ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - ตอนที่ 1416

แต่ว่า จู่ๆในใจเทพสงครามก็มีความดีใจเกิดขึ้น

ที่เป็นเช่นนี้ ก็เพราะว่าเขามักจะพกปืนไว้ที่ตัวตลอด

แม้ว่าเขาจะเป็นนักศิลปะการต่อสู้ และไม่ชอบใช้ปืน แต่ไม่ว่ายังไงปืนก็ช่วยชีวิตได้ เขาทำหน้าที่เป็นผู้คุ้มกันของกู้เย้นเจิ้ง ส่วนใหญ่ไม่ค่อยมีอันตราย แต่เขาก็เผื่อไว้ไว้ด้วย

เพียงแต่ว่า เมื่อกี้ถูกเย่เฉินกดลงพื้น เลยไม่มีโอกาสใช้ปืน และเขาคิดไม่ถึงด้วยซ้ำ

แต่ตอนนี้สถานการณ์แตกต่างออกไปแล้ว

ความสนใจของเย่เฉิน ไม่ได้อยู่ที่ตัวของเขาแล้ว

ดังนั้นเขาจึงอดคิดไม่ได้ว่า ถ้าเย่เฉินเบนความสนใจทั้งหมดไปที่กู้เย้นเจิ้งกับกู้เย้นกาง เขาอาจมีโอกาสโจมตีเขา!

แข็งแกร่งแค่ไหนก็กลัวกระสุน ถ้าถูกยิงนัดเดียว อีกฝ่ายต้องเสียประสิทธิภาพการต่อสู้ไปทันที ถึงเวลาค่อยยิงเพิ่มอีก 2 นัด แม้แต่อาจารย์ศิลปะการต่อสู้ก็ต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย!

ถึงตอนนั้น เขาไม่เพียงแต่จะแก้แค้นที่ถูกดูหมิ่นเท่านั้น แต่เขายังจะได้รับโบนัส100ล้านหยวนจากเจ้านายอีกด้วย! งั้นต่อไปเขาก็ไม่ต้องทำงานไปตลอดชีวิต และสามารถเกษียณไปสนุกกับความรุ่งโรจน์และความมั่งคั่งได้เลย!

เมื่อคิดเช่นนี้ เขาก็ยกแขนขึ้นทันที อยากแอบไปเอาปืนข้างหลัง

แต่ว่า ในเวลานี้ จู่ๆ เขาก็รู้สึกว่า แขนของเขาอ่อนมากจนแทบไม่สามารถใช้กำลังใดๆ ได้เลย

ก่อนหน้านี้แขนตกลงมา เขากลัวว่าเย่เฉินจะโกรธ ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าขยับ เลยไม่รู้ว่าแขนของเขามีอาการกล้ามเนื้ออ่อนแรงเล็กน้อย

เขารู้สึกประหลาดใจในใจและพูดกับตัวเองว่า:”นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้น?หรือว่าเมื่อกี้ตกใจเกิดเหตุ จนร่างกายอ่อนไปด้วย?”

เมื่อคิดเช่นนี้ เขากัดฟันและอยากใช้กำลังอีกเล็กน้อยเพื่อขยับแขน แต่ว่า พลังที่แขนของเขาแทบจะสลายไป!

“นี่มัน…… นี่มันเกิดอะไรขึ้น!?”

ในใจเขาช็อก แต่สำหรับเงิน 100 ล้าน เขาก็ใช้แรงทั้งหมด พยายามเอามือขวาไปข้างหลัง เรื่องที่ที่ปกติไม่ใช่เรื่องยาก ตอนนี้เขาพยายามมาหลายนาที เหนื่อยจนเหงื่อออกเต็มไปหมดก็ยังไม่สำเร็จ

ในขณะที่เขารู้สึกว่าแรงทั้งหมดของเขาใกล้จะหมด ในที่สุดก็เอามือไปข้างหลังด้วยความพยายามอย่างมาก จับปืนผ่านเสื้อได้แล้ว

แต่ว่า อยากคว้าปืนนั้น กลับยากมากๆ

ในขณะนี้ เขาเพียงรู้สึกว่านิ้วทั้งห้าของเขา มันเหมือนนิ้วคนอื่น ไม่สามารถขยับได้เลย

เย่เฉินไม่ได้มองมาที่เขา แต่กลับรู้สึกได้ว่า หมอนี้กำลังพยายามอย่างเต็มที่ เพื่อต่อต้านปราณทิพย์ที่ตนทิ้งไว้ในร่างกายของเขา ดังนั้นเลยเงยหน้าขึ้นมองเขา พูดเยาะเย้ยว่า:”เป็นอะไรเหรอพี่เทพสงคราม?อยากหยิบปืนเหรอ? ?”

เทพสงครามรีบพูดว่า:”ไม่มี ไม่มี ไม่มีอะไรแน่นอน……”

เย่เฉินยิ้มพูดว่า:”อยากหยิบปืน ก็ต้องเอามันออกมาให้ได้สิ!”

หลังจากที่เทพสงครามได้ยิน ตัวก็สั่นสะท้าน:”ทำไมเขาถึงรู้ว่าตนไม่สามารถเอามันออกมาได้? หรือว่า……หรือว่าเขาทำอะไรบางอย่างให้กับตัวเอง?!”

เย่เฉินมองลึกๆ และพูดอย่างเย็นชาว่า:”ฉันแนะนำคุณอยู่นิ่งๆดีกว่า อย่างน้อยตอนนี้คุณก็ยังสามารถควบคุมกล้ามเนื้อหูรูดของคุณได้ ถ้าคุณกล้าบ้าบิ่นอีกครั้ง ฉันจะทำให้คุณควบคุมกล้ามเนื้อหูรูดไม่ได้ด้วยซ้ำ ถึงเวลาถ้าคุณปัสสาวะและอุจจาระทุกที่ทุกเวลาเหมือนเด็กอายุ 1 ขวบ ก็อย่าโทษฉันที่ไม่ให้โอกาสคุณ!”

ทันทีที่คนๆ นั้นได้ยินสิ่งนี้ ก็ตกใจจนวิญญาณล่องลอย!

ผู้ชายคนนี้ มีพลังเหนือธรรมชาติอะไรกันแน่?

เขาใช้วิธีไหนกันแน่ ถึงทำให้ตัวเองแทบจะกลายเป็นคนไร้ประโยชน์!