ประธานหยิ่งยโสของฉัน - ตอนที่ 277
ตอนที่ 277 คุกเข่าขอร้อง
โม่ล่างคนยืนอยู่ภายใต้การจ้องมองของ ทุกคน
เขาไม่เคยคาดคิดว่า ฟู่เหวินฟาง จะมา ก่อนเขา และดูก็รู้แล้วว่า เธอทำมันพังไปแล้ว
พยายามทําสีหน้าที่ที่รู้สึกขอโทษ หน้า ของโม่ล่างคนคงจะเสียหมดในวันนี้
“คุณนายหลงครับ ภรรยาของผมไม่ค่อย เข้าใจเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เธอเข้าใจคุณผิด ผมจะขอโทษคุณแทนเธอนะครับ คุณเป็นคน ใหญ่โดที่มีความปรานี อย่าถือสาเธอเลยนะ ครับ”
โม่ล่างๆน กล่าวเช่นนี้ออกมา บรรดา หมอและคนไข้ที่ยืนแน่นบริเวณทางเดินที่ต่าง ก็ตกตะลึง นี่มันอะไรกัน เมื่อยังคาอย่างหยิ่ง ผยอง อยู่ดีๆก็เปลี่ยนไป กลายเป็นฉาก ขอโทษที่น่าประทับใจซะงั้น คู่สามีภรรยา ก็ตลกจริงๆเลย
หลินซีเหวินยิ้มและพูดอย่างประชด ประชัน” คุณชายไม่ฉันกลัวว่ามันจะไม่เหมาะ สมเท่าไหร่มั้งคะ? ภรรยาของคุณค่ามาครึ่ง ชั่วโมงแล้ว คุณอยากจะจบเรื่องนี้ด้วยแค่ คำขอโทษคําเดียวเหรอคะ? คิดว่าคุณหมอ ผู้ใจดีของเรารังแกได้ง่ายๆงั้นเหรอคะ?”
ดวงตาของโม่ล่างคุนหรี่ลงและจมลง ราวกับว่าเขากำลังจะเตะเด็กผู้หญิงนี้ให้ตาย ไปเลย ที่ แต่ตอนนี้เขาต้องอดทนไว้ก่อน ไม่ ว่าคนรอบข้าง ล้วหานจะพูดอะไรเขาก็ต้อง อดทนไว้
“สิ่งที่คุณหมอท่านนี้พูดมันถูกครับ ประโยคเดียวไม่พออยู่แล้ว คุณนายหลงครับ คุณกล้า.. พวกเราเปลี่ยนที่นั่งคุยกันดีๆได้ไหม ครับ?”
หลินซีเหงินใช้แขนของเธอกันไว้ตรง หน้า มหาน แล้งเอียงหัวและเหล่มองไปที่ ใบหน้าของโนล่างคุน “เปลี่ยนเป็นที่ไหน? เมื่อกี้ภรรยาของคุณก็ค่าที่นี่ แน่นอนว่าตอนนี้ ก็ต้องแก้ปัญหาที่ตรงนี้คุณชายโม่ ภรรยาที่ วุ่นวายของคุณ คุณก็จัดการไม่ได้เหรอ?”
หลิน เหวินพูดอย่างเสียดสี และเธอไม่ สุภาพกับโม่ล่างคุนเลย ไอ้คนเลวนี้เธอเคย ได้ยินมาหลายครั้งก่อนหน้านี้แล้ว แต่บังเอิญ วันนี้เธอได้พบเขา บังเอิญจริงๆ ! เยี่ยมมาก เลย!
สีหน้าของโม่ล่างคุนเปลี่ยนไปเรื่อยๆ เขาคาดไม่ถึงว่า ตอนแรกขาต้องการแก้ไข ความขัดแย้งระหว่างโม่หรูเฟย และล้วหาน แต่ตอนนี้ไม่ใช่แค่ไม่สามารถแก้ไขความขัด แย้งได้ แต่มีเรื่องใหม่ต้องแก้ไขอีก เรื่องนี้ซับ
ช้อนกว่าเดิมไปแล้ว!
