ประธานหยิ่งยโสของฉัน - ตอนที่ 1022
ทที่ 1022 แผนการของท่านเซียว
“………” หลินเค่อเฟยไม่รู้ว่าจะตอบยังไงแล้ว
“ผมไม่ได้ตายง่ายขนาดนั้น” ฝ่ามือของหลงเซียวกดไหล่ของทนายหลิน กดแล้วกดอีก ให้เขาไม่ต้องตึงเครียด
ทนายหลิน “………”
ผมผ่อนคลายไม่ลง!
“พรุ่งนี้เมืองเจียงเฉิงดำเนินการงานเปิดการประมูลครั้งที่สาม ใครจะเป็นฝ่ายชนะก็อยู่ในครั้งนี้แล้ว ผมจะไปเมืองเจียงเฉิงสักรอบด้วยตนเอง ในยามนี้ นักฆ่าของหลงถิงจะฉวยโอกาสดักซุ่มอยู่ระหว่างทาง” หลงเซียวใช้มือเดียวสอดอยู่ในกระเป๋ากางเกง หันข้างมองไปยังนอกหน้าต่าง
แสงอาทิตย์ในช่วงบ่ายอุ่น เหมือนดั่งมือคู่หนึ่งที่อ่อนนิ่มของคู่รัก นวดไปตามกล้ามเนื้อใบหน้าของเขาอย่างละเอียด
“ถ้าหากล้มเหลวแล้วล่ะ? คุณไม่ได้หล่อด้วยทองแดงสร้างด้วยเหล็กนะ คุณเป็นคน”
เจ้านี่หยิ่งผยองอวดดีเกินไปแล้วใช่หรือไม่ พันธุ์ของตนเองเป็นอะไรล้วนลืมไปแล้ว
“แน่นอนผมเป็นคน โดนกระสุนก็ตายเช่นกัน ดังนั้นผมจะไม่ทำให้ตนเองโดนกระสุน” ความมั่นใจในตนเองของหลงเซียวใกล้เคียงกับสะเพร่า
หลินเค่อเฟย “………”
ลองคิดดู เขามีการค้าขายกับกลุ่มมาเฟียอิตาลี ยังเป็นสมาชิกที่สำคัญในนั้นอีกด้วย ดูเหมือนก็ไม่มีอะไรที่แปลกประหลาดได้แล้ว
“ยังมีธุรกิจที่อยู่ในต่างประเทศของคุณ ผมกำลังดำเนินตามขั้นตอนช่วยคุณเดินช่องทางปกติอยู่ การตรวจสอบของด่านเข้มงวดมาก อยากจะผ่านการตรวจสอบอย่างราบรื่น ต้องเสียเงินสักหน่อย เส้นตายของคุณคือเท่าไหร่ล่ะ?”
ประสิทธิภาพของหลินเค่อเฟยสูงมาก มือหนึ่งจัดเตรียมคดี อีกมือหนึ่งกำลังจัดการเรื่องใหญ่อยู่
“ไม่มีเส้นตาย ต้องการใช้เท่าไหร่ก็ใช้เท่านั้น”
แม้แต่หน้าหลงเซียวก็ไม่หัน เหมือนดั่งสิ่งที่พูดออกมาจากปากไม่ใช่เงิน แต่เป็นอากาศที่สามารถหายใจเข้าออกได้ทุกเวลา เหมือนดั่งแสงอาทิตย์ที่ไม่ต้องใช้แรงก็สามารถสัมผัสได้
หลินเค่อเฟย “………”
โอเค! ถือว่าเขาไม่เคยถาม
“อีกอย่าง……..” หลงเซียวค่อยๆเอ่ยปาก น้ำเสียงเห็นได้ชัดว่าไม่เหมือนกับตอนที่พูดถึงเงิน “Merrickสมาชิกรัฐสภาประเทศอังกฤษกับ MAXเป็นพี่น้องกัน ศัตรูทางด้านการเมืองของMAXในปีนั้น เป็นคนกลุ่มหนึ่งที่พึ่งพิงMerrickเป็นหลัก ผมต้องการอาศัยพลังของMerrickกับMAX แต่ผมไม่อยากถูกคนควบคุม คุณมีวิธีอะไรไหม?”
หัวที่เพิ่งก้มลงของหลินเค่อเฟยเงยขึ้นสูงอย่างรวดเร็วอีก “ไม่นึกเลยว่าจะเป็นเช่นนี้!”
