ประธานหยิ่งยโสของฉัน - ตอนที่ 287

ตอนที่ 287 ต่อมโมโหของเขา

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป……..

“เกิดอะไรขึ้น ทําไมเธอถึงสลบอย่าง กะทันหัน?”

พอหลงเขียวมาถึง อุณหภูมิในห้องผู้ ป่วยก็ลดลงหลายสิบเท่าทันที ความเย็นชาที่ แพร่ออกมาจากร่างกายของเขานั้นทําให้หมอ และพยาบาลล้วนถอยหลังอย่างไม่รู้ตัว

ก้มหน้าไปจับมือผู้หญิง หน้าซีกบน เตียงผู้ป่วย หัวใจของหลงเซียวเจ็บปวดมาก เมื่อสายตาที่ลึกล้มองไปที่ใบหน้าที่เหนื่อย ล้าของผู้หญิง หลงเซียวจึงเกิดความโกรธบาง อย่างที่ไม่สามารถบรรยายได้ และรู้สึกต้อง โทษตัวเอง

ตกลงเขาคิดอะไรออก แม้กระทั่งภรรยา ของตนเองป่วยหนักเช่นนี้ยังไม่รู้?

ไอ่เหี้ย!เขาเป็นสามีที่ไม่มีความรับผิด ชอบ!

ถังจิ้นเหยียนพูด”ผลการวินิจฉัยคือ อารมณ์ตื่นเต้นเกินไปจนทำให้สลบไปชั่วคราว นอกจากนี้…ถังจิ้นเหยียนมองไปรอบ ข้าง”มีอีกเรื่องหนึ่ง ฉันคิดว่าควรจะพูดกับคุณ”

หลงเขียวขมวดคิ้วไว้ตั้งแต่เข้ามา เมื่อ ถังจิ้นเหยียนพูดถึงสาเหตุของการเกิดอาการ คิ้วของเขาก็ยิ่งแน่นกว่าเดิม ความไม่พอใจทุก อย่างล้วนปรากฏอยู่บนใบหน้า”เออ”

ร่างที่สูงโปร่งแต่เย็นชาลุกขึ้นมา และ เดินไปที่ห้องรับแขกของห้องผู้ป่วยไอพี พร้อมกับถังจิ้นเหยียน หลงเชียวรอไม่ไหว จึง พูดตรงๆว่า”เรื่องอะไร คุณว่ามา”

ถังจิ้นเหยียนหยิบภาพเอกซเรย์ออกมา จากถุงกระดาษบนโต๊ะ”นี่เป็นการเอกซเรย์สม องของล้วหาน ข้างบนแสดงให้เห็นว่ามีก้อน เลือดอยู่ในสมองของเธอ ซึ่งน่าจะมีไว้ตั้งแต่ ตอนที่เธอตกจากหน้าผาเมื่อ 3 ปีก่อน ตอน แรกมันน่าจะเล็กเกินไปจึงไม่พบ แต่ตอนนี้ ขนาดมันใหญ่ขึ้นและส่งอันตรายถึงเส้น ประสาท”

” แกพูดอะไรนะ!”

หลงเชียวแย่งภาพเอกซเรย์จากเขามา อย่างโกรธ และใช้สายตาที่เย็นชาจ้องไปที่ รูปภาพ แม้ว่าเขาไม่ได้จบจากคณะ แพทยศาสตร์ แต่หลงเขียวก็สามารถมองออก ว่า นี่เป็นแผนภาพโครงสร้างภายในของสมอง และตำแหน่งหนึ่งในนั้นมีเงา ก้อนหนึ่ง ปรากฏอยู่

ถังจิ้นเหยียนคาดการณ์ได้แล้วว่าหลง เซียวจะมีท่าทางเช่นนี้ จึงรีบพูดเสริมต่อก่อนที่ เขาจะโกรธสุดๆขึ้นมา”ก้อนเลือดชนิดนี้ สามารถเอาออกได้ผ่านการผ่าตัด ตามระดับ การแพทย์ของปัจจุบันจะไม่มีอันตรายต่อชีวิต สหรัฐอเมริกามีผู้เชี่ยวชาญด้านในเป็นอันดับ ต้นๆของโลก อัตราการสําเร็จเป็นร้อย เปอร์เซ็นต์”

“ป๊อป”หลงเซียวโยนใบเอกซเรย์ลงบน โต๊ะ ดวงตาที่เต็มไปการฆาตกรรมไม่ได้ บรรเทาลงเพราะคำพูดของถังจีนเหยียน แม้แต่นิด เขาก๋ามือไว้อย่างแน่น เส้นเลือดบน หลังมือพุ่งขึ้นมาทีละเส้น

อุบัติเหตุที่ตกจากหน้าผาของสามปีก่อน อีกแล้ว

ครั้งนี้ ต่อมโมโหของหลงเซียวถูกระเบิด ออกมาจริงจัง เขาจะไม่ให้คนที่ทำร้ายภรรยา หนีพ้นไปได้ เขาจะไม่ให้โอกาสพวกเขา แม้แต่ครั้งเดียว!

