บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 899
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 899
เจเรมี่ไม่อยากจะได้รับผลกระทบจากผู้หญิงคนนี้ไม่ว่าทางไหน ดังนั้น เขาจึงเข้าไปในฮอลล์งานเลี้ยงโดยไม่หันหลังกลับในทันที
หลังจากที่ได้ถ้วยเก็บความร้อนของเมเดลีนจากเอโลอิส เจเรมี่ก็เดินกลับไปทางเดิม แม้เขาจะคาดไม่ถึงว่าลาน่ายังคงรอเขาอยู่ที่เดิม
เจเรมี่เพิกเฉยต่อการมีตัวตนของเธอและเดินตรงไปข้างหน้า
ลาน่าจ้องเจเรมี่ที่กำลังมาด้วยสายตาที่มีเลศนัยและทรงอำนาจ ขณะที่เขาเดินผ่าน เธอก็ยกถุงใสเล็ก ๆ ในมือของเธอขึ้น
“คุณวิทแมน คุณคงจะจำสิ่งนี้ได้ใช่ไหม? นี่ใช่ยาที่ภรรยาคุณกินในตอนนี้ไหมคะ?”
เจเรมี่ไม่สนใจที่จะรู้อะไรซึ่งเกี่ยวข้องกับลาน่า แต่สายตาเขาก็ถูกดึงไว้ด้วยของในถุงใสเล็ก ๆ นั่น
เห็นได้ชัดว่ายาเม็ดสีชมพูคือยาที่เมเดลีนเพิ่งจะกินไป
นี่คือยาที่พัฒนาขึ้นมาใหม่โดยทีมของเขาซึ่งมีประสิทธิภาพสูงในการกำราบเนื้องอกตามคำกล่าวของอดัม มีผลการสนันสนุนการทดลองทางคลินิคและส่วนผสมก็ปลอดภัย
อย่างไรก็ตาม ยานี้คือสิ่งล้ำค่า เพียงหนึ่งเม็ดก็มีมูลค่าถึงห้าหลักและปริมาณของมันนั้นหายาก มันยังไม่ถูกปล่อยสู่ตลาด ดังนั้น ลาน่าได้ยานี่มาได้อย่างไร?
เมื่อเห็นข้อสงสัยที่ปรากฏขึ้นในสายตาของเจเรมี่ ลาน่าก็พูดอย่างอ้อยอิ่งว่า “คุณคิดว่าแปลกไหม คุณวิทแมน? คุณกำลังสงสัยใช่ไหมว่าฉันมียาที่ภรรยาของคุณกำลังใช้ได้ยังไง? ถ้าคุณอยากรู้เหตุผล ฉันจะรอคุณที่โรงแรมนี้ในคืนวันพรุ่งนี้ ฉันจะอยู่ในห้องเพรซิเดนทัล สวีทนะคะ”
ลาน่ายืนห่อยาเล็กนั่นให้กับเจเรมี่
“ยานี่ควรจะมอบให้กับคุณหญิงวิทแมนนะคะ แต่อย่าให้เกินไปล่ะ ไม่งั้น…” เธอจงใจที่จะหยุดกลางคันและยิ้มอย่างมีเลศนัย
เจเรมี่ไม่รับมัน ดังนั้น ลาน่าจึงยัดถุงนั่นใส่มือของเจเรมี่ก่อนที่จะลูบบนหลังมือของเจเรมี่อย่างจงใจ
“จำไว้ด้วยว่าต้องปลดบล็อคเบอร์โทรศัพท์ของฉันก่อน เจอกันค่ะ”
ลาน่าออกไปพร้อมรอยยิ้มที่มั่นใจ แต่กลิ่นแปลก ๆ ยังคงติดที่ปลายจมูกของเจเรมี่
เขาขมวดคิ้วและมองไปที่ยาเม็ดสีชมพูในมือด้วยความรู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง
เจเรมี่หยิบโทรศัพท์ออกกมาเพื่อติดต่ออดัมในตอนที่เมเดลีนเข้ามา
เมื่อเห็นลาน่าเดินหันหลังจากไปให้กับเจเรมี่ เมเดลีนก็ถามในขณะที่รู้สึกสับสน
“เธอมาหาคุณเพื่อคุยเรื่องความร่วมมือเหรอคะ?”
เจเรมี่ได้สติและยิ้มอ่อนให้กับเมเดลีน “เอ่อ เธอยังไม่ยอมแพ้น่ะ”
เขาเก็บยานั่นอย่างระมัดระวังและยื่นถ้วยเก็บอุณหภูมิให้กับเมเดลีน “ดึ่มน้ำสักหน่อยนะ ถ้าคุณยังไม่ดีขึ้น เรากลับไปพักกันก่อนเถอะ”
เมเดลีนดื่มน้ำ เธอเริ่มรู้สึกดีขึ้นและไม่มึนหัวอีกต่อไปแล้ว
หลังจากที่กลับไปยังโถงงานเลี้ยงพร้อมกับเมเดลีน เจเรมี่ก็บอกว่าเขาจะไปห้องน้ำก่อนที่จะออกไป
เขารีบโทรหาอดัม หลังจากที่สายต่อติด เขาก็อธิบายเกี่ยวกับยา จากนั้น อดัมก็บอกว่าใครที่มีเงินและเส้นสายก็จะเข้าถึงยานี้ได้ ซึ่งไม่แปลก
การตอบกลับของอดัมเหมือนกับว่าไม่มีอะไร แต่เจเรมี่ไม่คิดแบบนั้น
แม้ว่าลาน่าจะมียานี้ แต่เธอรู้ได้อย่างไรว่าเมเดลีนกำลังใช้มัน?
เจเรมี่มองดูรายการเบอร์ที่ถูกบล็อคและปลดบล็อคพวกมันอย่างไม่เต็มใจ
ทันที่เธอปลดบล็อคเบอร์ ลาน่าก็ส่งข้อความหนึ่ง [ ตั้งตารอที่จะพบคุณนะคะ (จุ๊บ) ]
ผู้หญิงคนนี้ช่างไม่เกรงใจและพยายามล่อลวงจริง ๆ
ดูเหมือนว่าจะไม่มีขีดจำกัดตราบใดที่เธอได้ในสิ่งที่เธอต้องการ
เมื่อคนเช่นนี้กล้าพูดว่าตัวเองดำเนินธุรกิจอย่างสุจริต เห็นได้ชัดว่าเจเรมี่ไม่เชื่อเรื่องนั้น
คืนต่อมาหลังจากที่เจเรมี่ได้กล่อมลูกทั้งสองเข้านอน เขาเห็นเมเดลีนนั่งอยู่ในห้องอ่านหนังสือ เธอกำลังสเก็ตแบบอย่างจริงจัง เขาเดินเข้าไปหาเธออย่างช้า ๆ และพูดว่า “ลินนี่ ลูกค้าเพิ่งจะโทรมาและผมจำเป็นต้องออกไปจัดการเรื่องนี้ เข้านอนไว ๆ นะครับ”
เมเดลีนพยักหน้า “อย่ากลับดึกล่ะ”
“ได้ครับ” เจเรมี่จูบแก้มของเมเดลีนและออกไป