ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - ตอนที่ 1099

ในขณะนี้ เพราะว่าเย่เฉินต่างก็ทำให้ผู้คนส่วนใหญ่ในตอนนี้ต่างต้องเหงื่อตก

แม้ว่าทุกคนจะรู้ว่าเย่เฉินนั้นเก่งกาจ มีความสำเร็จมากมายในอภิปรัชญา เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกี่ยวกับเงินเทียบกับเงินล้วนๆ แต่พวกเขาก็ไม่เชื่อว่าเย่เฉินจะสามารถเทียบกับขงเต๋อหลง

ความแข็งแกร่งของตระกูลขง นั้นแข็งแกร่งกว่าตระกูลเจียงหนานมาก ถ้ามองจากสินทรัพย์ดูนั้นขงเต๋อหลงเมื่อมาถึงเมืองจินหลิง นั่นคือ มังกรผงาดข้ามแม่น้ำ

เพราะในเมืองจินหลิง ไม่มีใครสามารถเอาชนะขงเต๋อหลงได้

ในเมืองจินหลิงไม่มีใครสามารถเทียบเขาได้แม้แต่คนเดียว

ยิ่งไปกว่านั้น สร้อยคอทับทิมมูลค่า 20 ล้านเหรียญนั้นเกือบจะเป็นยอดทับทิมที่สุดของสร้อยคอทับทิมแล้ว

แม้แต่เพชรเม็ดขนาดเท่าไข่ ก็อาจไม่ได้มีมูลค่ามากมายขนาดนั้น

ทุกคนต่างคาดเดากันไปต่างๆนานา ว่าในกล่องเล็กๆ ที่เย่เฉินมอบให้กับซ่งหวั่นถิงนั้นข้างในนั้นใส่ของอะไรอยู่ ที่สามารถทำให้เย่เฉินมั่นใจว่าจะมีมูลค่าราคาแพงมากกว่า 20 ล้านดอลลาร์สหรัฐ

ซ่งหวั่นถิงแกะกล่องของขวัญอย่างระมัดระวัง เมื่อกล่องของขวัญเล็ก ๆ ถูกเปิดออก ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นก็ยิ่งกังวลมากขึ้นไปอีก

กล่องของขวัญใบนี้ดูไม่เหมือนสินค้าระดับไฮเอนด์ เพราะของดีจริงๆ จะถูกบรรจุภัณฑ์ไว้ในกล่องของขวัญที่ทำขึ้นอย่างหรูหรา

แต่ของขวัญของเย่เฉินนั้นดูเหมือนเขาจะหยิบมั่วๆซื้อมาจากร้านขายของที่ระลึก ซึ่งมีมูลค่าไม่กี่ร้อยหยวน

ในเวลานี้ทุกคนต่างคิดว่าเย่เฉินนั้นได้พ่ายแพ้แล้ว

หลังจากที่ขงเต๋อหลงเห็นกล่องของขวัญแล้ว ก็อดที่จะหัวเราะอย่างเหยียดหยามไม่ได้พร้อมกล่าวว่า “ท่านอาจารย์เย่ ของมูลค่ากว่า 20 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ใส่ในกล่องที่แตกแบบนี้มีราคาจะตกหรือเปล่า?”

เย่เฉินพูดอย่างเฉยเมย: “มูลค่าของสิ่งของไม่ได้ถูกตัดสินโดยกล่องบรรจุภัณฑ์ ดังนั้นแม้ว่าคุณชายขงแต่งตัวหรูหรา แต่คุณค่าของคุณอาจไม่สูงไปกว่าคนทั่วไป”

ขงเต๋อหลงถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา “แซ่เย่หมายความว่าอะไร คุณหมายความว่าอะไร คุณชายผู้นี้ไม่มีค่าเท่ากับของคุณ?”

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย: “มันเป็นแค่การเปรียบเทียบ ถ้าคุณอยากจะคิดแบบนี้จริงๆ ผมก็ช่วยไม่ได้”

พูดจบ เย่เฉินก็ทำเป็นยักไหล่อย่างช่วยไม่ได้ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความมั่นใจ

ขงเต๋อหลงรู้สึกไม่สบายใจ แต่เขาก็ขี้เกียจจะเถียงกับเขา ดังนั้นเขาจึงพูดอย่างเย็นชาว่า: “งั้นก็รีบให้ทุกคนได้เห็นกันเถอะ ผมจะรอดูว่าคุณจะกินภาชนะช้อนส้อมเหล่านี้อย่างไร”

ซ่งหวั่นถิงมองเย่เฉินด้วยสีหน้ากังวล ในตอนนี้ เธอไม่รู้ว่าควรจะเปิดกล่องของขวัญดีไหม

เย่เฉินแสดงสีหน้ายิ้มสบายใจ: “ซ่งหวั่นถิง ในเมื่อคุณชายคิดอย่างนี้แล้ว งั้นก็เปิดดูกันสิว่าข้างในคืออะไร งั้นก็เปิดให้เขาได้ดูกัน”

ซ่งหวั่นถิงพยักหน้ารับ พร้อมเปิดฝากล่องของขวัญอย่างนุ่มนวล

ไม่สำคัญว่าคุณจะเปิดมันหรือไม่ กลิ่นหอมแปลก ๆ จะพัดผ่านใบหน้าคุณทันทีจากกล่องของขวัญ

คุณท่านใหญ่เซียวที่นั่งข้างๆซ่งหวั่นถิง เมื่อได้กลิ่นนี้ก็รู้สึกเหมือนร่างกายถูกฟ้าผ่า!

เขาคุ้นเคยกับกลิ่นนี้มาก เพราะนี่คือยาอายุวัฒนะที่ทำให้เขาอายุน้อยกว่า 20 ปี!

ในเวลานี้ คนอื่นๆที่โต๊ะก็อุทานออกมาว่า “โอ้ พระเจ้า เป็นยาอายุวัฒนะจริงๆ!”

“ลายมือของอาจารย์เย่เขียนตัวใหญ่ไปแล้ว วันเกิดขอ ซ่งหวั่นถิง เขาให้ยาอายุวัฒนะจริงๆเหรอ!”

“ผมอิจฉาซ่งหวั่นถิงจริงๆ ที่ได้รับความรักจากอาจารย์เย่!”

วันนี้คนที่มาร่วมงานวันเกิดของซ่งหวั่นถิง หลายคนก็เคยมาร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของคุณท่านใหญ่ตระกูลซ่งด้วย

ทุกคนต่างก็ได้เห็นด้วยตาตนเอง ถึงสิ่งอัศจรรย์ที่เกิดขึ้นเมื่อคุณท่านซ่งกินยาอายุวัฒนะ

ในขณะนั้น ทุกคนต่างก็เต็มไปด้วยความปรารถนายาอายุวัฒนะอย่างแรงกล้า

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ทุกคนต่างก็เป็นคนรวยมีเงิน ถึงแม้จะไม่ได้รวยเหมือนกับตระกูลขง แต่อย่างน้อยพวกเขาก็มีความรุ่งเรืองและมั่งคั่งตลอดชีวิต

———