ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - ตอนที่ 1618
หัวหน้านินจาสังเกตดูสภาพแวดล้อมโดยรอบ เมื่อเห็นโรงแรมบุรีอยู่ไม่ไกลจากอาคารนี้ ดังนั้นเขาก็สั่งการว่า: “น้องสอง พวกเราลงไปชั้นบนของโรงแรมบุรีเฝ้าดูฝ่ายข้าม น้องสามน้องสี่ตามหาที่เหมาะสมกับการซ่อนตัว เฝ้าดูเป้าหมายอย่างเข้มงวดก่อน!”
ในเครื่องอินเตอร์คอม เสียงของคนสามคนดังขึ้นในทันที: “ได้ครับศิษย์พี่!”
เครื่องร่มร่อนดำมืดทั้งสองค่อยๆลดความสูงลง ในที่สุดก็ลงจอดชั้นบนของโรงแรมบุรี หลังจากที่ตกลงมา หัวหน้านินจาก็รีบโทรหาทากาฮาชิ มาจิพ่อของทากาฮาชิ เอคิจิ
ในขณะนี้ทากาฮาชิ มาจิกำลังอยู่ในโรงพยาบาล ทากาฮาชิ เอคิจิลูกชายคนโตของเขายังคงได้รับการผ่าตัดฝังแผ่นเหล็กไว้ในแขนทั้งสองข้าง หลังจากที่ผ่าตัดเสร็จ ต้องเข้าเฝือกพักรักษาอย่างน้อยสามเดือนถึงจะสามารถค่อยๆฟื้นตัวได้
หลังจากได้รับโทรศัพท์จากอีกฝ่ายหนึ่ง ทากาฮาชิ มาจิก็เอ่ยปากถามในทันที: “คุณฟูจิบายาชิ เรื่องราวไปถึงไหนแล้ว?”
คนที่ถูกเรียกว่าคุณฟูจิบายาชิ ก็คือหัวหน้าของนินจาสี่คนนี้
ชื่อของเขาคือฟูจิบายาชิ มาสะ และตระกูลฟูจิบายาชิ เป็นหนึ่งในสี่นินจาที่มีชื่อเสียงในประเทศญี่ปุ่น
ในระยะที่ผ่านมาของการพัฒนาของในวิชานินจาในประเทศญี่ปุ่น เคยมีนักเขียนยอดเยี่ยมคนหนึ่งของวิชานินจา ชื่อว่าฟูจิบายาชิ ยาสุทาเกะ
ฟูจิบายาชิ ยาสุทาเกะคนนี้ เคยเป็นคนมีชื่อเสียงของตระกูลโทกูนาวะตระกูลชั้นนำในประเทศญี่ปุ่น
เขาอยู่ในปีคริสต์ศักราช1676เขียนผลงานหนังสือชื่อว่าBansenshukai(แปลว่าท้องทะเลจำนวนมากไหลมาบรรจบกัน) ซึ่งในนั้นรวมเอาแก่นแท้ของศิลปะการต่อสู้ของยอดฝีมือที่มีชื่อเสียงของประเทศจีนกับประเทศญี่ปุ่นเอาไว้ และยังกล่าวถึงพิชัยสงครามซุนจื่อและพิชัยสงครามไท่กงที่มีชื่อเสียงในประวัติศาสตร์ประเทศจีนอีกด้วย หนังสือเล่มนี้ ต่อมาถูกถือว่าเป็นสารานุกรมของนินจา
ตั้งแต่เริ่มต้น ตระกูลฟูจิบายาชิก็ค่อยๆกลายเป็นตระกูลวิชานินจาชั้นนำของประเทศญี่ปุ่น
และฟูจิบายาชิ มาสะ ก็เป็นทายาทรุ่นนี้ของตระกูลฟูจิบายาชิ
ในประเทศญี่ปุ่น นินจาต้องพึ่งพาตระกูลชั้นสูงเพื่อเอาชีวิตรอดเสมอมา ในช่วงราชวงศ์จ้านกั๊วของประเทศญี่ปุ่นภายใต้มือของตระกูลใหญ่และโชกุน ต่างก็มีนินจาจำนวนมากที่ทำงานให้พวกเขา