“ใช่ ผมต้องการหลอกใช้อิทธิพลของMAX ไปต่อสู้กับกลุ่มมาเฟีย หลังจากรอดพ้นจากกลุ่มมาเฟียแล้ว ค่อยคิดชำระบัญชีเก่ากับ MAX”
เรื่องเหล่านี้ เขาต้องรีบไปทำ ไม่งั้นเขาจะอันตราย ลั่วลั่วก็จะอันตรายด้วย ชีวิตคนในบ้านของเขาจะถูกคุกคามได้ทุกเวลา
หลินเค่อเฟยจับระหว่างคิ้วไว้ไม่ได้ปล่อยมือ “อยากหลอกใช้ความสัมพันธ์ของราชวงศ์ประเทศอังกฤษไม่ง่ายเลย ก็อาจจะถูกพัวพันเข้าไป คุณเป็นพ่อค้าคนหนึ่งเท่านั้น จะตีเสมอกับราชวงศ์ได้ยังไงหรือ?”
หลงเซียวเอ้อระเหยพูดว่า “ถ้าหากว่าเป็นราชวงศ์เหมือนกันล่ะ?”
ในที่สุดมือของหลินเค่อเฟยก็ขยี้ระหว่างคิ้วอีก “หมายความว่าอะไรหรือ?”
หลงเซียวเปิดลิ้นชักตรงกลางออก ดึงเอกสารชุดหนึ่งออกมา “อ่านอันนี้หน่อยสิ”
หลินเค่อเฟยเปิดหน้าปกของเอกสารออก ปกในเป็นเอกสารของเจมส์ เขียนสถานะสัญชาติต่างๆของเขาไว้อย่างเข้าใจชัดเจน
เป็นราชวงศ์เหมือนกัน!
เรื่องนี้…….ช่างเหลือเกินจริงๆ เลย!
เจมส์เป็นเจ้าชายของประเทศสหรัฐอเมริกา แต่Merrickเป็นเพียงแค่สมาชิกรัฐสภาของราชวงศ์ น้ำหนักของคนทั้งสองห่างกันอย่างมากนะ จัดการMerrickผ่านเจมส์ไม่ใช่แค่นาทีเดียวหรือ?
ถัดจากเจมส์คืออิสซาเบลล่า หลานสาวของกษัตริย์ในปัจจุบันของประเทศสหรัฐอเมริกา มีฐานะเป็นเจ้าหญิง!
น้ำหนักก็ไม่เบาเช่นกัน!
“พอแล้ว! พออย่างแน่นอน! เพียงแค่สามารถทำให้พวกเขาออกหน้าทำการกดดันให้ประเทศอังกฤษตรึงเอาMerrickไว้ ไม่ใช่เป็นเรื่องยาก”
สำหรับMAX เขาเป็นคนของมาเฟีย เล่ห์กลด้านสว่างไม่เหมาะสมกับเขา
นิ้วมือของหลงเซียวเคาะโต๊ะ เคาะแล้วเคาะอีก “ภรรยาของผมเป็นหมอส่วนตัวของMerrick”
พู่!!
หลินเค่อเฟยเพิ่งสงบสติอารมณ์ให้กับตนเองเรียบร้อยดื่มน้ำชาคำหนึ่ง สุดท้ายล้วนพ่นออกมาหมดเลย
หลงเซียวยิ้มเหมือนไม่ได้ยิ้ม
หลินเค่อเฟยอยู่ในสถานการณ์คับขันลำบากดึงกระดาษหลายใบเช็ดปาก “คุณ……..ภรรยาของคุณเป็นหมอของMerrick อยู่ใกล้ย่อมได้ก่อน คุณยังกลัวอะไรหรือ? ชีวิตของMerrickล้วนอยู่ในมือของภรรยาคุณแล้วล่ะ! ที่ไหนคุณยังจะต้องไปหาเจมส์หรือ?”
ช่างไม่เข้าใจแท้ๆ เลย
หลงเซียวกลับพูดอย่างสมเหตุสมผลว่า “ผมไม่อยากหลอกใช้เธอ”
ทนายหลินเข้าใจแล้ว ความคิดที่จะปกป้องภรรยา การหลงเสน่ห์ของปุถุชนทั่วไปไม่อาจเข้าใจได้
หลงเซียวยกมุมปาก ยกแล้วยกอีก “บอกข่าวอีกเรื่องให้กับคุณ”
หลินเค่อเฟยเช็ดน้ำชาที่พ่นอยู่บนเสื้อผ้า ไม่กล้าดื่มอีกเลย “ข่าวอะไรหรือ?”
“ถังจงรุ่ยฟื้นแล้ว”
หลินเค่อเฟย “……..”
ข่าวทุกเรื่องอย่ามารุนแรงขนาดนี้หมดเลยได้ไหม!
