บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 884

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 884

“เคธี่อยู่ไหน เฟลิเป้?” เมเดลีนพูดต่อ แต่เฟลิเป้ได้ออกไปแล้ว

เมื่อเห็นเขาขับรถออกไป เมเดลีนจึงตัดสินใจที่จะค้นหาร่องรอยของเคธี่ในคฤหาสน์ เธอไปแม้กระทั่งห้องใต้ดิน แต่ก็ไม่พบว่าเคธี่อยู่ที่ไหน

เธอไปถามคนรับใช้ด้วยความสับสน แต่ไม่มีใครคนไหนมั่นใจในตัวเองเลย

เมเดลีนมาถึงห้องของเคธี่และพบภาพตัดปะเปิดอยู่บนเตียงของเธอ มันเต็มไปด้วยรูปภาพที่เธอได้ถ่ายในอดีต ดูเหมือนมันเพิ่งจะถูกเปิดดู

เฟลิเป้เป็นคนเปิดดูมันใช่ไหม?

ด้วยความอยากรู้อยากเห็น เธอจึงหยิบภาพตัดปะขึ้นมาเพื่อเจอกับกระดาษแผ่นหนึ่งที่ยัดไว้ข้างใต้

“ใบรับรองการฌาปนกิจงั้นเหรอ?”

หัวใจของเมเดลีนเอียงวูบ

เมื่อเธอได้อ่าน เธอก็เห็นชื่อของเคธี่ตามด้วยลายเซ็นของเฟลิเป้ที่ด้านล่างสุด

เคธี่ตายแล้วงั้นเหรอ?!

…

เจเรมี่คิดว่าเมเดลีนกำลังพักผ่อนอยู่ในโรงแรมอยู่ตลอดเวลา เขาจึงพาลิเลียนออกไปเดินเล่นข้างนอก ดังนั้นเขาจึงประหลาดใจมากที่ไม่เห็นเธอในตอนที่พวกเขากลับไปถึงห้อง

เขาพาลูกสาวเข้านอนและกำลังจะโทรหาเมเดลีนในตอนที่ประตูถูกเปิดออก

“คุณไปไหนมา ลินนี่?” เจเรมี่จับมือของเธออย่างกังวลขณะที่เขากอดเธอซึ่งมีใบหน้าซีดเซียว “คุณรู้สึกไม่ดีใช่ไหม? คุณเจ็บตรงไหนรึเปล่า? เรามายอมแพ้ในตัวเด็กคนนั้นกันไหม ลินนี่? ผมมีความสุขกับแค่แจ็คและลิลลี่นะ”

เมเดลีนเงยหน้ามองชายที่ดูกังวลคนนั้น “เคธี่ตายแล้ว”

ท่าทีของเจเรมี่เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว “เคธี่ตายแล้วงั้นเหรอ?”

เมเดลีนส่งใบรับรองการฌาปนกิจให้กับเจเรมี่ซึ่งขมวดคิ้วขณะที่เขาอ่านมัน “ต้องเป็นเฟลิเป้แน่ มันไม่สมเหตุสมผลเอาซะเลยนะ เคธี่ยังสบายดีอยู่เลยเมื่อวันก่อน”

“เฟลิเป้โหดร้ายมากขนาดนี้ได้ยังไง? เคธี่เจอเขาในตอนที่เธอเพิ่งจะ 15 เธออยู่กับเขามามากกว่าสิบปี เขามีใจทำร้ายเธอได้ยังไง?” เมเดลีนร้องไห้ขณะที่หัวใจของเธอบีบคั้น

เจเรมี่เช็ดน้ำตาให้เธอและดึงเธอเข้าสู่อ้อมแขนของเขา “ผมจะทวงคืนความยุติธรรมให้กับเคธี่ ผมจะไม่ปล่อยให้เธอตายแบบนี้”

เขาปล่อยเธอ “ดูแลลิเลียนด้วย ผมจะไปตามหาเขา”

เมเดลีนดึงเขากลับ “ระวังด้วยนะคะ คุณยังเจ็บอยู่เลย”

เจเรมี่วางมือทั้งสองข้างลงบนแก้มของเมเดลีน แล้วจูบเธออย่างลึกซึ้งที่ริมฝีปาก “ไม่ต้องห่วงนะ ผมจะไม่ยอมให้เกิดอะไรขึ้นกับผม ผมจะกลับมาหาคุณและลูก ๆ”

สิ่งแรกที่เจเรมี่ทำคือโทรหาเฟลิเป้ในตอนที่เขาออกจากโรงแรม แต่โทรศัพท์ของเฟลิเป้ถูกปิดอยู่

เขาไปหาฟาเบียนเพื่อหาข้อมูลแทน

ฟาเบียนตกใจในตอนที่เขาได้ยินเรื่องการตายของเคธี่ แต่เขาบอกกับเจเรมี่ว่า “ผู้หญิงคนหนึ่งถูกยิงที่ด้านหน้าสถานีตำรวจเมื่อสองวันก่อน เป็นไปได้ไหมว่านั่นคือเคธี่?”

เขาส่งรูปของผู้หญิงคนหนึ่งนอนจมกองเลือดให้กับเจเรมี่

เจเรมี่จำได้ในทันทีว่าผู้หญิงคนนั้นคือเคธี่

ถูกยิงตาย

ต้องมีความแค้นมากแค่ไหนที่คนคนหนึ่งจะทำเรื่องเช่นนี้ได้?

เคธี่ไม่สมควรโดนแบบนี้ และเจเรมี่รู้สึกปวดใจกับเรื่องของเธอ “ช่วยฉันตามหาเฟลิเป้ที”

ฟาเบียนไม่เต็มใจแต่ก็ตกลง “ฉันทำเรื่องนี้เพื่อนายก็เพราะลิเลียนหรอกนะ”

เจเรมี่ยังคงครุ่นคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ฟาเบียนหมายถึงในตอนที่เจอเฟลิเป้

ที่สุสาน

เฟลิเป้กำลังยืนโดดเดี่ยวต่อหน้าหลุมศพของเคธี่ เขาดูเยือกเย็นแม้ว่าแสงอาทิตตย์จะสาดส่องอยู่เหนือหัว

เขาถือด้ายสีแดงในมือขณะที่รอการตอบกลับ

ทันใดนั้น โทรศัพท์ของเขาก็สั่น

มือของเขาสั่นด้วยความกลัวกับผลลัพธ์ที่จะออกมา

หลังจากครู่หนึ่ง เขาก็ปัดเพื่อรับสาย “เป็นไงบ้าง?”

การตอบกลับที่เขาได้รับยิงทะลุหัวใจของเขาเหมือนกับลูกธนูนับพัน…