ประธานหยิ่งยโสของฉัน - ตอนที่ 1051
บทที่ 1051 อย่าสงสัยในวิธีการของท่านเซียว
“มู่เส้าเอิน…” Merrickโพล่งชื่อของมู่เส้าเอินออกมา
ใบหน้านั้นภายใต้แสงอันโชติช่วง ช่างดูคุ้นเคยจริงๆ ราวกับตัวอักษรที่ลอกลายจากแผ่นหินลงบนกระดาษมีชีวิตขึ้นมา จากพู่กันหมึกกระดาษหินเดินเข้ามาในชีวิต
เขาอาบน้ำภายใต้แสงที่สาดส่อง ใบหน้าต่างก็ปกคลุมด้วยสีสันที่ลึกลับพิศดาร ราวกับภูติผีที่ล่องลอยมาอย่างรวดเร็วจากนรกหรือว่าสวรรค์ เตรียมที่จะบีบคอของเขาเอาไว้ ตัดลมหายใจของเขาให้ขาดลง！
แต่พอดวงตาค่อยๆชัดเจนขึ้น สติของMerrickก็ตื่นขึ้นเช่นเดียวกัน
“แกกับพ่อของแกหน้าตาดูเหมือนกันมาก เกือบจะนึกว่าเป็นเขา”
แน่นอนว่าหลงเซียวไม่ได้พลาดสายตาที่ลนลานเมื่อสักครู่นี้ของMerrick ต่างก็ว่ากันว่าไม่ทำเรื่องที่บาปในใจก็ไม่กลัวผีมาเคาะประตู ถ้างั้นเรื่องที่บาปในใจของMerrickก็คงจะทำมาไม่น้อย！
“คุณดูเหมือนจะคุ้นเคยกับคุณพ่อของผมมาก” หลงเซียวสีหน้าเยือกเย็น ไม่มีความรู้สึกใดๆแม้แต่น้อย คนทั้งคนราวกับมุมหนึ่งของภูเขาหิมะที่โผล่ออกมาพ้นน้ำ
เกาจิ่งอานเมื่อครู่นี้ดื่มด่ำอยู่ในความยินดีที่พี่ใหญ่ปรากฏตัวขึ้นมาอย่างกะทันหัน ตอนนี้ถึงได้รู้สึกตัวว่าเมื่อครู่นี้Merrickเรียกคนผิดแล้ว
“ไม่ ไม่ถึงขั้นคุ้นเคย เพียงแต่พ่อของแกในปีนั้นเป็นบุคคลโด่งดังที่วอลสตรีท ฉันก็พอได้ยินมาบ้างเท่านั้นเอง” คำอธิบายของMerrickทันเวลาเป็นอย่างยิ่ง แต่ปิดบังอะไรได้ไม่มิดแล้ว
สายตาที่รู้อย่างชัดเจนทุกสิ่งของหลงเซียวได้ล็อคดวงตาที่หลบอย่างรวดเร็วของเขาเอาไว้ตั้งนานแล้ว “น้องชายของMerrickเคยต้องบีบบังคับพ่อของผมให้ร่วมมือกับเขา คนที่พวกเขาคิดจะจัดการก็คือคุณ คำนวณออกมาเช่นนี้แล้ว พ่อของผมก็คงจะเป็นหนึ่งในศัตรูของคุณเช่นเดียวกัน คุณจะเพียงแค่พอได้ยินมาบ้างเท่านั้นเองได้ยังไงกัน?”
เห็นได้ชัดว่าเป็นการพูดที่นิ่งสงบเยือกเย็น เห็นได้ชัดว่าเป็นเนื้อหาที่หลีกเลี่ยงปัญหาที่สำคัญ แต่พอเขาพูดออกมา สีหน้าของMerrickก็เปลี่ยน
“แก…”
“Merrickฉลาดหลักแหลมมาทั้งชีวิต พยายามอย่างสุดความสามารถ เพื่อที่จะขึ้นถึงบนจุดที่สูงที่สุดของอำนาจ แม้กระทั่งน้องชายของตนเองก็ยังเหยียบย่ำ MAXชื่อเสียงเกียรติยศป่นปี้ภายในค่ำคืนเดียว ไม่ใช่แค่ถูกไล่ลงจากเวทีการเมือง ยังสูญเสียผู้หญิงที่เขารักมากที่สุด Merrickจำไม่ได้แล้ว?”