“พยานบุคคลฟื้นแล้ว! ให้เขากลับประเทศเป็นพยานล่ะ! เขารู้ความจริงทั้งหมด!” โรคในอาชีพของหลินเค่อเฟยปะทุ อยากจะกลับไปศาลเปิดพิจารณาคดีอีกครั้งจริงๆ เลย ลบล้างความอัปยศในอดีต!
หลงเซียวเอาแฟกซ์ชุดหนึ่งให้กับหลินเค่อเฟย “ปากคำของถังจงรุ่ย คุณอ่านแล้วก็จะรู้เอง ทำไมผมจึงไม่ให้เขาไปขึ้นศาลเป็นพยานแล้ว”
ลูกตาของหลินเค่อเฟยไม่ได้อยู่นัยน์ตาแล้ว เขาถกเถียงกันตามเหตุผลอยู่ในศาล จึงยากที่จะตีเสมอได้ นึกไม่ถึงเขาได้ถือหลักฐานที่ทรงพลังมากมายขนาดนี้ยังไม่บอกกับเขา!
คู่ความแบบนี้จะทำให้คนโมโหตาย!
มองเห็นปากคำของถังจงรุ่ย หลินเค่อเฟยตัดสินใจเก็บคำพูดเมื่อกี้กลับมา
หลงเซียวหลับตาแล้วหลับตาอีก ให้สัญญาณเขาว่าสิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นเรื่องจริง
แต่ตาของทนายหลินกลับไม่ว่ายังไงล้วนหลับไม่ลงแล้ว
เพราะว่าเนื้อหาในปากคำของถังจงรุ่ยคือ “ในวันนั้นหลงถิงไม่ได้อยู่ในที่เกิดเหตุจริงๆ”
ทนายหลินวางมือลงอย่างไร้เรี่ยวแรง “ดังนั้นพูดว่า คนที่ฆ่าบิดาของคุณแท้ๆไม่ใช่หลงถิงหรือ?”
เป็นไปได้ยังไงล่ะ?!
หลักฐานทั้งหมดล้วนชี้ไปยังหลงถิง! เขาเป็นฆาตกรไม่มีข้อสงสัยใดๆ!
“เขาไม่อยู่ในที่เกิดเหตุอย่างแท้จริง แต่เขาเป็นฆาตกรหนึ่งในนั้น คนที่อยู่เบื้องหลังของเขาคือCres และเป็นคนที่ผมอยากจะสะบัดหลุดให้ได้มาโดยตลอด”
หลงเซียวกดเส้นเลือดเขียวบนหน้าผากไว้
ตอนที่เขาเพิ่งเห็นข่าว ใช้เวลานานมากจึงทำให้ตนเองยอมรับได้ ดังนั้นสามารถเข้าใจถึงความตื่นตะลึงของทนายหลินในตอนนี้
“เป็นเช่นนี้แล้ว คุณยังอยากจะสู้คดีต่อหรือ?”
“สู้สิ ไม่สู้คดี จะทำให้หลงถิงชื่อเสียงป่นปี้ได้ยังไงหรือ? ผมจะมอบหลักฐานที่เพียงพอจะทำให้หลงถิงล้มลงให้กับคุณ”
เสียงที่ปกคลุมด้วยความหยิ่งในศักดิ์ศรีของหลงเซียวชัดถ้อยชัดคำ
“นานเท่าไหร่หรือ?”
“สามวัน”
——
ซุนปิงเหวินจ้องมองสิ่งของที่อยู่ในมือ เปิดแล้วเปิดอีก
“พบเห็นว่าอยู่บนรถของผม ไม่เหลือรอยนิ้วมือไว้เลย”
ตู้หลิงเซวียนที่อยู่ฝั่งตรงข้ามในใจชัดเจน “ผมรู้ว่าใครเป็นคนทำ”
นอกจากหลงจื๋อ ยังจะเป็นใครได้อีกล่ะ? อาศัยชื่อที่เชิญเขาดื่มเหล้าแอบเข้ามาอยู่ข้างเขา แอบสับเปลี่ยนเอกสารแล้ว และใส่ความให้ซุนปิงเหวินอีก
คิดว่าตัวเองฉลาดมาก แท้ที่จริงแล้วปัญญาอ่อนมาก!
“คุณคิดว่าจะจัดการคนนี้ยังไงหรือ?” ซุนปิงเหวินสำรวจสายตาของตู้หลิงเซวียนอย่างละเอียด เหมือนอย่างที่คิด เขามองเห็นความโมโหกับความไม่พอใจของเขา
“คนคนนี้ ช้าเร็วผมจะจัดการ แต่ไม่ใช่ตอนนี้”
สายตามองไปยังนาฬิกาข้อมือ ใกล้ถึงเวลาแล้ว
ซุนปิงเหวินไม่สะดวกที่จะถามละเอียดเกินไป ยิ้มด้วยพูดว่า “การประมูลราคาของประธานตู้ในวันนี้ จะต้องได้รับชัยชนะอย่างแน่นอน ธุระกิจของคุณจะก้าวขึ้นไปอีกก้าวหนึ่ง ผมจะจัดเตรียมงานเลี้ยงฉลองให้เรียบร้อยแก่คุณ!”
