ปล้นสวรรค์ - บทที่ 157 อาวุโสคนใหม่ของตระกูลถัง
SPH: บทที่ 157 อาวุโสคนใหม่ของตระกูลถัง
เมื่อเห็นว่าคนอื่นไม่เชื่อว่า เขาสามารถแกะเข็มฝนดอกท้อได้ การแสดงออกของเย่หยู ก็ไม่ได้เปลี่ยนไป เพราะเขาพูดอย่างไม่แยแสว่า “ผมเคยพูดไปก่อนหน้านี้แล้วการแกะเข็มฝนดอกท้อนั้นง่ายมาก ด้วยวิธีการของผม!”
ทุกคนช่วยไม่ได้ แต่จับจ้องที่มือของเย่หยู
จากเสียงอันสงบเงียบ ของเย่หยู ทุกคนสามารถได้ยิน ความมั่นใจอย่างที่สุดที่เขามีในตัวเอง ซึ่งทําให้พวกเขารู้สึกอยู่ในใจว่า เขาจะสามารถแกะมันออกมาได้อย่างแท้จริง
เย่หยู ถือฝนเข็มดอกท้อไว้ในมือทั้งสอง แล้ววางศีรษะลงเพื่อดูลวดลายบนกล่องไม้
กล่องไม้แต่ละด้าน ถูกแกะสลัก ด้วยการออกแบบที่ประณีต
หากคุณมองอย่างใกล้ๆ จะเห็นมังกรทรงพลังสิบตัวเคลื่อนที่ไปรอบ ๆ ในก้อนเมฆ
มังกรสิบตัวพัวพันรวมกัน มังกรแต่ละตัวมีปากที่อ้ากว้างและภายในปากของมันคือไข่มุกมังกร
เย่หยูจับกล่องไม้ด้วยมือทั้งสอง และเคล็ดลับคือ สฺบนิ้วของเขาได้สัมผัสกับมุกมังกร
เมื่อมองไปที่กล่องไม้ในมือของเขา ดวงตาของเย่หยู ส่องประกายด้วยแสงสว่าง นิ้วสิบนิ้วของเขาออกแรงกดในเวลาเดียวกัน ทําให้มุกมังกรอยู่ในปากมังกรเคลื่อนตัวเล็กน้อย
แตก!
เสียงที่ได้ยิน ดังออกมาจากกล่องไม้
ฝูงชนตกตะลึงในตอนแรก แต่จากนั้นดวงตาของพวกเขาก็พุ่งพล่าน และการหายใจเริ่มหนักหน่วง
“ฟังสิ! มีเสียงอะไรนะ?”
“มีเสียง!” มีปฏิกิริยา! ”
“มันแกะได้แล้วจริงเหรอ?”
“ฮ่าฮ่า…สวรรค์ทําให้ตระกูลถังของเรามีความสุข!”
“เย่หยู คุณแข็งแกร่งเกินไป!”
เย่หยูไม่ได้ใส่ใจกับความตื่นเต้นของฝูงชน เขาคลายนิ้วของเขา และดึงมันออกอย่างแรง
“เสียงแกรก แกรก แกรก … “
ชุดเสียงเครื่องจักรกลดังขึ้น และกล่องไม้ทั้งหมด ที่ดูเหมือนจะถูกเปิดด้วยฝีมือของเย่หยู!
“มันเปิด! มันเปิดจริง ๆ !”
“ฉันรู้ว่าเพื่อนตัวน้อย เย่หยู จะสามารถเปิดกล่องไม้ได้อย่างแน่นอน!”
“แน่นอน! ด้วยความที่เย่หยู เป็นเพื่อนตัวน้อย ที่มีความสามารถ เพียงแค่เข็มฝนดอกท้อ ไม่ใช่เรื่องใหญ่!”
“โอ้ ท่านอาจารย์!” โปรดยอมรับคํานับของชายชราคนนี้!”
“สิงโตน้อย!” ต่อจากนี้ไปเพื่อนน้อยเย่หยู จะเป็นผู้อาวุโสตระกูลที่ห้าของตระกูลถัง! “จําไว้ว่าต้องให้เกียรติ เมื่อพบในอนาคต!”
