ประธานหยิ่งยโสของฉัน - ตอนที่ 605
เราจะทยอยไล่แก้ให้ยามว่างอยากให้แก้เรื่องไหนคอมเมนต์ไว้นะคะ
แต่บางเรื่องเราก็ไม่มีไฟล์แล้วเหมือนกัน
ตอนที่ 605 ตู้หลิงเซวียนโกรธมาก
หลังจากที่เขาถามอย่างนี้ ชัดเจนมากเกาจิ่งอานไม่เข้าใจว่าหมายความว่าอะไร ขยับร่างกายส่วนบนเข้าไปใกล้ๆเขา “ต่อยคน? ต่อยคนอะไร?”
ริมฝีปากบางของหลงเซียวมีรอยยิ้มจางๆ เพราะว่ารอยยิ้มมันดูเหลาะแหละเกินไป เขายังไม่ทันได้เห็นก็หายไปเสียแล้ว “รอก่อนเถอะ รักษาความแข็งแรงของร่างกายไว้ให้ดีก็พอ”
เกาจิ่งอานพยักหน้าอย่างครุ่นคิด สายตามองไปทางเวทีอย่างเป็นประกาย เวลานี้ตู้หลิงเซวียนได้แนะนำตัวเองเสร็จแล้ว กำลังบรรยายแผนงานการออกแบบของเขา
คนที่พี่ใหญ่หลงต้องการจะต่อย คงจะไม่ใช่เขาใช่ไหม?
เชี่ย! น่าสนุกดี! เขาชอบ!
สายตาเกาจิ่งอานแอบมองไปที่หลงเซียว อีกทั้งมองไปที่ตู้หลิงเซวียนด้วยความสนใจ
โปรเจคเตอร์สร้างโครงการที่สมบูรณ์แบบ จากส่วนแบ่งการตลาด แนวโน้มการลงทุน การประเมินความเสี่ยง การแบ่งกำไร การคืนเงินทุนและอื่นๆมีสิบกว่าฝ่ายงานที่วิเคราะห์รายละเอียดของโครงการ
และตู้หลิงเซวียนยืนอยู่บนเวทีในชุดสูทแฮนด์เมดระดับไฮเอนด์ เขาถือแสงเลเซอร์ในมือเพื่อชี้ข้อมูลที่สำคัญและคำพูดในประโยค ในเวลาเดียวกันก็ควบคุมความถี่ของการฉาย PPT
เสียงของเขาผ่านไมโครโฟน Dolby Surround มีคลื่นอิทธิพลที่มีผลกระทบค่อนข้างมากในห้องบรรยายขนาดใหญ่
หลงเซียวยังคงนั่งไขว่ห้าง ท่าทีที่มีเสน่ห์สุขุมน่าเกรงขามไม่ได้ทำให้ตู้หลิงเซวียนอยู่ในสายตาของเขา
โทรศัพท์ของจี้ตงหมิงสั่นเล็กน้อยอีกครั้ง ยังคงเป็นข้อความจากกู้เยนเซิน หลังจากดูเสร็จ เขาหัวเราะ มือข้างหนึ่งป้องหูของหลงเซียว เพื่อไม่ให้เสียงรั่วไหลไปข้างนอก “เจ้านาย ด้านนั้นราบรื่นดีมาก ขณะนี้ยังไม่พบการรบกวนใดๆ”
หลงเซียวส่งเสียงอย่างไม่ได้มอง “ครั้งนี้ตู้หลิงเซวียน……หึ”
จี้ตงหมิงพูดด้วยความเข้าใจ “เจ้านาย ตอนนี้เขาจิตใจฮึกเหิม อีกสักครู่ไม่แน่อาจจะพลิกกลับกัน คิดๆแล้วน่าสนุกไม่น้อย”
หลงเซียวมองดูคำกล่าวที่ยอดเยี่ยมของตู้หลิงเซวียน เปลือกตาหรี่ลงอย่างเย็นชากล่าวว่า “เอกสารแผนงานนี้มีปัญหา”
มีปัญหาอะไร?” จี้ตงหมิงรู้สึกว่า……โธ่เอ้ย พูดด้วยมโนธรรมจริงๆ ตู้หลิงเซวียนค่อนข้างมีฝีมือ
มือซ้ายของหลงเซียวรองปลายคางเอาไว้ นิ้วหัวแม่มือลูบไล้ผิวด้านล่าง “เอกสารแผนงานนี้ ฉันเคยเห็นที่ไหนมาก่อน เขาทำการปรับแก้เท่านั้น แต่ไม่ใช่ต้นฉบับของตู้หลิงเซวียนอย่างแน่นอน รูปภาพเหล่านี้……”
หลงเซียวครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง หาส่วนที่คล้ายคลึงในความทรงจำ ในขณะนี้การฉายภาพของตู้หลิงเซวียนเปลี่ยนไปที่หน้าจอถัดไป ฉับพลันสายตาที่ลึกซึ้งก็เยือกเย็น “สิ่งเหล่านี้ออกมาจากMBK”
ไม่ใช่ข้อสงสัย ไม่ใช่การคาดเดา ไม่ต้องหาหลักฐานพิสูจน์ แต่เป็นคำบอกเล่าที่แน่นอน เขาค่อนข้างแน่ใจมากว่าตนเองเคยเห็นสิ่งเหล่านี้ใน MBK ไม่ใช่เวอร์ชันอัพเกรด แต่เป็นการก๊อปปี้เหมือนกันทุกอย่าง
สารเลวจริงๆ!
