ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - ตอนที่ 1377
เย่เฉินพูดแล้วก็ทำทันที เขาโอนเงินสี่หมื่นหยวนให้หม่าหลันผ่านทางวีแชท
เขาโอนเงินอย่างรวดเร็ว ยิ่งทำให้หม่าหลันมั่นใจมากขึ้น เรื่องที่ลูกเขยบอกตัวเองมันไม่ใช่เรื่องล้อเล่นอย่างแน่นอน ！
ถ้าเซียวชูหรันมีลูกจริงๆ ถึงตอนนั้นเย่เฉินก็คงโอนเงินให้เธอเหมือนตอนนี้แน่นอน
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เธอจึงตัดสินใจอย่างแน่วแน่：“ไม่ได้แล้ว คืนนี้ยังไงก็ต้องหาโอกาสคุยกับชูหรันให้ได้ เธอก็อายุไม่น้อยแล้ว ถึงเวลามีลูกได้แล้ว เธอกำลังคิดอะไรอยู่？ยิ่งมีลูกเร็วๆก็ยิ่งดี มีลูกคนแรกแล้ว ก็วางแผนมีลูกคนที่สองและสาม！ถ้ารอจนอายุสามสิบปีแล้วค่อยมีลูกคนแรก คิดจะมีลูกคนที่สองก็คงยากแล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงลูกคนที่สามและคนที่สี่？”
“ในความคิดของเธอ ให้ลูกสาวมีลูกยิ่งเยอะยิ่งดี เพราะถ้ามีลูกเยอะๆ เธอก็จะได้เงินมากขึ้น”
ในตอนบ่าย หม่าหลันตั้งใจออกไปซูเปอร์มาร์เก็ตเพื่อซื้อวัตถุดิบราคาแพง
มีตะพาบป่า มีเนื้อวัวนำเข้า และมีปูเซี่ยงไฮ้สดๆ
ค่าปรุงอาหารวันละหนึ่งพันหยวน หม่าหลันไม่กล้ายักยอกเงินแม้แต่บาทเดียว
เธอรู้ตัวดี ตอนนี้เธอควรทำตัวดีๆ ให้เย่เฉินพอใจ อย่าคิดเอาเล็กขโมยน้อยเพราะมันได้ไม่คุ้มเสีย
เมื่อเซียวชูหรันเลิกงานและกลับมาถึงบ้านในตอนเย็น เขาก็เห็นอาหารอันโอชาเต็มโต๊ะ ทำให้เขาตกตะลึงทันที
เธอไม่คาดคิดว่าก่อน แม่ของเธอจะซื้อวัตถุดิบราคาแพงขนาดนี้ และทำอาหารอย่างพิถีพิถัน
แม้แต่เซียวฉางควนก็ตกตะลึงเหมือนกัน
คิดอยู่ในใจ：“วันนี้หม่าหลันเป็นอะไรกันแน่？เธอกินยาผิดหรือเปล่า？”
หม่าหลันเรียกทุกคนมาทานอาหารและพูดด้วยรอยยิ้มว่า：“ฉันจะบอกพวกคุณ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป มาตรฐานอาหารของพวกเราสี่คนคือวันละหนึ่งพันหยวน ส่วนฉันจะพยายามหาทุกวิถีทาง ให้ทุกคนได้ทานอาหารที่อร่อยและมีคุณค่า！”
เซียวชูหรันพูดอย่างประหลาดใจ：“แม่ วันละหนึ่งพันหยวน？เดือนละตั้งสามหมื่นหยวน！ไม่มีมาตรฐานอาหารของบ้านไหนสูงขนาดนี้หรอก ยิ่งไปกว่านั้น แม่เอาเงินเยอะขนาดนั้นมาจากที่ไหน？”
หม่าหลันชี้ไปที่เย่เฉินและพูดด้วยรอยยิ้ม：“อืม มาจากลูกเขยเย่เฉินไง ！เย่เฉินเป็นคนพูดเอง ตอนนี้เธอต้องเตรียมตัวตั้งครรภ์ ต้องบำรุงร่างกายเยอะๆ！”
เมื่อเซียวชูหรันได้ยินคำพูดนี้ เธอก็หน้าแดงขึ้นมาทันที มองเย่เฉินด้วยความเขินอายและด่า：“เย่เฉิน คุณพูดอะไรกับแม่？ฉันพูดว่าตัวเองต้องเตรียมตัวตั้งครรภ์เมื่อไหร่…”
เย่เฉินรีบปฏิเสธทันที：“ที่รัก ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างงั้น ความหมายของฉันคือ คุณยุ่งกับการทำงานทุกวัน และเหนื่อยจากการทำงาน ดังนั้นฉันก็เลยเพิ่มมาตรฐานอาหารภายในครอบครัว เพื่อบำรุงร่างกายให้คุณ ฉันไม่เคยพูดว่าให้คุณเตรียมตัวตั้งครรภ์”
หม่าหลันโบกมือ：“โอ๊ย！มันก็ถึงเวลาที่พวกคุณสองคนเตรียมตัวตั้งครรภ์ได้แล้ว เรื่องมีลูก ยิ่งเร็วก็ยิ่งดี！”
เซียวชูหรันพูดอย่างจำใจว่า：“เรื่องนี้แม่ไม่ต้องเป็นห่วง”
เซียวฉางควนที่อยู่ข้างๆก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ：“ชูหรัน ถึงแม้คำพูดส่วนใหญ่ที่แม่พูดออกมา พ่อจะไม่ค่อยเห็นด้วย แต่คำพูดที่แม่พูดในวันนี้ พ่อสนับสนุนมากๆ เธอกับเย่เฉินก็อายุไม่น้อยแล้ว ถึงเวลามีลูกได้แล้ว”
ใบหน้าของเซียวชูหรันแดงก่ำและเธอก็พูดว่า：“โอ๊ย พวกท่านสองคนอย่าเป็นห่วงเรื่องนี้เลย ตอนนี้เรื่องของบริษัทก็ยุ่งมากๆแล้ว มีหลายโครงการกำลังรอให้ฉันจัดการ ถ้าฉันตั้งครรภ์ในเวลานี้ ฉันไม่รู้จะอธิบายกับหุ้นส่วนธุรกิจยังไง และบริษัทก็ขยายใหญ่โตมากขึ้น มีพนักงานสิบกว่าคน ฉันคงทิ้งพวกเขาไม่ได้แน่นอน？”
เย่เฉินก็เอ่ยปากพูด：“พ่อ แม่ เรื่องนี้ฉันกับชูหรันจะวางแผนกันเอง พวกท่านสองคนไม่ต้องเป็นห่วง”
เซียวฉางควนพยักหน้า ถอนหายใจและพูด：“ตอนนี้พวกคุณสองคนคิดถึงเรื่องสร้างธุรกิจ มันเป็นเรื่องที่ดี แต่พวกคุณก็อย่าหักโหมและเหนื่อยมากจนเกินไป ต้องระวังเรื่องสุขภาพและเรื่องพักผ่อนด้วย”