ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 2085

บทที่ 2085

เมื่อวินาที่ที่เห็นฮาชิโมโตะ ชินคิจินั้น ซ่งเทียนหมิงกับซ่งหรงวี่สองคนพ่อลูกแทบจะตกใจจนขาทั้งสองอ่อนลงในท้นที

ในเวลานี้ สองคนพ่อลูกต่างก็รู้ตัวว่า อันที่จริงแล้วแผนการชั่วร้ายของพวกเขานั้นถูกเปิดโปงมาตั้งนานแล้ว

ไม่อย่างนั้น เย่เฉินไม่มีทางเงียบไร้เสียง ในเวลาเดียวกันก็พาซ่งหวั่นถึงกลับมา และยังพาฮาชิโมโตะ ซินคิจิกลับมาด้วย

เรื่องที่ซ่งหวั่นถึงถูกฆาตกรรมอยู่ในประเทศญี่ปุ่น ทั้งหมดก็เป็นเรื่องราวสกปรกที่สองคนพ่อลูกทำร่วมกับฮาชิโมโตะ ซินคิจิเป็นการส่วน
ซ่งเทียนหมิงและซ่งหรงรี่พอลูกคู่นี้ ต้องการฆ่าซ่งหวั่นถึงที่จะมาสืบทอดทั้งตระกูลซ่งให้ตาย

และฮาชิโมโตะ ชินคิจิ ถือโอกาสผ่านการร่วมลงทุนกับสองคนพอลูก ได้รับผลประโยชน์ส่วนตัวที่มากยิ่งขึ้น

ค่าตอบแทนหลายร้อยล้านดอลลาร์ รมทั้งหุ้นอย่างน้อยสิบเปอร์ซ็นต์ ก็เพียงพอผลักดันให้ฮาชิโมโตะ ชินคิจิเสี่ยงอันตรายเพราะเข้า
ตาจน

ก่อนหน้าที่ฮาชิโมโตะ ชินคิจิจะปรากฏตัว สองคนพ่อลูกก็คิดว่าเขาเป็นเกราะกำบังไฟให้กับตัวเองมาโดยตลอด

ในความคิดของพวกเขา ตราบใดที่าชิโมโตะ ชินคิจิไม่ได้ทำให้เรื่องราวลุกลามมาถึงบนตัว พวกเขาสองคนพ่อลูกก็ปลอดภัยอย่าง
แน่นอน

แต่พวกเขาฝันก็คาดไม่ถึงว่า เย่เฉินจะเอาเกราะกำบังไฟนี้ ย้ายจากประเทศญี่ปุ่นมาถึงตรงหน้าตัวเองทั้งเป็น!

ในเวลานี้ สองพ่อลูกตระกูลซ่งไม่กล้าพูดอะไร แต่คณะกรรมการคนอื่นจำฮาซิโมโตะ ชินคิจิได้ และอดไม่ได้ที่จะถามว่า: “นี่…นี่ฮาชิโม

โตะ ชินคิจิรองประธานของบริษัทนิปปอนสตีไม่ใช่หรอกเหรอ?! ซ่งหวั่นถึง คุณ…คุณลักพาตัวฮาชิโมโตะ ชินศิจิมาถึงเมืองจินหลิงได้อย่างไร?!”

ในเวลานี้เย่เฉินลุกขึ้นมา และพูดเสียงดังว่า: “ฉันเป็นคนลักพาตัวฮาชิโมโตะ ชินคิจิมาเอง คุณมีปัญหาหรือเปล่า?”

เมื่อคนคนนั้นเห็นเย่เฉินออกหนัา ยิ่งไปกว่านั้นน้ำเสียงค่อนข้างจริงจัง ก็ขี้ขลาตตาขาวในทันที

เขาอยู่ในช่งซื่อกรุ๊ปก็ป็นเพียงผู้ถือหุ้นรายย่อยเท่านั้นอง ไม่กล้แส่หาเรื่องเยเฉินด้วยซ้ำ

ในเวลานี้ซ่งเทียนหมิงก็เห่งื่อแตกด้วยความตกใจกลัวไปหมดแล้ว เขายังคงเช็ดอย่างไม่หยุด แต่ว่าความเร็วในการเช็ดนั้นไม่เร็วเท่ากับ
ความเร็วที่ไหลออกมา

ซ่งหรรี่ก็กลัวจนขาทั้งสองจับสั่น หลังจากที่แผนการชั่วร้ายถูกเปิดโปง เขาก็ไม่รู้ว่าก้าวต่อไปตัวเองจะเผชิญหน้ากับการถูกลงโทษยัง
ในเวลานี้เย่เฉินก้าวเดินไปที่ข้างกายของฮาชิโมโตะ ซินคิจิ และพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า: “คุณฮาชิโมโตะเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้กับทุก
คนด้วยนะ”

ฮาชิโมโตะ ชินคิจิพูดอย่างสั่นทาว่: “คุณเ….เรื่องราวทั้งหมด ซ่งเทียนหมิงและซ่งหรงรี่ไอ้ชาติหมาคู่นี้เป็นตัวการอยู่เบื้องหลังทั้งหมด
พวกเขาใช้ค่ตอบแทนที่สูงมาล่อผม ให้ผมช่ายพวกเขาฆ่าคุณซ่งหวั่นถิงที่ประเทศญี่ปุ่น ผมตามเจตนารมณ์ของพวกเขา ถึงได้จัดเตรียม
การเรื่องอุบัติเหตุจราจรนั้นขึ้นมา ทำให้ผู้ช่วยสองคนรวมทั้งคนขับรถคนหนึ่งของคุณซ่งตาย พวกเขาสองคนพ่อลูกนั่นแหละเป็นคนร้าย!”
ทันทีที่คำพูดนี้ออกมา คนทั้งงานก็ตกตะลึง!

ผู้ถือหุ้นเหล่านี้ก็คาดไม่ถึงว่า เรื่องราวที่ซ่งหวั่นถึงหายตัวไปก่อนหน้านั้น เบื้องหลังกลายเป็นคดีฆาตกรรมฉากหนึ่ง!
ไงกันแน่

ใบหน้าของซ่งเทียนหมิงซีดเซียวด้วยความกลัว และพูดอย่างสั่นเทาว่า: “ฮา…ฮาชิโมโตะ…แก…แก…แกอย่ามาพูดจาส่งเดชที่นิ่นะ! ฉัน…
ฉันให้…ฉันให้แกไปฆ่าซ่งหวั่นถึงเมื่อไหร่กันหา?! ซ่งหวั่นถึงเป็นหลานสาวของฉัน…ฉัน…ฉันจะฆ่าเธอได้ยังไง! ฉันว่าทั้งๆที่ตัวของแกเองมีเจตนา
ร้าย ใน…ในเวลานี้กลับจะใส่…ใส่ร้ายป้ายสีฉัน…แ…แกตั้งใจจะทำอะไรกันแน่!”

ซ่งหรงก็พูดประณามเสียงสั่นว่า: “นั่น…นนะสิ! ชา….ชชิโมโตะ ซินจิ…แกแมร่งไว้อ้…ไผีประเทศญี่ปุ่น วิ่งมาปล่อยการวิพากษ์วิจารณ์
ที่เมืองจินหลิง เชื่อ…เชื่อหรือมั้ยว่ฉัน…ฉันจะฉีกปากเน่าๆของแกให้ขาด!”