เกาหยั่งคือ ผู้หญิงคนนี้ เขาจะกำจัดให้ลั่ วหาน!

ถังจิ้นเหยียนเห็นถึงฆาตกรรมในสายตา ของหลงเขียว หลังเลยช็อกขึ้นมาทันที”หลง เขียว คุณเป็นไร?”

“ไม่เป็นไร ฉันจะไปดูลั่วลั่ว เมื่อไหร่เธอ จะสามารถพันอันตรายได้?”

อีกประมาณชั่วโมงถึงจะตื่นขึ้นมาได้ ส่วนการพ้นจากอันตรายยังต้องใช้อีกสองวัน สถานการณ์ที่แท้จริงขึ้นอยู่กับการซ่อมแซม ภายในร่างกายของเธอ

“โอเค”

“พยาบาลจะคอยดูแลเธอตลอด 24 ชั่วโมง คุณไม่ต้องเป็นห่วง

“อีกสองวันฉันจะพาเธอไปผ่าตัดที่ สหรัฐอเมริกา ในสองวันนี้ฉันจะจัดทีมแพทย์ ในอเมริกันให้เสร็จ หากคุณมีข้อเสนอแนะ อะไรบอกมาตรงๆเลย

“ใจร้อนขนาดนีเขียว?คุณ……..คุณจะ อธิบายให้เธอยังไง?

หลงเขียวเหล่ตาลง และใช้สายตาที่เย็น ชามองไปที่เขา”เรื่องนี้ฉันไม่อยากให้เธอรู้ เพราะถ้ารู้จะเพิ่มภาระทางจิตใจให้เธอ”

“อย่างนี้……ก็ดีอยู่ ฉันเชื่อว่าคุณมีวิธี ของคุณเอง”

หลงเขียวไม่ได้ตอบ แต่ทุกครั้งที่เขาหัน มาเห็นลิ่วล้ว หัวใจของเขาก็เจ็บปวดมาก

เป็นเพราะเขาปกป้องเธอไม่ดี จึงทำให้ เธอได้รับความทุกข์ความลำบากมากมายเช่น นี้ เขา สมควรตายหรือเกิน!

ถังจิ้นเหยียนสังเกตดูสีหน้าของหลง เขียว ถามด้วยความสงสัย”เมื่อกี้คุณกำลังคิด เรื่องสามปีก่อนอยู่ใช่ไหม?”

ลังเลไปสักพักหนึ่ง ในที่สุดถังจิ้นเหยีย นก็ยังทนไม่ไหว ถ้าหากว่าไม่ใช่เรื่องสามปี ก่อน สายตาของหลงเขียวจะไม่มีฆาตกรรมที่ รุนแรงขนาดนี้หรอก ถ้าหากไม่ใช่เป็นเพราะว่า โกรธสุดๆ เขาจะไม่ปรากฏอารมณ์ของตนเอง ออกมาชัดเจนขนาดนี้หรอก

เพราะหลงเขียวเป็นผู้ชายที่แม้แต่ฆ่าคน ก็สามารถทำเป็นแบบว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“ใช่ คุณอะไรจะพูด พูดตรงๆเลย”

เรื่องมันเป็นเช่นนี้แล้ว หลงเซียวอยาก จะรีบจัดการให้เสร็จ จัดการทุกคนที่เกี่ยวข้อง กับเรื่องนี้อย่างสิ้นเชิง

มือของถังจิ้นเหยียนที่อยู่ในกระเป๋าเสื้อ ขาว กำแน่นขึ้นมา เขาพยายามระงับอารมณ์ ของตนเองอยู่”มีเรื่องอยู่เรื่องหนึ่ง ฉันควรบอก กับคุณด้งนานแล้ว ฉันนึกว่าเรื่องมาผ่านไปก็ จะจบแล้ว แต่พอดูจากวันนี้ มันคงเป็นไปไม่

“เรื่องอะไร?”

