ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 1818
หงห้าตบหน้าเขาอีกครั้งและด่าทันที:”ถ้าไม่ใช่คุณคอยสนับสนุนเขาอยู่เบื้องหลัง เขาจะทำเรื่องเลวร้ายเยอะขนาดนั้นได้ยังไง? คุณคิดว่าคุณไม่ลงมือโดยตรงก็ไม่มีความผิดใช่ไหม? แต่คุณอย่าลืมนะว่าผู้บัญชาการของพวกอาชญากรนั้นๆ ทุกคนต่างเป็นอาชญากรสงครามประเภทที่หนึ่ง!”
อู๋ตงไห่รีบพูดทันที:”แต่ฉันก็ไม่ได้ทำเรื่องฟอกเงินข้ามชาติ!”
หงห้ายิ้มอย่างเย็นชา:”ฟอกเงินหรือเปล่า คุณรู้ดีอยู่แก่ใจ และพวกเราก็ตรวจสอบอย่างชัดเจนเหมือนกัน! เมื่อถึงเวลาแล้วหลักฐานทุกอย่างจะเปิดเผยต่อหน้าคุณ ฉันจะดูว่าคุณยังจะปากแข็งอีกไหม!”
เมื่อพูดจบ เขาก็โบกมือให้ลูกน้องที่อยู่ข้างๆ:”จับตัวผู้ชายคนนี้กลับไปด้วย!”
คนที่หงห้าเกลียดที่สุดในชีวิตก็คืออู๋ตงไห่
เขาจ้องมองอู๋ตงไห่และด่าอยู่ในใจ:”ไอ้สารเลวอย่างอู๋ตงไห่ เมื่อก่อนเคยส่งจางจื่อโจวและคนอื่นๆเข้าไปที่เทียนเซียงฝู่ และเกือบจะฆ่าฉันตาย! ถ้าไม่ใช่อาจารย์เย่มาช่วยฉันไว้ทัน ให้ฉันทานยาอายุวัฒนะ ฉันคงไปรายงานตัวกับยมบาลแล้ว ครั้งนี้คุณตกอยู่ในมือของฉัน ค่อยดูว่าฉันจะฆ่าคุณยังไง!”
เมื่อเห็นว่าอู๋ตงไห่ถูกคุมตัวออกไป หม่าหลันก็รีบชี้ไปที่เซียวฉางเฉียนกับเซียวไห่หลงที่นอนตายเหมือนหมาข้างถนน และถามหงห้า:”คุณตำรวจสากล พวกเขาสองคนตั้งใจลักพาตัวฉัน พวกคุณจะจับตัวพวกเขาไหม?”
หงห้าพูดเบาๆ:”เรื่องนี้…พวกเราคือองค์การตำรวจสากล ซึ่งอยู่ในสังกัดสำนักงานใหญ่กรมตำรวจอาชญากรรมเมืองเวียนนา พวกเราตามจับแค่อาชญากรข้ามชาติเป็นหลัก ส่วนอาชญากรในประเทศตัวเอง ก็มอบหมายให้ตำรวจในประเทศนั้นๆเป็นคนจัดการ!”
หม่าหลันพยักหน้าทันทีและพูดทันที:”ไม่เป็นไร!ขอแค่ส่งพวกเขาสองคนเข้าคุกตลอดชีวิตก็พอ!”
