บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 834
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 834
“เจเรมี่ นายยังคิดว่านายจะมีโอกาสรอดออกไปจากที่นี่อีกไหม?” รอยยิ้มแห่งชัยชนะของเฟลิเป้ค่อย ๆ แผ่ไปทั่วใบหน้าของเขา
เจเรมี่ยังคงสงบนิ่ง “ทำไมเราไม่แข่งกันสักหน่อยล่ะ? มาดูกันว่าใครเร็วกว่ากัน”
หลังจากที่เขาพูดอย่างนั้น สีหน้าของเฟลิเป้ก็เปลี่ยนไป
เฟลิเป้ไม่เคยเล่น ๆ กับชีวิตของเขาเองและเขาก็จะไม่ทำอะไรสุ่มเสี่ยงเช่นกัน… ไม่ใช่ตอนที่เขาต้องต่อสู้กับเจเรมี่
ขณะที่ชายคนนั้นลังเล เจเรมี่ก็ยิงไปที่ปืนพกของเฟลิเป้จนปืนนั้นหลุดออกจากมือไป
เมื่อปืนพกตกลงมา เขาคว้ามันไว้ได้ก่อนเฟลิเป้แล้วชี้มันไปที่หัวใจของเฟลิเป้
สถานการณ์เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วจนรอยยิ้มบนใบหน้าของเฟลิเป้หายไปแล้ว
“บอกพวกเขาให้ออกไป” เจเรมี่สั่ง
เฟลิเป้ทวนคำสั่งของเขาอย่างเย็นชา “ออกไปก่อน”
“คุณวิทแมน พวกเรา..”
“ฉันบอกให้ออกไป!” เจเรมี่ไล่พวกเขาออกไปอย่างทนไม่ไหว
บอดี้การ์ดไม่กล้าขัดคำสั่งของเขา ดังนั้นพวกเขาจึงออกไปและจับตาดูพวกเขาไว้
พวกเขาคิดว่าถ้าเจเรมี่กล้าทำอะไรที่หุนหันพลันแล่น พวกเขาก็จะยิงพร้อมกัน พวกเขาไม่เชื่อว่าเจเรมี่จะสามารถหลบกระสุนจำนวนมากได้ในคราวเดียว
ตอนนี้ เจเรมี่และเฟลิเป้อยู่กันตามลำพังในโกดัง
“ตกใจไหมล่ะ คุณอา? คงไม่คิดว่าฉันจะได้เปรียบเลยล่ะสิ?”
“ฮึ่ม” เฟลิเป้ดูถูกเหยียดหยาม “นายจะหนีไปไหนไม่ได้ ถ้านายกล้าแตะต้องตัวฉัน”
“ตั้งแต่ฉันมาที่นี่ ฉันก็ไม่มีแผนที่จะออกไปอยู่แล้ว” เจเรมี่สงบ แต่สายตาของเขากลับเริ่มเย็นลงเรื่อย ๆ จนเกิดเป็นความหนาวเหน็บปกคลุมไปทั้งตัว “เฟลิเป้ นายพูดถูก เราต้องยุติเรื่องนี้”
“ในปีที่ผ่านมา นายเกือบทำให้คุณปู่ต้องกลายเป็นผักไปไหนไม่ได้ และนายยังใช้ความเกลียดชังของเอวลีนที่มีต่อฉันเพื่อเอาบริษัทวิทแมนไป ฉันยังจำเรื่องทั้งหมดนี้ได้ดี”
“ตอนที่ฉันยังเป็นสามีของเอวลีน นายก็พยายามเข้าใกล้เธออยู่แล้วนี่ เพื่อที่เธอจะได้เชื่อใจและพึ่งพานาย ฉันอยากจะขอบคุณที่นายทำให้เธอฟื้นคืนชีพมา แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลที่นายจะใช้เพื่อครอบครองเธอ”
เจเรมี่จับไกปืนแน่นขึ้นเล็กน้อยในขณะที่ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยอำนาจ
“เฟลิเป้ ถ้าพวกเราคนใดคนหนึ่งต้องตายในวันนี้ ฉันคิดว่าคงไม่ใช่ฉัน ฉันจะไม่ปล่อยให้เอวลีนใช้ชีวิตที่เหลืออยู่เพียงลำพัง เธอยังคงเป็นภรรยาของฉัน ร่างกายและหัวใจของเธอต้องเป็นของฉันเท่านั้น”
สิ่งที่เจเรมี่ต้องการจะสื่อบอกชัดเจนเมื่อเขาพูดแบบนั้นออกไป และความตื่นตระหนกก็ได้ปรากฏขึ้นในดวงตาของเฟลิเป้
ตอนนี้เจเรมี่กำลังจะยิงเขา
อย่างไรก็ตาม ในเวลาเดียวกันเสียงฝีเท้าที่คุ้นเคยดังเข้ามาในหูของเจเรมี่จากระยะไกล
“หยุดนะ!”
เสียงของเมเดลีนก้องกังวานไปทั่วโกดัง
นิ้วของเจเรมี่คลายออกและในวินาทีถัดมาเมเดลีนก็วิ่งไปข้างหน้าเขา เธอใช้ร่างกายปกป้องเฟลิเป้
“เจเรมี่ ถ้าคุณอยากฆ่าใครก็ฆ่าฉันเถอะ”
หัวใจของเจเรมี่ดำดิ่งลงไปในขุมนรกหลังจากได้เห็นการตัดสินใจอันแน่วแน่ของเมเดลีนในการปกป้องเฟลิเป้
หัวใจของเขากำลังเจ็บปวด “เอวลีน คุณกำลังพูดเรื่องอะไร? คุณยอมตายเพื่อคนอย่างเขาเหรอ?”
เมเดลีนมองเข้าไปในดวงตาที่โกรธเคืองของเจเรมี่อย่างเยือกเย็น จากนั้นเธอก็เห็นปืนเรียงแถวกันเล็งมาที่เขาจากหางตา
หัวใจของเธอเต้นแรง แต่เธอก็ยังคงพูดโดยไม่เปลี่ยนท่าทีว่า “ฉันปล่อยให้เด็กในท้องของฉันเกิดมาโดยไม่มีพ่อไม่ได้ เพราะอย่างนั้น เจเรมี่ ถ้าคุณอยากยิงก็ยิงฉันสิ”