ประธานหยิ่งยโสของฉัน - ตอนที่ 629
ตอนที่ 629 ไอ้เวรนี่
เชี่ย! ไม่ได้การ
นี่คือสิ่งแรกที่โผล่เข้ามาในความคิดของเกาจิ่งอาน การรั้งเหลียงหยู้คุนไว้ดูจะไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับเขา
แต่เมื่อสถานการณ์คับขัน ไม่พยายามจนถึงที่สุดก็คงไม่ได้!
เกาจิ่งอานรับคำอือ แล้วแสดงให้เห็นว่าเขารับผิดชอบต่อหน้าที่
เขาเงยหน้ามองเหลียงหยู้คุน เขาเตรียมพร้อมที่จะลุกออกไปแล้ว กำลังรับโทรศัพท์และคุยเสียงเบากับปลายสาย
ดูเหมือนว่าของจะมาถึงแล้ว
เกาจิ่งอานกำมือแน่น นิ้วมือเคาะโต๊ะพนัน เสียงนิ้วกระทบกับพื้นไม้ดังแต๊ก ๆ ๆ ๆ ยกมุมปากด้านหนึ่งยิ้มให้เหลียงหยู้คุนอย่างยียวน
“คุณเหลียง ชนะแล้วก็ไปมันคงจะไม่เหมาะมั้งครับ?” เกาจิ่งอานเล่นกับชิปบนโต๊ะ ชิปหลายอันกองพะเนิน เขาใช้มือตบกระจาย ให้มันล้มลงเหมือนไพ่ทาโรต์
ทางด้านเหลียงหยู้คุนนั้นยังไม่ได้วางสาย ที่ปลายสายยังมีคนพูดอยู่
“พี่ใหญ่ คนของพวกเราจะถึงแล้ว”
เหลียงหยู้คุนรับคำอย่างเย็นชากับปลายสายคำหนึ่งแล้วหันกลับมามองเกาจิ่งอาน “คุณแพ้จนเงินหมดแล้ว คุณเกาเลิกตอนนี้ก็ยังทัน อย่างแพ้จนหมดตัวเลย”
เกาจิ่งอานสะบัดนาฬิกาข้อมือ Patek Philippe ราวกับจะบอกว่าจะใช้นาฬิกาข้อมือมาจำนอง “คืนนี้คุณเหลียงมือขึ้นมาก ชนะและได้รับการเชียร์จากทุกคน แต่คุณเหลียงจะไม่เล่นตามกฎคงไม่ได้? จะไม่ให้ผมแก้มือ?”
เหลียงหยู้คุนยังมีเวลาตรงนี้อีกสามนาที ในโทรศัพท์เร่งให้เขาไปตามที่นัดหมาย เขาก้มหน้าแล้วถอนหายใจแรง “คุณเกา จะเล่นหรือไม่เล่นตามกฎ ก็ต้องดูว่ากฎอะไร ใครเป็นคนตั้งกฎ ยังไงเสีย คุณเกาคงรู้อยู่แล้วว่าที่นี่คือที่ไหนนะ!”
เมื่อสิ้นเสียง มีชายสวมสูทชุดดำห้าหกเข้ามาและยืนล้อมเกาจิ่งอานเอาไว้ แต่ละคนดูดุดันและดูเหมือนต้องการจะจัดการเกาจิ่งอานตรงนั้น
สีหน้าของเกาจิ่งอานยังคงไม่เปลี่ยนแปลง เขาใช้สองมือล้วงกระเป๋ากางเกง รอยยิ้มที่มุมปากยังไม่จางหายไป “คุณเหลียง ผมไม่ได้มาที่ รอยัลคาสิโนเป็นครั้งแรก รอยัลมีวันนี้ได้ก็เพราะชื่อเสียงที่ดี คุณว่า ถ้าหากวันนี้มีข่าวฉาวเกี่ยวกับที่นี่ออกไป รอยัลคาสิโนจะยังอยู่ได้อีกรึเปล่า?”