ถังฉี มองดูผู้เฒ่าผู้แก่ทั้งสี่คน ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยเส้นเลือด และหางตาของเขากระตุกเล็กน้อย อายุมากแล้ว มันจําทําให้มีผิวหน้าที่หนาใช่หรือไม่?
เย่หยู ไม่สนใจผู้เฒ่าสี่คนนี้ ในขณะนี้เขากําลังฟังประกาศของระบบ อยู่ในหัวของเขา
“ปิ๊บ” ” ขอแสดงความยินดีกับเจ้าของร่าง สําหรับการปรากฏขึ้นอีกครั้งกับเข็มฝนดอกท้อสามารถจับรางวัลได้หนึ่งครั้ง!”
เมื่อได้ยินจากระบบว่า ได้รับรางวัลอย่างไม่คาดคิด ในการจับสลาก ริมฝีปากของเย่หยูก็ม้วนตัว เขาวางเข็มฝนดอกท้อลงบนโต๊ะ
แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “ผู้อาวุโสทั้งสี่ โปรดดูนี่คือเข็มฝนดอกท้อ!”
ทุกคนรอบตัวเขา ดวงตาของพวกเขาลุกโชน ด้วยความปรารถนา ขณะที่พวกเขามองกล่องเข็มฝนดอกท้อที่ถูกแกะออกมา
ที่ด้านในของกล่องไม้ มีชิ้นส่วนเล็ก ๆ หลายพันชิ้นถูกประกอบเข้าด้วยกันอย่างแน่นหนา
เมื่อมองผ่านรอยร้าวของชิ้นส่วน เราจะเห็นได้ว่าบริเวณแกนกลางนั้น ซับซ้อนกว่า เช่นเขาวงกตขนาดใหญ่
“โอ้ๆ!” มีชิ้นส่วนมากมาย และโครงสร้างที่ดีเช่นนี้!”
“น่าอัศจรรย์!” บรรพบุรุษของฉัน ตระกูลถัง ช่างเป็นอัจฉริยะอย่างแท้จริง! “
“โอ้ๆ!” นี่เป็นจุดที่เข็มถูกยิงออกมาหรือไม่? มันน่าตื่นเต้นเกินไป! ”
จริง ๆ แล้ว ที่เพียงหนึ่งตารางนิ้ว นั้นมีอุปกรณ์ขับออกมา เกือบหนึ่งร้อยอัน! “น่าอัศจรรย์น่าดึง!”
หลังจากที่เปิดเข็มฝนท้อได้แล้ว ทุกคนล้อมรอบ และเข้าไปใกล้เพื่อตรวจสอบ โดยหลงลืมเย่หยูไป
เย่หยู มีความสุขที่ไม่มีอะไรทํา ดังนั้นเขาจึงนั่งบนโซฟาที่ด้านข้าง ปิดตาของเขาและตรวจสอบระบบ
“ระบบเริ่มการจับสลาก!”
“ปิ๊บ” ตรวจพบการจับสลากมากกว่าหนึ่งรายการ คุณต้องการที่จะรวมลอตเตอรี่มั้ย? ”
เย่หยู ขมวดคิ้วและพึมพํากับตัวเองอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดเขาก็ยังตัดสินใจ ที่จะรวมรางวัล เพราะคุณภาพของรางวัลจะสูงขึ้น
“การจับสลากรวมกัน!”
วิ้ง! * * * *
“ปิ๊บ” ” ขอแสดงความยินดีกับเจ้าของร่าง สําหรับการจับรางวัลได้พรสวรรค์ ปรมาจารย์การหลอมโลหะ!”
เย่หยูตกตะลึง เขาไม่ได้คาดหวังว่า การจับสลากจะทําให้มีความสามารถเพิ่มมากขึ้น
“การหลอมโลหะ: ทักษะการ ตีขึ้นรูปโลหะ อยู่ในระดับสูงสุด ตราบใดที่ตรงตามเงื่อนไข อนุญาตให้สร้างอุปกรณ์อมตะใด ๆ ให้แก่คุณ!”