ถอนหายใจออกมายาวๆ จากนั้นจิ้นเห ยียนก็เล่าเรื่องที่เกิดในคืนฝนตกคืนนั้นออกมา ให้หลงเซียวฟังหมด หลังจากพูดออกมาเสร็จ ถังจิ้นเหยียนเองก็ตกใจเช่นกัน

“คุณรู้สึกว่า ฆาตกรที่แท้จริงของเรื่องนี้ เป็นไหม?”

หัวเราะออกมาอย่างเย็นชา มุมปากหงายขึ้นมาเล็กน้อยซึ่งมีความเยาะเย้ย ปรากฏอยู่ด้วย แม้ว่าไม่มีคำพูดของคุณใน ฐานะที่เป็นพยาน ฉันก็รู้แล้วว่าเป็นเธอนั่นเอง แต่คนที่เธอส่งนั้นตายไปตั้งนานแล้ว ตอนนี้ ไม่มีคนสามารถมาช่วได้ แถม……

หลงเขียวมองไปที่ภรรยาที่อยู่บนเตียงผู้ ป่วย หัวใจเหมือนถูกปกคลุมไปด้วยหมอกชั้น หนึ่ง”ลั่วหานเป็นหมอ มีใจที่เมตตา ไม่อยาก ฆ่าเธอ ดังนั้นฉันเลยไม่ได้ลงมือตลอด

แม้ว่าเธอไม่ได้พูดมาตรงๆ แต่ดูจากที่ เธอยังไม่ได้ให้เกาหญิงจือได้รับโทษอะไร ก็ เพียงพอที่จะพิสูจน์ว่าเธอใจแข็งขึ้นมาไม่ได้

ผู้หญิงคนนี้ ภรรยาสุดโง่ของเขา ตนเอง ได้รับความลําบาก ความอัปยศมากขนาดนั้น ยังให้อภัยผู้อื่นอยู่ตลอด

เขาไม่รู้ว่าจะต้องหัวเราะหรือต้องโกรธ

ถังจิ้นเหยียนพยักหน้า ท่าทางที่สง่างาม อยู่เสมอนั้น ตอนนี้ก็โกรธขึ้นมาเล็กน้อย หมอ เห็นการตายของคนไปมากมาย จึงมีความ เคารพต่อชีวิตมากกว่าคนอื่น ดังนั้นพฤติกรรม ของเธอฉันเข้าใจได้ แต่ดูจากตอนนี้แล้ว มัน คงไม่จําเป็นแล้ว หลงเซียว คุณอยากทำอะไร ก็ไปทําเถอะ อย่าให้ลัวหานได้รับความอธรรม อีก”

” แน่นอนครับ”

ค่าง่ายๆสามคํานี้ บ่งบอกถึงสถานภาพ ของหลงเขียว ใช่แล้ว เขาจะไม่ปล่อยวางอีก เขาจะไม่เห็นใจอีก

ไม่มีหลักฐาน?

คนอย่างหลงเซียวอยากให้คนหนึ่งหาย ไปจากโลกนี้ ยังต้องไปหาหลักฐานอีกหรือ?

ถ้าหากต้องการหลักฐาน มันก็เป็นสิ่งที่ ง่ายอยู่

หลงเซียวเฝ้าอยู่ข้างเคียงลั่วหาน กนาน เช็ดแก้มของเธอ จัดผมของเธอทีละ เส้นให้เป็นระเบียบ ก้มหน้าไปจูบบนหน้าผาก ของเธอ จากนั้นถึงลุกขึ้นมาเดินออกไปจาก ห้องผู้ป่วย

ถังจิ้นเหยียนมองไปดูเงาหลังที่จากไป ของหลงเซียว และก็มองไปที่ล้วหานที่อยู่บน เตียงผู้ป่วย ในใจรู้สึกอึดอัดอะไรสักอย่าง

หลงเซียวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา โทรออก ไปให้เบอร์หนึ่งอย่างรวดเร็ว ดงหมิง ไป จัดการเรื่องหนึ่งให้ฉัน เร็วที่สุดเท่าที่ ทําได้……ใช่ ตอนนี้ ให้ผลฉันภายในสาม วัน……โอเค”

สองชั่วโมงผ่านไป……

ล้วหานตื่นขึ้นมาจากอาการโคม่า ลืมตา ขึ้นมาอย่างลําบาก กระพริบตาไปหลายครั้งถึง สามารถมองภาพต่อหน้าได้ หลงเซียว?ทําไม คุณถึงอยู่ที่นี่ คุณต้องอยู่ที่บริษัทไม่ใช่หรือ?”