พูดอย่างนี้ คนของMBKช่วยเหลือตู้หลิงเซวียนและเป็นศัตรูกับบริษัทฉู่ซื่อ แม่งเอ้ย!
จี้ตงหมิงเห็นสีหน้าเจ้านายจู่ๆก็เยือกเย็นยิ่งกว่าน้ำแข็ง ไม่กล้าพูดเรื่อยเปื่อย ถามอย่างระวังว่า “MBKหรอ？เจ้านาย มีบางอย่างผิดปกติใช่ไหม?”
ในใจของหลงเซียวชัดเจนแจ่มแจ้ง ไม่นานเขาพูดอย่างเย็นชาว่า “ตู้หลิงเซวียนโจมตีบริษัทไห่ลุนอยู่อย่างสุดกำลัง เป็นไปไม่ได้ที่จะแยกกำลังเพื่อเตรียมรับพลังงานใหม่ เขามาเมืองหลวงกะทันหัน ยังมาพร้อมกับแผนการที่สมบูรณ์แบบ เพียงพอที่จะพิสูจน์ว่ามีใครบางคนที่นี่กำลังปูทางให้เขา”
น้ำเสียงเขาไม่ได้ดัง น้ำเสียงไม่ได้ใส่ใจ พูดช้าๆ เวลาพูดก็มองไปที่ตู้หลิงเซวียนที่ท่าทางภาคภูมิใจตลอด ซึมผ่านใบหน้านี้ไป หลงเซียวแทบจะเห็นภาพเงาบุคคลที่ซ่อนอยู่เบื้องหลัง
หลงถิง!
นอกจากหลงถิงยังจะมีใคร!
หลังจากจี้ตงหมิงคิดอย่างรอบคอบแล้ว ก็อ้าปาก “เชี่ย! ไม่ใช่เป็น……M……”
หลงเซียวกวาดสายตามองไป คำพูดของจี้ตงหมิงถูกกลืนกินลงไป คำสองคำสุดท้ายของ MBKถูกบดขยี้ในลำคอของเขา ป้องปากกระซิบว่า “จริงหรอ?”
“อืม ไม่มีความเป็นไปได้แบบที่สอง”
หลงถิงไม่ละความพยายามที่จะเอาชนะเขา ไม่ใช่ฐานะของMBKในการลงมือ แต่เป็นคนกลางดึงสองคน ให้ตู้หลิงเซวียนปิดปากเขา เพื่อเปิดทางให้โล่งไม่มีอะไรขัดขวางMBK
น่าอายจริงๆ น่าตลก!
จี้ตงหมิงมองไปที่ตู้หลิงเซวียนอีกครั้ง เขารู้สึกว่าตนเองไม่สบายใจ “เจ้านาย นี่คือหมายถึงท่านประธาน หรือคุณชายรอง?”