เขาพูดแล้วเดินเข้าไป ใช้ความสูงที่มากกว่าเหลียงหยู้คุนข่มเขาเอาไว้ แล้วพูดเสริม “ยังมีอีก ผมเองก็ไม่มีอะไร แต่บริษัทอึนเคอก็มีความสัมพันธ์ที่ดีมาก ๆ กับสื่อยักษ์หลายเจ้า ถ้า…”
เกาจิ่งอานปาระเบิดลูกที่สองและเพิ่มขึ้นอีก “อ่อ ใช่แล้ว คุณเหลียงกับพี่ใหญ่ของผมเป็นยังไงบ้าง? พี่ผมเป็นห่วงคุณเหลียงมากเลยนะ พอรู้ว่าคุณเหลียงใช้เวลาที่นี่คืนนี้ ก็จัดเตรียมภัตตาคารไว้ต้อนรับ อีกเดี๋ยวพี่ผมก็คงมาถึง คุณเหลียงจะไปไหนล่ะ? พี่ผมก็คือหลงเซียว อดีตคนคุ้นเคยของคุณไงครับ”
หลงเซียวจะมา? แม่งเอ๊ย!
ดูเหมือนว่าเขามุ่งมั่นที่จะท้าทายเขาจนถึงที่สุด!
แม่ง!
สีหน้าของเหลียงหยู้คุนน่าเกลียดจนดูไม่ได้ ริมฝีปากสั่นเทาด้วยความโกรธ “เกาจิ่งอาน แกอยากตาย?”
เกาจิ่งอานส่ายหัวอย่างไม่แยแส “ต่อให้ตาย ผมก็อยากจะตายในมือของคุณเหลียง ดังนั้นจะตายก็ถือว่าตายตาหลับแล้ว ผมคิดว่าการแข่งขันกับคนอย่างคุณเหลียงเท่านั้นที่สามารถตายตาหลับได้!”
เวลาผ่านไปนาทีแล้วนาทีเล่า ทุกการเคลื่อนไหวของเข็มนาฬิกาเป็นเหมือนการนับถอยหลังเวลาระเบิด เกาจิ่งอานแทบจะอดใจรอไม่ไหวให้เวลาหนึ่งชั่วโมงผ่านไป!
แม่ง มันน่าวิตกเกินไปแล้ว
หน้าผากของจางหย่งปกคลุมไปด้วยเหงื่อ เขาไม่สนที่จะเช็ดและเปิดประตูรถ เขาหรี่ตามองดูรถที่แล่นผ่านไปมา ถนนที่สว่างไสวในมาเก๊า มีรถคันหรูมากมายวิ่งไปมาไม่สิ้นสุด
จางหย่งก้มหน้าแล้วพูดเบา ๆ “เกา ยันไว้ ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหน ยื้อเขาไว้! ให้เวลาฉันอีกสามนาที สามนาที”
สามนาทีเพื่อป้องกันไม่ให้เหลียงหยู้คุนปรากฏตัวต่อหน้ารถที่ถูกพาเท่านั้น หากจะทำทุกอย่างให้เรียบร้อยต้องใช้เวลามากกว่านั้น
เกาจิ่งอานรู้สึกถึงความตึงเครียดที่หลังเส้นเอ็นตึงไปหมด เพื่อปกปิดความตื่นเต้น เขาอดไม่ได้ที่จะกำมือแน่นกว่าเดิมในกระเป๋ากางเกง
เหลียงหยู้คุนสบถออกมา “เกาจิ่งอาน แกมันเป็นอะไรของแก! ไสหัวไปได้แล้ว!”