ผู้หญิงที่ทำมันพัง! เขาอยากจะตีเธอให้ ตายซะเดี๋ยวนี้เลย!
เมื่อเห็นสิ่งนี้ ฟูเหวินฟางจ้องไปที่สามี ของเธอด้วยสายตาที่ไม่น่าเชื่อ “ขอโทษเธอ? ทําไมเราขอโทษเธอ! เธอท่าร้ายลูกสาวของ เรา เธอใส่ร้ายเฟยเฟย! คุณกลับขอโทษเธอ ไอ้ผู้หญิง! มันควรตาย! ควรตาย …
“เพิยะ !!”
โม่ล่างคนยื่นมือของเขาออกและตบไป ที่ใบหน้าของฟู่เหวินฟางอย่างแรง ตอนนั้นไม่ เพียงแต่มีเสียงที่ชัดเจนและดังก้อง แต่ยังทิ้ง รอยนิ้วมือไว้บนใบหน้าของเธอทันทีทันใด
การตบนี้ทําให้ฟู่เหวินฟาง หน้าหัน ตัว เธอก็เอนตัวไปอีกด้านหนึ่ง เธอเกือบจะล้มลง กับพื้นเพราะแรงลมจากฝ่ามือ
หน้าของฟูเหวินฟางโดนตบจนบวมและ เจ็บปวด เธอค่อยๆเงยหน้าขึ้นมองโม่ล่างคน ด้วยความประหลาด ปากที่กำลังสั่นของเธอ มหาอย่างคลุมเครือ “คุณ … คุณตบฉันงั้นเห รอ? คุณตบฉันงั้นเหรอ …โม่ล่างคน ไม่เชื่อว่า คุณจะตบฉัน!”
หลินซีเหวินตะคอกอย่างเย็นชา “ คุณชายไม่สั่งสอนผู้หญิงของตัวเอง จัดการที่ บ้านดีกว่าไหม? ที่นี่ไม่ค่อยดูดีเลยจริงไหม?”
ฝ่ามือของ โม่ล่างๆนปวดซาตามแรงโต้ กลับ ตบนี้เขาใช้แรงทั้งหมดที่มี เขาเตรียมมา อย่างดี เพราะกลัวว่าลั่วหานจะไม่เห็นความ จริงใจของเขา
“คุณนายหลงครับ เมียของผมพูดไม่ ค่อยเก่ง เธอทําคุณโกรธ ผมจะจัดการให้ครับ คุณอย่าคิดเรื่องนี้มากนะครับ อย่าถือสาเธอ เลยนะครับ”
น้าตาในดวงดาของ ฟูเหวินฟางค่อยๆ ผุดขึ้นมา และน้ำตาก็เปียกไปทั้งใบหน้าของ เธอ เธอยังคงพิมพา “ไม่คิดว่าคุณจะตบฉัน คุณปกป้องผู้หญิงเลวตัวนี้เหรอ ตบฉันงั้นเห รอ!”
รอยยิ้มบนริมฝีปากของลั่วหาน คลื่นบา ที่ค่อยๆกระจายออก เธอยิ้มอย่างบริสุทธิ์และ
ไร้เดียงสา
“คุณชายโป ดูเหมือนว่าภรรยาของคุณ จะไม่พอใจมากนัก การขอโทษที่ไม่เต็มใจ ฉัน คิดว่าชางมันเถอะ ฉันยังมีธุระอีก คุณชายไม่ กลับไปเถอะค่ะ!”
