ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - ตอนที่ 1521
เมื่อได้ยินคำถามของเย่เฉิน ถังซื่อไห่ก็ส่งเสียงยิ้มอย่างเจื่อนๆ ไปทีหนึ่งพร้อมกับพูดอย่างใจคอแห้งเหี่ยวว่า “คุณชายครับ คนเกือบทั้งหมดในโลกนี้ก็เป็นแบบนี้กันหมดแหละครับ พวกเขาไม่รู้จักสำนึกในบุญคุณหรอก จะมีก็คงมีแต่ในยามที่ต้องการจะพึ่งพาอาศัยคนอื่น เพื่อเสพสุขความช่วยเหลือและการให้คำแนะนำสนับสนุนที่คนอื่นมอบให้เท่านั้น แต่พอไม่ต้องการคนอื่นแล้ว ก็จะชักสีหน้าใส่ทันทีหรือแม้แต่จะตอบสนองกลับมาโดยการโทษว่าคนอื่นแย่งความเป็นที่สนใจของพวกเขาไป..”
ในขณะที่พูดอยู่อย่างนั้น ถังซื่อไห่ก็พูดด้วยการทอดถอนใจด้วยความหดหู่ว่า “คุณชายไม่รู้หรอกว่า ในตอนนั้นที่พ่อของคุณชายพาพวกเขาไปสู้อย่างสุดชีวิตกับตระกูลรอธส์ไชลด์นั้น พวกเขาทั้งหมดต่างก็พากันประจบสอพลออย่างมาก กระทั่งได้ริเริ่มก่อตั้งสมาคมโลกธุรกิจเย่นจิง โดยเลือกพ่อของคุณชายดำรงตำแหน่งเป็นประธานคนแรกของสมาคม…
“แต่หลังจากที่พ่อของคุณชายพ่ายแพ้ให้กับตระกูลรอธส์ไชลด์แล้ว พวกเขาก็รีบยุบสมาคมธุรกิจลงทันที กระทั่งใส่ร้ายป้ายสีความล้มเหลวในการปฏิบัติงานของคุณพ่อคุณชายต่อสาธารณชน จึงทำให้พลาดโอกาสทองที่จะเอาชนะตระกูลรอธส์ไชลด์ไป และยังมีคนที่แอบใส่ร้ายคุณพ่อของคุณชายลับหลัง โดยพูดว่าพ่อของคุณชายกับตระกูลรอธส์ไชลด์ได้ร่วมมือกันทำลายผลประโยชน์ของตระกูลใหญ่ต่างๆ ในเย่นจิง…”
เมื่อเย่เฉินได้ยินดังนั้นก็กำหมัดแน่นอย่างอดไม่ได้เขาโกรธจนเลือดขึ้นสมอง แล้วตะโกนอย่างโกรธด้วยเสียงต่ำไปว่า “ไอ้พวกคนแบบนี้มันจะมากเกินไปแล้วนะ!”
ถังซื่อไห่ถอนหายใจ “เฮ้อ คุณชายครับเมื่อใดที่ผู้คนต้องการขอความเชื่อเหลือจากคนอื่นก็จะกระตือรือร้นไปมาหาสู่ แต่เมื่อใดที่ไม่ต้องการแล้วก็จะทำเป็นไม่สนใจไยดีอะไรเลย ซึ่งก็มีอยู่ทุกที่ของแต่ละตระกูลที่เย่นจิงและในปีนั้น พ่อของคุณชายเองก็เป็นวีรบุรุษจากการต่อต้านตระกูลรอธส์ไชลด์ด้วย ดังนั้นแค่ครู่เดียวคุณพ่อของคุณชายจึงกลายเป็นเป้าหมายแห่งความอิจฉาริษยาและการใส่ร้ายของผู้คนที่เย่นจิง พูดตรงๆ คือ อาจเป็นเพราะพ่อของคุณชายนั้นยอดเยี่ยมเกินไป!”
เมื่อถังซื่อไห่พูดถึงตรงนี้ก็หยุดชะงักไปเล็กน้อย จากนั้นก็พูดต่อไปว่า “คนที่กระทำการแตกต่างจากผู้อื่น สุดท้ายก็จะถูกคนอื่นเล่นงาน และนี่ก็เป็นเหตุผลที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลงมาตั้งแต่อดีตกาลแล้ว พูดตรงๆ ก็ยังคงเป็นเพราะเขายอดเยี่ยมเกินไป ดังนั้น เหล่าครอบครัวตระกูลขุนนางทั้งหมดของเย่นจิงจึงพุ่งเป้ามาที่เขาในปีนั้น…”
“เมื่อตระกูลรอธส์ไชลด์เห็นว่าเขากลายเป็นเป้าที่สังคมโจมตีจึงกลับมามีอำนาจอีกครั้งทันที ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขาก็ยังหน้าเนื้อใจเสืออย่างมากโดยที่พวกเขาได้ประกาศต่อสาธารณชนว่า มันเป็นความคับข้องใจส่วนตัวของเขากับตระกูลรอธส์ไชลด์ และตระกูลเย่ ดังนั้นพวกเขาจึงปล่อยให้ครอบครัวตระกูลขุนนางอื่นๆ ใช้กลยุทธ์ดูไฟชายฝั่งโดยธรรมชาติ!”
