ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - ตอนที่ 1253
ตอนที่เย่เฉินกำลังมองอิโตะนานาโกะ เห็นว่าข้างหลังเธอ มีสายตาแปลกๆ กำลังจ้องมองตัวเองอยู่
เขาขมวดคิ้วมองไปโดยไม่รู้ตัว กลับเห็นรูปร่างหนึ่ง ชายหน้าตาน่าเกลียดที่คุ้นๆ กำลังมองเขาด้วยความสยดสยอง
อย่าเห็นว่าหมอนี้แสร้งเป็นคนดี แต่ในสายตาอันแหลมคมของเย่เฉิน แวบเดียวก็รู้ได้ทันทีว่าหมอนี้ไม่ใช่คนดีอะไร ต้องเป็นคนเลวที่เอาแต่พูดถึงคุณธรรมความดี และในใจมีแต่ความคิดชั่วๆ
เย่เฉินเหลือบมองไป มองจนโคบายา ชิจิโร่สั่นไปทั้งตัว!
เขาอดไม่ได้ที่จะสั่น เพราะเย่เฉินคนนี้ทิ้งความประทับใจไว้มากมายให้กับเขา
เขาเคยเห็นคนโหดเหี้ยม ว่ากันว่าเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมาในฮ่องกง มีพี่คนหนึ่งลักพาตัวลูกชายของมหาเศรษฐี เดินเข้าไปในคฤหาสน์ของชายที่ร่ำรวยด้วยระเบิดทั่วร่าง แล้วรีดไถหนึ่งพันล้านดอลลาร์ฮ่องกง
เขายังเคยได้ยินว่าที่ยุโรปมีคดีปล้นรถบรรทุกธนบัตรที่สะเทือนทั้งโลก โจรปล้นรถบรรทุกธนบัตรไปมากกว่า 100 ล้านยูโร
แต่เขาไม่เคยได้ยินเรื่องไอ้สารเลวนั้น วางยาพิษให้คนอื่นตาย และหลอกลวงครอบครัวของอีกฝ่ายด้วยเงิน 1 หมื่นล้านหยวน
เย่เฉินก็เป็นสัตว์ที่เหี้ยมโหด ที่ไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อนคนนั้น
จากการสืบของเขา วิธีการของเย่เฉินนั้นรุนแรงมาก ตอนนั้น พี่ชายของเขา โคบายา ชิอิจิโร่ได้พาบอดี้การ์ดที่โดดเด่นจากจินหลิงมาหลายคน ว่ากันว่าพวกเขาทั้งหมดถูกสับละเอียดไปให้สุนัขกิน พอนึกถึงเรื่องนี้ เขาก็ขนลุก
คราวนี้เขามาที่จินหลิง เขาก็กลัวที่จะเจอกับเย่เฉินมาก ดังนั้นเขาจะทำอะไรก็ถ่อมตัว หลังจากมาถึงจินหลิง เขาพักอยู่ในโรงแรมเท่านั้น และไม่ค่อยออกไป
แต่ไม่นึกเลยว่าจะได้เห็นดาวร้ายนี้ ในWorld College Sanda Competition!
ดังนั้น เขาจึงเกร็งกลัวอย่างมาก
เย่เฉินก็ดูออกว่าเขาเกร็งกลัว และอดไม่ได้ที่จะรู้สึกสงสัยเล็กน้อย เขาไม่เคยเห็นชายคนนี้มาก่อน และคงจะไม่เคยรู้จักเขามาก่อน แล้วทำไมเขาถึงมองเขาด้วยสายตาที่น่ากลัวเช่นนี้?
หลังจากนั้นไม่นาน จู่ๆเย่เฉินก็เข้าใจว่า ทำไมเขาถึงเห็นว่าผู้ชายคนนี้คุ้นเล็กน้อย!
ลักษณะของผู้ชายคนนี้คล้ายกับของโคบายา ชิอิจิโร่ที่กำลังให้อาหารสุนัขที่ฟาร์มสุนัขหงห้า
และเมื่อเย่เฉินกำลังมองโคบายา ชิจิโร่ โค้ชของอิโตะนานาโกะ ยามาโมโตะคาซึกิก็กำลังมองเขาอยู่
คนที่กำลังมองเย่เฉินอยู่เช่นกัน ก็มิอิโตะนานาโกะที่อยู่ข้างๆยามาโมโตะคาซึกิ
เพราะว่าเมื่อก่อนเคยได้ยินเจ้าไห่เฉาพูดถึงเย่เฉิน ดังนั้นทั้งคู่จึงพยายามที่จะสามารถดูระดับโดยประมาณของเย่เฉิน ผ่านสายตาของพวกเขา
ตอนนี้เย่เฉินมองไปที่โคบายา ชิจิโร่ และยิ้มอย่างกระตือรือร้น:”โอ้! ถ้าฉันจำไม่ผิด นี่คือคุณโคบายา ชิจิโร่จากตระกูลเสี่ยวหลินใช่ไหมครับ?”
โคบายา ชิจิโร่มองเย่เฉินที่รอยยิ้มอบอุ่น อดไม่ได้ที่จะชักกระตุก
แต่เขารู้ว่าตอนนี้เขาอยู่ในอาณาเขตของเย่เฉิน สำหรับดาวร้ายนี้ ไม่ว่ายังไงก็ไม่สามารถหาเรื่องหรือเพิกเฉยต่อเขาได้
ดังนั้นโคบายา ชิจิโร่จึงทำได้เพียงฝืนยิ้มและพูดอย่างสั่นเทาว่า:”คุณ…..คุณคงจะเป็นเย่……คุณเย่เฉินใช่ไหมครับ?”
เมื่อเย่เฉินได้ยินโคบายา ชิจิโร่พูดชื่อของเขา เขาก็หัวเราะและพูดว่า:”คุณโคบายา ชิจิโร่ฉลาดมากจริงๆ วันนี้เราสองคนไม่เคยพบกันมาก่อน คุณกลับรู้จักผม”
โคบายา ชิจิโร่มองไปที่เย่เฉิน หัวใจของเขาอย่างกับมีเลือดไหล และในขณะเดียวกันเขาก็ด่าในใจว่า:”ไอ้สารเลว ฉันจะจำแกไม่ได้ได้ไง แกโกงเงินตระกูลเสี่ยวหลินของเรามา11 พันล้านหยวน และฆ่าสมาชิกสายตรงในครอบครัวสองคนของตระกูลเสี่ยวหลิน!”
“ถึงฉันจะจ้างแกให้ฆ่าพี่ชายของฉัน แต่เขาก็ตายในน้ำมือของแก”
แม้ว่าในใจโคบายา ชิจิโร่จะโกรธมาก แต่ไม่กล้าขัดขืนแม้เพียงเล็กน้อย และรีบพูดด้วยรอยยิ้มว่า:”คุณเย่ ไม่คิดว่าคุณจะหล่อ เท่ สูงใหญ่ และเก๋ไก๋ขนาดนี้!”