บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 814

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 814

ฝนตกที่ลงมาจากท้องฟ้านอกหน้าต่างนั่นเป็นเพียงละอองเล็กน้อย แต่สำหรับเขาแล้วราวกับว่ามันตกลงมาอย่างหนักหน่วง

“ตอนที่ฉันเดินขึ้นมาที่นี่ ฉันเห็นว่าเธอดูไม่ค่อยจะสู้ดีขณะที่รีบวิ่งออกจากห้องไป มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่าคะ?” อีเวตต์เดินเข้ามาในห้องหนังสือช้า เธอดูเป็นกังวลและเดินเข้าไปหาเจเรมี่ที่ไม่ได้พูดกับเธอแม้แต่คำเดียว “คุณไม่เป็นอะไรนะ?”

“เธอพูดว่าเธอเกลียดผมจนถึงขั้นอยากให้ผมตายไปซะให้พ้น ๆ” เจเรมี่เลื่อนลูกตาแดงก่ำของตัวเองขึ้นไปข้างบน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความไม่พอใจและความเศร้าโศกมากมายในขณะที่เขาพูดออกมา “เธอกำลังตั้งท้องลูกของเฟลิเป้ ดูเหมือนว่าเธอไม่ได้รักผมแล้วจริง ๆ”

“หรือบางทีเธออาจจะมีปัญหาที่ทำให้ไม่สามารถพูดออกมาได้” อีเวตต์ปลอบเขา

“ปัญหายากลำบากแบบไหนกันที่ทำให้เธอเต็มใจสั่งให้คนจำนวนมากมาฆ่าผม?” เจเรมี่เผยรอยยิ้มเย้ยหยันออกมา ก่อนที่เขาจะหันหน้ามาเอ่ยเพิ่มเติมว่า “ในวันนั้นที่ประเทศเอฟ ถ้าไม่ใช่เพราะความช่วยเหลือของคุณ ผมคงตายไปแล้วจริง ๆ”

“ไม่เลย ฉันช่วยตัวเองในขณะที่ช่วยคุณไปด้วยต่างหาก” อีเวตต์ยิ้มออกมา “พวกเขาอาจจะกำลังกลับกันแล้ว คุณอยากจะไปดูเธอก่อนที่เธอจะจากไปไหม?”

“ผมจะทำแบบนั้นไปเพื่ออะไร? เธอไม่อยากแม้แต่ปรายสายตาของตัวเองมามองผมด้วยซ้ำ” เจเรมี่หัวเราะเยาะอย่างสมเพชตัวเอง “คุณควรไป คุณเองต่างหากที่ต้องการจะเจอเขา”

ไร้คำพูดใด ๆ โต้กลับ อีเวตต์จ้องเจเรมี่ตอบก่อนจะลงไปข้างล่าง

เมื่อเธอเห็นว่าเมเดลีนและเฟลิเป้กำลังจะกลับกันแล้ว อีเวตต์ก็รีบเดินเข้าไปหาพวกเขาด้วยรอยยิ้ม “เจเรมี่เมามากและกำลังพักผ่อนอยู่ในห้อง ฉันขออนุญาตทำหน้าที่แทนเขามาส่งคุณทั้งสองคนค่ะ”

เมเดลีนที่หันหน้าออกไปแล้ว แต่เธอรีบหันหลังกลับมามองอย่างรวดเร็วเมื่อได้ยินเสียงของอีเวตต์

เป็นอีกครั้งที่เธอรู้สึกว่าใบหน้านี้ช่างคุ้นเคยมาก แต่เธอไม่สามารถนึกออกว่าเป็นของใคร

เฟลิเป้มองดูอีเวตต์อย่างเลื่อนลอย

อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา เขาเอามือของตัวเองไปจับเอวเมเดลีนไว้แล้วพากันหันหลังเดินจากไปแทน

อีเวตต์มองดูเงาสูงตระหง่านที่เดินจากไปแล้วเหยียดยิ้มขึ้นมาเงียบ ๆ คนเดียว

‘คุณพูดถูกเฟลิเป้ เราเคยรู้จักกันมาก่อน’

‘นี่แสดงว่าคุณยังสัมผัสได้ถึงความคุ้นเคยจากใบหน้านี้ของฉัน แบบนี้ฉันควรจะขอบคุณดีไหมที่ฉันยังอยู่ในความทรงจำของคุณอยู่?’

