ประธานเฟิง ฉันไม่รักนายอีกแล้ว - ตอนที่ 201

บทที่ 201 ฉันทำมันพังอีกแล้วใช่ไหม

ลั่วมั่นตื่นขึ้นมาก็อยู่ที่โรงพยาบาลแล้ว แขนพันด้วยปูนปลาสเตอร์แขวนอยู่บริเวณหน้าอก

ได้ยินเสียงสนทนาจากด้านนอกเบาๆ

“เรื่องนี้ห้ามบอกกับลั่วมั่น”

“ผมรู้ แต่ว่าเรื่องนี้ก็ปล่อยไปงั้นเหรอ？”

“ไม่ได้ปล่อยไปแบบนี้อย่างแน่นอน เรื่องนี้ต้องดำเนินการผ่านศาล ขอให้ศาลออกใบรับรองว่าลั่วมั่นถูกใส่ร้ายและฟ้องฝ่ายตรงข้ามโทษฐานหมิ่นประมาท ไม่ว่าจะสำเร็จหรือไม่ก็ให้นำเรื่อง นี้แพร่ข่าวในอินเตอร์เน็ตก่อน หลังจากนั้นต้องทำอะไรต่อ คุณรู้ใช่ไหม？”

“ทราบครับ ประธานเฟิง ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้”

“ไปเถอะ”

เสียงเปิดประตูดังขึ้น ลั่วมั่นมองไปยังชายสองคนที่อยู่ด้านหน้าประตูอย่างสะลึมสะลือ และมึนงงเล็กน้อย ราวกับว่าตนหลับฝันไปตื่นหนึ่ง

“ตื่นแล้วเหรอ？”

เฟิงเฉินก้าวเท้าเดินเข้าไป ยัดหมอนที่ด้านหลังของเธอ จากนั้นพยุงเธอลุกขึ้นนั่ง

“อืม” ลั่วมั่นขยี้ตา “ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง？เมื่อคืนวาน？”

“เมื่อคืนวานคุณสลบไป แขนได้รับบาดเจ็บ แต่ไม่ร้ายแรงมาก คุณหมอบอกว่าให้พักฟื้นครึ่งเดือนก็จะหายดี พวกคนของ แก๊งชิงหลงผมจัดการเรียบร้อยแล้ว คุณไม่ต้องเป็นกังวลว่าเขาจะมาก่อกวนคุณอีก”

“ฉัน……”ลั่วมั่นไม่ค่อยคุ้นชินสักเท่าไหร่ที่จู่ ๆเฟิงเฉินพูดเยอะแบบนี้ เพียงแต่รู้สึกร้อนใจ “ฉันทำมันพังอีกแล้วใช่ไหม？ทำให้คุณต้องเดือนร้อนอีกแล้ว？”

“คุณทำได้ดีมาก”เฟิงเฉินลูบที่แก้มของเธอ ภายใต้น้ำเสียงทุ้มต่ำนี้เต็มไปด้วยความรักและเอ็นดู“ยื้อเวลาจนกระทั่งผมกลับมา และยังปกป้องเส้าหยู้ คุณทำได้ดีมาก ทำได้ดีจริงๆ”

“แต่ว่าเรื่องที่จะให้เป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์หากผมไม่รีบร้อนรับปาก ก็คงจะไม่เกิดเรื่องขึ้น ถ้าผมตรวจสอบสลิงถ่ายหนังให้ดี คง ไม่เกิดเรื่องแบบนี้ แล้วก็ลู่หมิง ฉันไม่รู้เลยจริงๆว่าเขาไปล่วงเกินอะไรหล่อน ……”

“ไม่ใช่เพราะว่าคุณล่วงเกินเขา”น้ำเสียงของเฟิงเฉินขรึมขึ้นเล็กน้อย “เป็นผมต่างหาก”

“เป็นคุณเหรอ？”ลั่วมั่นไม่เข้าใจ

เฟิงเฉินโอบเธอไว้ในอ้อมกอด สีหน้าซับซ้อน “เป้าหมายของเขาคือผม”

“มันเรื่องอะไรกันแน่？”

