ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 2646

บทที่ 2646

เนื่องจากเย่เฉินเป็นคนที่มีประสาทสัมผัสที่ไว หให้เสียงที่ดังขึ้น มันเหมือนเสียงยางยิดที่รัดจนแน่นและหลุดต่อหน้าต่อตาเขา
ดังนั้นเขาตระหนักได้ในทันที น่าจะเป็นชุดชั้นในของเฮ่อจือชิวมีปัญหาแน่นอน

เขาไม่เข้าใจจริงๆ”นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่? หรือว่าเสื้อผ้าที่ฉันซื้อให้เธอมีคุณภาพต่ำจนเกินไป?’

“แต่มันก็ไม่ควรเป็นอย่างนี้! ถึงเม้คุณภาพจะไม่ต้ เสื้อผ้าพวกนี้ก็คงมีแค่เส้นต้ายหลุด ทำไมมันถึงขาดออกจากกันละ?”

“หรือว่า…..”

ทันใดนั้นก็มีความเป็นไปไต้อย่างหนึ่งเกิดขึ้นในสมองของเย่เฉิน ทำให้เขาตกใจมากๆ!

เขามองเฮ่อจือซิโดยไม่รู้ตัว จู่ๆเขาก็พบว่า ร่างกายซ่วงบนที่มีส่นโค้งส่วนว้าวที่ถูกปิโดยซุตกระโปรง เขารู้สึกว่ามันนูนขึ้นมาทันที
“ฉันซื้อขนาดไซส์เลิกเกินไปเหรอ?!

เย่เฉินก๊ตระหนักได้ทันทีถึงปัญหาที่เกิดขึ้น

ชุดกระโปรงที่เขาซื้อ เป็นชุดที่สั่งชาระดับไฮเอนด์ และชุดนี้กิสามารถโชว์รูปร่างสัดส่วนได้ติมากๆ

ถ้าพูดกันตามตรง ถ้าสวมใส่ชุดนี้ สักษณะข้อดีและข้อเสียของรูปร่าง จะดูออกอย่างขัดเจน

ก่อนหน้านี้เห็นเฮ่อจือชิวสามใส่ชุดกระโปรงนี้ ก็ดูออกทันทีว่ารูปรางของเธอไม่ค่อยสมส่วนเซาไหร่ ไม่กล้พูดว่ารูปร่างของเธอเป็นไม่
กระดาน แต่ก็พูดได้ว่ารูปร่างของเธอไม่ต่างจากไม้กระดานเช่นก้น

แต่เมื่อดูตอนนี้ กัพบว่ารูปร่างของเธอก็อิ่มขึ้นมาทันที!

นี่หมายความว่า รูปร่างของเฮ่อจื่อซิวก็เซ็กซี่และอิ่มเหมือนกัน แต่ก่อนหน้านี้มันถูกซ่อนไว้ต่างหาก

และเมื่อบวกกับเสียงที่ดังขึ้นเมื่อสักค……

เย่เฉินก็เข้าใจได้ทันทีว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน

ในเวลานี้ เยเฉินรู้สึกอายมากๆอยู่ในใจ

เขาหวังดีก็เลยซื้อชุดชั้นในให้เธอ เดิมทีเขาคิดว่ามันจะสะดวกกับเธอ แล้วตอนนี้ละ?

ไม่เพียงทำให้เธอรู้สึกอึดอัดและเดือดร้อน ตอนนี้ยังเกิดเรื่องนาอายขึ้นอีก

หลังจากนี้ยังต้องไปทานอาหารร่วมกัน จะให้เฮ่อฉีอชิวไปในสภาพแบบนี้เหรอ?

