู่ ฉันต้องพบเธอ แต่ถ้าเธอตาย… ไม่ เธอไม่ได้รับอนุญาตให้ตาย”

“ครับ” บอดี้การ์ดไม่กล้าขัดเขาและรีบตอบรับคำสั่ง

เฟลิเป้ไปที่ห้องของเคธี่อย่างฟุ้งซ่าน ภายในห้องยังคงมีกลิ่นจาง ๆ ของเธอหลงเหลืออยู่

เขาเคยมาที่ห้องนี้นับครั้งไม่ถ้วน แต่ตอนนี้เขาเพิ่งสังเกตเห็นกรอบรูปบนโต๊ะข้างเตียง

มีรูปถ่ายอยู่ในนั้น เป็นรูปตอนเคธี่สำเร็จการศึกษาเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา เขาได้ไปร่วมงานรับปริญญาของเธอและถ่ายรูปนี้กับเธอ

ผู้หญิงในภาพดูอ่อนหวานและมีชีวิตชีวา เธอจับมือเขาและยิ้มอย่างมีความสุข

“เธอห้ามตาย เธอได้ยินไหม?” เขาสั่งเสียงทุ้ม และจู่ ๆ โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น

เขาหยิบมันขึ้นมาและเห็นว่ามันเป็นข้อความจากเคธี่

ดูเหมือนว่ามันจะเป็นข้อความที่กำหนดเวลาส่งไว้

[เฟลิเป้ เมื่อคุณเห็นข้อความนี้ ฉันคงไปหาลูกสองคนของเราที่ไม่มีโอกาสได้ลืมตาดูโลกใบนี้แล้ว ถึงอย่างนั้นก่อนที่ฉันจะจากไป ฉันได้ทำลายการสะกดจิตของเจเรมี่แล้ว]