เรื่องราวที่ผ่านมาฉากต่อฉาก ถูกเขาพูดอย่างสบายๆขนาดนั้น
แต่ทุกคำทุกประโยคต่างก็คือก้อนหินขนาดมหึมาที่ตกลงไปในทะเล กระตุ้นให้เกิดความตกใจอย่างไม่มีที่สิ้นสุดของMerrick “แกตรวจสอบฉัน?”
อีกทั้ง ข้อมูลที่เขาถืออยู่มาจากที่ไหนกัน?！
ทั้งๆที่เขาปิดผนึกเรื่องเหล่านั้นเอาไว้โดยสมบูรณ์แบบแล้ว！
เป็นไปไม่ได้！
หลงเซียวก้าวขาขวาออก เดินขึ้นไปข้างหน้าหนึ่งก้าว ให้ตัวเขาเป็นจุดศูนย์กลาง บริเวณโดยรอบก่อตัวเป็นเกลียวความกดอากาศต่ำขนาดใหญ่ “กลัวแล้ว?”
ไม่รู้ว่าMerrickกลัวหรือไม่ ถึงอย่างไรเกาจิ่งอานก็กลัวสุดๆ
เขายังไม่เคยเห็นพี่ใหญ่โมโหรุนแรงขนาดนี้มาก่อน ไม่ใช่เย็นชาแบบเคร่งขรึม แต่เป็นทั่วทั้งร่างกายเต็มไปด้วยความเยือกเย็นของจิตสังหารแบบนั้น เย็นจนเขาตัวสั่น ไม่สิ แม้แต่สั่นเขาก็ยังไม่กล้า
“คนไม่ใช่ฉันฆ่า แกไปตรวจสอบได้เต็มที่ ฉันไม่ได้ฆ่าใครสักคน” Merrickพิงไปบนหัวเตียงอย่างเกินความสามารถที่มีอยู่
นอนลงไปด้วยกำลังที่อ่อนแรง ไม่สามารถตีเสมอกับหลงเซียวได้เลยแม้แต่น้อย
หลงเซียวอยากจะบิดคอเขาให้ขาดในเวลานี้ตอนนี้มาก แต่ทว่า ยังไม่ถึงเวลา “ฆ่าคน มีทางตรง มีทางอ้อม มียุยง มีบงการ
แล้วก็ยืมมีดฆ่าคน คุณไม่ได้ลงมือ คุณสามารถให้หลักฐานที่ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ได้โดยสมบูรณ์แบบ”
ก็เหมือนกับหลงถิง！
“แต่ว่า คุณกล้าพูดคำพูดเมื่อสักครู่นี้อีกที?”
น้ำเสียงที่เยือกเย็นมากพอ การตัดสินที่ยิ่งเด็ดขาด สายตาที่ยิ่งเหี้ยมโหด！
เกาจิ่งอานสาบานว่า หากMerrickกล้าปฏิเสธ พี่ใหญ่จะต้องยิงเขาตายภายในนัดเดียวอย่างแน่นอน！
เป็นอย่างที่คิดเอาไว้จริงๆ Merrickนิ่งเงียบไป
เขาชะงักอยู่ครู่หนึ่ง ราวกับสัตว์ประหลาดที่ถูกมองทะลุหน้าตาที่น่ารังเกียจ อยากจะหดตัวกลับเข้าไปในเปลือกนอกใหม่อีกครั้ง ทว่าสายตาของหลงเซียวก็คือแหล่งกำเนิดของพลังงานแสงที่แข็งแกร่ง ได้แต่ทำให้ความน่ารังเกียจของเขาเปิดเผยออกมาจนถึงที่สุดยิ่งไปกว่าเดิม！
“หลงเซียว ภรรยาของแกอยู่ในมือของMAX ฉันพยายามที่จะคุยต่อหน้ากับMAX แต่เขาปฏิเสธ ฉันไม่รู้ว่าMAXอยู่ที่ไหน”
หากไม่ใช่ว่าฉู่ลั่วหานกับเจ้าชายเจมส์มีความสัมพันธ์ขั้นนั้น Merrickก็ไม่ได้เกรงกลัวหลงเซียว และก็ไม่เห็นลั่วหานอยู่ในสายตาเลยแม้แต่น้อย แต่ตอนนี้ไม่เหมือนกัน โทรศัพท์จากราชสำนักโทรมาถึงโต๊ะทำงานของเขาได้ตลอดเวลา
เวลาสำคัญ เขาต้องวางตนเองลงต่ำ ไม่ได้รับความไม่เป็นธรรม ก็ไม่อาจจะร้องขอความสมบูรณ์แบบได้
“คุณไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน แต่ผมรู้ คุณจะต้องสนใจอย่างแน่นอน”
มุมริมฝีปากที่อันตรายของหลงเซียวยกขึ้นไปทางด้านขวา เส้นริมฝีปากที่แหลมคมราวกับมีดค่อยๆเข้าสู่การข่มขู่ที่น่ากลัว
Merrickใจสั่น “อะไร?”