ล้วหานทิ้งคำพูดไว้และหันหลังจะเดิน กลับไปที่ห้องทํางานของตัวเอง โม่ล่างคน เดินตามไปและหยุดลั่วหานไว้ เขาทำใจแล้ว พูดด้วยรอยยิ้ม “คุณนายหลง ผมรู้ว่าคุณเป็น คนใจกว้าง จะไม่ถือสาคนไม่รู้เรื่อง เรื่องนี้ผม ทําไม่ถูกต้องเอง ผมจะให้เธอขอโทษคุณด้วย ตัวเองครับ!”
โมล่างคนคิงแขนของฟูเหวินฟาง และ ใบหน้าของเธอยังคงเต็มไปด้วยความโกรธ และจะแตกหักกับโม่ล่างคนทันที
“คุณกำลังทําอะไรน่ะ! คุณทําเรื่องมัน พัง!” โม่ล่างดุนลดเสียงลงต่ำ เขาไม่สามารถ ระงับความโกรธและความเคืองของเขาได้ ผู้ หญิงคนนี้นี่มัน! เขาอยากจะยิงเธอซะเลย!
ฟูเหวินฟาง มเยาะ” คุณก็กลัวเธอด้วย เหรอ? กลัวหลงเขียว? คุณกลัวแต่ฉันไม่กลัว! เพื่อเฟยเฟย ฉันไม่กลัวอะไรทั้งนั้น!
“เธอเป็นคนเดียวที่สามารถช่วยเฟยเฟย ได้! การลักพาตัวในครั้งนั้นเป็นเรื่องจริง และ ตอนนี้ความคิดเห็นทางสาธารณะก็สนับสนุน ล้วหานทั้งหมด หุ้นของบริษัทโมชื่อกรุ๊ปตกลง มาตั้งแต่เปิดตลาดหุ้นในตอนเช้าแล้ว คุณไม่มี สมองเลย … อีก! คนโง่! คุณยังจะมาที่นี่เพื่อท้าทายเธอ
ฟู่เหวินฟางลืมตาที่แฉะไปด้วยน้ำตา และจ้องไปที่สามีของเธอด้วยความงุนงง “คุณ…ว่าไงนะ?”
“ขอโทษเดี๋ยวนี้! ขอให้เธอยกโทษให้ เธอ! มิฉะนั้น ทั้งชีวิตของเฟยเฟยจบลงแน่ๆ!
ฟูเหวินฟางตัวอ่อนทันที ล้มลงไปใน อ้อมแขนของโม่ล่างคน ” มัน … มันเป็นเรื่อง จริง … เป็นไปได้ยังไง …
เขาไม่ให้เวลาฟูเหวินฟาง งุนงง โม่ล่าง ดุนลากเธอไปข้างหน้า “คุณนายหลง โปรด ยอมรับค่าขอโทษของเราด้วยเถอะ สําหรับส่ง ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้ โปรดยกโทษให้ด้วย
ฟู่เหวินฟางกัดฟันแล้วก้มหัวลงและพูด ด้วยเสียงเบาๆ” ฉู่……..ณนายหลง ฉันเข้าใจ คุณผิด สิ่งที่ฉันพูดไปเมื่อกี้มันไม่น่าฟัง ฉัน หวังว่าคุณจะไม่ถือสา ฉันขอโทษ … ”
ล้วหานยิ้มเล็กน้อย “ไม่เป็นไรค่ะ มันเป็น เรื่องเล็กน้อย อีกอย่าง เมื่อกี้ฉันเพิ่งดูวิดีโอที่ คุณนายโม่ด่าว่าฉัน ได้สนุกมาก ดังนั้นฉัน คิดว่าภาพที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ มีเพียงไม่กี่คนที่ เห็น มันน่าเสียดายเกินไป เดี๋ยวฉันจะเอาไป โพสที่ออนไลน์เพื่อให้ทุกคนได้ชื่นชม เป็นไง บ้างคะ?”
ใบหน้าของ ฟู่เหวินฟางขาวขึกขึ้นมา ทันที!