หงห้าพยักหน้าและพูด:”เรื่องนี้คุณวางใจได้ เอาอย่างนี้ละกัน ฉันจะสั่งลูกน้องไปส่งคุณที่โรงพยาบาลก่อน จากนั้นคุณก็โทรศัพท์ไปแจ้งคนในครอบครัวของคุณเอง ส่วนสองคนนี้พวกเราจะแจ้งตำรวจท้องถิ่น เรื่องนี้คุณไม่ต้องเป็นห่วง”
หม่าหลันซาบซึ้งจนน้ำตาไหลและพูดทั้งน้ำตา:”คุณตำรวจสากล งั้นรบกวนพวกคุณส่งฉันไปโรงพยาบาลเลย ขาของฉันพึ่งหายดีได้ไม่กี่วัน ตอนนี้ก็มาหักอีก เห้อ…พระเจ้า ทำไมชีวิตของฉันถึงขมขื่นอย่างนี้…”
หงห้าสั่งให้ลูกน้องที่อยู่ข้างๆ:”คุณ ขับรถไปส่งคุณผู้หญิงหม่าไปโรงพยาบาลหน่อย”
“ได้ครับหัวหน้า!”
หลังจากนั้น หม่าหลันถูกชายสองคนประคองและออกจากโกดัง
ทันทีที่เธอออกจากโกดัง เธอก็ตกตะลึงกับภาพที่อยู่ตรงหน้า!
ในพื้นที่เปิดโล่งตรงด้านหน้าโกดัง มีเฮลิคอปเตอร์สามลำจอดอยู่ ยังมีรถยนต์สีดำสิบกว่าคันจอดอยู่ด้วย
เธออดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ:”โอ้โห! ตำรวจสากลนี้เก่งจริงๆ! มีเฮลิคอปเตอร์ตั้งหลายลำ! โชคดีวันนี้ที่มีตำรวจสากล ไม่งั้นตัวเองคงโดนหลี่ชุ่ยฮัวกับอู๋ตงไห่ทำร้ายจนตายแน่ๆ?!”
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เธอก็ด่าอยู่ในใจ:”อู๋ตงไห่คนนั้นก็เป็นคนโง่มากๆ! ยังกล้าเรียกตัวเองว่าเศรษฐีแสนล้าน แต่กลับมองหลี่ชุ่ยฮัวที่เป็นนักต้มตุ๋นข้ามชาติไม่ออก ยังเรียกเธอว่าคุณผู้หญิงเย่อีก และเรียกเธออย่างสนิทสนมด้วย! เขาช่างโง่จริงๆ!”
หลังจากนั้น หม่าหลันถูกนำตัวไปขึ้นรถโรลส์รอยซ์ คนขับรถก็ขับรถออกไปจากที่เกิดเหตุอย่างรวดเร็ว และมุ่งหน้าไปที่โรงพยาบาลชุมชนในเมืองจินหลิง
ในขณะนี้ เย่ฉางหมิ่นนั่งอยู่บนเฮลิคอปเตอร์อย่างประหม่า
ศีรษะของเธอถูกถุงผ้าสีดำคลุมอยู่ ทำให้เธอมองไม่เห็นสภาพแวดล้อมโดยรอบเลย ทำให้เธอรู้สึกประหม่ามากๆ
ในเวลานี้ จู่ๆเธอก็รู้สึกว่าถุงผ้าสีดำที่คลุมศีรษะอยู่ค่อยๆถูกดึงออก ทำให้เธอตกใจมากๆ
แต่หลังจากที่มองดูดีๆ เธอก็พบว่าคนที่นั่งอยู่ด้านหน้า คือหลานชายของตัวเอง เย่เฉิน!
ในเวลานี้ เย่ฉางหมิ่นเข้าใจทันที ตำรวจสากลเหล่านั้นเป็นตำรวจปลอมและพวกเขาน่าจะเป็นคนของเย่เฉิน!
สำหรับชื่อหลี่ชุ่ยฮัว เรื่องนักต้มตุ๋นข้ามชาติ เป็นเรื่องที่พวกเขาแต่งขึ้นและเอามาแกล้งตัวเอง!
เมื่อรู้ว่าตัวเองถูกแกล้ง เธอจึงตะโกนด้วยความโกรธ:”เย่เฉิน! คุณเป็นบ้าไปแล้วเหรอ?! ฉันเป็นอาหญิงของคุณนะ ทำไมคุณต้องแกล้งฉันด้วย?!”