ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 2233

บทที่ 2233

ภายใต้การสังเกตของฉินกาง เยเฉินเอากล่องไม้สองกส่อง ยืนไปด้านหน้าของเขา แล้วกล่าว “ประธานฉินครับ ด้านในนี้เป็นยาสองเม็ด

เป็นสินน้ำใจเล็กๆน้อยๆของผม ยาเม็ดด้านขวาปริมาตรมากขึ้นมาหน่อย สีดำสักหน่อย เป็นยาช่วยหัวใจที่เมื่อก่อนผมมอบให้ทุกคนครับ ส่วนด้าน
ซ้ายเมืดนี้ปริมาตรจะน้อยลงหน่อย เมืดยาจะมีสีจะสว่างขึ้นมาหน่อย เป็นยาอายุวัฒนะที่กลั่นใหม่ออกมาครั้งนี้ครับ”

ฉินกางตื่นเต้นสุดๆ กล่าวอย่างตัวสั่นว่า “อาจารย์…อาจารย์เยครับ ผมมีดีอะไร ทำาไมถึงคู่ควรที่ห่านจะให้ยาอายุวัฒนะที่ล้ำค่าขนาดนี้

ยา…ยา…ยาอายวัฒนะนี่ถ้าเอาไปประมูลขาย ขายได้น้อยหน่อยก็สองสามฟันล้าน มันช่าง มันช่างล้ำค่าจริงๆ….

แม้ฉินกางจะรอคอยยาอายุวัฒนะอย่างหาที่เปยบไม่ได้ แต่ในใจลึกๆของเขาก็รู้ดีมาก ว่าค่าของยาอายุวัฒนะนั้นสูงมากๆ สูงกว่าจากโสม
ชั้นตีที่อายสี่ร้อยปีตันนั้นที่ตนให้เย่เฉินอยู่มาก

ด้งนั้น ตอนที่เย่เฉินเอายาอายุวัฒนะออกมา ในใจลึกๆของฉินกาง ก็เริ่มถอดใจขึ้นมาเล็กน้อย

นี่ก็สะท้อนสันดานต้านในด้านหนึ่งของฉินกางออกมา

ถ้าเป็นคนที่ชอบเอาเปรียบผู้อื่น มีคนให้ของล้ำค่าขนาดนี้ ก็จะรับไรโดยไม่ลังเลใดๆ หลีกเสี่ยงอีกฝ่ายเปลี่ยนใจ

แต่ถ้ำเป็นคนที่ปฏิบัติกับคนอื่นเหมือนที่ปฏิบัติกับตัวเอง งั้นตอนที่เขาได้รับของจากคนอื่น ของที่ล้ำค่าความคิดแรกที่เกิดขึ้นในจิตใจเบื้อง
ลืก คือตนจะตอบแทนน้ำใจนี้ได้อย่างไร

ตระกูลฉินมีเงินมาก ทรัพย์สินรวมๆกัน ก็ระดับหมื่นล้าน

ทรัพย์สินส่วนใหญ่ล้วนเป็นอสังหาริมทรัพย์ อีกทั้งหุ้นของธุรกิจ เงินสดที่สามารถใช่จ่ายตามอัธยาศัยได้จริงๆ ความจริงก็มีแค่ไม่กี่ร้อยล้าน
เท่านั้น

ถ้าจะให้ฉินกางเอาเงินสดสองพันล้านไปซื้อยาอายุวัฒนะหนึ่งเมืด เขาก็จะรู้สึกว่ามีกำลังพอแต่ไม่มีกำลังใจ

ตอนนี้ เย่เฉินมอบยาที่แพงขนาดนี้ให้เขา ในใจของเขาอดที่กลั่วขึ้นมาไม่ได้

เย่เฉินเห็นเขาสับสน แล้ยังพร้อมด้วยความไม่สบายใจ จึงได้ยิ้มเบาๆ แส้วกล่าว “ประธานฉินครับ ยาอายุวัฒนะจะขายได้เท่าไหร่ ไมใช่สิ่ง
ที่คุณต้องสนใจครับ เพราะการที่ผมกลั่นยาอายุวัฒนะนี้ เดิมก็ไม่ได้ทำเพื่อหารายได้อยู่แล้ว”

“ตั้งแต่ช่วงนี้เป็นต้นมา ผมทยอยเอายาอายุวัฒนะออกมา แต่คุณก็รู้ สิ่งที่ขายได้จริงๆ มีเพียงเม็ดนั้นของหลี่ไท่หลาย ที่เหลือ ก็ให้เพื่อนโดย
พื้นฐานอยู่แล้ว หรือตอนที่เพื่อนเกิดปัญหาก็เอาออกมาช่วย”

เมื่อพูดถึงจุดนี้ เย่เฉินกล่าวต่อว่า “การกลั่นยาอายุวัฒนะ ตัวยาที่สำคัญที่สุดก็คือโสมม่วงชั้นเลิศที่อายุมากกว่าร้อยปี โสมม่วงชั้นเลิศต้น
นั้นที่ครั้งที่แล้วคุณให้เอเเวี่ยนเอามาให้ คุณภาพดีกว่าครั้งที่แล้วที่ผมประมูลได้ในงานประมูลอีกครับ ดังนั้น ผมจึงถือว่าคุณใช่โสมม่วงชั้นเลิศ
นั้นร่วมหุ้นด้วย”

เย่เฉินพูดจบ อดที่จะหัวเราะไม่ได้ แล้วกล่าวต่อว่า “ถ้าเป็นแบบนี้ คุณก็ถือเป็นหนึ่งในหันส่วนของยาอายุวัฒนะลือตนี้ครับ ตอนนี้ยาอายุ
วัฒนะเม็ดนี้ คือสิ่งตอบแหนจากการร่วมหุ้นของคุณ คุณยังมีเหตุผลอะไรที่จะไม่กล้ารับอีกหรอครับ?”

เมื่อฉินกางได้ยินดังนี้ ในใจลึกๆก็ชาบซึ้งสุดๆ

เขาเข้าใจดี ที่เเฉินพูดแบบนี้ เพื่อคำนึงถึงความรู้สึกของตัวเอง ให้ตนรับยาอายุวัฒนะเดนี้ไปอย่างสบายใจมากขึ้น

และ เขาก็ตระหนักได้ หลังจากที่เย่ฉินพูดจบแล้ว ในใจของตน ไม่สับสนเหมือนอย่างเมื่อกี๊แล้ว

แน่นอน เขาก็รู้ตี ว่ที่เย่เฉินพูดว่าตนร่วมหุ้น ก็เพราะให้เกียรติตนจึงได้พูดแบบนี้ ตให้โสมม่วงหนึ่งตัน ความจริงไม่ถึงขั้นร่วมหุ้นอะไรเลย
ต้องรู้ไว้ ราคาของโสมม่วงชั้นเลิศนี้ อยู่ที่ประมาณสี่ถึงห้าล้าน