บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 874
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 874
“ตามหาลูกสาว? ลูกสาวของคุณเป็นใคร?”
“ลิเลียน วิทแมน” เจเรมี่เงยหน้าขึ้นมองอย่างเย็นชา “เด็กหญิงอายุสี่ขวบที่คุณสเตเจี่ยน จอห์นสันขโมยมาจากเฟลิเป้”
โยริครู้สึกสับสนจึงเอนตัวไปกระซิบถามฟาเบียนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เขาเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น
เมื่อมองดูทั้งสองกระซิบกระซาบกัน เจเรมี่ก็ถามอย่างเย็นชาว่า “เอาลูกสาวของฉันคืนมา”
โยริคขมวดคิ้วและหัวเราะ “ไม่ใช่ว่าฉันไม่ต้องการจะคืนลูกสาวของคุณนะ แต่คุณต้องจ่ายให้สมราคา”
“หยุด!”
โยริคกำลังจะเอาชีวิตของเจเรมี่ เมื่อเสียงของผู้หญิงคนหนึ่งเรียกให้พวกเขาหยุด
เสียงของเธอส่งผ่านหัวใจที่มืดมนของ เจเรมี่ราวกับแสงแดดอันอบอุ่น
เขารีบหันไปมองผู้หญิงที่เดินเข้ามาหาเขา “ลินนี่”
“คุณมาที่นี่ทำไม เจเรมี่?” เมเดลีนจ้องไปที่ชายตรงหน้าเธอด้วยความเป็นห่วง “ฉันบอกให้คุณพักในโรงพยาบาลไม่ใช่หรอ?”
เจเรมี่จับมือเมเดลีนด้วยความตื่นเต้นที่ส่องประกายในดวงตาของเขา “ลิเลียน ลิเลียนลูกสาวของเรายังมีชีวิตอยู่ ลินนี่”
เมเดลีนตกใจมาก “คุณรู้ได้อย่างไร?”
“เฟลิเป้บอกผมเอง” เจเรมี่เล่าถึงเหตุการณ์ที่เฟลิเป้ไปเยี่ยมเขาที่โรงพยาบาลเมื่อสักครู่นี้
เมเดลีนเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นในเวลาไม่นาน
เฟลิเป้ใช้ความปลอดภัยของลิเลียนเพื่อข่มขู่เธอมาโดยตลอด แต่ตอนนี้ลิเลียนได้รับการช่วยเหลือให้ปลอดภัยจากเขาแล้ว เขาจึงสูญเสียเครื่องมือต่อรองในมือไป นี่คือเหตุผลที่เขาตัดสินใจจะบอกเจเรมี่ เพื่อที่เจเรมี่จะมาเสี่ยงชีวิตแทนเฟลิเป้
ความเกลียดชังของเฟลิเป้ที่มีต่อเจเรมี่ปรากฏชัดจากการกระทำดังกล่าว เขาจึงไม่คิดอะไรมากก่อนที่จะโยนเจเรมี่ไปสู่อันตราย โดยหวังว่าถ้าเขาตายไปแล้วลิเลียนจะกลับมา
เจเรมี่รู้ดีถึงข้อเท็จจริงนี้
ในขณะที่โยริคไม่สนใจจะดูภาพคู่รักกลับมาเจอกันอีกครั้ง เขาชื่นชอบฟาเบียนน้องชายคนเล็กของเขามากพอที่จะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยว ดังนั้นเขาจึงหมุนตัวและออกไปก่อน
เมเดลีนบอกเจเรมี่ว่าลิเลียนถูกเมเรดิธลักพาตัวไปได้อย่างไรตั้งแต่ต้น
แววตาอันเยือกเย็นส่องประกายในดวงตาดอกท้อของเจเรมี่ ขณะที่เขารับฟังคำพูดของเมเดลีน “เมเรดิธ ครอว์ฟอร์ด คือ เฟลิซิตี้ วอล์คเกอร์เหรอ? เธอไม่ตายอีกเหรอ?”
ความจริงทำให้เกิดเปลวเพลิงแห่งความโกรธแค้นภายในใจของเจเรมี่
เขาไม่อยากเชื่อเลยว่าเมเรดิธ ยัยผู้หญิงชั่วร้ายคนนั้นจะยังมีชีวิตอยู่ และวางแผนจะทำให้ครอบครัวเขาแตกแยก
ในขณะนั้น เจเรมี่พบว่าตัวเองกังวลมากขึ้นว่าเมเรดิธได้ทำร้ายลิเลียนหรือเปล่า หลังจากที่เธอลักพาตัวลูกสาวของเขาไป
“ทำใจร่ม ๆ นะ ฉันสัญญากับสาวสวยแล้วว่าจะพาลูกสาวของเธอกลับมาอย่างปลอดภัย ดังนั้นฉันจะทำตามสัญญา ขอเวลาไม่นาน แล้วจะติดต่อคุณไป” ฟาเบียนสัญญาก่อนจะจากไปพร้อมกับลูกน้องของเขา
วันรุ่งขึ้นเมเดลีนได้รับโทรศัพท์จากฟาเบียน “ที่รักของผม? พวกเราเจอเธอแล้ว”
เมเดลีนและเจเรมี่เดินทางไปยังสถานที่ที่ฟาเบียนบอกพวกเขาทันที พวกเขาสวมหมวกบาสเก็ตบอลและหน้ากาก เมเรดิธกำลังเดินออกจากอพาร์ตเมนต์พร้อมกระเป๋าที่ไม่รู้ว่าบรรจุอะไรไว้ภายใน
“ไปกับเขาและตามเมเรดิธไป ลินนี่ ฉันจะหาลิเลียนในห้องของเธอ” เจเรมี่เตือนเมเดลีน ก่อนที่เขาจะลงจากรถ “อย่าทำอะไรที่เกินความสามารถนะ ลินนี่”
เมเดลีนพยักหน้าและเดินตามฟาเบียนในการสะกดรอยตามเมเรดิธไป
เจเรมี่โทรมาไม่นานหลังจากนั้นเพื่อบอกเธอว่าลิเลียนไม่อยู่ในอพาร์ตเมนต์ของเมเรดิธ
เมเดลีนกำลังเดาว่าเมเรดิธจะซ่อนลิเลียนไว้ที่ไหน ในตอนที่เธอเห็นเมเรดิธลงรถที่ชานเมือง จากนั้นเธอดึงพวกเครื่องมือขุดดินออกมา
ความคิดที่น่าสยดสยองผุดขึ้นในใจของเมเดลีน เธอลงจากรถทันทีและวิ่งไปหาเมเรดิธซึ่งยังคงขุดหลุมอยู่
เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าใกล้เข้ามา เมเรดิธก็หันไปมองก่อนที่ข้อมือของเธอจะถูกดึงด้วยกำลังอันแข็งแกร่งขณะที่ถอดหน้ากากและหมวกออก
“แกนี่เอง เมเรดิธ! ทำไมเธอถึงไม่ปล่อยให้พวกเราอยู่อย่างสงบสุขสักที? พาลูกสาวฉันไปไว้ไหน? บอกฉัน!”
แม้ว่าเธอจะตกใจ แต่เมเรดิธก็ยิ้มชั่วร้าย “ฉันรู้ว่าแกจะตามฉันมา เอวลีน มอนต์โกเมอรี แกอยากรู้มากสินะ ว่าลูกสาวของแกอยู่ที่ไหน? มองเข้าไปในกระเป๋าสิ แล้วแกจะรู้เอง”