หินก้อนใหญ่ในใจของหลงเขียวกว่าจะ ร่วงลงสู่พื้นได้ เอามือของเธอปกคลุมในฝ่ามือ ของตนเอง ใช้สายตาที่รักใคร่ห่วงใยมองไปที่ เธอ จูบที่หลังมือของเธอ และพูดด้วยเสียงที่ อ่อนโยน ภรรยาของฉันป่วยเป็นโรคแล้ว ฉัน จะไม่อยู่เคียงข้างเธอก็ยังไงล่ะ?คนรู้สึกเป็น ยังไงบ้าง?มีที่ไหนไม่สบายหรือเปล่า?ถ้ามี ที่ไหนไม่สบาย ฉันให้หมอมาดู”

การวิตกกังวลและการห่วงใยของเขา เธอแล้วเห็นกับตา และซาบซึ้งใจมาก เธอส่วน หน้า’ไม่ ฉันดีอยู่ คงเป็นเพราะว่าช่วงนี้เหนื่อย เกินไป เหนื่อยจนสลบ”

คำพูดของเธอยังมีความเยาะเย้ยตนเอง ซ่อนอยู่

“หมอฉู่เป็นหมอที่มีจิตใจที่เมตตา การที่ ได้เป็นผู้ป่วยของเธอเป็นสิ่งที่มีบุญมาก แต่ หมอก็ต้องรู้จักพักผ่อนบ้าง อย่าทำให้ตนเอง เหนื่อยเกินไป ไม่นั้นผู้ป่วยที่รอคุณช่วยเหลือ อยู่นั้นจะต้องทำยังไงล่ะ?”

มือถูกเขาปกคลุมไว้ และถูกน้ำเสียงที่ น่าฟังของเขาปลอบใจอยู่ ยังมีใบหน้าที่หล่อ เหลาของผู้ชายได้ชมด้วย โรคของเธอจึงกาย ไปครึ่งหนึ่งแล้ว เธอจึงล้อเล่นเขากลับ”ท่าน เขียวพูดเก่งเหลือเกิน ฉันเกือบจะถูกคำพูด ของคุณโน้มน้าวใจจนได้” หลงเขียวแตะศีรษะของเธอ ไม่ได้เป็น

ไข้ ไม่มีภาวะแทรกซ้อนในขณะนี้ ควบคุมได้ดี อยู่”ชวงนี้คุณเหนื่อยไป พอดีว่าฉันไม่ยุ่งงาน รออีก 2 วันเราไปเที่ยวที่สหรัฐอเมริกากัน ไหม”

ลัวหานถามอย่างมึนงง “ทำไมถึงอยาก ไปที่สหรัฐฯล่ะ?”

หลงเขียว มอย่างใจ และครอบงำ ฉัน จําได้ว่าภรรยาได้เอาของขวัญหลายอย่าง ของคนอื่นมา จนถึงบัดนี้ยังไม่คิดจะคืนกลับไป หรือ คุณภรรยาคิดจะเอาไว้เองหรือไง?”

ของขวัญ?

โอ้มายก๊อด!นี่มันเรื่องตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้ว?ช่วงนี้เรื่องเล็กๆใหญ่ๆเกิดขึ้นเรื่อยๆ เธอ ลืมไปตั้งนานแล้วว่าเคยได้ของขวัญจาก หลังเขวียนด้วย

แถมเธอยังได้บอกว่าจะพาหลงเชียว กลับไปพบคุณพ่อคุณแม่ แต่กลับลืมไปหมด แล้ว

โอ้ ความทรงจํา ช่วยไม่ได้แล้ว

“โอเค!สองวันนี้ก็ไปกัน

ในแง่หนึ่งของการไปสหรัฐอเมริกาคือ เธอจะแนะนําสามีของตนเองให้คุณพ่อคุณแม่ ส่วนอีกแง่หนึ่งคือ เธอไม่อยากให้หลงเขียวรู้ เรื่องที่เธอบังคับให้โม่ล่างๆนไปจัดการซุนกึ่ง

ล้วหานรักษาที่โรงพยาบาลมาสองวัน ห้องผู้ป่วยเกือบจะกลายเป็นห้องรับแขกระดับ สูง

ในวันนั้นหลงจื่อก็ได้มาเยี่ยมพร้อมดอก ลิลลี่พวงใหญ่ และอยู่ในห้องผู้ป่วยเป็นเวลา นาบ

แต่หลงจื้อมาที่ห้องผู้ป่วยก็ไม่ได้เป็น เพราะมาเยี่ยมคนป่วยทั้งหมด

“พี่สะใภ้ ผู้ช่วยที่ไร้มารยาทและไม่รู้ ความรู้คนนั้นหายไปไหน?” เหตุที่หลงจี๋ออยู่นี่ไม่ยอมไปตั้งนาน อยู่ ทีนี่นั่นเอง

