ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - ตอนที่ 1237

อิโตะนานาโกะไม่คาดคิด ว่าพี่ชายของโคบายา ชิจิโร่จะเสียชีวิตที่จินหลิง จึงกล่าวอย่างรู้สึกไม่ดี “ขอโทษนะคะคุณชิอิจิโร่ ที่พูดถึงเรื่องเจ็บปวดใจของคุณโดยไม่ได้ตั้งใจ

โคบายา ชิจิโร่รีบโบกมือ แล้วกล่าวอย่างตั้งใจ “ไม่เป็นไรครับ แม้เรื่องนี้จะทำให้คนเสียใจ แต่คุณอิโตะไม่ใช่คนนอก พูดให้คุณฟัง ผมจะได้คลายความเสียใจที่อยู่ในใจไปบ้าง……”

เมื่อนึกถึงโคบายา ชิอิจิโร่พี่ชายของตัวเอง ในใจของโคบายา ชิจิโร่ไม่โศกเศร้าเลยสักนิด ในทางกลับกัน เขาดีใจเป็นอย่างมากเสียอีก

แนวคิดของการสืบทอดธุรกิจลูกชายคนโตที่ประเทศญี่ปุ่นเป็นเรื่องที่ฝั่งลึกลงไป

ไม่ว่าจะไปตระกูลใหญ่ตระกูลไหน สุดท้ายผู้ที่ต้องสืบทอดธุรกิจต้องเป็นลูกชายคนโต ต่อให้ความสามารถของลูกชายคนโต ไม่เท่าลูกคนรองหรือลูกชายคนอื่นๆ ก็ยังคงให้เขาเป็นผู้นำของวงศ์ตระกูล จากนั้นให้เหล่าน้องชายคนอื่นๆที่มีความสามารถคอยช่วยเหลือ

เดิมทีเส้นทางชีวิตของโคบายา ชิจิโร่หลังจากที่บิดาเสียชีวิตไปแล้ว คือต้องช่วยพี่ชายของตัวเอง โคบายา ชิอิจิโร่ พัฒนาบริษัทผลิตยาโคบายาอีกทั้งตระกูลเสี่ยวหลิน

แม้ว่าความสามารถของเขาจะเก่งกว่าพี่ชาย แม้ว่าคุณงามความดีของเขาจะมีมากกว่าพี่ชาย เขาก็ต้องเคารพกฎความอาวุโสของประเทศญี่ปุ่น

ถ้าเขากล้าแย่งอำนาจการสืบทอดวงศ์ตระกูลจากพี่ชายของตน เขาก็จะเป็นคนทรยศ ในสายตาของสังคมประเทศญี่ปุ่น

ไม่คาดคิด ว่าการโจมตีอย่างไม่ทันตั้งตัวเพียงครั้งเดียวของพี่ชายโคบายา ชิอิจิโร่ แล้วเขาจะส่งต่อตำแหน่งทายาทผู้สืบทอดวงศ์ตระกูลให้กับตน

สิ่งที่สมบูรณ์ยิ่งกว่าคือ ยาวิเศษที่เขาส่งกลับมา ได้ฆ่าบิดาคนเดียวกันของทั้งคู่ แต่เพียงฆ่าผู้นำตระกูลในตอนนั้น บิดาของทั้งสองตาย แล้วยังให้ตัวเขาเองแบกรับความผิดในการฆ่าบิดาของเขาเองอีกด้วย สุดท้ายยังให้เหตุผลในการที่จะให้ตนฆ่าเขาอีกด้วย

จะว่าไป นี่มันเป็นมาจากแดนไกลเพื่อรนหาที่ตายชัดๆ แล้วยังเอาทั้งตระกูลให้ตนอีกด้วย

ต้นทุนในการฆ่าพี่ใหญ่นี่มันช่างมากมายเสียจริงๆ

ไอ้เหี้ยแซ่เย่นั่น แค่เอ่ยปากก็จะเอา1000ล้าน

แล้ว1000ล้านนี้ไม่ใช่เงินสกุลเยนนะ แต่เป็นเงินสกุลหยวน!

เงินก้อนนี้ทำให้ตนปวดใจอยู่ช่วงขณะหนึ่ง

แต่ดีที่ความสามารถของตัวเองไม่ธรรมดา ช่วงก่อนหน้านี้ ตนคิดค้นยากระเพาะเสี่ยวหลินที่เป็นยาแพทย์แผนโบราณจีนแล้วโดดเด่น ตอนนี้ได้กลายเป็นยารักษาโรคกระเพาะที่ดีที่สุดที่ได้รับการยอมรับไปทั่วประเทศญี่ปุ่น

ยาชนิดนี้จะได้วางขายทั่วโลกในไม่ช้า ถึงตอนนั้นอย่าว่าแต่1,000ล้านหยวนเลย ต่อให้เป็น10,000ล้าน 100,000ล้านหยวน ในสายตาของเขาก็ไม่ได้ขี้เล็บใดๆ

และ ถ้าตนสามารถแต่งงานกับอิโตะนานาโกะ ได้เป็นลูกเขยของตระกูลอิโตะ งั้นบริษัทผลิตยาโคบายาก็จะยิ่งได้รับความช่วยเหลือที่ยิ่งใหญ่มากขึ้นไปอีก และทำให้การเจริญก้าวหน้าเป็นไปได้อย่างรวดเร็วยิ่งขึ้น

ใช้เวลาไม่นาน บริษัทผลิตยาโคบายาอาจจะแซงหน้าRH America Group แล้วกลายเป็นกรุ๊ปเวชภัณฑ์ที่ใหญ่ที่สุดในโลกก็เป็นได้!

ถึงตอนนั้น ตนก็จะอยู่จุดสูงสุดของโลก

เมื่อนึกถึงจุดนี้ เขามองไปยังอิโตะนานาโกะด้วยหน้าตาใจจดใจจ่อ ยิ้มพลางถาม “ปีนี้คุณอิโตะใกล้จะเรียนจบแล้วใช่มั้ยครับ?”

“ถูกต้องค่ะ” อิโตะนานาโกะพยักหน้า กล่าว “จบช่วงฤดูร้อนค่ะ”

โคบายา ชิจิโร่ยิ้มพลางกล่าว “เฮ้อ ปีสีเป็นช่วงที่เหมือนดอกไม้จริงๆ มีหญิงสาวหลายคนที่เมื่อเรียนจบก็เลือกที่จะแต่งงาน มิทราบว่าคุณอิโตะได้คิดเรื่องบ้างมั้ยครับ?”

อิโตะนานาโกะส่ายหน้า “ใจของฉันอยู่กับศิลปะการต่อสู้ ช่วงนี้ยังไม่มีความคิดที่จะมีความรักค่ะ”

โคบายา ชิจิโร่ก็ยังไม่ท้อแท้ ถามต่ออีกว่า “งั้นปกติคุณอิโตะชอบผู้ชายแบบไหนเหรอครับ?”

อิโตะนานาโกะกล่าว “ฉันไม่เคยคิดเรื่องนี้มาก่อนเลยค่ะ เพราะฉันไม่เคยชอบผู้ชายคนไหนมาก่อน”

——-