เมื่อคิตถึงเรื่องนี้ เย่เฉินถอนหายใจและตอยู่ในใจ:”เห้อ! ตัวเองทำเรื่องผิดพลาต คงต้องหาวิธีช่วยเธอจริงๆ”

ดังนั้น เขาทำสิหนัาปกติและพูตว่า:”รถยนต์ของฉันจอตอยู่ด้านล่าง พวกเราไปที่ร้านอาหารก่อน ฉันยังมีธุระต้องไปจัตการ อาจจะต้อง
ใช้เวลาสิบนาที รบกวนคุณอาเฮ่อกับจือซิวรอฉันที่ร้านอาหารสักครู่”

เฮ่อหย่วนเจียงพูดตัวยรอยยิ้ม:”ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ถ้คุณมีธุระก็ไปจัดการเลย พอดีช่วงม่ายฉันก็ไม่มีตาบเรียนที่ต้องสอน ฉันไม่รีบ’
เช่อจือซิวที่อยู่ข้างๆ เนื่องจากตอนนี้เธอรู้สึกน่าอายมากๆ และในสมองก็คิดอยู่อย่างเตียวว่าต้องทำยังไงต่อจากนี้ ดังนั้นเธอก็เลยไม่
สนใจกับคำพูดของเม่เฉินเลย

ตอนนี้เธออยากจะหาเหตุผลสักข้อเพื่อขอตัวจากไปก่อน จากนั้นก็ไปซื้อซุดชั้นในที่เหมาะสมแล้วเปลี่ยนมันทันที

แต่เธอก็เปลี่ยนความคิดทันที”อนนี้ฉันพูดยังไงก็คงจากไปไม่ได้……พราะเกิดเรื่องน่อายบนร่างกายของเธอ ถ้าตอนที่นั่งรถแท้กซี่
หรือตอนซื้อของและถูกคนอื่นสังกตเห็นขึ้มา เธอคงต้องอายมากๆแน่นอน? เอ……ฉันคงต้องทานอาหารกับพ่อและเย่เฉินให้เสร็จก่อน เมื่อ
ทานอาหารเสร็จก็กลับไปที่บ้านกับพ่อทันที่ เมื่อถึงบ้านก็ใช้เข็มและเส้นต้ายเย็บตะขอที่หลุดก่อน จากนั้นค่อยออกไปซื้อซุดชั้นในตัวใหม่!”
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขารู้สึกอกสั่นขวัญแขวนและเดินอยู่ข้างหลังพวกเขาสองคน ในวลาเดียวกันก็ไม่สามารถควบคุมสายตาของตัวเอง เธอ
มองซ้ายมองขวาตลอด เพราะกลัวว่าจะถูกคนนสังเกตเห็นสิ่งผิดปกติบนร่างกายของเธอ

ยังตีที่เป็นตอนเที่ยง นักศึกษาและอาจารย์ในมหาลัยไปกินข้าวเที่ยงกันหมด ทำให้ระหว่างทางพวกเธอไม่เจอใครเลย

หลังจากขึ้นไปนั่งบนเบาะหลังของรถยนต์โรลส์รอยซ์แล้ว เฮ่อจือซิวก็รู้สึกโล่งใจทันที

ย่ฉินกำลังคิดอยู่ตลอดเวลาว่าจะชดเชยความผิดพลาดของตัวเองยังไง ดังนั้นในขณะที่เขาขับรถยนต์อยู่ เขาก็คอยสังเกตห้างสรรพ
สินค้าที่อยู่ระหว่างทาง เพื่อดูว่ามีร้านที่ขายชุดชั้นในหรือเปล่า และเดี่ยวเขาจะกลับมาซื้อชุดชั้นในตัวใหมให้เฮ่อจือซิว

เมื่อใกล้ถึงเทียนเซียงผู้ เขาก็เหันห้างสรรพสินค้าที่อยู่ข้างทาง และหนัาประตูห้างสรรพสินค้ามิป้ายโฆษณาขนาดใหญ่ และหนึ่งในนั้น
เป็นแบรนด์ยื่ห่อชุดชั้นในสตรี ทำให้เขารู้สึกโล่งอกทันที

และในเว วลานี้ เฮ่อจือชิวก็มองเนป้ายโฆษณาของห้งสรรพสินค้า เธออดไม่ได้ที่จะถอนหายใจอย่างเงียบๆ”เอ……ฉันอยากเป็นซูเปอร์
ฮีโรในภาพยนตร์มากๆ มีพลังวิเศษที่สามารถไปร้านคำต่างๆในชั่วพริบตา ซื้อชุดชั้นในที่เหมาะสมกับตัวเอง เปลี่ยนชุดชั้นในเสร็จและกลับมาใน
ชั่วพริบตา……