ล้วหานหัวเราะออกมาพร้อมพูดว่า “หลง จอ อย่าบอกนะว่าคุณอยากจีบผู้ช่วยของฉัน? ฉันจะบอกคุณนะ เธอคนนี้เป็นนักศึกษา เกียรตินิยมอันดับ 1 ของมหาวิทยาลัย แพทยศาสตร์ สายตาในการเลือกคู่ค่อนข้าง

“ตลกแล้ว ฉันจะชอบเธอได้ยังไง!หุ่นก็ ไม่มี หน้าตาก็ไม่สวย ฉันจะไม่มีทางชอบ!”

ลัวหานเมันปาก”ในเมื่อที่คุณไม่ชอบ นั่น ฉันก็จะแนะนําเธอให้คนอื่นแล้วนะ ผู้ป่วยของ ฉันคนหนึ่งชอบเธออยู่ ยังมาถามหาเบอร์ ติดต่อของเธอโดยเฉพาะ ฉันจะให้เขาวันนี้ เลย”

“แม่ง!ใครเนี่ย!พี่สะใภ้คุณต้องคิดให้ดี ก่อน อย่า…..อย่าให้ผู้หญิงคนนี้ไปทำลายคน อื่น” ไม่อยากให้เธอไปทำลายคนอื่น หรือไม่ อยากให้คนอื่นมามีความโลภต่อเธอ?หลงจื้อ คุณ ตกหลุมไปแล้ว รู้ตัวหรือเปล่า?

คืนวันนี้ หลงเซียวอยู่ในโรงพยาบาล เพื่อดูแลล้วหาน ล้วหานนอนหลับอยู่ในอ้อม แขนของเขาอย่างสบาย เช้ารุ่งขึ้น ห้องผู้ป่วย ก็เกิดความวุ่นวายไปหมด

เกา งอาน ลู่ซวงซวง กู้เยนเชินและไป๋ เวยล้วนมากันพร้อมหน้าพร้อมตา

เกาจึงอานและกู้เยนเซินไม่เป็นมิตรกัน อยู่แล้ว ส่วนเยนเซ็นและไป์เวยยิ่งเกิดความ ขัดแย้งกันอยู่

ส่วนลู่ซวง วงเป็นคนพูดมากอยู่เสมอ

ต้องขอบคุณคนงานก่อสร้างที่สร้าง หลังคาได้อย่างแข็งแรง ไม่นั้น คนนี้คงต้อง ทําหลังคาแตกแน่เลย

“โอเค!พอแล้ว!ท่านทั้งสี่ ถ้าพวกคุณ ทะเลาะกันต่อสมองของฉันคงต้องระเบิดแล้ว ดังนั้น กรุณากลับไปเถอะ คืนความสงบให้ฉัน หน่อย”

พอล้วหานไล่ คนออกไปเสร็จ กว่าจะ สามารถสงบลงมาได้

แต่ถ้าหากเธอรู้ล่วงหน้าว่าไล่ไอ้นก กระจอก ตัวนี้ไป จะต้องเผชิญกับความวุ่นวาย ที่ยิ่งใหญ่กว่านี้ นั้นเธอจะเลือกทนเสียง รําคาญแน่นอน

เพราะสี่คนเพิ่งออกไปสักครู่หนึ่ง ก็มีคน ที่เธอไม่อยากเห็นเข้ามาในห้องผู้ป่วย

คนนี้ไม่ใช่คนอื่น เป็นหยวนชูเฟ้น คุณแม่ ของหลงเชียวนั่นเอง

“ลัวหาน ดีขึ้นหรือยัง?”

ถามอย่างใกล้ชิดมาก เหมือนมองเธอใน ฐานะที่เป็นลูกสะใภ้อย่างจริงจัง

“เออ ดีขึ้นแล้วค่ะ”

หยวนซูเฟินนั่งลง พยายามแสดงรอยยิ้ม ที่ห่วงใยขึ้นมาบนใบหน้า”ฉันรู้ว่าคุณไม่อยาก เจอฉัน แต่วันนี้ที่ฉันมา ไม่ได้มาเพื่อเพิ่มความ ขัดแย้งระหว่างกัน”

แม้กระทั่ง มลั่วหานยังขี้เกียจเลย แล้ว คณมาทําอะไร?”

“ฉันอยาก…….ขอโทษกับคุณ”