ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - ตอนที่ 404

แต่บางเรื่องเราก็ไม่มีไฟล์แล้วเหมือนกัน

บทที่ 404

ทุกคนต่างเงียบไม่ได้พูดอะไร แต่ต่างคนต่างมองหน้ากัน ท้ายที่สุดพวกเขาทั้งหมดก็มองไปที่คุณท่านเว่ย เว่ยหย่งเจิ้ง

ไม่มีใครไม่รู้ว่าในสมัยหนุ่ม ๆคุณท่านเว่ย เว่ยหย่งเจิ้งเจ้าชู้มากแค่ไหน?

ในสมัยหนุ่ม วัน ๆเขาเอาแต่กินยาเพิ่มสมรรถภาพเพศ จนตนเองอายุแค่หกสิบปีก็ไม่ไหวแล้ว เพราะฉะนั้นในที่นี้เขาน่าจะเป็นคนที่ผ่านผู้หญิงมามากที่สุด

เมื่อเว่ยหย่งเจิ้งเห็นว่าทุกคนกำลังมองมาที่เขา เขารู้สึกถึงความสำเร็จและกล่าวอย่างภาคภูมิใจว่า “ไม่ปิดบังอาจารย์เย่ ในสมัยที่ผมเว่ยหย่งเจิ้งหนุ่ม ๆอาจเจ้าชู้รักสนุกไปสักนิด ผู้หญิงที่ชอบผมก็มีมากมาย ผมคำนวณคร่าวๆแล้ว น่าจะไม่น้อยกว่าสามถึงห้าร้อยคน!”

เย่เฉินพยักหน้า แล้วชี้ไปที่เว่ยหย่งเจิ้งและกล่าวกับเซียวอี้เชียนว่า “ตกลง เป็นเขานั่นแหละ”

สีหน้าเซียวอี้เชียนไม่ดีเท่าไหร่

ให้ตนเองดื่มน้ำปัสสาวะของตาเฒ่าเว่ยหย่งเจิ้ง? แม่งน่าขยะแขยงฉิบหาย?

อย่างไรก็ตาม เย่เฉินกล่าวว่า ยิ่งมีประสบการณ์ในด้านนั้นมากเท่าไหร่ ผลก็จะยิ่งดีมากขึ้นเท่านั้น

ตาเฒ่าเว่ยหย่งเจิ้ง เจ้าชู้รักสนุกมากกว่าตนเอง ตอนนี้ไม่สามารถหาคนที่เหมาะสมเท่าเขาได้อีกแล้ว…………

ดังนั้น เขาจึงต้องกัดฟันแล้วกล่าวว่า “งั้น……ก็ตามนั้นแล้วกัน………”

เย่เฉินพยักหน้า แล้วกล่าวกับเว่ยหย่งเจิ้งว่า “คุณท่านเว่ย คุณดื่มน้ำบริสุทธิ์ก่อนสองลิตร แล้วกลั้นปัสสาวะ และเมื่อคุณรู้สึกอยากปัสสาวะ ให้ปัสสาวะลงไปที่กะละมัง ได้น้ำปัสสาวะครบหนึ่งลิตรเมื่อไหร่ ค่อยบอกผม”

“หนึ่งลิตร! ?” เซียวอี้เชียนรู้สึกเหมือนชีวิตพังทลายลง “อาจารย์เย่ นี่มันเยอะเกินไปหรือเปล่า………..”

เย่เฉินกล่าวว่า “ถ้าหากน้อยไปแล้วไม่ได้ผลจะทำยังไง? หรือว่าคุณอยากได้เงินหนึ่งร้อยล้านของผม?”

“ไม่ใช่ ๆ” เซียวอี้เชียนรีบโบกมือแล้วกล่าวว่า “ผมคิดว่า แค่ประมาณสองอึกก็เพียงพอแล้ว หนึ่งลิตรมันเยอะจนน่าตกใจ……”

เย่เฉินกล่าวอย่างจริงจังว่า “ถ้าอยากรักษาแผลเน่าให้หายขาด ก็จำเป็นต้องดื่มหนึ่งลิตร มิฉะนั้นในกรณีที่อาการของโรคแสดงออกมาภายหลัง คุณอย่ามาโทษผมก็แล้วกัน”

ในใจของเซียวอี้เชียนรู้สึกหดหู่ เขาไม่รู้ว่าเย่เฉินกำลังแกล้งตนเองเล่นอยู่หรือเปล่า แต่เมื่อเห็นว่าเขากล่าวอย่างจริงจัง แล้วก็ยินดีที่จะสาบานชีวิตด้วย และให้คำสัญญาเป็นเงินหนึ่งร้อยล้าน จึงรู้สึกว่าเขาไม่น่าจะหลอกตัวเอง

ขณะนี้ คนที่ไปจัดยากลับมาแล้ว

ตามคำขอของเย่เฉิน เพียงแค่วัตถุดิบยาที่แห้ง ก็มีน้ำหนักมากกว่า 20 ปอนด์แล้ว

เย่เฉินกล่าวว่า “มา แบ่งยาพวกนี้ออกเป็น4ส่วน ใส่แต่ละส่วนลงในหม้อต้ม เติมน้ำสิบลิตร เคี่ยวด้วยไฟใหญ่เป็นเวลาหนึ่งชั่วโมง จากนั้นนำน้ำยาที่ได้ทั้ง 4 ส่วนผสมเข้าด้วยกัน เคี่ยวต่อไปอีกครึ่งชั่วโมง และสุดท้ายต้มน้ำ 40 ลิตรให้เหลือหนึ่งลิตร”

เมื่อพูดจบ เย่เฉินกล่าวกับเซียวอี้เชียนว่า “เมื่อถึงเวลาที่ยาต้มเสร็จแล้ว คุณท่านเว่ยก็คงสะสมน้ำปัสสาวะได้ครบแล้ว คุณก็ดื่มยาหนึ่งลิตร แล้วก็ดื่มน้ำปัสสาวะอีกหนึ่งลิตร ให้ดื่มน้ำปัสสาวะก่อนแล้วค่อยดื่มยา เข้าใจแล้วใช่ไหม?”

เซียวอี้เชียนเกือบจะร้องไห้

ให้ดื่มรวดเดียวตั้งสองลิตร?! ยาสมุนไพรจีนหนึ่งลิตรที่ขมมาก แล้วก็น้ำปัสสาวะตาเฒ่าหนึ่งลิตรที่เหม็นสาบ นี่มันเหมือนจะเอาชีวิตก็ว่าได้!

อย่างไรก็ตาม เพื่อรักษารากเหง้าของตัวเอง เขาจึงไม่กล้าต่อรอง เพียงแต่ถามว่า “อาจารย์เย่ ดื่มยาก่อนแล้วค่อยดื่มปัสสาวะ? เช่นนี้ ยามีกลิ่นแรง แล้วค่อยดื่มน้ำปัสสาวะก็จะไม่ได้กลิ่นของมัน”

“คุณล้อเล่นอะไร? ” เย่เฉินพูดอย่างดูถูก “กระสายยา ๆ แน่นอนคุณต้องดื่มกระสายยาก่อน แล้วจึงดื่มยาตามหลัง ถ้าหากคุณดื่มกลับกัน น้ำปัสสาวะเป็นตัวกระสายของยา หรือยาเป็นตัวกระสายของน้ำปัสสาวะ? ”

————