ความเคร่งขรึมของหลงเซียวทะลุหว่างคิ้วของเขา “หลังจากนี้ไปอย่าสงสัยคุณชายรองไปเรื่อยเปื่อย”
จี้ตงหมิงกลืนน้ำลาย “ครับ เจ้านาย”
เกาจิ่งอานเอนหลังพิงพนักเก้าอี้ มือข้างหนึ่งหนุนศีรษะ ดวงตาดอกท้อทั้งคู่ยิ้มด้วยความสนใจ ตู้หลิงเซวียน……ค่อนข้างมีฝีมือจริงๆ มีประโยชน์มากกว่าซุนปิงเหวิน
ผู้ช่วยของตู้หลิงเซวียนยืนอยู่ที่หน้าต่างระเบียงด้านนอกห้องบรรยาย ถือโทรศัพท์ที่ร้อนระอุของเขาด้วยสีหน้าเคร่งขรึม การโทรที่เพิ่งสิ้นสุดดูเหมือนจะทำให้เขาสะดุดลง อยากจะตีหัวของเขาในทันที
เขารีบกลับไปที่หน้าประตูใหญ่ทันที มองเข้าไปข้างใน คนบนเวทีที่ไม่รู้เรื่องยังคงแสดงความคิดอย่างฮึกเหิม
ทำอย่างไรดี?!
ผู้ช่วยหันกลับไปที่ระเบียง ต่อสายออกไป “ทางด้านบริษัทไห่ลุนนั้นกำลังพิจารณาซื้อหุ้นการเงินของบริษัทบริษัทการเงินหลิงเฟย ขณะนี้ลงทุนไปแล้วสองพันล้าน ท่านประธานอยู่ด้านในไม่สะดวกออกหน้า คุณรีบติดต่อสมาชิกคณะกรรมการคนสำคัญของบริษัททันที อย่าลืมวางแผนฉุกเฉินก่อนที่บริษัทไห่ลุนจะใช้เล่ห์เหลี่ยมอะไร”
คนทางด้านนั้นพูดประโยคอะไร
ผู้ช่วยก็โกรธขึ้นมาทันที “ไร้สาระ! ถ้าบริษัทไห่ลุนย้ายเงินทุนทั้งหมดออกไป เงินของพวกเราในนั้นก็จะลอยน้ำไปเลย แล้วอีกอย่าง ภายในบริษัทไห่ลุนยังไม่รู้ว่าเรากำลังร้อยกลุ่มเงินทุนไว้ด้วยกัน……อย่าถามมาก เมื่อเกิดเหตุการณ์เปลี่ยนแปลง ต้องปลีกตัวทันที”
ในกรณีที่บริษัทไห่ลุนอยู่ในศาล กลัวว่าจะมีปัญหาไม่รู้จบ
ผู้ช่วยโทรศัพท์เสร็จ ดูเวลา เวลาผ่านไปเพียงยี่สิบนาที การบรรยายยังมีเวลาอีกยี่สิบนาที
เวลานี้ มีโทรศัพท์เข้ามาอีกครั้ง “ผู้ช่วยพิเศษ เงินทุนของบริษัทไห่ลุนออกไป 3.5พันล้านแล้ว เทียบเท่ากับหนึ่งในสามของเงินทุนหมุนเวียนของบริษัทไห่ลุน ดูเหมือนไม่ใช่การเข้าร่วมหุ้นที่บริสุทธิ์ ตามแผนการต่อเนื่องนี้ บริษัทไห่ลุนจัดเตรียมแบบแผนจัดการแนวรบรูปแบบเดิมให้ศัตรูตายใจใช่ไหม?!” แม่งเอ้ย!
คาดไม่ถึงว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น!
……
กู้เยนเซินกระดกขายาวขึ้น นั่งบนเก้าอี้ของหลงเซียวเหมือนคุณชาย จิบกาแฟในแก้ว อย่างถูกปาก “ลูกสะใภ้ คุณชายใหญ่หลงเป็นจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ตัวหนึ่ง ฉันคาดไม่ถึงจริงๆว่าจะออกแบบเรื่องราวแบบนี้”
ไป๋เวยเอนตัวพิงเก้าอี้ทำงาน ขาเรียวไขว้กัน กอดอก ดูการเปลี่ยนแปลงข้อมูลบนจอแสดงผล HD “ฉันก็ไม่คิดว่าท่านเซียวจะใช้วิธีแบบนี้ช่วยเหลือบริษัทไห่ลุน รอย้ายเงินทุนของบริษัทไห่ลุนเสร็จ สิ่งที่เหลืออยู่สำหรับตู้หลิงเซวียนคือเปลือกที่ว่างเปล่า อีกทั้งตอนนี้ตู้หลิงเซวียนซึมเข้าไปในบริษัทไห่ลุนแล้ว เมื่อหน่วยงานที่เกี่ยวข้องตรวจสอบ……รอว่า บริษัทไห่ลุนจะประกาศล้มละลายไหม?”
