ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - ตอนที่ 516
บทที่ 516
หากเฉียนหงเย่นมีเงินหลายสิบล้านในมือ ก็เป็นไปได้ที่จะทำเรื่องแบบนี้ ท้ายที่สุดแล้วผู้หญิงคนนี้กับหม่าหลันก็เหมือนกัน เห็นเงินแล้วตาก็แวววาวทันที เงินนั้นคือชีวิตเลยก็ว่าได้
ตอนนี้ ตน ลูกชาย ลูกสาว รวมถึงแม่ของตนเอง ก็กลายเป็นขวดน้ำมันไปหมดแล้ว เธอเลือกที่จะเก็บเงินและจากไป！
เมื่อคิดอย่างนี้ สีหน้าของเซียวฉางเฉียนนั้นก็ดูเปลี่ยนไป จากนั้นก็พูดว่า “เดี๋ยวผมโทรหาหม่าหลันแล้วกัน”
เมื่อพูดจบ ก็รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา กดเบอร์โทรหาหม่าหลันทันที
ครั้งนี้ โทรศัพท์ถูกรับอย่างรวดเร็ว
เมื่อเซียวฉางเฉียนรู้ว่าโทรศัพท์ถูกรับสายแล้ว เขาก็รีบพูดว่า “หม่าหลัน ฉันพี่ใหญ่ของเธอเอง…”
เมื่อหม่าหลันได้ยินเสียงของเขา ก็กัดฟันด้วยความเกลียด！
ไอ้แก่！เรื่องที่เฉียนหงเย่นนั้นหลอกตน แน่นอนว่าเขาต้องรู้！
ยิ่งไปกว่านั้น หมาแก่นี่อาจจะอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้！
เมื่อคิดถึงเรื่องที่สูญเสียเงินไปครั้งใหญ่นั้น หม่าหลันแทบรอไม่ไหวที่จะทักทายเซียวฉางเฉียนบรรพบุรุษที่สิบแปดนี้ทางโทรศัพท์โดยตรง！
แต่ เมื่อคิดถึงเฉียนหงเย่นหมาตัวนั้นที่ถูกส่งไปที่เหมืองถ่านหินดำ หล่อนก็ทำได้เพียงระงับความโกรธในใจเอาไว้และพูดอย่างเหยียกหยามออกไปว่า “เซียวฉางเฉียน ฉันกับสามีของฉันได้ออกจาตระกูลเซียวไปแล้ว นายเป็นพี่ชายของใครกันนะ？”
เซียวฉางเฉียนเมื่อได้ยินเช่นนี้ก็รู้สึกรำคาญจนแทบจะทนไม่ไหว แต่ด้วยตนต้องการจะถามบางเรื่อง ก็คงจะไปกวนใจหล่อนไม่ได้ ได้แต่ถามอย่างโกรธๆว่า “หม่าหลัน ถือว่าฉันพูดผิดไปไม่ได้รึไง？”
หม่าหลันตะคอกอย่างเย็นชาและพูดว่า ”พูดมา โทรหาฉันมีเรื่องอะไร？”
เซียวฉางเฉียนรีบถาม “หม่าหลัน วันนี้เธอได้เจอหงเย่นบ้างไหม？”
หม่าหลันรีบปฏิเสธทันที “ไม่นะ ตั้งแต่ครั้งที่แล้วที่เจอที่วิลล่าของเฉินซูอี๋ จากนั้นมาฉันไม่เจอพี่สะใภ้อีกเลยนะ มีอะไรหรือเปล่า ？”
“ไม่มอะไร？！” เซียวฉางเฉียนได้แต่ด่าในใจ ผู้หญิงน่ารังเกียจนี้โกหกอย่างเห็นได้ชัดแน่ๆ？
