ประธานหยิ่งยโสของฉัน - ตอนที่ 797
ตอนที่ 797 คล้องหมาป่าตัวหนึ่ง
ตู้หลิงเซวียนและหลงถิงดำเนินการเจรจาที่จะคิดค้นพัฒนารายละเอียดของวิลล่า ผลลัพธ์ที่สองคนปรึกษากันปกติแล้วสามารถยืนยันโครงการชานเมืองหลวงได้ พอสำเร็จก็จะสามารถทำให้มูลค่าของกันและกันพุ่งทะยานได้
ตู้หลิงเซวียนยื่นมือออกมาก่อน พูดว่า“ประธานหลง ขอให้พวกเราร่วมมือกันอย่างราบรื่นล่วงหน้า”
หลงถิงอวยพรพร้อมกับยื่นมือใหญ่ไปจับห้านิ้วมือที่เรียวยาวของเขา“ราบรื่นแน่นอน！ผมดูออกมานานแล้วว่าความสามารถของคุณตู้ไม่ธรรมดา งั้นผู้ที่แข็งแกร่งและผู้แข็งแกร่งร่วมมือด้วยกันจะต้องได้ผลลัพธ์ที่มากกว่าอย่างแน่นอน”
ตู้หลิงเซวียนยิ้มอย่างเกรงใจ“สามารถร่วมมือกับคุณได้เป็นเกียรติของผมแล้ว ร่วมพลังกับMBK หลันเทียนก็จะยิ่งสูงขึ้นไปอีกชั้น ”
หลงจื๋อยิ้มไม่พูดอยู่ด้านข้าง
ตู้หลิงเซวียนสังเกตเห็นหลงจื๋อเหมือนจะไม่ค่อยกระตือรือร้นเท่าไหร่“คุณชายรองมีความคิดเห็นที่แตกต่างต่ออันนี้ไหม？ไม่เป็นไร มีความคิดเห็นอะไรสามารถพูดออกมาได้ พวกเราพูดคุยแก้ปัญหากันได้”
หลงจื๋อลุกขึ้น ปัดชุดสูท“พวกคุณต่างก็เป็นผู้เชี่ยวชาญในเรื่องธุรกิจห้าง ผมคงไม่แสดงความสามารถต่อหน้าพวกคุณแล้ว”
หลงถิงหัวเราะเล็กน้อย ผลักไหล่ของหลงจื๋ออย่างสบาย ๆ “ลูกชายไม่มีความสามารถเท่ากับพ่อ วันหลังต้องเรียนเพิ่มเติมกับคุณให้มากแล้ว”
หลงจื๋อยิ้มอย่างเย็นชา เรียนกับเขา？พวกแกล้งทำเป็นจริงจัง！
ตู้หลิงเซวียนเท้าหัวไหล่ของหลงจื๋อ แล้วพูดว่า“เรียนรู้ซึ่งกันและกัน อีกอย่างคุณชายรองสติปัญญาหลักแหลม เดิมทีก็ไม่ต้องเรียนกับผม”
ฮ่าๆ ！
เจรจาความร่วมมือเสร็จ หลงถิงให้หลงจื๋อส่งเขาออกไป
สองคนเดินไปถึงปากประตูลิฟต์อย่างภายนอกมีความสัมพันธ์ที่ดี ช่วงเวลาที่รอลิฟต์ หลงจื๋อดูตัวเลขที่เปลี่ยนแปลงด้วยท่าทางที่นิ่งเฉยแล้วพูดว่า“คุณมีวิธีจริง ๆ ผมนับถือมาก”
ตู้หลิงเซวียนแกล้งทำเป็นไม่เข้าใจ“คุณชายรองพูดอะไร？”
“ใช้ประโยชน์ความขัดแย้งของพ่อและพี่ใหญ่ แย่งโอกาสที่เดิมทีเป็นของพี่ใหญ่ของผมไป แล้วก็จู่ ๆ อสังหาริมทรัพย์ ที่เมืองหลวงก็ได้รับผลสำเร็จทำให้คนกลัวที่จะเข้าไป คุณคิดได้รอบคอบจริง ๆ ”
ลิฟต์มาแล้ว ตู้หลิงเซวียนยื่นมือเชิญเขาก่อน “คุณชายรองเข้าใจออกจะใจแคบไปหน่อย ในเรื่องธุรกิจตั้งแต่ไหนมาพูดคุยเพียงผลประโยชน์เท่านั้น คุณและผมมีผลประโยชน์ก็สามารถร่วมมือกันได้ ไม่งั้นก็ไม่ต้องคุยกัน”