“ไม … ไม่เอา คุณนายหลง คุณ … คุณ เป็นคนใหญ่คนโตและใจกว้าง ตอนนั้นฉัน ลืมตัวไป คุณ… ยกโทษให้ฉันเถอะนะ” ล้วหานหมุนโทรศัพท์ไปมา เสียงของ เธอไม่ดังและไม่เบา น้ำเสียงของเธอก็ปกติ “ฉันขอโทษนะคุณนายไม่ฉันไม่ได้เป็นคนใจ กว้าง และฉันก็ไม่ใช่คนใหญ่คนโตอะไร เหมือนอย่างที่คุณพูดนั่นแหละ ฉันเป็นคนร้าย ที่ชอบประสงค์ร้ายอยู่ข้างหลังคนอื่น คนเลว ก็ ชอบใช้วิธีของคนเลวในการแก้ปัญหา
ฟูเหวินฟางตัวแข็งขึ้นมาทันที และปาก ของเธอก็สั่นอย่างแรง “คุณนายหลง ฉัน …
ลั่วหานมองไปที่หสิน เหวิน ผู้ช่วย หลิน ส่งคุณชายโม่และคุณนายไม่กลับไป
นี่ไล่ให้กลับแล้วเหรอ! นี่.. เรื่องสําคัญ ยังไม่ได้จัดการเลย!
โม่ล่างๆนและ ฟู่เหวินฟางเดินตามรอย เท้าของลัวหานไป และตามไปถึงที่ห้อง ทํางานของเธอหลังจากเปิดประตูไว้ ทั้งสอง คนก็ดี นจากอารมณ์เมื่อกี้ขึ้นนิดหน่อย
ไม่มีแรงกดดันจากคนดู โม่ล่างคนก็พอ จะรักษาหน้าตัวเองไว้ได้บ้าง แต่ตอนนี้ทั้ง ใบหน้าและหลังของเขาชุมเหงื่อไปหมดแล้ว
“คุณนายหลง โปรดปล่อยลูกสาวของผม ไปเถอะ ไม่ว่าคุณจะมีเสนอเงื่อนไขอะไร ผม จะยอมทั้งหมด! ขอแค่คุณปล่อยเฟยเฟยไป
ฟีเหวินฟางกลัวมากจนขอร้องเธออย่าง ตัวสั่น “คุณนายหลงคะ หรูเฟยยังเด็กอยู่ เธอ ติดคุกไม่ได้ ได้โปรดเถอะ ปล่อยเธอไป ถอน คําฟ้องของเธอนะคะ ฉันขอร้อง! ”
พูดจบ หัวเข่าของฟูเหวินฟางก็อ่อนลง และเธอก็คุกเข่าลงไป
เสียงสะอื้นทำให้เธอตัวสั่นเล็กน้อย “คุณนายหลง เฟยเฟยเป็นลูกสาวคนเดียว ของฉัน เธอคือชีวิตของฉัน ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น กับเฟยเฟย ฉันจะไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้อีก ต่อไป คุณนายหลงโปรดเมตตาเธอด้วยเถอะ
ลั่วหานมองลงไปที่ผู้หญิงที่กำลังร้อง อ้อนวอนอยู่บนพื้น หัวใจของเธอสั่นไหวเล็ก น้อย
ฟู่เหวินฟางเป็นผู้หญิงที่หยิ่งยโสมาก ตอนนี้เธอกลับคุกเข่าต่อหน้าเธอเพื่อลูกสาว ของเธอได้…
ความเลวทราม ความไม่ยอมใคร ความ น่ารังเกียจของเธอ แต่ความรู้สึกของเธอที่มี ต่อลูกสาวของเธอนั้นกลับเป็นของจริง
สถานะความเป็นแม่นั่น … ไม่อาจ
ต้านทานได้จริงๆ
ล้วหานถึงเก้าอี้ออกและนั่งลง เส้นเลือด บนหน้าผากของเธอปูดขึ้น “คุณนายโม่ ที่คุณ กำลังทำให้ฉันอายุสั้นเหรอ?”