พูดจบลูกน้องของเหลียงหยู้คุนก็ตั้งท่า ทำท่าจะเข้ามาหาเกาจิ่งอานและอัดเขาเข้าให้
เกาจิ่งอานปรายตามองพวกเขาอย่างเย็นชา มือหนึ่งปลดเนกไทให้หลวม “นี่มันอะไรกัน? ผมยังไม่แพ้ทำไมถึงตั้งท่าจะหักแขนหักขากันแล้ว? อย่าเพิ่งรีบสิ ถ้าหากผมแพ้ แขนขาผมคุณจะทำอะไรก็ได้”
เกาจิ่งอานคว้าชิปกองใหญ่โยนลงไปบนโต๊ะ เสียงดังสนั่นดึงดูดความสนใจของนักพนันตรงนั้นได้ไม่น้อยเลย
เมื่อมีคนล้อมวงเข้ามาอย่างคึกคัก โอบล้อมคนทั้งสองไว้ทั้งด้านนอกด้านในอย่างละสามชั้น
เกาจิ่งอานยักไหล่ “คุณเหลียง ทุกคนดูอยู่นะ อย่าทำให้ทุกคนผิดหวัง”
มีเสียงดังรายงานเหลียงหยู้คุนออกมาจากโทรศัพท์อีกครั้ง “พี่ใหญ่ รถมาแล้ว พี่อยู่ไหนครับ?”
“เชี่ย! พวกแกจัดไป!”
เหลียงหยู้คุนเป็นคนที่รู้ว่าควรต้องทำอะไรอย่างมีขั้นตอน นักพนันวันนี้มีหลายคนที่เป็นลูกค้ารายใหญ่ของเขา อีกทั้งยังมีพวกมหาเศรษฐีที่เป็นแหล่งรายได้ของเขา
การทำลายภาพลักษณ์ก็เหมือนกับทุบหม้อข้าว เขาไม่ควรจะออกไปดื้อ ๆ
แต่ว่า…
ดวงตาสีเข้มและร้ายกาจของเหลียงหยู้คุนเหมือนงูพิษที่เลื้อยไปหาเกาจิ่งอาน ราวกับลิ้นร้ายของงูพิษกำลังจะกัดกินเขา เขารนหาที่!
รนหาที่!
“ได้! แกอยากตาย ฉันจะทำให้สมหวัง! ครั้งนี้พวกเราจะเล่นตาใหญ่”
แกร๊ง!
ครั้งนี้เหลียงหยู้คุนโยนชิปที่ชนะมาทั้งหมดเป็นเดิมพัน จากที่ชนะมาและส่วนของเขาเองรวมแล้วกว่าสามสิบล้าน เขาใช้นิ้วเคาะที่ชิป “ฉันลงเงินพวกนี้ เดิมพันด้วยมือขวาแก กล้ารึเปล่า?”
ไอ้เวรเอ๊ย!
เกาจิ่งอานไม่มีปัญหาเรื่องเงินสามสิบล้าน ไม่เห็นจะต้องพนันอวัยวะเขาเลย แต่ถ้าเขาไม่เอาด้วย เหลียงหยู้คุนจะต้องไปแน่ เขาหาข้ออ้างที่จะเลี่ยงไม่ได้เลย
หลังจากเถียงกันในใจอยู่พักหนึ่ง เกาจิ่งอานตอบอย่างร่าเริง “ได้ เสียสละกับยอดชาย ทำไมจะไม่ได้!”
จางหย่งสบถอย่างแรง เหลียงหยู้คุนมันร้ายจริง ๆ
“เกาจิ่งอาน นายวางใจ นายมายังไงก็ต้องกลับไปอย่างนั้น เล่นเลย ชนะแน่”
เกาจิ่งอานยังไม่เข้าใจเหรอ? เหลียงหยู้คุนมีเส้นสายภายในกาสิโน แค่เขาขยับนิดเดียวก็ร่วมกันโกงเอาชนะเขาได้แล้ว
ดังนั้น ทุกคนมาโกงไปด้วยกันเถอะ!
เกาจิ่งอานพับแขนเสื้อขึ้นกระดุมกลัดข้อมือเพชรสีดำเปล่งประกาย “คุณเหลียงอยากจะเล่นอะไร?”