เป็นพวกที่มีนิสัยแย่เหมือนกันจริง ๆ ！
หลงจื๋อไม่ได้ขึ้นลิฟต์“คุณตู้กลับดี ๆ ลิฟต์มีพื้นที่เล็ก คุณมีความอยากมากอย่างนี้ ผมกลัวว่าอากาศออกซิเจนจะไม่พอให้คุณสูด”
ตู้หลิงเซวียนยิ้มมุมปาก“คุณชายรองนี่อารมณ์ขำดีนะ”
อารมณ์ขำพ่อคุณสิ！
ลิฟต์ลง ไม่นานก็มาที่ที่ห้องล็อบบี้ ตู้หลิงเซวียนเดินออกมาจากลิฟต์อย่างรวดเร็ว สาวสวยที่เคาร์เตอร์มองเขาเดินมาแต่ไกล
คณะกรรมการของบริษัทหลันเทียนหล่อมากอย่างที่คิดไว้จริงๆ ！เงาด้านหลังก็หล่ออย่างนั้น！
ตู้หลิงเซวียนไม่ได้พาคนขับรถมาด้วย ไปรับรถด้วยตัวเองที่ลานจอดรถ คนเดินที่บันได เพิ่งกดกุญแจรถก็ได้ยินเสียงรถของตัวเองดังขึ้น
ก็เห็นหลงเซียวยืนที่ประตูด้านหน้าของรถRolls-Royceดำ สายตามองเขาเหมือนยิ้มก็ไม่ยิ้ม
“หลงเซียว บังเอิญอย่างนี้？”
หลงเซียวสอดมือเดียวลงในกระเป๋ากางเกง ทั้งตัวได้เอียงพิงบนรถ ท่าทางขี้เกียจมาก“ไม่บังเอิญ ผมมารอคุณ”
“อ่ะ？รอผม？มีธุระ？”รถของตู้หลิงเซวียนจอดอยู่ด้านนอกสิบกว่าเมตร กั้นห่างไปหลายคัน
“มีธุระ”
ตู้หลิงเซวียนขมวดคิ้ว“ผมก็มีธุระจะหาคุณพอดี”เขาพูดพลางก็เอากุญแจยัดเข้าไปในกระเป๋ากางเกง เตรียมขึ้นรถของหลงเซียว ให้เขาเป็นคนขับรถ
หลงเซียวกระดกหัวคิ้ว รอยยิ้มเหนื่อยหน่าย “ไม่มีน้ำมันแล้ว”
ตู้หลิงเซวียนมองเขา แล้วก็มองรถของเขา“บังเอิญอย่างที่คิด！”
หลงเซียวยิ้ม เดินไปที่ข้างรถของเขา เปิดประตูหลังนั่งเข้าไป
ตู้หลิงเซวียน“……”
หลงเซียวพิงเก้าอี้ด้านหลังที่กว้างใหญ่ มีท่าทางที่ตามสบายเล็กน้อย “ดูแล้วสงสัยโครงการของชานเมืองหลวงจะราบรื่นมาก ผมควรที่จะขอแสดงความยินดีกับคุณใช่ไหม？”
สองมือของตู้หลิงเซวียนจับที่พวงมาลัยรถ ข้อนิ้วมือเพราะว่าใช้แรงมากถึงขาวซีด“ถ้าจะพูดแสดงความยินดี น่าจะเป็นผมแสดงความยินดีคุณ ไม่ได้ออกแรงอะไรก็เอาเงินผมไปสามร้อยล้าน ฮึๆ ผมเสียเปรียบแล้วยังพูดไม่ได้กระทั่งเหตุผลก็ไม่มีที่จะพูด”
“คุณอยากพูดเหตุผล ผมให้คุณที่หนึ่งได้”หลงเซียวไม่แยแสเกือบจะยิ้มอย่างเยือกเย็น
ตู้หลิงเซวียนปรับกระจกมองหลังในรถให้มองเห็นท่าทางของหลงเซียวพอดี ทันใดนั้นความโกรธก็ยิ่งกลับกลายเป็นดุร้าย“อยากพูดอะไร？”
“การพัฒนาชานเมืองหลวง ผมร่วมเข้าหุ้น พวกเราก็มีเท่ากัน”หลงเซียพูดอย่างไม่รีบร้อนด้วยเสียงที่ต่ำแต่กลับมีพลัง