“ไม่มีอะไรหรอก เรื่องของธุรกิจ ยากที่จะหลบหนีวิธีการแบบนี้ได้ ทำร้ายคนอื่น เรื่องมันก็นานมาแล้ว คุณต้องพักผ่อนให้สบาย อย่าสนใจเรื่องพวกนี้เลย ผมจัดการได้ ไม่ต้องกังวล”

แม้ว่าลั่วมั่นจะอยากรู้ แต่ก็ไม่ถึงกับจะต้องรู้ให้ได้ จึงพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง และแนบซบอยู่ที่หน้าอกของเขา

เมื่อคืนวานที่เขากลับมา จู่ๆความรู้สึกปลอดภัยก็ปรากฏขึ้นจากภายในสู่ภายนอก ราวกับว่าขอเพียงแค่เขาปรากฏตัว ไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น ก็ไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น

เฟิงเฉินกลับประเทศในวันที่สองก็ดำเนินการตามแผนที่วางไว้เร็วราวกับฟ้าผ่า

ในค่ำคืนวันนั้น เขาลบเนื้อหาที่เกี่ยวกับเรื่องที่ลั่วมั่นถูกนายหญิงของบริษัทH.Y.ทำร้ายจนตกบันได้ทิ้งจนหมด เนื้อหาพวกนี้ถูกเผยแพร่ราวกับพลุแตก

และข่าวที่ดังเป็นพลุแตกหนึ่งในนั้นก็คือคลิปวิดีโอที่ในตอนนั้นลั่วมั่นกำลังดื่มเป็นเพื่อนแขกอยู่ในไนท์คลับ เผยเนินอกออกมากำลังเต้นถอดเสื้อผ้าอยู่บนเวที เธอถอดหนึ่งตัว ชายหนุ่มที่อยู่ในนั้นก็จะซื้อหนึ่งขวด

ภายในหนึ่งคืนข่าวนี้ก็แพร่ไปในอินเตอร์เน็ตอย่างบ้าคลั่ง

“wow ใช้โอกาสที่พวกเขายังไม่ได้ลบ รีบดู”

“ฉันบอกแล้วไงว่าลั่วมั่นคนๆนี้ไม่ใช่คนดีอะไร เธอไม่ใช่นักเรียนที่จบจากโรงเรียนภาพยนตร์และโทรทัศน์ที่มีชื่อเสียง แต่หลังจากเรียนจบก็มีชีวิตที่ไม่เลวเลย”

“สุดยอด กล้าเล่นจริงๆ ถอดจนเปลือยล่อนจ้อนเลย”

“นี่หล่อนไปล่วงเกินผู้มีอิทธิพลคนไหนกันแน่ ถึงได้จงใจที่จะเล่นงานหล่อนขนาดนี้？”

“ด้านบนระวังการใช้คำ คนส่วนใหญ่เจอกับมือที่สามต้องด่าต้องตบ ถ้าฉันมีความสามารถฉันก็อยากจะจัดการหล่อนเหมือนกัน”

“……”

เช้าวันรุ่งขึ้น สื่อทุกๆ สื่อในอินเตอร์เน็ตต่างเผยแพร่คลิปวิดีโอต่างๆนานา เช่น ‘ลั่วมั่นเล่นลิ้น’ ‘ลั่วมั่นไม่ท่องบทเอาแต่นับหนึ่ง สอง สาม ’ ‘ตัวแสดงแทนลั่วมั่น’ เป็นต้น ภาพลักษณ์นักแสดงพังทลายลงจนหมดสิ้น

“ประธานลู่ ตอนนี้จะทำยังไงกันดี？”

“ไม่ต้องรีบร้อน เรื่องของสลิงถ่ายหนังยังไม่มีการตรวจสอบอย่างชัดเจน พวกเขาทำเรื่องพวกนี้ก็เพราะต้องการยื้อเวลาเท่านั้น”

ลู่หมิงถือแก้ว สีหน้ายังคงสงบนิ่ง

เฟิงเฉินยอมที่จะละทิ้งงานที่ประเทศอเมริกา ไม่สนใจเรื่องใดใดทั้งสิ้น เขาให้ความสำคัญกับผู้หญิงคนนี้จริงๆ