หลังจากดูดซับความสามารถนี้ เย่หยู ตรวจสอบข้อมูลในใจของเขา แล้วสูดหายใจเข้าลึก ๆ
เหลือเชื่อ!
ทุกคนต่างก็รวมตัวกันศึกษา ด้วยความกระหายใครรู้ในเข็มฝนดอกท้อ แต่หลังจากนั้นครู่หนึ่ง ถังฉี ก็จ้องมองกลับไป เขาไม่สามารถเข้าใจได้ว่าเกิดอะไรขึ้น
เมื่อเห็นเย่หยู นั่งอยู่บนโซฟาจิบน้ำชาอย่างสบาย ๆ ถังฉีก็เดินไปด้วย
“เพื่อนตัวน้อย เย่หยู… “ ถังฉีหยุดพักครู่หนึ่ง แล้วก็พูดด้วยสีหน้าแปลก ๆ “อาวุโสเย่!”
พรู่ด!
เย่หยู พ่นน้ำชาออกมาเต็มปากโดยตรง!
“แค่กๆ … อาวุโสถัง คุณคํานึงถึงความรู้สึกผมเวลาที่คุณเรียกผมหรือไม่?”
ถังฉี หัวเราะเบา ๆ “มันถูกตัดสินโดยผู้อาวุโส! ในฐานะผู้เฒ่า ฉันไม่มีสิทธิ์ที่จะเปลี่ยนแปลงสิ่งนี้!”
ถังฉี จึงกล่าวอย่างเคร่งขรึมว่า “เพื่อนตัวน้อยเย่หยู ตําแหน่งของผู้อาวุโสในกลุ่ม ไม่ใช่เรื่องตลก!” ตอนนี้คุณเป็นผู้อาวุโสกลุ่มคนที่ห้าของ ตระกูลถัง!”
เย่หู ตกใจและพูดอย่างสงสัยว่า “ผู้อาวุโสฝัง ตําแหน่งผู้อาวุโสของตระกูล อยู่เหนือผู้นําตระกูล! มันจะไม่เหมาะสมที่จะปล่อยให้คนนอกอย่างผม ดํารงตําแหน่ง ใช่ไหม?”
ถังฉี โบกมือ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงลึก ๆ ว่า “ไม่มีอะไรผิดปกติ กับเรื่องนั้น!” ด้วยความช่วยเหลือของเพื่อนตัวน้อย ที่ตระกูลถัง คุณสามารถรับตําแหน่งผู้อาวุโสได้
เมื่อเห็นว่าอาวุโสถังยืนยัน เย่หยู ก็พยักหน้าเห็นด้วย
“ โอ ใช่อาวุโสถัง ปูของผมอยู่คนเดียว และตอนนี้ผมอยู่ที่นี้ เมื่อผมไม่อยู่ คุณสามารถส่งคนมาปกป้องปูของผมได้ไหม?”
เย่หยู จําได้ว่า เขาเป็นคนหนึ่งที่ทําลายล้างกลุ่มนั้น ทั้งหมดที่ชางกุ้ยจื่อส่งมา ตราบใดที่ข่าวแพร่กระจาย ไปยังประเทศญี่ปุ่น อีกฝ่ายจะไม่ปล่อยให้เรื่องนี้หยุดนิ่ง อย่างแน่นอน!
ถังฉี พยักหน้าและกล่าวอย่างเคร่งขรึมว่า “ฉันจะออกคําสั่ง เพื่อส่งผู้คนมาปกป้อง ปู่ของคุณ ตามตําแหน่งของผู้อาวุโสตระกูลถัง ”
ใบหน้าของเย่หยู สว่างขึ้นเขายิ้มแล้วพูดว่า “ขอบคุณมาก!”
เมื่อเย่หยู กลับไปที่ลานบ้านของเขา คนงานได้จัดเฟอร์นิเจอร์ทั้งหมดแล้ว
“ ปู่ เราอยู่ข้างๆเพื่อนเก่าของผม เขาอายุใกล้เคียงกับปู่และเพื่อสร้างความสัมพันธ์ เมื่อไม่มีอะไร ปู่สามารถไปเดินเล่นได้!”