แม้ว่านินจาสมัยใหม่จะยิ่งอยู่ยิ่งเห็นได้น้อย แต่ยอดฝีมือวิชานินจาที่แท้จริง ยังคงติดอยู่กับตระกูลใหญ่ชั้นสูง
สาเหตุหลักก็เป็นเพราะว่า ตระกูลนินจาขาดศักยภาพในการหารายได้ที่เพียงพอ และตอนนี้สังคมสมัยใหม่ยิ่งอยู่ก็ยิ่งปลอดภัยมากขึ้นยิ่งอยู่ยิ่งเน้นหลักนิติธรรมมากขึ้น ดังนั้นพวกเขาจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะสร้างรายได้จากการฆ่าคนและการลอบวางเพลิง ดังนั้นก็ทำได้เพียงอาศัยตระกูลใหญ่และกลายเป็นยอดฝีมือที่ตระกูลใหญ่เลี้ยงดู
พูดว่าเลี้ยงดู อันที่จริงก็คือจองจำ
จำจองนินจาขึ้นมา ให้เงินที่เพียงพอกับพวกเขาและความเคารพที่เพียงพอ ให้พวกเขาทำงานเพื่อตัวเอง ก็เป็นงานอดิเรกทั่วไปของตระกูลใหญ่ในประเทศญี่ปุ่นเช่นกัน
ฟูจิบายาชิ มาสะก็เป็นยอดฝีมือที่ตระกูลทากาฮาชิจองจำ
ในโทรศัพท์ เขารายงานให้กับทากาฮาชิ มาจิว่า: “คุณทากาฮาชิ พวกเราตามหาที่อยู่ของหมอนั่นเจอแล้ว ก็อยู่ตรงข้ามกับโรงแรมบุรีในใจกลางเมือง ตอนนี้ผมกำลังเฝ้าดูเขาอย่างเข้มงวดอยู่ชั้นบนของโรงแรมบุรี รอคำสั่งต่อไปของคุณ”
“ดี! ดีมาก!”
ในที่สุดทากาฮาชิ มาจิก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก และกัดฟันพูดว่า: “ตราบใดที่หาเขาเจอ ฉันก็ไม่ต้องกังวลความแค้นของลูกชายฉันจะไม่ได้ชำระแล้ว!”
พูดไปแล้ว ทากาฮาชิ มาจิก็สั่งการว่า: “คุณฟูจิบายาชิ คุณจำเป็นต้องจับตาดูเขาไว้ เขาไปที่ไหน คุณก็ตามไปที่นั่น รอการแจ้งเตือนขั้นต่อไปของฉัน แต่ว่า ถ้าหากเขาออกจากประเทศญี่ปุ่น คุณก็ฆ่าเขาทิ้งซะ!”
ฟูจิบายาชิ มาสะเอ่ยปากพูดว่า: “คุณทากาฮาชิโปรดวางใจได้ เริ่มตั้งแต่ตอนนี้ไป ผมไม่มีทางปล่อยให้เป้าหมายออกจากการควบคุมของพวกเราไปได้!”
ทากาฮาชิ มาจิพูดว่า: “คุณฟูจิบายาชิ หลังจากที่เรื่องสำเร็จ ผมจะให้รางวัลก้อนใหญ่กับคุณ อย่างน้อยก็ห้าล้านเหรียญสหรัฐ!”
ฟูจิบายาชิ มาสะพูดด้วยรอยยิ้ม: “งั้นก็ขอบคุณคุณทากาฮาชิล่วงหน้าแล้ว!”
ทากาฮาชิ มาจินึกอะไรบางอย่างได้ รีบพูดว่า: “ใช่แล้วคุณฟูจิบายาชิ ซูจือเฟยลูกชายคนโตของตระกูลซูก็พักอยู่ในโรงแรมบุรี ถ้าหากเป็นไปได้ ก็ช่วยผมจับตาดูเขาด้วย ผมอยากรู้ว่าเขาเจอใครในโรงแรมโทรหาใครแล้วพูดอะไรบ้าง”
ฟูจิบายาชิ มาสะพูดทันทีว่า: “ไม่มีปัญหา ผมจะตรวจสอบเดี๋ยวนี้!