กู้เยนเซินขยับแขนออกข้างหนึ่ง โอบเอวบางของไป๋เวย นำร่างนุ่มนวลและหอมของเธอมาไว้ในอ้อมแขน “คุณคิดว่า? การทำงานของคุณชายใหญ่หลง ทั้งหมดเด็ดขาดมากตลอดมา เมื่อบริษัทไห่ลุนประกาศล้มละลาย ประธานของบริษัทไห่ลุนก็สิ้นเนื้อประดาตัว อย่างนั้นใครจะเป็นคนเก็บกวาดแผงขายของของบริษัทไห่ลุนล่ะ?”
ริมฝีปากสีแดงระเรื่อของไป๋เวยเอ่อล้นด้วยรอยยิ้มที่เฉียบแหลมและเย็นชา “เป็นตู้หลิงเซวียนอย่างแน่นอน!”
กู้เยนเซินมองไปที่จำนวนเงินที่เพิ่มขึ้นบนหน้าจอ “บัญชีสมมติอันนี้ ก็คือขุดหลุมไว้ให้ตู้หลิงเซวียน! แม่งเอ้ย เขาอยากทำให้บริษัทไห่ลุนไม่เหลืออะไร แม่ง นี่ทำให้เขารู้ว่าขโมยไก่ไม่ได้ยังเสียข้าวสารอีกหนึ่งกำมือหนึ่ง(เสียแรงโดยเปล่าประโยชน์)!”
นิ้วมือของไป๋เวยเกี่ยวคอของกู้เยนเซิน โอบมือทั้งสองข้าง “คุณภาคภูมิใจอะไร? แผนการเหล่านี้ท่านเซียวเป็นคนทำ”
“ถึงแม้ว่าแผนการจะสำคัญ แต่การปฏิบัติการที่เข้มแข็งมีอำนาจยิ่งน่ากลัวกว่า แต่ว่ามีเรื่องที่ไม่เข้าใจ คุณชายใหญ่หลงรู้ได้อย่างไรว่าตู้หลิงเซวียนใส่เกียร์ว่างในช่วงนี้อยู่พอดิบพอดี?”
……
จี้ตงหมิงตื่นเต้นเล็กน้อย “เจ้านาย สองในสามแล้ว ขั้นตอนกับเอกสารที่เกี่ยวข้องเตรียมเสร็จแล้ว คนของบริษัทไห่ลุนกำลังเจรจากับหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ฝ่ายที่คุณเคยแจ้งได้ลงนามแล้ว”
หลงเซียวพยักหน้า บนหน้าปัดนาฬิกากระพริบแสดงว่ายังมีเวลาอีก 10 นาที
“อีกสักพักการบรรยายของตู้หลิงเซวียนจบลง ฉันต้องขึ้นไป เขาสามารถฉวยโอกาสหาวิธีแก้ไข คุณบอกคนของบริษัทไห่ลุน ทนต่อแรงกดดันให้ที่สุด อย่ายินยอม”
จี้ตงหมิงทำท่า “OK” เป็นสัญลักษณ์มือ “โอเค”
“แปะแปะแปะ!”
เสียงปรบมือดังกึกก้องดังออกมา ตู้หลิงเซวียนอยู่บนเวทีโค้งคำนับขอบคุณอย่างสง่างาม หลงเซียวก็ตบมืออย่างเป็นเอกลักษณ์ พลิกใบหน้าของทุกคนจนหนาวสะท้านไม่หยุด
ตู้หลิงเซวียนก้าวลงจากเวทีอย่างสุขุม ก้าวเดินไปถึงที่นั่งอย่างไวมาก
ผู้ช่วยเดินเข้าไปข้างๆ พูดกระซิบเบาๆว่า “ท่านประธาน เกิดเรื่องใหญ่แล้ว”
หลงเซียวจัดชุดสูทให้เรียบร้อย “อาหมิง เมื่อกี้นี้เห็นการแสดงออกของตู้หลิงเซวียนแล้วใช่ไหม?”