น้ำเสียงของถังซื่อไห่ ก็ยิ่งเดือดมากขึ้น “เมื่อคุณท่านเห็นว่าตระกูลเย่จะกลายเป็นเป้าหมายในการโจมตีคนเดียวของตระกูลรอธส์ไชลด์แล้ว และกระทั่งยังแอบมีตระกูลอื่นๆ อีกมากมายจ้องหาโอกาสแทงข้างหลัง ดังนั้นจึงทำได้แค่ขับไล่พ่อของคุณชายออกจากตระกูลเย่ไป และประกาศต่อสาธารณชนว่า พ่อของคุณชายไม่มีความเกี่ยวข้องใดๆ กับตระกูลเย่ดังนั้นพ่อของคุณชายจึงพาคุณชายและแม่ของคุณชายออกจากเย่นจิงไปยังจินหลิง
การแสดงออกของเย่เฉินมืดครึ้มอย่างมาก เขากัดฟันพูดว่า”เรื่องนี้เป็นเพราะตระกูลใหญ่ทั้งหมดของเย่นจิงทรยศตระกูลเย่ จากนั้นตระกูลเย่จึงเลือกทรยศกับพ่อของผมจนในที่สุดก็ผลักดันให้พ่อผมออกไปเป็นแพะรับบาปทำให้ครอบครัวสามคนของพวกเราต้องแบกรับความโกรธอย่างรุนแรงของตระกูลรอธส์ไชลด์เพียงลำพัง…”
ถังซื่อไห่พยักหน้าเบาๆ และพูดด้วยความโกรธว่า “และสิ่งที่ได้เกิดขึ้นในปีนั้นก็เป็นจริงแบบนี้แหละ…”
สายตาของเย่เฉินเต็มไปด้วยความเคร่งขรึมเขาพูดอย่างเย็นชาว่า “ล้วนเป็นพวกที่เมื่อบรรลุเป้าหมายแล้วก็เขี่ยคนที่คอยช่วยเหลือทิ้งไปทั้งนั้น และไอ้พวกโง่เง่าเต่าตุ่นที่คอยซ้ำเติมเท่านั้นผมเย่เฉินขอสาบานต่อสวรรค์ว่า ผมจะให้ไอ้พวก คนเลวระยำพวกนี้ทั้งหมดชดใช้ให้ได้อย่างแน่นอน!”
ถังซื่อไห่พูดอย่างเร่งรีบว่า “คุณชายครับ อย่าเพิ่งหุนหันพลันแล่นเลยนะครับ! สำหรับเรื่องนี้ที่เย่นจิงในปีนั้น นอกจากตระกูลกู้แล้ว ตระกูลอื่นๆ ทั้งหมดล้วนมีส่วนร่วมด้วย และตระกูลซูที่จริญรุ่งเรืองดุจดั่งพระอาทิตย์กลางท้องฟ้าในช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้และตระกูลอื่นๆ ที่พยายามมีทรัพย์สมบัติหมื่นล้านหยวนนั้น ทุกคนต่างก็ทรยศต่อพ่อของคุณชายโดยไม่มีข้อยกเว้นใดๆ เลย คุณชายอย่ากลายเป็นศัตรูสาธารณะของพวกเขาเลยนะครับ!”
เย่เฉินพูดด้วยท่าทางที่เด็ดเดี่ยวหนักแน่นว่า “ผมเย่เฉินไม่ใช่คนขี้ขลาดตาขาวและคนเหล่านี้รวมทั้งคนในตระกูลเย่ด้วย ล้วนเป็นฆาตกรสมทบที่ฆ่าพ่อแม่ของผมและผมจะไม่ปล่อยพวกเขาไปง่ายๆ แน่!”
หลังจากพูดจบ เขาก็มองไปที่ถังซื่อไห่ และพูดอย่างจริงจังว่า “พ่อบ้านถังครับ คุณไม่ต้องกังวลขนาดนั้นหรอก ผมไม่ใช่คนโง่ ในตอนที่ผมยังอายุน้อย และกำลังน้อยอยู่นั้น ผมคงจะไม่ไปตั้งตัวเป็นศัตรูกับตระกูลใหญ่ทั้งหมดของเย่นจิงหรอกครับ ผมจะลูกผู้ชาย 10 ปีล้างแค้นไม่สาย จะค่อยๆ สะสมกำลัง และทำให้พวกเขาต้องคาดคิดไม่ถึง!”
ถังซื่อไห่ถอนหายใจเบาๆ ไปทีหนึ่งเขาพยักหน้าพร้อมกับพูดว่า “คุณชายครับ ไม่ใช่แค่ว่าคุณชายคนเดียวที่ต้องการล้างแค้นให้คุณชายรองและคุณหญิงรองหรอกครับผมก็ตั้งตารอวันนี้เป็นเวลานานแล้ว หากคุณชายมีความต้องการใดๆ ผมยินดีที่จะข้ามผ่านความยากลำบากนี้ไปด้วยกัน!”
เย่เฉินพยักหน้าและพูดว่า “พ่อบ้านถัง ถ้ามีสิ่งใดที่ต้องการความช่วยเหลือจากคุณ ผมจะบอกคุณอย่างแน่นอน”