เหลียงหยู้คุนโบกมือและพนักงานก็ยื่นไพ่ให้หนึ่งกองและนำพระราชาออกไป แล้วหยิบไพ่คิงออกไป “ท่านเหลียง คุณเกา”
เหลียงหยู้คุนส่งเสียง “ยังเป็นพนันสูงต่ำ ใช้ไพ่คนละสามใบ เลือกเอง”
เส้นเลือดบนหลังมือเกาจิ่งอานเต้นตุบ
การเล่นไพ่มีความลึกลับที่ยิ่งใหญ่ที่สุดและมีช่องโหว่มากมายในการสับไพ่และการจั่วไพ่ แต่ว่า…ก็โกงง่ายที่สุด!
เล่นสิ!
“ได้! เอาตามนั้น!” เกาจิ่งอานไม่มีท่าทีใด ๆ และรับปาก
ผู้คนรอบข้างมองดูพวกเขาด้วยความสนใจ ด้วยความคิดต่าง ๆ นานาของแต่ละคน
เกาจิ่งอานยิ้ม เหลียงหยู้คุนเองก็เช่นกัน ไม่มีใครรู้ว่ารอยยิ้มของพวกเขาหมายถึงอะไร
……
จางหย่งกัดฟัน เขาหมอบอยู่หลังรถ BMW SUV สีดำ เห็นแลนด์โรเวอร์สีดำด้านขับเข้ามา หนึ่งร้อยเมตร ห้าสิบเมตร รถยนต์ที่ราวกับมีมีดที่ปลิดชีพลอยแขวนออกมาจากส่วนหัวทำให้รู้สึกขนหัวลุก
จางหย่งยกมือและมองไปที่นาฬิกาบนข้อมือของเขา ระบบเชื่อมต่อกับคอมพิวเตอร์แล้ว เครื่องอันเล็ก ๆ กำลังคำนวณอย่างสงบนิ่ง
แลนด์โรเวอร์หยุดอยู่ที่ประตูมีคนลงจากรถมาสี่คน คนที่สองถือกระเป๋าเดิน LV ใบใหญ่ ดูแล้วน่าจะมีน้ำหนักราวห้าสิบกิโลกรัม กระเป๋าดูถูกอัดแน่น
“แม่ง!” จางหย่งแอบกระซิบเบา ๆ
เมื่อเห็นลดปีกหมวกลดลง จางหย่งก็เดินโซเซไปมาขณะที่พวกเขาเข้ามาใกล้พรมต้อนรับ เขาพลิกฝ่ามือและติดเครื่องติดตามไว้ใต้กระเป๋าถือ
จากนั้นเขาก็หันไปรอบ ๆ อย่างเรียบร้อยและเดินไปด้านข้างอย่างสบาย ๆ
นาฬิกาแสดงตำแหน่งของตัวติดตามอย่างรวดเร็ว และจางหย่งก็ยิ้มออก
ทั้งสี่คนเดินเข้าไปในกาสิโนอย่างราบรื่น ผ่านพนักงานรักษาความปลอดภัยแล้วใช้ลิฟต์ VIP ขึ้นไปข้างบน
จางหย่งกลับไปที่รถ รอรถคันที่สองมาถึง
“แม่ง เมื่อกี้ เมื่อกี้ทำเอาเด็กน้อยตกใจหมด! เกาจิ่งอาน ฉันทำได้แล้วนะ ตำแหน่งจะแสดงอยู่บนนาฬิกาของนายด้วย”
เกาจิ่งอานกำลังวางไพ่และกระแอม “คุณเหลียง ผมตื่นเต้นแล้วก็กลัวมากเลย คุณอย่าเล่นแรงล่ะ”
เหลียงหยู้คุนเลือกไพ่ใบที่สามแล้ว ยิ้มอย่างผู้มีชัย “งั้นก็ต้องแล้วแต่โชคของคุณแล้ว”
เกาจิ่งอานเลือกไพ่ใบที่สาม ตอนนี้เขารู้แล้วว่าเหลียงหยู้คุนมีไพ่อะไรอยู่ในมือบ้าง พนักงานล้างไพ่ได้สะอาดมากแต่เขาก็ยังดูออก
“ผมหวังว่าโชคผมจะยังดีอยู่บ้าง”
ไพ่ในมือเหลียงหยู้คุนดีมาก K,Q K ต้องชนะแน่
เกาจิ่งอานพลิกข้อมือและเปิดไพ่ของเขา “10, Q, K”
เหลียงหยู้คุนยิ้ม “คุณเกา มือขวาของคุณวันนี้คงไม่ได้กลับบ้านแล้ว!”