ฟู่เหวินฟางร้องไห้อย่างไม่ได้เรื่อง “ ได้ โปรดช่วยเฟยเฟยด้วยเถอะ ฉันใช้ชีวิตฉันแลก กับเธอได้ไหม! ฉันเต็มใจใช้ชีวิตของตัวเอง แลกกับลูกสาวฉัน คุณนายหลงได้โปรดได้ โปรดเถอะ!”
มือของ โมล่างดุน สั่นเบา ๆ และรอยย่น บนใบหน้าของเขาก็ทรยศต่อสีหน้าเดิม ๆ ของ เขา “คุณนายหลง สิ่งที่เกิดขึ้นตอนนั้น เพราะ หรูเฟยไม่รู้เรื่อง ตอนนี้คุณแต่งงานกับหลง เซียวแล้ว คุณปล่อยเธอไปได้ไหม?”
ลั่วหานอดไม่ได้ที่จะยิ้มเยาะเย้ย คุณชายโม่คุณพูดได้ง่ายจังเลยนะคะ”
“คุณ … คุณต้องการอะไรกันแน่? ต้องทำ อย่างไรคุณถึงจะยอมปล่อยลูกสาวของผม ไป?”
“คุณชายไม่คําพูดฟังดูเหมือนคุณกำลัง ขู่นะ! บังเอิญจังเลย สิ่งที่ฉันไม่กลัวมากที่สุด ก็คือการโดนขู่”
ฟูเหวินฟางน้ำตาคลอ พูดอย่างสะอื้น คุณต้องการเงินเท่าไหร่? ฉันจะให้เงิน ทั้งหมดของฉันแก่คุณ! ถ้าไม่พอฉันจะไปหา มาทันที!”
“สิ่งที่คุณต้องการฉันจะหาทางหาให้คุณ ขอแค่ครั้ง คุณปล่อยเธอไป เฟยเฟยกำลังจะ หม็น และชีวิตของเธอก็เพิ่งจะเริ่มต้น … ฮือๆ ขอร้องเถอะนะคุณนายหลง โปรดปล่อยเธอ ไปเถอะ”
ลุกขึ้น” ลั่วหานกล่าวอย่างเย็นชา ขัด คำวิงวอนของฟูเหวินฟางไปทันที
ฟูเหวินฟางมองไปที่เธอด้วยแววตาที่ เห็นความหวัง มองหน้าเธอด้วยความประ หลายใจ “คุณ … คุณตกลงแล้วเหรอคะ?”
คดีลักพาตัวของ โม่หรูเฟยถูกตัดสิน แล้ว และมีหลักฐานครบถ้วน ไม่ว่าคุณจะ คุกเข่าอยู่ที่นี่อีกนานแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์”
“คุณ … ยังคงไม่ยอมปล่อยเธอไป คุณนายหลง!”
” ปัง!”
หน้าผากของ ฟูเหวินฟางกระแทกกับ พื้นอย่างแรง เลือดไหลออกมาจากหน้าผาก และมีบาดแผลแตกตรงกลาง ซึ่งน่าตกใจมาก
ผู้คนที่ยืนดูอยู่นอกประตูก็อดไม่ได้ที่จะ เป็นนินทา ไม่หรูเฟยไอ้คนเลว แต่แม่เธอนี่ เป็นแม่จริงๆ!
ทําได้ถึงขนาดนี้!
แต่คุณหมอก็ไม่ได้รับความเสียหายมา เยอะ ! เลือกยังไงดี?
โม่ล่างคุนจับเก้าอี้ไว้ แล้วเข่าอ่อนลง เหมือนจะคุกเข่าลงด้วย
“พอแล้ว!”
