ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 2695
บทที่ 2695
ไม่กี่นาทีต่อมา เซียวชูหนต้มเส้นเสร็จ เอาออกมาผ่านน้ำเย็นอย่างรวดเร็ว แล้วใส่ลงในชามและราดด้วยซอสเคี่ยวหมูทอดดอกหอมที่ตัวเอง
ทำ แล้ววางพร้อมกับตะเกียบตรงหน้าเย่เฉิน แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม:”ที่รัก รีบชิมฝีมือของฉันสิ!”
เย่เฉินดมกลิ่นแรงๆ และอุทานว่า:”มันหอมมาก ต้องอร่อยมากแน่!”
พูดเสร็จก็ชิมดูทันที
รสชาตินี้ไม่ทำให้เย่เฉินผิดหวังจริงๆ
รสชาติของหมูทอดดอกหอมนั้นดีมาก ดอกหอ สดมาก ควบคุมความร้นได้ดี รสชาติจึงดีเยี่ยม เซียวจูหรันห่นหมูสามชั้นเป็นหั่นเต๋า ผัดใน
หม้อให้มีกลิ่นหอมของเนื้อเข้มข้น ผสมกับกลิ่นดั้งเดิมของดอกหอม น่ากินมาก
ยิ่งกว่านั้นเส้นสุกพอดี ความนิ่มก็เหมาะมาก มองแวบแรกก็รู้ว่าเอาไปลวก แล้วผ่านน้ำเย็นอย่างแม่นยำมาก ดังนั้นเส้นก๋วยเตี๋ยวจึงทั้งหอมทั้ง
หนึบ
เย่เฉินอดไม่ได้ที่จะชมขณะที่กิน.”ที่รัก ก๋วยเตี๋ยวที่คุณทำมันยอดเยี่ยมมาก! ทำไมเมื่อก่อนถึงไม่รู้ว่าคุณมีฝีมือดีขนาดนี้เลย!”
เซียวชูหร้นพูดด้วยความละอาย:”เมื่อก่อนคุณเป็นคนทำอาหาร และฉันไม่ค่อยได้เข้าครัวเลย ในเมื่อคุณชอบ ต่อไปจะหาโอกาสทำให้คุณกิน
บ่อย ๆ !”
เย่เฉินพยักหน้าเบา ๆ และยิ้ม:”เยี่ยมเลย! แต่ว่าที่รัก คุณก็อย่ายุ่งกับการทำอาหารมากเกินไป โครงการทางด้านตี้หากรุ๊ปมันยุ่งมากไม่ใช่เห
รอ? สนใจงานของคุณก่อนดีกว่า”
เซียวชูหรันรีบพูดว่า:”ฉันจะจัดการให้ดีเอง คุณสบายใจเถอะ!”
พูดจบ ก็พูดอีกว่า”คุณรีบกินสิ ถ้าไม่พอ ในหม้อยังมีอีกนะ”
“โอเค!”
เย่เฉินกินก๋วยเตี๋ยวสองชามใหญ่ เช็ดปาก แล้วพูดด้วยสีหน้าพึงพอใจ:”บะหมี่ที่ภรรยาฉันทำนั้น อร่อยที่สุดที่ฉันเคยกินมาจริงๆ!”
เซียวชูหรันยิ้มหวานอย่างพอใจ และพูดว่า:”ครั้งหน้าฉันจะทำซอสเคี่ยวอื่น ๆ ให้คุณทาน!”
เย่เฉินยิ้มพูดว่า”งั้นก็ดีสิ”
ขณะที่เขาพูดอยู่ จู่ๆ กริ่งประตูก็ดังขึ้น
หม่าหลันรู้ตัวก่อน และพูดอย่างตื่นเต้นว่า:”โอ้! ผู้จัดการทั่วไปเฉินมาให้บัตรวีไอพีแล้วแน่นอน ฉันไปเปิดประตูล่ะ!”
พูดจบ ก็วิ่งออกไปแล้ว
เย่เฉินลุกขึ้นและพูดว่า:”ฉันก็ออกไปดูเช่นกัน”คลิปหลุด
เซียวชูหรันพูดกับเซียวฉางควนว่า:”พ่อคะ มีแขกมาที่บ้าน เราไปที่ทักทายที่ห้องนับแขกกัน”
“ดี”เซียวฉางควนก็ยากรู้จักเฉินจี่อข่ายเช่นกัน ดังนั้นจึงรีบเดินตามหลังเย่เฉินออกไป
ทันทีที่ทั้งสามมาถึงห้องรับแขก หม่าหลันก็เปิดประตูแล้ว เฉินจื่อข่ายก็เข้ามาตามที่คาดไว้
ทันใดนั้นเฉินจี๋อข่ายก็พูดอย่างสุภาพว่า:”สวัสดีครับ คุณผู้หญิงหม่า ผมชื่อเฉินจี่อข่ายจากป้ายจินฮ่านกง”
หม่าหลันตื่นเต้นมาก จึงรีบเขยิบ ทำท่าทางเชิญชวน และพูดด้วยรอยยิ้ม:”โอ้ ผู้จัดการทั่วไปเฉิน เข้ามาค่ะ เชิญเข้ามาค่ะ!”
เฉินจี่อข่ายรีบพูดว่า:”ถ้าอย่างนั้นผมขอรบกวนคุณผู้หญิงหม่านะครับ”
พูดไป ทันทีที่ก้าวเข้ามา ก็เห็นเย่เฉินเดินมา ดังนั้นเขาจึงพูดอย่างเคารพว่า:”อาจารย์เย่!”
เย่เฉินพยักหน้าเล็กน้อยและพูดว่า”ขอโทษที่ต้องรบกวนให้คุณมานะครับ”
เฉินจี๋อข่ายรู้สึกปลื้มปีติและพูดว่า:”คุณพูดอะไรกัน อย่าเกรงใจกับฉันเด็ดขาด”
พูดไป เขารีบหยิบซองจดหมายระดับสูงที่ปรับแต่งเองจากป้ายจินฮ่านกงสองใบออกจากกระเป๋าของเขา แล้วยื่นให้เย่เฉิน และพูดด้วยความ
คารพ:”อาจารย์เย่ นี่คือบัตร VIP SPA ไม่จำกัดจำนวน 2 ใบของป่ายจินฮานกง ซึ่งเป็นของชิ้นเล็กๆให้คุณผู้หญิงหม่า!”