ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - ตอนที่ 268
บทที่ 268
พูดจบ เขาก็ได้เปิดถังน้ำมัน พูดกับเกาจวิ้นเว่ยที่อยู่ข้างๆว่า： “พ่อ ฉันคิดว่าฉันแค่เทน้ำมันเบนซินลงไปที่ประตูม้วน ปล่อยให้น้ำมันเบนซินกระจายด้านในจนสุด ถึงตอนนั้นก็จุดไฟด้านนอก รับรองว่าด้านในแม้แต่แมลงสาบตัวเดียวก็ไม่รอด！”
เกาเจี้ยนจูนพยักหน้า คำรามออกมาอย่างโหดเหี้ยม พูดว่า： “ดี！เผาไอ้พวกลูกหมานี้ให้ตายไปเลย！”
แม้ว่าอำนาจของเกาเจี้ยนจูน ในจินหลิงไม่ถือว่าสูงส่ง ก็ไม่ได้ถึงกับสุดยอด แต่ถ้าพูดถึงรักลูกชาย เขาถือว่าเป็นอันดับหนึ่งของจินหลิง
บรรพบุรุษของหลานชายคนนี้เป็นโสดมาหลายชั่วอายุคนแล้ว เขาให้กำเนิดลูกสาวติดต่อกันหลายคน ถึงได้มีเกาจวิ้นเว่ยลูกชายสุดที่รักพิการคนนี้ แน่นอนว่าการเลี้ยงดูตามใจตั้งแต่เด็ก
ตอนที่เกาจวิ้นเว่ยเข้าโรงเรียน เพราะว่าไม่ตั้งใจเรียน ก่อกวนในห้องเรียน ถูกคุณครูใช้ไม้บรรทัดตีลงกลางมือ เกาจวิ้นเว่ยพาคนไปที่โรงเรียน ทุบไปที่ท้ายทอยของครู ทำให้เขาพิการไปตลอดชีวิต；
เมื่อตอนที่เกาจวิ้นเว่ยเข้าโรงเรียนชั้นมัธยมต้น ในโรงเรียนทะเลาะกับเพื่อนแล้วเสียเปรียบ เกาจวิ้นจูนจ้างคนมาทำร้ายเพื่อนของลูกชายของเขาจนกลายเป็นเจ้าชายนิทรา；
ตัวอย่างดังกล่าวมีอยู่มากมายในขณะที่เกาจวิ้นเว่ยเติบโตมา
ในสายตาของเกาเจี้ยนจูนคือ ไม่ว่าใครที่รังแกลูกชายของตัวเอง ต้องลงเอยด้วยการตาย
ซือเทียนฉีไม่รักษาขาของลูกชาย สมควรตาย！
ไอ้เย่เฉินนั่นในเมื่อได้ทำร้ายลูกชายจนกลายเป็นดั่งเช่นทุกวันนี้ ก็คือสมควรตาย！
ดังนั้น แผนการของเขาคือวันนี้จะเผาซือเทียนฉีให้ตายก่อน พรุ่งนี้ค่อยทำตามแผนที่วางไว้ เอาชีวิตของเย่เฉิน！
เซียวอี้เชียนเห็นสองพ่อลูกนี้จะจุดไฟเผาคลินิกของซือเทียนฉี ตลอดจนเป็นไปได้ที่จะเผาซือเทียนฉีให้ตายได้ ทันใดนั้นก็ลุกลี้ลุกลน กระโดดออกมาพูดกับทั้งสองคนอย่างไม่ลังเลว่า： “สองท่าน อย่าได้วู่วามเด็ดขาด！”
ตระกูลเกาสองพ่อลูกตกใจ！
เดิมทีคิดว่าดึกขนาดนี้คงไม่มีใครสังเกตเห็นตัวเอง คิดไม่ถึงว่าจะโผล่ออกมาหนึ่งคน
เกาจวิ้นเว่ยตกใจอย่างมาก จำเซียวอี้เชียนได้ พูดด้วยความตกใจว่า “คนที่ก่อนหน้านี้มาหาซือเทียนฉีเพื่อรักษาตัวคนนั้น? ทำไม คุณจะช่วยเขาเหรอ?”
เซียวอี้เชียนรีบโบกมือทันที พูดว่า： “ฉันไม่สนใจหรอกนะว่าไอ้ชาติหมาซือเทียนฉีจะเป็นหรือตาย！ แต่ว่ายาเทวดาของเขาอยู่ในร่างกายเขาตลอด ฉันเชื่อว่ายาวิเศษของเขาไม่เพียง แต่รักษาขาของคุณได้ ถ้าหากว่าพวกคุณจะใช้ไฟเผาเขาตาย งั้นยาวิเศษของเขาแน่นอนว่าก็จะโดนเผาไปด้วย！”
เกาจวิ้นเว่ยก็นึกขึ้นมาได้！
ใช่แล้ว！
ตัวเองทำไมคิดไม่ถึง！
ซือเทียนฉีมียาวิเศษจริงๆ ยาวิเศษสามารถรักษาได้แม้กระทั่งอัมพาตครึ่งท่อนอย่างอาการบาดเจ็บที่กระดูกสันหลัง
ถ้าหากว่าตัวเองจุดไฟเผาเขาแล้ว จะไม่มีโอกาสที่จะรักษาขาที่เป็นง่อยได้?
คิดมาถึงจุดนี้ จู่ๆเขาก็ลังเลขึ้นมา
เซียวอี้เชียนขณะนี้ได้เอ่ยถาม： “สองท่าน จากที่ฉันดูแล้วทำแบบนี้ไม่ดีกว่าเหรอ อย่าเพิ่งเผาร้านของไอ้สุนัขเฒ่านี้เลย คิดหาวิธีจับไอ้สุนัขเฒ่านี้ก่อน จากนั้นก็ชิงยาของเขามา สุดท้ายค่อยฆ่ามันให้ตาย！”
เกาเจี้ยนจูนขมวดคิ้วถาม： “ทำไม คุณกับไอ้คนแซ่ซือก็มีความแค้นกันเหรอ?”
“แน่นอนว่ามีความแค้นต่อกัน！”เซียวอี้เชียนพูดด้วยความเย็นชาว่า： “อีกทั้งยังเป็นความแค้นที่ไม่มีทางลืมไปได้ ฉันก็อยากจะฆ่าแล้วก็มีชีวิตอย่างมีความสุข แต่ก่อนอื่นต้องเอายาวิเศษมารักษาโรคสะก่อน！”
เกาเจี้ยนจูนพูดว่า： “ในเมื่อเป็นอย่างนั้น ถึงเวลานั้นพวกเราร่วมมือกันจับตัวคนแซ่ซือ บีบให้เขาเอายาวิเศษออกมา จากนั้นค่อยฆ่าเขาแล้วโยนลงแม่น้ำ！”
“ดี”เซียวอี้เชียนพยักหน้า พูดว่า： “ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นพวกเราแลกเบอร์ติดต่อกันไว้ พรุ่งนี้หาเวลา พวกเราค่อยมาพบกันแล้วมาปรึกษาหารือกัน！”