จี้ตงหมิงอยากจะหัวเราะออกมา “เห็นแล้ว น่าเกลียดกว่ากินขี้เสียอีก ฮ่าฮ่าฮ่า”
ไมโครโฟนส่งเสียงของเจ้าภาพดังขึ้นอีกครั้ง ก่อนกล่าวชื่นชมตู้หลิงเซวียนหนึ่งครั้ง พูดต่อว่า “ต่อไปขอเชิญท่านประธานของบริษัทฉู่ซื่อขึ้นมาบนเวที”
ได้ฟังน้ำเสียงของหลงเซียว คนข้างล่างก็คึกคัก!
คาดไม่ถึงว่าเขาจะลงสนามด้วยตนเอง!
หลงเซียวให้หน้าพวกเขามากเกินไปแล้วหรือเปล่า!
อยู่ในความไม่เข้าใจและชื่มชมของทุกคน หลงเซียวก้าวไปตามขั้นบันได การแกว่งแขนตามธรรมชาติ ไหล่แทบจะไม่มีการขึ้นลง เงาดำระงับการสนทนาของทุกคนชั่วขณะ
โม่หรูเฟยหัวใจหยุดเต้นกะทันหัน ฝ่ายหลังเอียงศีรษะมองเธอ ไม่พูดไม่จา สีหน้าค่อยๆหม่นหมองลง
ตู้หลิงเซวียนระงับความโกรธไว้ ด่าประโยคภาษาอังกฤษผ่านไรฟัน “Fuck!”
ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว เขาเดินอ้อมไปด้านหลัง
ต่อสายหาบริษัทไห่ลุน น่าตกใจที่ไม่มีใครรับสาย
โทรศัพท์ทุกชั้นของบริษัทไห่ลุนไม่มีคนรับสาย
“เชี่ย พวกอยากอยากให้ฉันไม่มีรากฐาน” นิ้วของตู้หลิงเซวียนนวดขมับ “ตอนนี้เงินทุนของบริษัทไห่ลุนยังมีเท่าไหร่? ”
ผู้ช่วยเช็ดเหงื่อที่หน้าผาก “โอนเงินออกหมดแล้ว อีกทั้ง……” ผู้ช่วยไม่กล้าพูดเลย
“พูด!” เส้นเลือดบนหน้าผากเต้นตึกตัก เส้นเลือดที่ข้อมือดีดขึ้น
ผู้ช่วยกัดฟันอย่างประหม่า “เพิ่งตรวจสอบเมื่อกี้ บริษัทการเงินหลิงเฟย……ไม่มีอยู่เลย มันมีบัญชีจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์เมืองเซี่ยงไฮ้เท่านั้น ไม่มีนิติบุคคล กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ บริษัทไห่ลุนกล้าขุดบริษัทของตนเองอย่างไม่ละอาย”
คิ้วตู้หลิงเซวียนขมวดแน่นขึ้นไปบนหน้าผาก “ไม่มีอยู่?” ผู้ช่วยพยักหน้า “อืม ไม่มีอยู่”
“ไม่ดี ถอนเงินทันที ถอนเงินทั้งหมดที่เราลงทุนในบริษัทไห่ลุน ในเวลาเดียวกันก็ขายโละหุ้น ยื่นคำร้องพ้นจากคณะกรรมการบริหารของบริษัทไห่ลุน”
ตู้หลิงเซวียนเพิ่งจะออกคำสั่ง ผู้ช่วยก็ปฏิบัติทันที ต่อสายโทรออกไป เสียงรอสายที่ปลุกเร้าจิตวิญญาณดังขึ้นอยู่ข้างใน
ชั่วขณะก็รับสาย ผู้ช่วยสีหน้าหม่นหมองจนไม่น่าดู เขาวางโทรศัพท์อย่างอ่อนแรง กลืนน้ำลาย อ้ำๆอึ้งๆพูดว่า “ท่านประธาน เราอาจจะ……ซวยแล้ว”
“พูดให้ชัดเจน” ความอดทนของตู้หลิงเซวียนแทบจะพังทลายลง
“บริษัทไห่ลุนได้เริ่มดำเนินการอายัดทางการเงิน ตอนนี้ไม่มีใครสามารถเคลื่อนไหวได้ อีกทั้ง หน่วยงานที่เกี่ยวข้องกำลังเข้ามาตรวจสอบ เป็นไปได้มากว่าบริษัทไห่ลุนจะยื่นคำร้องล้มละลายแล้ว”