ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - ตอนที่ 676

เราจะทยอยไล่แก้ให้ยามว่างอยากให้แก้เรื่องไหนคอมเมนต์ไว้นะคะ
แต่บางเรื่องเราก็ไม่มีไฟล์แล้วเหมือนกัน

บทที่ 676

แต่เพื่อให้มีชีวิตรอด เพื่อไม่ให้ถูกตี ไม่ให้หิว เฉียนหงเย่นเลือกได้เพียงแค่การประนีประนอมเท่านั้น

แต่ว่า ตระกูลเซียวในตอนนี้ จะรู้ได้อย่างไร ว่าเธอได้รับความเจ็บปวดและการดูถูกเช่นนี้

ยังคิดว่าเธอนอนอยู่ในโรงแรมห้าดาวสักแห่ง ได้รับการปรนนิบัติอย่างเต็มที่จากหนุ่มคนรักที่อายุน้อยกว่าเธอยี่สิบปี

ดังนั้น นายหญิงใหญ่เซียวดุด่าเฉียนหงเย่นอย่างรุนแรง เซียวฉางเฉียนและลูกชายและลูกสาวของเขาได้ยิน ไม่เพียงแค่ไม่โกรธ แต่กลับกลายเป็นว่าถูกกระตุ้นจนทำให้โกรธและเกิดความไม่พอใจขึ้นมาแล้ว

ถ้าหากพูดว่าคนที่ถูกเฉียนหงเย่นทำร้ายน่าสังเวชที่สุด ก็ยังเป็นครอบครัวของเซียวฉางเฉียน

สำหรับเซียวฉางเฉียน สูญเสียทุกสิ่งอย่าง วันทั้งวันก็คิดว่าเฉียนหงเย่นเอาเงินกว่าสิบล้านไปหาหนุ่มอายุน้อยข้างนอกอย่างบ้าคลั่ง สวมเขาให้เขาเองนับครั้งไม่ถ้วน

เซียวไห่หลงและเซียวเวยเวย เหตุผลที่เขาทั้งสองเกลียดเฉียนหงเย่นนั้นง่ายมาก นั่นก็คือเงินยังไงล่ะ!

เมื่อไม่มีเงิน ตระกูลเซียวปากกัดตีนถีบ นำพาให้พวกเขาทายาทเศรษฐีทั้งสอง ตกอับเหมือนหมา ใช้ชีวิตอย่างลำบากอย่างไม่เป็นธรรม ทุกข์ทรมานมากแค่ไหน

“แม่งเอ๊ย นังสารเลวเฉียนหงเย่น ถ้าวันไหนฉันจับตัวเธอได้ จะหักขาของเธอ ไม่งั้นฉันไม่สามารถปลดปล่อยความโมโหนี้ไปได้！”

เซียวฉางเฉียนกัดฟันดุด่าเสียงดัง ด่าจบ จากนั้นก็หยิบโทรศัพท์ออกมา กล่าวด้วยความแค้นใจว่า: “หารถมาคันนึง พรุ่งนี้เช้า นำเฟอร์นิเจอร์เหล่านี้ไปขายที่ห้างเฟอร์นิเจอร์ด้วย ให้เขาประเมินราคาดู ถ้าเหมาะสมแล้ว ก็ขายไปเลย”

นายหญิงใหญ่เซียวมองดูเฟอร์นิเจอร์ที่จัดแสดงในบ้านด้วยความเจ็บปวด ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่เต็มใจ

ตอนนั้นที่คุณท่านใหญ่เซียวยังมีชีวิตอยู่ ครั้งหนึ่งตระกูลเซียวเคยมีหน้ามีตามาก่อน เฟอร์นิเจอร์เหล่านี้ต่างทำมาจากหวางฮวาหลีชั้นดีเลย อย่าพูดถึงมูลค่าเลย แม้แต่ความหมายก็ต่างกัน

แต่ว่า ทำใจไม่ได้และไม่มีทางเลือก ถ้าไม่ขายไป ไม่ช้าก็เร็วก็ต้องตกเป็นของธนาคารอยู่ดี

ดังนั้น เธอพูดกับเซียวฉางเฉียนว่า: “เฟอร์นิเจอร์เหล่านี้ค่อยๆขาย อย่างน้อยก็มีมูลค่าหนึ่งล้านหกแสนเจ็ดหมื่น ถ้าเรารีบขาย อีกฝ่ายจะกดราคาต่ำลงแน่นอน ดังนั้นราคาคงจะไม่สูงขนาดนั้นแน่ แต่ถ้าได้ถึง 1.3 ล้านหยวน ก็ขายไปได้เลย”

“โอเค” เซียวฉางเฉียนพยักหน้า พูด: “1.3 ล้านก็ไม่น้อย อย่างน้อยก็สามารถเอามาหมุนได้ก่อน”

……

ขณะนี้ เซียวฉางควนกำลังนอนอยู่บนโซฟา ใช้โทรศัพท์มือถือเพื่อค้นหารูปภาพเฟอร์นิเจอร์ที่เกี่ยวข้อง ต้องการดูสไตล์เฟอร์นิเจอร์ที่น่าสนใจก่อน

หม่าหลัน พูดด้วยเจตนาแอบแฝงว่า: “ฉางควน ซื้อเฟอร์นิเจอร์อย่าฟุ่มเฟือยเด็ดขาด ประหยัดเงินไว้หน่อยต่อไปเรายังต้องใช้อีก”

เซียวฉางควนทำเสียงอย่างดูถูก และพูดว่า: “ลูกเขยฉันพูดแล้ว เงินสองล้านเอาไว้ซื้อเฟอร์นิเจอร์และเครื่องใช้ไฟฟ้า”

หม่าหลันร้อนใจทันที และโพล่งพูดออกมาว่า: “เอาไปซื้อเฟอร์นิเจอร์ทั้งหมด แล้วไม่ใช้ชีวิตกันแล้วหรือไง?”

เซียวฉางควนพูดอย่างไม่พอใจว่า: “คุณจะโหวกเหวกอะไร? เย่เฉินให้เงินนี้มา ให้มาซื้อเฟอร์นิเจอร์เครื่องใช้ไฟฟ้าโดยเฉพาะ ถ้าใช้ไป 1.5 ล้านหยวน ที่เหลืออีก 5 แสน ก็จะต้องส่งคืนให้เย่เฉิน ผมแนะนำนะ คุณไม่ต้องมากังวลกับเรื่องนี้แล้ว ผมไม่ให้เงินคุณหรอก”

“แก……” หม่าหลันกัดฟันด้วยความเกลียด

แต่ตอนนี้ เซียวฉางควนมีเงิน 2 ล้านอยู่ในมือ ในมือตัวเองไม่มีอะไรเลย ก่อนหน้านี้ปลดล็อครหัสผ่านของเขาไม่ได้ ตัวเองทำอะไรไม่ได้เลย!

ตอนนี้ เซียวฉางควนเห็นชุดเฟอร์นิเจอร์สุดคลาสสิกที่เป็นไม้สไตส์จีนทั้งหมด พูดอย่างอุทานว่า : “ถ้าผมสามารถเอาเฟอร์นิเจอร์ชุดนี้มาได้ หรือว่าเอาเฟอร์นิเจอร์หวางฮวาหลีผสมไม้มะฮอกกานีชุดนั้นจากตระกูลเซียวมาได้ มาวางไว้ในคฤหาสน์หลังใหม่ของเรา มันจะสมบูรณ์แบบจริงๆเลยล่ะ!”

————