เกาจิ่งอานยิ้มแล้วพูดอย่างไม่ใส่ใจ “เปิดไพ่เถอะคุณเหลียง มือทั้งสองของผมเตรียมพร้อมแล้ว”
เหลียงหยู้คุนกลับไม่สงสัย แล้วเปิดไพ่ของตัวเอง!
แต่—
ในช่วงที่เปิดไพ่นั้นเอง สายตาเขาก็ต้องอึ้งไป ทำไมถึงเป็นแบบนี้? ไพ่ในมือเขาเปลี่ยนไปได้ยังไง?
“K, Q, 9 คุณเหลียง ยอมรับแล้ว” เกาจิ่งอานกำหมัดแน่น
“เกาจิ่งอาน แกกล้าโกง? !” เหลียงหยู้คุนเปลี่ยนสีหน้าในทันที แล้วหวดไพ่ลง
ในขณะเดียวกันผู้ชายชุดดำรอบตัวเขาก็ยื่นมือเข้ามาแล้วจับตัวเกาจิ่งอานไว้แน่น!
เกาจิ่งอานพยายามดิ้นและคนคนเดียวก็ยากที่จะสู้กับมือสี่ข้างได้ “คุณเหลียง หมายความว่าไง?”
เหลียงหยู้คุนจีบปาก “หมายความว่าไง! เอาตัวมันไป!”
เอาตัวไป?
จางหย่งขมวดคิ้ว “ตามเขาไปก่อน”
ไอ้เวรเอ๊ย! ตามเขา? รนหาที่เหรอ?
เกาจิ่งอานหัวใจเต้นแรง
พูดจบ จางหย่งก็เห็นรถคันที่สอง คราวนี้เป็น BMW สีดำ
ด้วยเทคนิคเดิม จางหย่งเข้าไปติดเครื่องติดตามที่กระเป๋า
เครื่องติดตามทั้งสองอัน ไปสองทาง แม่ง!
“เกาจิ่งอาน แยกกันนะ ดูแลตัวเองด้วย
“ไอ้เวรเอ๊ย!” เกาจิ่งอานสบถ ไม่รู้ว่าด่าคนของเหลียงหยู้คุนหรือด่าจางหย่งกันแน่
จางหย่งพูดจบแล้วอ้อมไปด้านหลังกาสิโน ในขณะเดียวกันเขาก็ตัดสัญญาณไปที่โทรศัพท์ของหลงเซียว
หลงเซียวยังคงยืนอยู่หน้าหน้าต่างกระจกบานนั้น เวลาผ่านไปยี่สิบนาทีแล้ว
“ว่ามา” หลงเซียวพูดสั้น ๆ อย่างสงบ
จางหย่งเงยหน้ามองท่อน้ำและคอมเพรสเซอร์เครื่องปรับอากาศด้านหลังกาสิโน “เจ้านาย ติดตามได้แล้ว ผมกับเกาจิ่งอานต้องแยกกัน ผมปีนขึ้นไปจากด้านหลัง เกาจิ่งอานอยู่ด้านใน”
“อาวุธอยู่ที่ห้อง 2606 รหัส 5914” หลงเซียวพูดอย่างใจเย็น
จางหย่งกลืนน้ำลาย “เจ้านาย ผมต้องวางสายแล้ว คุณจำ…ช่างเถอะ ผมไปก่อนล่ะ!