“ภรรยาคนก่อนและลูกสาวของคุณ ดูเหมือนจะใช้ชีวิตได้ไม่เลว โดนเฉพาะลูกสาวของคุณ กำลังจะอายุสิบแปดแล้ว ช่วงเวลาที่ดีที่สุด จะต้องได้รับความนิยมจากชายหนุ่มมากอย่างแน่นอน”
ภาษาอังกฤษของหลงเซียวพูดได้อย่างเชื่องช้า สง่างาม เป็นสุภาพบุรุษจนถึงขีดสุด สง่างามจนทำให้คนหายใจไม่ออก แต่ดัน ทุกคำศัพท์ต่างก็น่ากลัวขนาดนั้น
Merrickยันพื้นรองเตียงยกครึ่งตัวบนขึ้นมาอย่างกะทันหัน ความร้อนใจอย่างมหาศาลคว้าลมหายใจของเขาเอาไว้ “แกทำอะไรกับพวกเธอ?！”
เกาจิ่งอานก็อ้าปากตาค้างเช่นเดียวกัน เขาไม่มีโอกาสในการสอดคำพูดเลยแม้แต่น้อย แต่ทุกครั้งต่างก็สามารถถูกความสามารถในการเสแสร้งขั้นสูงวิธีการขั้นสูงของพี่ใหญ่ทำให้ตกใจจนตะลึงงัน
พี่ใหญ่แท้จริงแล้วมีเบื้องหลังเท่าไรกันแน่！
“ผมทำอะไรกับพวกเธอ ขึ้นอยู่กับคุณจะทำอะไร พูดมาเถอะ MAXเสนอเงื่อนไขอะไรออกมา?”
มือซ้ายของหลงเซียวจับเสาแขวนน้ำเกลือที่อยู่ด้านหน้าเตียงผู้ป่วยเอาไว้ ด้านข้างคือสมุดบันทึกการรักษา เขาเปิดออกหน้าหนึ่ง พอดีกับที่เป็นบันทึกการวินิจฉัยโรคที่ลั่วหานเขียน ตัวอักษรภาษาอังกฤษที่มีชีวิตชีวากระฉับกระเฉงมีพลัง ฟอนต์ที่เป็นของหมอโดยเฉพาะ เชื่อมต่อเข้าด้วยกันยากมากที่จะแบ่งแยกออกว่าคืออะไร แต่ถึงแม้จะเป็นเส้นลายปากกาที่ยุ่งเหยิง เขาก็ยังคงสามารถดูลายมือของลั่วหานออก
ถึงขั้น สามารถคิดถึงท่าทีในการเขียนตัวอักษรของเธอ
ตัวอักษรจีนของลั่วหานเขียนไม่ได้สวยเท่าภาษาอังกฤษ โดยเฉพาะอย่างยิ่งชำนาญการเขียนตัวอักษรภาษาอังกฤษแบบตวัด
เกาจิ่งอานค่อนข้างมึนงง “Merrick MAXเสนอเงื่อนไขอะไรกับคุณ?”
Merrickกลับไม่ได้พูด แสดงออกเพียงแค่MAXไม่ยินดีที่จะประนีประนอม ไม่ยอมพบหน้า
Merrickอยากปิดบังอยากหลบเลี่ยง แต่เขาตอนนี้คือเนื้อที่อยู่บนเขียง “เขา…ให้ฉันมอบตำแหน่งให้กับเขา”
งั้นความหมายก็คือ โค่นล้มทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาเคยทำ แบกรับด้านมืดทั้งหมด ช่วยMAXล้างมลทิน และตัวเองก็ออกจากเวทีการเมืองไปตลอดกาล ยังต้องนอนคุกไปตลอดชีวิต
หลงเซียวปิดแฟ้มประวัติคนไข้ลงอย่างระมัดระวัง วางลง “งั้นก็ทำตาม”
Merrickเบิกตาโพลง ริมฝีปากที่แห้งผากกระตุกเล็กน้อย “แก…ให้ฉันชื่อเสียงเกียรติยศป่นปี้?”
หลงเซียวไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆเกิดขึ้น “จะเอาสถานะชื่อเสียงที่ดี หรือจะเอาภรรยาและลูกสาวของคุณ ผมให้เวลาคุณเลือกหนึ่งนาที”
พูดจบ หลงเซียวเงยหน้ามองนาฬิกาแขวนแวบหนึ่ง เข็มวินาทีบนนาฬิกาเดินเป็นวงทีละก้าวๆ…
“หลงเซียว แกจะทำแบบนี้ไม่ได้！พวกแกคนจีนใส่ใจกับความจงรักภักดี ใส่ใจกับความซื่อสัตย์ แกจะมีวิธีการแบบนี้ไม่ได้！”
“ยังเหลือห้าสิบวินาที ผมไม่ได้มีความอดทนมากมาย อยากดูคลิปลูกสาวของคุณถูกผู้ชายย่ำยี ผมเคลื่อนย้ายออกอากาศได้ตลอดเวลา”
เกาจิ่งอาน “…”
ไม่ใช่มั้ง！ไม่เหมือนสไตล์ของพี่ใหญ่เลย！
พี่ใหญ่ไม่ใช่คนแบบนั้น เขาไม่เชื่อ！
Merrickสูดเฮือกลมหายใจเข้าไปด้วยความยากลำบาก “แกต้องการเงินเท่าไร? ฉันให้แกทั้งหมด！ทุกสิ่งทุกอย่างของฉันแกสามารถเอาไปได้หมด ขอร้องแกปล่อยลูกสาวของฉันด้วย！”
นัยน์ตาของเขาเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกและความหวาดกลัว ความหวาดกลัวที่มาจากส่วนลึกที่สุดภายในจิตใจ！
หลงเซียวละจากนาฬิกาแขวนมองใบหน้าที่บิดเบี้ยวของเขา “คุณคิดว่าเงินเหม็นๆไม่เท่าไรของคุณสามารถเท่ากันกับวามปลอดภัยของภรรยาผมได้? Merrick ยังเหลือสิบวินาที”
เกาจิ่งอาน “…”
พระเจ้า เวลานับถอยหลังแห่งความตายก็คือมาแบบนี้สินะ！
เขาตื่นเต้นจนแทบจะกระอักเลือดออกมาอยู่แล้ว！
ชีวิตแก่ๆที่จะตายก็ไม่ตายของMerrickจะทนไหวหรอ?
“ฉันขอร้องแกล่ะหลงเซียว ปล่อยลูกสาวของฉัน！ฉันผิดต่อพวกเธอ ให้โอกาสฉันได้ชดใช้สักครั้ง！”
ตุ้บ！
ไม่รู้ว่าMerrickลงมาจากเตียงได้ยังไง ได้ยินเพียงแค่เสียงตุ้บของหัวเข่าที่ตกลงพื้น
ร่างกายที่แก่ชราสวมเสื้อคลุมนอนทรงยาวทั้งตัวของMerrickคุกเข่าอยู่บนพื้น สองมือยันพื้นเอาไว้ บนหลังฝ่ามือเพราะว่าใช้แรงดึงหัวเข็มออก เลือดที่แดงก่ำซึมผ่านออกมา เทียบกับผิวที่ซีดเผือดแล้วเด่นชัดเป็นอย่างยิ่ง
“Merrick คุณคุกเข่าอยู่ที่นี่ ภรรยาผมกลับมาได้หรอ? หืม?”
ใบหน้าที่ไม่เปลี่ยนสี คือต้นสนที่เกาะตัวเป็นเกล็ดน้ำแข็งในตอนที่หนาวจัดยามฤดูหนาว คือน้ำค้างแข็งที่อยู่บนยอดภูเขาหิมะที่สูงนับหมื่นเมตร
Merrickตัวสั่นงันงก ความทุกข์ทรมานและการดิ้นรนภายในจิตใจทำให้เขาไม่อาจที่จะรับมือได้
“ดูเหมือน คุณกำลังสงสัยในวิธีการของผม”
หลงเซียวล้วงเอาโทรศัพท์มือถือออกมาจากกระเป๋าเสื้อกันลม เลื่อนปลดล็อคหน้าจอออก โน้มตัว นั่งย่อลง มือข้างหนึ่งวางทาบอยู่บนหัวเข่า อีกข้างหนึ่งเป็นขาตั้งโทรศัพท์ นำภาพแสดงให้กับMerrick。
จากนั้นไม่นาน เสียงกรีดร้องที่เจ็บปวดทรมานจนแทบจะขาดใจของเด็กสาวคนหนึ่งดังก้องไปทั่วทั้งห้องนอน…
“NO！help me！NO！NO！！