ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 2465
บทที่ 2465
ตั้งแต่เกิดเรื่องจนถึงตอนนี้ ไม่ได้ออกจากบ้าน ไม่ได้เจอ ใครมานานแล้ว
เดิมที่เขาไม่เต็มใจออกไปข้างนอก เขาแทบไม่อยากออกจาก บ้านทั้งชีวิต แต่ได้ยินว่าวันนี้ มีคนมีฝีมือ บางทีเขาอาจจะช่วย รักษาอาการประหลาดของตัวให้หาย ความหวังผุดขึ้นในใจของ เขา
เมื่อเข้ามาในคฤหาสน์ ซูอานสั้นพาสองพี่น้องมาที่ห้องนั่งเล่น อู่ตงไห้รีบแนะนำให้ทุกคน “คุณท่านใหญ่ อาจารย์ไหม้ นี่อู๋ฉี ลูกชายคนเล็กของผม ส่วนข้างๆ คือ ซิน ลูกชายคนโตครับ!”
คุณท่าน ใหญ่ซูมองอย่างสนใจ
เพราะอู๋ฉีเป็นคนแปลกเหมือนชื่อ เพราะคลิปวิดีโอ โด่งดังไป ทั่ว ทําให้ชื่อเสียงของเขาไม่ได้น้อยไปกว่าดารา
อู๋ฉีโดนคุณท่านใหญ่ซูจ้องขนาดนี้ เขารู้สึกทำตัวไม่ถูก และ
ก้มหน้าอย่างไม่รู้ตัว
ขณะนั้น อู๋ตงไห่รีบพูดกับไหม้เฉิงซิน “อาจารย์ไหม้ คุณช่วยดู ลูกชายคนเล็กของผมหน่อยนะครับ ดูว่าเขาเป็นอะไรกันแน่”
ไหม้เฉิงซินเดินมาตรงหน้าอู่ เขายื่นมือไปแตะตรงหน้าผาก และหลังศีรษะของอู่ เขาสัมผัสอยู่ครู่หนึ่ง และก้มเก็บเงินทองแดงอีกครั้ง เขาพูดพึมพำเบาๆ จากนั้นโยนเงินทองแดงลง บนพื้น และจ้องตำแหน่งของเงินทองแดงเขม็ง
หลังผ่านไปครู่หนึ่ง เขาพูดว่า “คุณอู๋ ปัญหาของลูกชายท่าน
คงไม่ได้เกิดจากตัวเขา”
ซูเฉิงเฟิงที่อยู่ข้างๆ ถามขึ้น “ปัญหาไม่ได้เกิดจากตัวเขา งั้น หมายความว่า เกิดจากคนอื่นเหรอครับ”
“ใช่” ไหม้เฉิงซินพยักหน้า และพูดอย่างจริงจัง “ฉันสงสัยว่า ลูกชายของท่าน โดนคนสะกดจิตหรือควบคุมจิตใต้สำนึก
อู่ตงไห้ไม่แปลกใจกับข้อสรุปนี้สักนิด เพราะเขารู้การที่ ลูกชายกลายเป็นแบบนี้ เพราะเย่เฉิน
ขนาดราชาบู๊ทั้งแปดยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเยเฉิน แล้วลูกชาย อ่อนปวกเปียกของเขา จะทำอะไรได้
ดังนั้น เขาจึงรีบถาม “อาจารย์ไหม้ ในเมื่อคุณสามารถเห็น
ต้นตอของปัญหาได้ ไม่ทราบว่าคุณสามารถรักษาได้ไหม”
ไหม้เฉิงซินครุ่นคิด จากนั้นจึงพูดว่า “ฉันมีความรู้เรื่องการ สะกดจิต หรือควบคุมจิตใต้สำนึกอยู่บ้าง สามารถลองรักษา ลูกชายท่านได้ แต่ฉันไม่รับรองว่าจะรักษาหายหรือไม่
อู่ตงไห่รีบพูดว่า “ได้เลยครับ! ขอแค่คุณยอมรักษาดู กระผมก็ ซาบซึ้งใจมากแล้ว!”
พูดจบ เขาเห็นอู่ฉียืนนิ่งไม่พูดอะไร จึงพูด “ยังไม่รีบขอบคุณ อาจารย์ไหม้อีก!”
อู๋ฉีรีบโค้งขอบคุณ และพูดว่า “ขอบคุณ…ขอบคุณอาจารย์ ไหม้…”
ไหม้เฉิงซินพยักหน้าน้อยๆ เขาหยิบเชือกสีแดงเส้นหนึ่ง ออก มาจากกระเป๋าเสื้อ และหยิบเงินโบราณออกมาเหรียญหนึ่ง จาก นั้นจึงใช้เชือกสีแดงสอดเข้าไป
ต่อมา เขาใช้พลังในร่างกายผ่านปลายนิ้ว กดไปที่หน้าผาก
ของอู๋ฉี
ครั้งนี้ใช้แรงค่อนข้างมาก ทำให้รู้สึกวิงเวียน
หลังจากนั้นไหม้เฉิงซิน หยิบเงินโบราณที่ผูกเชือก แกว่งไปมา ตรงหน้าอู่ ขณะเดียวกันก็พูดว่า “มองเงินโบราณอันนี้ จากนี้ เป็นต้นไป ฉันถามอะไร นายต้องตอบ ห้ามโกหกฉันเด็ดขาด เข้าใจไหม
อู๋ฉีพยักหน้า “เข้าใจแล้ว…
ไหม้เฉิงซินถามเขาอีก “ขั้นตอนนี้นายตอบฉันมา อีกฝ่าย สะกดจิตหรือควบคุมจิตใต้สำนึกนายแบบไหน
อู๋พูดตะกุกตะกัก “เขา…เขาให้ผมต้องทาน…ทุกชั่วโมง… เขายังไม่ทันได้พูดจบ ไหม้เฉิงซินรีบพูดออกมาว่า “พอแล้ว นายไม่ต้องพูดคำสุดท้ายออกมา!”
พูดจบ เขาก็พูดอีกว่า “อู๋ฉี ตั้งแต่ตอนนี้ ไม่ว่าใครจะให้นาย ทำอะไร แอบใช้วิธีอะไรกับนาย นายต้องลืมมันให้หมด เข้าใจ หรือยัง”
พยักหน้าอย่างงุนงง และพูดติดๆ ขัดๆ “ผม…ผมเข้าใจแล้ว…”