…

ตามแผนที่วางไว้ในตอนแรก ที่เฟลิเป้คิดจะพาเมเดลีนไปคฤหาสน์วิทแมน ทั้งหมดก็เพื่อให้เจเรมี่โกรธ ทว่าในขณะนี้เขากำลังสงสัยว่าเขาทำสำเร็จตามที่ตั้งใจไว้หรือไม่

โดยเฉพาะหลังจากที่ได้พบกับผู้หญิงที่ชื่อ อีเวตต์ ชาริส

เมเดลีนบอกกับเขาว่าเธอต้องการที่จะกลับไปยังคฤหาสน์ตระกูลมอนต์โกเมอรี ซึ่งเขาก็ได้อนุญาตให้เธอกลับไป เขาสั่งให้คนขับรถพาเธอไปส่งที่บ้านก่อนที่เขาจะกลับไปที่วิลล่า

และหลังจากที่กลับมาถึงวิลล่าจิตใจของเขาก็ถูกเติมเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่คุ้นเคยของอีเวตต์

เขานั่งอยู่หน้าโต๊ะเขียนหนังสือ พร้อมมองที่ผ้าผูกผมที่พันอยู่รอบข้อมือตัวเอง ขณะที่ความรู้สึกโดดเดี่ยวได้ก่อตัวขึ้นอย่างแข็งแกร่งภายในตัวเขา

“เคธี่”

เขากระซิบชื่อหนึ่งออกมาอย่างแผ่วเบาซึ่งทำให้บรรยากาศที่มีผ่อนคลายมากขึ้นโดยที่เขาเองไม่รู้ตัว

ในตอนนั้นเอง เขาก็พบว่าตัวเองกำลังคิดถึงผู้หญิงคนหนึ่งที่หายไปจากโลกของเขานานมากแล้ว เขาเองก็ไม่แน่ใจในเหตุผลเหมือนกัน

เขาเปิดเครื่องคอมพิวเตอร์ ค้นหาเทปกล้องวงจรปิดในห้องทำงานและเปิดมันดูไปเรื่อย ๆ

ตามที่เขาต้องการเคธี่ปรากฏตัวในเทป

ในตอนนั้นเธอมักจะชงชาให้เขาในเวลาเดิมของทุกวัน พร้อมกับมาส่งขนมให้เขา และทุกครั้งเธอจะจ้องมองเขาตลอดเวลาและแสดงให้เห็นถึงความรักมากมายที่มีต่อเขา

ในวิดีโอ เธอดูมีชีวิตชีวามาก

เฟลิเป้ยกมือขึ้นและสัมผัสใบหน้าของผู้หญิงที่อยู่บนจอคอมพิวเตอร์อย่างอ่อนโยนโดยที่ไม่รู้ตัว ทว่าหน้าจอที่เย็นเฉียบทำให้หัวใจของเขาค่อย ๆ เย็นลงไปเช่นกัน

“เธอฉลาดมากนะ เคธี่ ที่ใช้วิธีนี้ทำให้ฉันไม่สามารถลืมเธอได้ตลอดชีวิต”

เขายิ้มออกมาอย่างขมขื่น เขาเองเคยมั่นใจว่าความคิดพวกนี้จะทำอะไรเขาไม่ได้อีกแล้ว แต่ตอนนี้เขากลับรู้สึกว่าหัวใจของตัวเองแตกสลายอย่างถึงที่สุด

เฟลิเป้ไม่ต้องการให้ตัวเองถูกกระทบกระเทือนจากความรู้สึกเหล่านี้อีกต่อไป เขาต้องการที่จะปิดกล้องวงจรปิดและหยุดไม่ให้ตัวเองดูมันอีก ทันใดนั้นเองเขาก็เหลือบไปเห็นภาพเหตุการณ์หนึ่งบนคอมพิวเตอร์ที่ทำให้เขาตกตะลึง…