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า！”ตู้หลิงเซวียนที่ขับรถควบคุมไม่อยู่ หัวเราะออกมาแล้ว“หลงเซียว คุณยังไม่ตื่นนอนใช่ไหม ？โครงการชานเมืองหลวงผมลงทุนสามร้อยล้าน หลงถิงสี่ร้อยล้าน เขาเป็นหุ้นส่วนที่ใหญ่ที่สุด ไม่พูดว่าเขายอมหรือเปล่า ถึงเขาจะยอม คุณก็เอาเงินก้อนนี้ไม่ได้”
หลงเซียวพูดอย่างช้า ๆ “คุณเชื่อหลงถิงอย่างนี้？คุณเข้าใจเขาดีเหรอ？หรือว่าคุณยืนยันว่าราคาบ้านของเมืองหลวงจะขึ้นอย่างเดียวไม่มีตก？หรือคุณรู้การควบคุมมหภาคของหน่วยงาน ？”
ตู้หลิงเซวียนบิดคิ้ว“คุณอยากจะพูดอะไร？”
หลงเซียวพับขาขึ้นข้างหนึ่ง“ความเสี่ยงแบกรับด้วยกัน มีผลประโยชน์ก็แบ่งปันกัน ผมลงทุนสองร้อย……สามร้อยล้าน ราคาซื้อขายนี้พวกเรารับด้วยกัน”
ตู้หลิงเซวียนเบรครถอย่างรวดเร็ว！
เอี๊ยด！
ล้อรถข้างหน้าเสียดสีกับถนนอย่างแรง รถวิ่งไปตามความเฉื่อยข้างหน้าสองสามเซนติเมตร
หลงเซียวจับเบาะที่นั่งข้างล่างอย่างมั่นคงอย่างไม่ขยับ ตู้หลิงเซวียนสะบัดตัวไปครึ่งหนึ่งอย่างเคยชินแล้วเอนกลับอย่างแรง
“หลงเซียว คุณกำลังพูดละเมออยู่ใช่ไหม ราคาซื้อขายของชานเมืองหลวงคุณก็กล้ารับ？！ความทะเยอทะยานของคุณมากไปหน่อยแล้ว”
รถจอดที่บนถนนเฟิงหลินห่างจากสถานที่ทำงานของบริษัทฉู่ซื่อไม่ไกลมากนัก หลงเซียวรู้สึกว่าเป็นความร้อนจะดีกว่า หยิบกระดาษปริ้นที่พับอย่างดีสองแผ่นออกมาจากกระเป๋าเสื้อ“ดูก่อนแล้วกัน ดูเสร็จแล้วตอบกลับผม”
ตู้หลิงเซวียนเดิมทีก็ไม่รับไป“เป็นไปไม่ได้ โครงการชานเมืองหลวงผมและMBKเซ็นสัญญาความร่วมมือแล้ว ไม่มีที่ให้คนที่สามแล้ว”
หลงเซียวเอาเอกสารวางไว้ที่เบาะด้านหลัง พูดว่า“ตู้หลิงเซวียน คุณทิ้งสามร้อยล้านเล็ก ๆ ไปก็แทบจะเปลี่ยนหน้าแล้ว ถ้าหายไปสองแสนเจ็ดพันล้าน คงจะกระโดดตึกฆ่าตัวตายเลยหรือเปล่า？เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้เกิดเหตุการณ์ที่น่าโศกเศร้า ดูสิ่งที่ดีต่อคุณ”
ตู้หลิงเซวียนพอพูดถึงสามร้อยล้านก็เหมือนพูดไม่ออก ไม่สบายทั้งตัว！
“เตือนสักหน่อย ที่นี่ไม่ให้จอดรถ ในสองนาทีตำรวจจราจรก็จะมาปรากฏตัว”หลงเซียวเตือนเขาประโยคหนึ่งด้วยความหวังดี
ตู้หลิงเซวียนสตาร์ทเครื่องยนต์ใหม่ด้วยความโมโห พูดว่า“ลงรถ！”
หลงเซียวพูด“รองผู้อำนวยการคณะกรรมการพัฒนาของเมืองหลวงเป็นเพื่อนของผม……”
ตู้หลิงเซวียนนิ้วมือแน่นขึ้น สตาร์ทรถ“คุณคิดที่จะทำอะไรในนั้น？”