เย่หยู เห็นปู่ของเขานั่งอยู่คนเดียว ในบ้านโล่ง ๆ เพื่อป้องกันไม่ให้เย่เหว่ยกัว รู้สึกเบื่อเขาแนะนําถังฉีให้ปู่ของเขา
เย่เหว่ยกัว พยักหน้าแล้ว พูดพร้อมกับยิ้มว่า “เอาล่ะ บ้านขนาดนี้ มันน่าเบื่อสําหรับฉัน ที่จะอยู่คนเดียว เมื่อฉันว่างฉันจะไปดูหน่อย”
“วิ้ว…”
เย่หยู เสร็จสิ้นจาก 36 กระบวนท่าของท่าออกกําลังกายของเขา ในห้องนอน เช็ดเหงื่อที่หน้าผาก และดูรูปผู้หญิงที่แขวนอยู่บนผนัง
ผู้หญิงในภาพวาดนั้นสวยงาม แต่ไม่มีวิญญาณ ในการแสดงท่าทางของเธอ
ดูเหมือนว่า เนี่ยเสี่ยวเชี่ยน ยังไม่ได้ดูดซับไข่มุกอย่างสมบูรณ์
เย่หยู นอนอยู่บนเตียงหลับตา และหลับไป พลางสงสัยว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเขา หลังจากที่เขาก้าวเข้าสู่อันดับสองของลัทธิเต๋า
เช้าตรู่
เย่หยู ยืนอยู่ริมหน้าต่าง และกระซิบว่า “ระบบมาเริ่มปล้นกันเถอะ!”
วิ้ง! * * * *
วงแหวนแห่งแสงที่คุ้นเคย ปรากฏขึ้นทันทีต่อหน้าเยว่
เย่หยู ยกคิ้วของเขา ทําไมไม่มีการเปลี่ยนแปลง?
ในตอนนี้วงกลมของแสง ที่ปรากฏอยู่ด้านหน้าเย่หยู นั้นยังคงเหมือนเดิม เหมือนภาพวาดบนผืนผ้าใบ ที่มีหลากสีสัน
“ปิ๊บ” เจ้าของร่างได้เลื่อนระดับ เป็นผู้ฝึกฝนลัทธิเต๋าระดับ 2 และอุโมงค์กาลเวลาได้เริ่มมีวิวัฒนาการแล้ว! “
เมื่อเสียงของระบบจางลงวงแหวนแห่งแสงที่อยู่ด้านหน้าเยว่ก็เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว
วิ้ง! * * * *
เหมือนก้อนหิน ที่ตกลงสู่ทะเลสาบอันสงบ ระลอกคลื่นเริ่มปรากฏขึ้น จากจุดศูนย์กลางของวงกลมแสง
แสงอันงดงามรวมตัวกัน ก่อตัวเป็นริบบิ้นอันงดงาม ที่บิดเบี้ยวผ่านอุโมงค์กาลเวลา
ทางเดินที่พัฒนาขึ้นใหม่ นั้นเหมือนกระจกที่สว่างไสวด้วยริบบิ้นสีสันสดใส อย่างไรก็ตาม สิ่งที่สะท้อนอยู่บนกระจกไม่ใช่ลักษณะของเย่หยู แต่เป็นทิวทัศน์ที่สวยงาม เห็นได้ชัดว่าเป็นฉากของโลกอื่น
“หึ่งๆ!”
เย่หยู สูดลมหายใจเย็นๆเข้ามา
เย่หยู สามารถมองเห็นฉาก ที่อยู่อีกด้านได้โดยตรง
เอื้อมมือไปแตะอุโมงค์ ความรู้สึกเย็นๆ มาจากปลายนิ้วของเขา
ด้วยนิ้วเพียงนิ้วเดียว เย่หยูก็ค้นพบว่าทิวทัศน์เบื้องหน้าเขา กําลังเคลื่อนไหวด้วยความเร็วสูงอย่างไม่คาดคิด
เขาชี้ด้วยสองนิ้ว และมุมมองด้านหน้าของเขาขยายออก
เย่หยู ยิ้มเยาะ “น่าสนใจ! มันเหมือนกับกล้องระยะไกล!”