วันนี้เฉียนหงเย่นรายงานแทบจะตลอดเวลา ถึงชั้นล่างของบ้านเธอก็ยังรายงานกับฉัน ขึ้นรถบีเอ็มดับเบิลยูของเธอก็บอกฉัน แม้แต่ตอนเล่นไพ่นกกระจอกก็ยังรายงานฉัน
ตอนหล่อนชนะเงินกี่หยวน ชนะอะไรบ้าง ก็รายงานกับฉันทั้งนั้น แล้วนี่จะมาบอกว่าไม่เจอหล่อนงั้นเหรอ？
แม้ว่าในใจของเซียวฉางเฉียนจะโกรธมาก แต่ก็ทำได้เพียงระงับความโกรธเอาไว้และพูดว่า “วันนี้ตอนที่หงเย่นออกไปข้างนอก หล่อนบอกว่าจะไปเล่นไพ่นกกระจอกกับเธอ เธอไม่เห็นหล่อนจริงๆเหรอ？”
ในใจของหม่าหลันนั้นรู้สึกผิดเล็กน้อย วันนี้เธอได้เล่นไพ่นกกระจอกกับพวกหล่อนสามคน หรือแม้แต่แก๊งอันธพาลพวกนี้โดนจับไปเหมืองถ่านหินดำ หากครอบครัวพวกเขารู้ว่าฉันมีส่วนเกี่ยวข้องล่ะก็ แน่นอนว่าต้องแก้แค้นตนแน่ๆ แล้วถ้าไปฟ้องทำตำรวจขึ้นมา ยังไงตนก็บอกไม่ได้！
ดังนั้นเธอจึงปฏิเสธมันไป
ดังนั้นเธอจึงพูดกับเซียวฉางเฉียนอย่างหมดความอดทนว่า “นายนี่มันน่าสนใจจริงๆ ฉันจะเจอหรือไม่เจอหล่อน ฉันจะไม่รู้เลยรึไง？ไม่เจอก็คือไม่เจอสิ！”
เซียวฉางเฉียนไม่สนใจว่าเขาจะถูกเปิดเผยหรือไม่และกล่าวอย่างรวดเร็วว่า “หม่าหลันเธออย่าเพิ่งวางสาย เธอพูดความจริงกับฉันมาเดี๋ยวนี้ ตกลงว่าเจอหล่อนไหม？หล่อนไปไหน？ตอนบ่าย หล่อนส่งข้อความวีแชทมาให้ฉัน บอกว่าเล่นไพ่กับเธออยู่ แถมยังบอกว่าชนะเอาวิลล่าที่ Tomson Riveiraของเย่เฉินลูกเขยเธอมาได้อีก เธอจะไม่เจอหล่อนได้ยังไงกัน？”
หม่าหลันรีบพูดว่า “เซียวฉางเฉียน นายพูดจาน่าสนใจจริงๆ วิลล่าของฉัน พวกเธอชนะไปเมื่อไหร่กัน？อีกอย่าง ฉันบอกแล้วว่าไม่เคยเจอเฉียนหงเย่ก็คือไม่เคยเจอสิ ฉันรำคาญหล่อนจะตาย จะมาเล่นไพ่กับหล่อนได้ยังไง！”
พูดมาถึงตรงนี้ เธอก็พอจะเดาออกแล้วว่า เซียวฉางเฉียนต้องอยู่เบื้องหลังอย่างแน่นอน
ดังนั้น เธอจึงกัดฟันแล้วพูดว่า “เซียวฉางเฉียน ภรรยาของนายน่ะนะ ไม่แน่อาจจะหนีไปได้แล้วก็ได้ จงใจเล่นไพ่กับฉันมันเป็นแค่การเสแสร้งล่ะสิ ! ฉันเคยได้ยินมาว่า แต่ก่อนที่เธอเคยอยู่คาราโอเกะกับคนจากตระกูลนายไห่หลงน่ะ สองคนนั้นบอกว่าจะประหยัดเงินเพื่อที่จะได้อยู่ด้วยกันนะ！”