“การว่าทำการหลอกลวงน่าเกลียดมาก ให้คู่แข่งเกิดเรื่อง คุณไม่ใช่เชี่ยวชาญด้านนี้มากหรอกเหรอ？”หลงเซียวชี้ไปที่ปากถนนด้านหน้าให้เขาเลี้ยวขวา
ตู้หลิงเซวียนเลี้ยวด้วยภายใต้จิตใต้สำนึก เดิมทีก็ไม่ได้คิดมากอย่างนั้น
“สองหมื่นล้านมากเกินไป ผมแบ่งออกมาไม่ได้”
น้ำเสียงของตู้หลิงเซวียนเปลี่ยนเป็นอ่อนขึ้นเล็กน้อย แต่รายละเอียดเฉพาะเรื่องเขายังต้องปรึกษากับหลงถิง สรุปแล้วหลงเซียวมีความสามารถทำให้ผู้นำสั่นไหวหรือเปล่า
โครงการที่ใหญ่อย่างนี้ ไม่สามารถทิ้งไว้ในมือเขาได้
สองหมื่นล้านมันมากอยู่แล้ว อีกทั้งหลงเซียวก็ไม่กล้ารับรองจะสามารถละลายเงินได้มากอย่างนี้ แต่เงื่อนไขที่เสนอออกมาทำให้เขาไม่สามารถรับได้ ด้านล่างลดราคาอีกก็จะปรึกษากันได้อยู่
“อู้？”หลงเซียวเอาเรื่องที่รับมือยากโยนให้เขา
ตู้หลิงเซวียนกัดฟัน “ผมจะคิดไตร่ตรอง”
“ดีมาก ผมเชื่อว่าคุณเป็นคนฉลาดคนหนึ่ง อ่อ จอดรถได้แล้ว”หลงเซียวเคาะด้านหลังเบาะ ด้านหน้าก็คืออาคารใหญ่ของบริษัทฉู่ซื่อแล้ว
ตู้หลิงเซวียนพอเห็นอาคารบริษัทฉู่ซื่อแล้ว ก็เบิกตาโพลงทันที “หลงเซียว คุณหลอกผม！”
“ร่วมมือ ชนะด้วยกัน ผลประโยชน์ด้วยกัน นี่คือกฎของนักธุรกิจ ยังมีรอคอยการร่วมมือของพวกเรา ”หลงเซียวผลักประตูรถออก หัวก็ไม่หันกลับไปแล้วเดินไปทางบริษัทฉู่ซื่อ
ตู้หลิงเซวียนโมโหทุบพวงมาลัยรถ！
หลงเซียวขึ้นบันได จี้ตงหมิงและกู้เยนเซินก็ลงมาพอดี เตรียมที่จะไปโรงงาน มองเห็นหลงเซียวแล้วก็มองเห็นรถของตู้หลิงเซวียนที่อยู่ด้านหลัง สองคนก็ตะลึง
หลงเซียวเอากุญแจรถควักออกมาโยนให้จี้ตงหมิง พูดว่า “รถของผมอยู่ที่MBK ช่วยผมขับกลับมาหน่อย”
จี้ตงหมิงมึนงง“บอส เกิดอะไรขึ้น？”
กู้เยนเซินเห็นรถของตู้หลิงเซวียนเร่งความเร็วพุ่งออกไป “เหี้ย โมโหไม่น้อย！ทำไมเป็นอย่างนี้？”
หลงเซียวยิ้ม“หมาป่าที่ถูกคล้อง ปกติอารมณ์ก็จะไม่ดีมากอยู่”
“……”สองคนทำความเข้าใจสักพัก วินาทีหนึ่ง！
“บอสคุณได้โครงการของชานเมืองหลวงแล้วเหรอ？！”
“แม่ง ！จริงเหรอ！ได้แล้ว？”
หลงเซียวพยักหน้า“แต่ว่า พวกเรายังไม่มีเงิน เรื่องจัดหาเงินทุนต้องรีบดำเนินการ นอกจากนี้ช่วยผมนัดรองผู้อำนวยการคณะกรรมการพัฒนา ผมต้องการเลี้ยงข้าวเขา”
จี้ตงหมิงถูกสำลักเกือบตาย“บอส ตั้งแต่ครั้งที่แล้วคุณปฏิเสธความปรารถนาดีของลูกสาวเขา เขาเห็นคุณต่างก็เกลียดแทบรอไม่ไหวที่จะกระทืบ คุณเลี้ยงข้าวเขา？เขาไม่กินคุณถึงจะแปลก”
