ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - ตอนที่ 1343
เซียวชูหรันไม่คิดเลยว่า เย่เฉินจะใช้มาตรการเงินรางวัลกับแม่
และยิ่งไม่คิดว่า ผลลัพธ์ของมาตรการเงินรางวัลนี่จะได้ผลดีมากอีกด้วย!
ฉับพลัน เธออายจนแทบแทรกแผ่นดินหนี
ตอนนี้หม่าหลันเห็นเธอไม่พูดอะไร ก็เกลี้ยกล่อมไม่หยุดว่า “ลูกสาว ถ้าไงพรุ่งนี้แม่พาลูกไปหาหมอแผนจีนคนนั้น สั่งยาซักหลายชุด?”
เซียวชูหรันเหนื่อยใจขั้นสุด พูดอย่างเขินอายว่า “แม่คะ อย่าพูดจาซี้ซั้วงี้สิ!”
หม่าหลันพูดอย่างจริงจังว่า “จะเรียกพูดจาซี้ซั้วได้ไงล่ะ? แม่เองก็อยากอุ้มหลานไวๆนะ”
เซียวชูหรันรู้ดีว่า ถ้าตนยังไม่ไปอีก แม่ต้องพูดไม่จบไม่สิ้นแน่ เลยรีบดันเย่เฉินพลางว่า “พวกเราไปกันเถอะ ไปรับพ่อกลับบ้าน”
เย่เฉินพยักหน้ายิ้มๆพลางว่า “งั้นก็ไปรับพ่อก่อน เรื่องลูกแฝดค่อยว่ากัน”
หม่าหลันเออออไปด้วย “โอเคได้! เดี๋ยวค่อยว่ากัน แม่ว่าพรุ่งนี้นี่แหละ!”
เซียวชูหรันหน่ายใจ ลากเย่เฉินออกไปจากบ้าน
พอออกจากบ้าน เซียวชูหรันก็แกล้งโมโหใส่เย่เฉินว่า “เย่เฉิน ทำไมต้องพูดเรื่องพวกนั้นกับแม่ฉันด้วยล่ะ….”
เย่เฉินหัวเราะบอก “ก็มันพูดไปแล้วนี่?”
เซียวชูหรันค้อนเขาหนึ่งที “อย่านึกว่าฉันไม่รู้ความคิดคุณนะ! บอกไว้เลย อยากเลื่อนระดับขั้นก็ทำตัวดีๆค่อยๆเลื่อนขึ้นไป แต่อย่าหวังว่าเกลี้ยกล่อมแม่ฉันแล้วจะได้เพิ่มระดับขึ้นไปนะ!”
เย่เฉินหัวเราะร่วนว่า “ผมเปล่าซะหน่อย! ผมแค่รู้สึกว่าพ่อกับแม่อายุมากแล้ว พวกเขาต้องอยากอุ้มหลานไวๆแน่”
เซียวชูหรันพูดอย่างเขินอาย “อุ้มหลานอะไรกัน รีบไปขับรถเลย!”
เย่เฉินพยักหน้า ขับรถBMWของเซียวชูหรันออกจากโรงรถออกมา ทั้งคู่มุ่งหน้าไปเทียนเซียงฝู่
หลังจากทั้งคู่ไปถึงเทียนเซียงฝู่ ก็พบคนแกที่กำลังยืนคุยหัวเราะกันอยู่หน้าประตูหลายคน พ่อตาและหานเหม่ยฉิงยืนคู่กัน
เซียวฉางควนถือว่าเป็นคนแก่ที่หน้าตาค่อนข้างหล่อเหลาอยู่ หน้าตาและท่าทางหานเหม่ยฉิงยิ่งเป็นระดับท็อปของคนรุ่นเดียวกัน ดังนั้นพอมายืนอยู่ด้วยกัน เรียกได้ว่าเหมาะสมกันราวกิ่งทองใบหยก
ตอนนี้ทั้งคู่ยืนคุยหัวเราะกับคนอื่น ดูบรรยากาศดีมาก
ในมือหานเหม่ยฉิงยังถือกล่องของขวัญไว้ เป็นชุดสกินแคร์La Prairieแบบเดียวกับที่เย่เฉินให้กับเซียวชูหรันและหม่าหลันนั่นเอง
เซียวชูหรันเห็นแบบนี้ รู้สึกไม่สบายใจมาก เธอเอ่ยปากถามเย่เฉิน “คุณว่าพ่อจะนอกใจไหม?”
เย่เฉินยิ้มบอก “ไอ้หยาเมียจ๋า คิดไปถึงไหนเนี่ย พ่อกับคุณน้าหานน่ะเป็นเพื่อนนักเรียนเก่า ออกมานัดกินข้าวกันเท่านั้น ไหงไปเอี่ยวกับเรื่องนอกใจได้ล่ะ”
เซียวชูหรันพูดอย่างตื่นเต้นว่า “แต่คุณอย่าลืมสิว่าพวกเขาเป็นคนรักเก่ากันนะ! ต่างคนต่างเป็นรักแรกของกันและกัน แบบนี้น่ะนอกใจได้ง่ายจะตายไป”
เย่เฉินบอก “เอาล่ะเมียจ๋า เรื่องแบบนี้ไม่ใช่อะไรที่คนรุ่นลูกอย่างเราจะไปควบคุมได้หรอกนะ พ่อแม่เขามีกฎและการจัดการของเขาเอง พวกเราอย่าเข้าไปยุ่งจะดีกว่า”
ในตอนนี้เอง รถ Buick GL8คันหนึ่งจอดลงที่ด้านหน้าพวกคนแก่ มีชายหนุ่มคนหนึ่งลงมาจากรถ เย่เฉินมองแวบเดียวก็จำได้ นั่นคือพอล ลูกชายของหานเหม่ยฉิง
พอพอลลงรถ ก็ทักทายคนแก่พวกนั้นอย่างมีมารยาท
ในเวลาเดียวกันก็ยื่นถุงของขวัญให้กับหานเหม่ยฉิง
หานเหม่ยฉิงรับของขวัญมา หมุนตัวยื่นของขวัญให้กับเซียวฉางควนทันที
เห็นได้ชัดว่าเซียวฉางควนอึ้งไปเล็กน้อย ดูเหมือนลังเลที่จะรับด้วย แต่ท่าทางหานเหม่ยฉิงหนักแน่นมาก เขาเลยได้แต่จำใจรับมา