หมุนตัวกลายเป็นสุนัขที่ซื่อสัตย์ตัวหนึ่ง ฝีมือการปรับตัวแข็งแกร่งมากนะ
แต่ตู้หลิงเซวียนดูถูกซุนปิงเหวินจากใจ!
“ประธานซุนลำบากแล้ว ตอนนี้ผมกำลังจะไปสถานที่การประมูลราคา ก็จะไม่ได้ส่งคุณแล้ว” ตู้หลิงเซวียนยิ้มอย่างงดงามอ่อนโยนติดกระดุมเม็ดหนึ่งของชุดสูท
“ไม่ต้องส่ง ผมกลับไปเอง ประธานตู้จะต้องได้รับชัยชนะอย่างแน่นอน!”
“เหอะๆ ความพยายามอยู่ที่คน ให้ความสำเร็จอยู่ที่ฟ้าเถอะ”
โรงแรมฮิลตัน ห้องชุดชั้นบนสุด
หลังจากหลงจื๋อไปแล้วเกาจิ่งอานก็ไม่ได้หยุดทำงานเลย ในเวลาเดียวกันที่รอการตอบกลับจากหลงเซียว ก็พยายามเพิ่มความรู้และความเข้าใจอย่างลึกซึ้งกับเอกสารการประมูลราคา
เงยหน้าขึ้น ถึงเวลาแล้ว
เปลี่ยนชุดสูทกับรองเท้าหนังที่จัดเตรียมไว้ก่อนหน้านั้นแล้ว ผูกเนกไทเสร็จ
ใบหน้าที่หล่อปรากฏอยู่ในกระจกแบบเต็มตัว เกาจิ่งอานดึงใบหน้าของตนเอง ยิ้มกับตนเองหนึ่งที
“หนุ่มหล่อ ทั้งๆที่คุณน่าจะอาศัยหน้าตาทำมาหากินได้ จงใจจะสู้ด้วยพลังความสามารถ ผมชื่นชมคุณ!”
แท้ที่จริงแล้ว ในใจหวาดผวาจนไม่ไหว ไม่ไหว
เวลาเดียวกันนี้ สนามบินเมืองเจียงเฉิง
เที่ยวบินของหลงเซียวมาถึงตรงตามเวลา เป็นช่วงเช้าเวลาแปดโมงครึ่ง
ห่างจากการเริ่มประมูลราคายังเหลืออีกชั่วโมงครึ่ง
ข้างกายหลงเซียวว่างเปล่าไม่มีคนติดตาม ไม่มีผู้ช่วย เลขา บอดี้การ์ด
ในมือของเขาหิ้วกระเป๋าเอกสารสีดำอันหนึ่ง เสื้อคลุมถึงเข่าแบบบูรณาการปลิวว่อนอย่างเบาไหวตามก้าวย่าง ใบหน้าที่มีบุคลิกลักษณะองอาจห้าวหาญไม่มีสีหน้า
เวลาผ่านไปทีละนาที ทีละวินาที
ใกล้ขอบสนามบินทีละก้าว
สายตาของหลงเซียวจ้องมองตรงไปข้างหน้า หางตากลับมองเห็น ข้างหน้าซ้ายขวากว้างร้อยแปดสิบองศา
เดินออกจากสนามบินที่ฝูงชนหนาแน่น หลงเซียวก้าวเดินเร็วเหมือนดาวตกไปยังลานจอดรถ
คนขับรถที่เตรียมไว้ล่วงหน้ารออยู่ฝั่งนั้นมานานแล้ว มองเห็นเขาออกมา คนขับรถโค้งตัวลงอย่างเคารพ “คุณหลง”
หลงเซียวพยักหน้า มอบกระเป๋าเอกสารให้กับเขา สายตาที่หลบซ่อนอยู่ที่ลับคู่หนึ่งจ้องมองคนขับรถหนึ่งที คนหลังเข้าใจชัดเจน พยักหน้า อยู่ในฉับพลันที่เสื้อเสียดสีกันกับเสื้อ ปืนกระบอกหนึ่งยัดใส่เข้าไปในกระเป๋าของหลงเซียว
หลงเซียวอมยิ้มหนึ่งที “ดีมาก”