ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 2060
บทที่ 2060
เมื่อเห็นเย่เฉินทำแผลให้ตัวเองด้วยความระมัดระวัง ในใจของซูรั่วหลีก็เริ่มรู้สึกดิ์กับผู้ชายแปลกหน้าที่เคยทำให้เธอโกรธขึ้นมาบ้าง
เธอมองมาที่เย่เฉิน แล้วเอ่ยถามอย่างสงสัยว่า “นี่…ฉันยังไม่รู้เลยว่านายชื่อว่าอะไร! ”
เย่เฉินยิ้มออกมาเล็กน้อย “ฉันชื่ออะไรแล้วมันสำคัญกับเธอด้วยเหรอ?”
ซูรั่วหลีทำทีเป็นฮึดฮัดแล้วพูดขึ้นมาว่า “เรื่องครั้งก่อน ฉันยังไม่คิดบัญชีกับนายเลยนะ! เพราะฉะนั้นแน่นอนว่ามันสำคัญมาก!”
เย่เฉินพยักหน้า แล้วพูดว่า “อ่า….ที่ฉันทำอย่างนั้น ก็เพราะว่าที่พวกเธอฆ่ายกครัวตระกูลมัตสีโมโตะ มันมากเกินไป เธอเองก็เป็นคนจีน
น่าจะรู้นะว่าบรรพบุรุษของประเทศเรากล่าวเอาไว้ว่ายังไง กรรมใดใครก่อผู้นั้นก็รับผิดชอบเองอย่าดึงคนอื่นเดือดร้อนไปด้วยไม่เคยได้ยินเห
รอ?”
ซูรั่วหลีเอ่ยพูดด้วยท่าทางรู้สึกผิด “ถึงฉันจะเป็นคนทำ แต่นั่นก็เพราะว่าทำตามคำสั่ง ในตอนนั้นผู้นำตระกูลออกคำสั่งอย่างชัดเจนว่า
ต้องทำให้ตระกูลมัตสีโมโตะชดใช้อย่างสาสม ดังนั้นฉันก็เลยยกพวกไปทำลายตระกูลมัตสีโมโตะตามความต้องการของเขา!”
เย่เฉินเอ่ยถามเธอว่า “ผู้นำตระกูลที่เธอพูดถึง คือซูโส่วเต้าหรือซูเฉิงเฟิง?”
ซูรั่วหลีตอบเสี่ยงเบาว่า “ซูโส่วเต้า….”
เย่เฉินแสยะยิ้ม เอ่ยพูดอย่างดูแคลนว่า “ไอ้สารเลวซูโส่วเต้าโชคดีชะมัด ก่อนหน้านี้ฉันช่วยชีวิตลูกชายและลูกสาวของมันอย่างซูจือเฟ
ยกับซูจือหยูเอาไว้ได้เพราะความบังเอิญ คิดไม่ถึงเลยว่า วันนี้จะได้มาช่วยลูกสาวนอกสมรสของมันอีก ฉันนี่ก็บ้าจี้ตามไปด้วย!”
ซูรั่วหลีเอ่ยพูดอย่างตกใจ “นายว่าไงนะ? นายเป็นคนช่วยซูจือเฟยกับซูจือหยูเหรอ?! ”
เย่เฉินพยักหน้า เอ่ยพูดอย่างไม่พอใจว่า “ใช่ ฉันเป็นคนช่วยสองพี่น้องนั้นเอาไว้ ตอนนั้นฉันไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นลูกของซูโส่วเต้า ถ้าฉันรู้
ฉันคงไม่ช่วยพวกเขาสองคนหรอก! ”
ซูรั่วหลีเอ่ยถามอย่างอดไม่ได้ว่า “นายแค้นอะไรเขาหรือเปล่า?”
เย่เฉินมองมาที่ซูรั่วหลี เอ่ยพูดอย่างจริงจังว่า “แค้นจนไม่อยากอยู่ร่วมโลกเลยล่ะ!”
พูดจบ เย่เฉินก็พูดต่อว่า “ฉันเคยบอกแล้ว ว่าไม่ช้าก็เร็วต้องมีสักวันที่เขาต้องมาคุกเข่าลงต่อหน้า ร้องห้อ้อนวอนให้ฉันยกโทษให้
และพอถึงตอนนั้น ฉันอาจจะตัดหัวเขา หรืออาจจะยอมให้อภัย จะเป็นหรือตาย ก็ต้องดูที่การกระทำของเขา!”
ตอนนี้เย่เฉินยังไม่รู้ว่า การตายของพ่อแม่ มีส่วนเกี่ยวข้องกับซูโส่วเต้ามากน้อยเท่าไหร่
ถ้าดูจากข้อมูลที่มีอยู่ในมือ ตอนนั้นซูโส่วเต้าเป็นศัตรูของพ่อเขาจริงๆ ถึงขั้นที่ว่าเป็นคนก่อตั้งพันธมิตรต่อต้านตระกูลเย่ขึ้นมาเอง
แต่ว่าการตายของพ่อแม่ มีความกี่ยวข้องกับพันธมิตรต่อต้นตระกูลเย่มากน้อยแค่ไหนนั้น ในตอนนี้ยังไม่ชัดเจนเท่าไหร่
ในการคาดเดาของเย่เฉิน การตายของพ่อแม่ สามฝ่ายที่ต้องรับผิดชอบ คือตระกูลเ ตระกูลซู และอีกตระกูลคือตระกูลรอธส์ไชลด์
เพียงแต่ว่า เขายังไม่แน่ใจ ว่าในสามตระกูลนี้ใครมีความผิดมากที่สุดกันแน่
เมื่อซูรั่วหลีได้ยินแบบนี้ ก็ช็อกเป็นอย่างมาก เลียบเคียงถามออกมาว่า “บอกได้ไหม ว่านายแค้นอะไรเขา?”
เย่เฉินเอ่ยพูดนิ่งๆ “เรื่องนี้เธอไม่ต้องถามละเอียดขนาดนี้ก็ได้มั้ง”
ซูรั่วหลิพยักหน้าอย่างผิดหวัง จากนั้นก็ถามขึ้นมาอีกว่า “งั้น…นบอกได้ไหมว่านายชื่อว่าอะไร?”
เย่เฉินเอ่ยพูดนิ่งๆว่า “ฉันชื่อเย่เฉิน”
ซูรั่วหลีพึมพำออกมาคนเดียวว่า “เย่เฉิน? อย่าบอกนะว่า….ว่า….”
ซูรั่วหลีพูดถึงตรงนี้ สายตาก็หันมาจ้องที่เย่เฉิน แล้วพูดอย่างตกใจว่า “อย่าบอกนะว่านายคือคนตระกูลเย่?!”