หลงเซียวนวดระหว่างคิ้วของตัวเองอย่างเบาๆ “ผมก็เป็นห่วงว่าเขาจะกินผม ดังนั้นนัดที่Club.HTแล้วกัน มีคนของผมอยู่ ถ้าเกิดจลาจลยังสามารถช่วยชีวิตผมได้ทันเวลา”
กู้เยนเซินเงยหน้ามองท้องฟ้า พูดว่า“คุณชายหลง อากาศหนาวอย่างนี้ ก็ไม่ต้องเล่าเรื่องตลกมุขฟืดแล้วล่ะมั้ง ผมจะแข็งกลายเป็นไอติมแท่งแล้ว”
พูดถึงตลกมุขฟืด หลงเซียวเปลี่ยนเป็นพูดว่า“ผมบอกตู้หลิงเซวียน รองผู้อำนวยการเข้าร่วมสร้างความวุ่นวายโครงการของพวกเขา ดังนั้นถ้าหากนัดไม่ได้ ผมก็จะกลายเป็นแท่งไอติม”
จี้ตงหมิงตกใจมือสั่นกุญแจรถแกว่งไปมา“บอส คุณไม่หาทางออกก่อนแล้วค่อยตัดสินใจ ถ้าล้มเหลวขึ้นมาจะทำยังไง？ตู้หลิงเซวียนและหลงถิงร่วมมือกันจัดการคุณนะ”
หลงเซียวหายใจเข้าลึก พูดว่า“ดังนั้นจะล้มเหลวไม่ได้ จะต้องสำเร็จได้อย่างเดียว”
กลับไปที่ห้องทำงาน หลงเซียวเริ่มดูเอกสารที่แอนดี้ส่งมา ดูไปสองสามฉบับมือถือก็ดังขึ้น
วีแชทก็สว่างจุดแดงขึ้น เป็นคนที่เขาติดตามโพสอัปเดตส่งการเคลื่อนไหว
หลงเซียววางเอกสารลงแล้วกดเปิดมือถือ ลั่วหานเพิ่งลงประกาศในกลุ่มเพื่อน
“สู้ ๆ ！”
ภาพประกอบคือฉากที่ถังจิ้นเหยียนถูกนิตยสารการแพทย์สัมภาษณ์ ตรงกลางเป็นภาพของเขา ด้านข้างถ่ายภาพข้อความแนะนำประกอบเป็นพิเศษ
เธอเพิ่งส่งออกมา เจิ้งซิ่วหยาก็แสดงความคิดเห็นในวินาทีต่อมา“สู้ ๆ！ที่ฉันรักมากที่สุด！”
หลงเซียวนวดหัวคิ้วอย่างเหนื่อยหน่าย กลุ่มเพื่อนลั่วหานนี้ ใช้มาทำร้ายเขาจริง ๆ
ด้านบนบรรทัดหนึ่งคือรูปแต่งงานของลู่ซวงซวง ที่นี่คืออันดับเกียรติของถังจิ้นเหยียน
กระทั่งลูกสาวของเธอก็ไม่ได้ส่งออกสักใบ
ห่างไปสักพัก หลงจื๋อก็กดไลน์ แสดงความคิดเห็นว่า“พี่สะใภ้ ชูชูล่ะ？”
แล้วผ่านไปสักพัก เกาจิ่งอานก็มา“ความยินยอมของถังจิ้นเหยียนไม่กี่ชั่วชีวิต！พี่สะใภ้ รูปภาพของผมหล่อกว่าเขา ส่งของผม！”
ไม่ถึงห้านาที เขตแสดงความคิดเห็นถูกพวกเขาสองสามคนยึดเต็มหมด ชื่นชมซึ่งกันและกันสู้ ๆ ให้กับถังจิ้นเหยียน
หลงเซียววางมือถือ ดูเอกสารต่อไปอย่างอึดอัด ตลอดขั้นตอนแม้กระทั่งชื่อของเขาต่างก็ไม่ได้พูดถึง จริง ๆ เลย……
ผ่านไปครึ่งชั่วโมงกว่า มือถือก็ดังขึ้นอีก
“ชีวิตที่เงียบสงบและปลอดภัย”
ตัวอักษรด้านล่างประกอบกับรูปหนึ่งใบ
บนภาพ มือใหญ่ของหลงเซียวประกบมือของหล่อน ในมือของเธอประกบมือเล็ก ๆ ของชูชู
ด้านข้างมีก้อนเมฆล่องลอย ตัวอักษรข้างในคือ“ปาปา ปาปา พวกเราไปที่ไหนกันดี？