บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 923
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 923
เมเดลีนเห็นใบหน้าที่เธอเฝ้าฝันถึงผ่านหน้าต่างรถ
เธอรีบลดกระจกหน้าต่างลงและจ้องมองด้วยความว่างเปล่าไปยังชายซึ่งนั่งอยู่ในที่นั่งผู้โดยสารของรถคันข้าง ๆ
โครงหน้าอันแน่วแน่และสง่างามของชายคนนั้นถูกมองเห็นได้ผ่านม่านสายฝน
เมเดลีนจ้องด้วยความเหลือเชื่อในขณะที่การเต้นหัวใจของเธอค่อย ๆ เร็วขึ้น “เจเรมี่…” เธอส่งเสียงเรียกเบา ๆ และชายในรถก็หันหน้ามาหาเธอ
อย่างไรก็ตาม ไฟจราจรก็ได้เปลี่ยนเป็นสีเขียวในตอนนี้ และรถคนนั้นก็ขับผ่านเธอไปอย่างรวดเร็ว
ดูเหมือนว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนั้นเป็นเพียงภาพลวงตา
เมเดลีนตกอยู่ในความสับสน จนกระทั่งเสียงแตรรถดังมาจากข้างหลังกระตุ้นให้เธอขยับตัว ในตอนนั้นเองเธอก็เหยียบคันเร่ง แต่รถคันเมื่อกี้ก็ได้หายไปแล้ว และเธอจำเลขทะเบียนรถไม่ได้เช่นกัน
เมเดลีนสืบเหตุการณ์นั้นผ่านทางเส้นสายของเธอ แต่ก็ไม่พบอะไร
‘เจเรมี่ เป็นเพราะฉันคิดถึงคุณมากเสียจนเป็นเหตุผลที่ทำให้ฉันเกิดภาพหลอนใช่ไหม?’
เธอถามตัวเอง แต่ก็ไม่มีใครตอบเธอได้
วันต่อมา ขณะที่เมเดลีนมาถึงบริษัทและก่อนที่เธอจะได้เข้าไปยังตึก กลุ่มนักข่าวซุบซิบก็ได้ล้อมเธอเอาไว้ แล้วพวกเขาก็เริ่มตั้งคำถามเธอในทันที
“คุณหญิงวิทแมนคะ ฉันได้ยินว่าคุณกับคุณโจนส์กับเดทกันเป็นการส่วนตัว นี่เรื่องจริงไหมคะ?”
“คุณลืมตัวตนของคุณในฐานะคุณหญิงวิทแมนแล้วเหรอคะ?”
“ใครบางคนบอกมาว่าคุณอยู่กับคุณวิทแมนแบบหลอก ๆ เท่านั้น ที่จริงแล้ว คุณไม่ได้รักคุณวิทแมนเลยด้วยซ้ำ พวกเขาบอกว่าเด็กในท้องของคุณเป็นเพียงหมากต่อรองในการสืบทอดวิทแมน คอร์เปอเรชั่น”
“ไรอันมีคู่หมั้นอยู่แล้ว คุณจะไม่เป็นชู้โดยการทำแบบนี้หรอกเหรอคะ? คุณหญิงวิทแมน ในความคิดของคุณ คุณคิดว่าความรักสำคัญกว่าชื่อเสียงไหมคะ?”
เมเดลีนยิ้มให้กับสายตาที่สงสัยและดูถูกหลายคู่นี้ จากนั้นเธอก็เผชิญหน้ากับกล้องอย่างสงบ “ในความคิดของดิฉันนะคะ สัตว์ดูดเลือดอย่างพวกคุณ ที่มีพฤติกรรมเลวทรามโดยการเหยียบย่ำคนอื่นภายใต้การเสาะหาความจริงนี่ ช่างน่ารำคาญจริง ๆ ค่ะ”
“…”
กลุ่มนักข่าวต่างดูกระอักกระอ่วนและไม่พอใจหลังจากคำกล่าวของเธอ
“คุณหญิงวิทแมน คำพูดของคุณดูเหมือนจะล้ำเส้นนะคะ เรากำลังเหยียบย่ำคนอื่นยังไงเหรอคะ?”