ลั่วหานตะโกนเสียงดัง และหยุดโมล่าง ดุนไว้ เส้นเลือด หลังมือของเธอปูดขึ้นอย่าง รุนแรงใบหน้าของเธอซีดลง
คนที่พ่อแม่คน มีพลังมากมาตลอด และ ทําให้คนอื่นไม่สามารถใจร้ายได้ลง
ใจเขาใจเรา ล้วหานนึกถึงพ่อแม่ของ
เธอ …
ฉลิวหานหลับตาลง “ให้ฉันปล่อยเธอไป ก็ได้” ฟูเหวินฟางเงยหน้าขึ้นดูเหมือนจะเห็น ความหวัง “คุณต้องการอะไร? คุณพูดมาได้ เลย ฉันจะให้คุณทุกอย่าง
เธอต้องการอะไรกันแน่?
เธอไม่ต้องการอะไรเลย เธอไม่ได้ขาด อะไร แต่มีสิ่งหนึ่งที่เธอรู้สึกว่ามีก็เหมือนไม่มี
“ครึ่งหนึ่งของบริษัทโมชื่อกรุ๊ป พูดอย่างหนักแน่นออกมาทีละคำ
“คุณต้องการครึ่งหนึ่งของบริษัทโมชื่อ กรุ๊ป?” ดวงตาของไม่ล่างคนเบิกกว้าง และ มองไปที่ผู้หญิงที่ยังคงเงียบๆอยู่ฝั่งตรงข้าม ราวกับเห็นผี
“ใช่ ใช้ครึ่งหนึ่งของบริษัทโม่ชื่อกรุ๊ป เพื่อแลกกับอิสรภาพของลูกสาวคุณ มิฉะนั้น เราไม่มีอะไรให้คุยกัน
โมล่างคนล้มตัวสั่นบนเก้าอี้ ครึ่งหนึ่ง ของบริษัทโม่ อกรุ๊ป เขาต้องแบ่งความเพียร พยายามมาทั้งชีวิตของเขาให้เธอครึ่งหนึ่ง นั่น คือทรัพย์สินหลายหมื่นล้านเลยนะ!
“นอกจากนี้ สิ่งที่ฉันต้องการไม่ใช่แค่ เงินทุนของบริษัทโมชื่อกรุ๊ปเท่านั้น แต่ยังรวม ถึงหุ้นของบริษัทโมชื่อกรุ๊ปด้วย ถ้าคุณชายไม่ คิดว่าลูกสาวของคุณมีค่าพอกับสิ่งนี้ ฉันก็ พิจารณาได้”
ฟูเหวินฟางตกตะลึง “ คุณนายหลง คุณ ทําแบบนี้ได้อย่างไร…
“ไม่เต็มใจเหรอ?”
โม่ล่างคนกัดฟัน ” ได้ ฉันจะให้ทรัพย์สิน ครึ่งหนึ่งของบริษัทโมชื่อกรุ๊ปกับคุณ และครึ่ง หนึ่งของหุ้นในมือผม เธอปล่อยลูกสาวผม ทันที”
ล้าหาน มเบา ๆ ปล่อยทันทีหรอ? ฉัน กลัวว่ามันไม่เหมาะสมหรือเปล่า? ยังไงมันก็ เป็นการลักพาตัว แม้ว่าจะคืนดีกัน ก็ต้องใช้ เวลาหน่อย อีกอย่างฉันต้องเกลี้ยกล่อมสามี ของฉันด้วยส ถ้าเขาไม่ได้อยากได้บริษัทโม่ ชื่อกรุ๊ปของพวกคุณ งั้นก็คง……
“คุณนายหลง ผมจะให้สิ่งที่คุณต้องการ ทันที โปรดพูดให้หลงเซียวเข้าใจด้วยเถอะ ได้ โปรดครับ”
ถ้าเป็นเช่นนั้น คุณชายโม่ฉันรอข่าวดี ของคุณนะ”