เมเดลีนหัวเราะคิกคัก “ล้ำเส้นงั้นเหรอ? พวกคุณทั้งหลายเข้าใจรึเปล่าว่าคำนี้หมายความว่าอะไร? ในตอนที่พวกคุณถามคำถามที่หมิ่นประมาทเหล่านี้กับฉันทีละคำถาม พวกคุณเคยสงสัยว่าคำถามของพวกคุณมันเกินไปบ้างไหม?”
“การโพสต์เรื่องซุบซิบที่เป็นเท็จพวกนี้บนอินเตอร์เน็ต การเขียนหัวข้อข่าวเต็มไปด้วยลูกเล่น และเพิกเฉยต่อความเข้าใจผิดต่อเหยื่อที่ถูกเขียนลงไปโดยสิ้นเชิง… ใช้ความโชคร้ายของฉันเพื่อเพิ่มยอดวิว มันต่างจากการเหยียบย่ำคนอื่นยังไงคะ?”
“…”
คนกลุ่มนั้นที่กำลังถูกตั้งคำถามอย่างมีวาทศิลป์เริ่มพูดไม่ออกและขายหน้าไปในทันที
เมเดลีนชำเลืองกลุ่มคนที่อยู่ตรงหน้าเธออย่างเยือกเย็น “ฉันไม่อยากเสียเวลากับพวกคุณ แต่ฟังไว้ตรงนี้นะคะ ฉัน เอวลีน มอนต์โกเมอรี จะมีสามีเพียงคนเดียวในชีวิตของฉันเท่านั้น”
“เกี่ยวกับข่าวลือและการสบประมาทต่าง ๆ ฉันจะตามเรื่องทั้งหมดจนถึงที่สุดอย่างแน่นอน เพราะงั้น พวกคุณก็รอรับหมายศาลจากฉันได้เลยค่ะ”
เมเดลีนพูดด้วยออร่าที่น่าเกรงขามก่อนที่จะหันไป ทันใดนั้น เสียงประชดประชันของผู้หญิงคนหนึ่งก็ดังมาจากฝูงชน “คุณหญิงวิทแมน คุณถูกถ่ายภาพกับไรอันขณะที่คุณกอดกันในร้านอาหารแล้วนะ การเป็นชู้ของคุณได้ยืนยันแล้ว เพราะงั้น คุณยังพูดจาไร้สาระแบบนี้ด้วยสีหน้าที่จริงจังได้ยังไง?”
ทันทีที่นักข่าวซุบซิบพวกนั้นได้ยินเช่นนี้ พวกเขาก็เริ่มกล้าอีกครั้ง “คุณหญิงวิทแมน คุณจะอธิบายเรื่องนี้ว่ายังไงคะ?”
เมเดลีนไม่เห็นว่าใครที่เป็นคนส่งเสียงออกมา แต่เธอก็ยังคงนิ่ง “ทำไมฉันถึงควรอธิบายให้กับพวกคุณงั้นเหรอ? ถึงฉันอธิบายตัวเองไป พวกคุณจะเชื่อฉันไหมล่ะ? พวกคุณแค่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เห็นเพราะความจริงเพิ่มยอดวิวให้พวกคุณไม่ได้ มีเพียงแค่การสร้างความขัดแย้งที่รุนแรงขึ้นเท่านั้น คุณถึงจะได้ผลลัพธ์ที่พวกคุณต้องการจะเห็น”
นักข่าวชายคนหนึ่งหัวเราะคิกคักอย่างไม่เห็นด้วย “คุณหญิงวิทแมน คุณกำลังพูดเหมือนกับว่าพวกเรากำลังรังแกคุณ คุณถูกแอบถ่ายตอนกระหนุงกระหนิงกันกับไรอันอย่างโจ่งแจ้ง คุณบอกว่าเรากำลังสบประมาทคุณเพียงเพราะคุณหาเหตุผลที่ปฏิเสธไม่ได้ ถ้าคุณมีหลักฐาน หลักฐานนั้นก็คงจะฟาดหน้าพวกเราไปแล้ว”
“ใช่แล้ว”
“เราบอกได้เลยว่าคุณโกหกตั้งแต่ตอนแรก”
“แน่นอนว่า ยิ่งผู้หญิงคนหนึ่งสวยมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งน่าเกลียดมากเท่านั้น!”