ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 2714 ทำลายภาพลักษณ์เอง
บทที่ 2714 ทำลายภาพลักษณ์เอง
เฮลิคอปเตอร์ลงจอดบนพื้นผิวที่แข็งราวกับน้ำแข็ง เหออิงซิ่วผลักประตูและกระโดดลงไปโดยไม่รอให้เครื่องบินหยุด หลังจากบอกลานักบิน
เธอก็รีบไปที่บ้านของเธอที่อยู่ห่างออกไป 1.5 กิโลเมตร
ในเวลานี้ หลายคนในตระกูลเหอได้ตื่นแต่เช้าแล้ว
นิสัยการดำรงชีวิตของตระกูลเหอค่อนข้างแตกต่างจากสังคมสมัยใหม่อยู่เสมอ ตรงกันข้าม มีความคล้ายคลึงกันมากกับสมัยโบราณ
ตัวอย่างเช่น ตระกูลเหอไม่ค่อยพึ่งพาเทคโนโลยีสมัยใหม่ในพฤติกรรมการใช้ชีวิต ยกเว้น สิ่งจำเป็น เช่น โทรศัพท์ ตระกูลเหอส่วนใหญ่ไม่
ค่อยพึ่งพาโทรศัพท์ คอมพิวเตอร์ และอินเทอร์เน็ต
คนรุ่นตั้งแต่สิบแปดถึงห้าสิบปีเป็นแกนนำของตระกูลเหอ ทั้งชายและหญิง ตราบใดที่พวกเขาอยู่ในตระกูล ล้วนยุ่งอยู่กับการฝึกศิลปะการ
ต่อสู้ ไม่ว่าฤดูใบไม้ผลิ ฤดูร้อน ฤดูใบไม้ร่วง และฤดูหนาว ตราบใดที่ไก่ข้นทุกคนจะลุกขึ้นในอีก15นาที และเริ่มฝึกซ้อม
หากไม่มีสถานการณ์พิเศษ พวกเขามักจะนอนหลับประมาณหกชั่วโมง และส่วนใหญ่จะใช้เวลาออกกำลังกาย
ผู้สูงอายุคนอื่นๆที่เลิกฝึกแล้ว รวมถึงผู้หญิงที่แต่งเขาม่ ก็ตื่นแต่เช้าเพื่อทำงานบ้าน ทำให้ทั้งครอบครัวมีระเบียบ
แม้ว่าวันนี้ตระกูลเหอจะตื่นแต่เช้า แต่ก็ไม่มีภาพเด็กและวัยกลางคนฝึกชื่กง ทุกคนต่างยุ่งกับการจัดกระเป๋าและ ทำงานบ้าน คราวนี้ตระกูล
กำลังอพยพ และแม้แต่ผู้สูงอายุในตระกูลก็ต้องไปกับเขา ดังนี้เป็นเวลานานในอนาคต คฤหาสน์ทุกหลังในที่แห่งนี้จะต้องอยู่ในสภาพกึ่งพังยับเยิน
ไม่มีใครจัดการ ดังนั้นต้องจัดการให้เรียบร้อยก่อนจากไป
เหอหงเซิ่งผู้นำของตระกูลเหอ แต่งกายแต่เช้าตรู่ เขาสวมชุดคอจีนที่เรียบร้อยที่สุด ผมหงอกหวีขึ้นไปด้านหลัง และเคราสีเทาของเขาก็จงใจ
ตกแต่งนิดหน่อย แม้ว่าเขาจะอายุจะ80กว่าแล้ว แต่สไตล์ยังไม่ลดทอนเหมือนเดิม
เหอหงเซิ่ง เดินไปตามลานหน้าบ้านและสวนหลังบ้านของตระกูลเหอเพียงลำพัง เมื่อมองดูคฤหาสน์อายุนับร้อยปี เขาก็อดเสียดายไม่ได้
เขาไม่ใช่คนโลภเงินสิ่งล่อใจเพียงอย่างเดียวสำหรับเงิน 2 พันล้านหยวนที่ตอบตกลงกับตระกูลซู คือการนำตระกูลเหอไปสู่ระดับต่อไป
แต่ว่า ในใจเขาก็ยังชัดเจนมากกว่า ตัวเองเป็นคนแก่แล้ว แม้ว่าเขาจะฝึกศิลปะการต่อสู้มาตลอดชีวิต อยากอยู่ถึง100ปี ก็ต้องดูความ
โปรดปรานของพระเจ้าหาก
ดังนั้น คิดแล้วคิดอีก ก็ยังมีเวลาอีกไม่เกินยี่สิบปี
สำหรับเขา เงินเป็นสิ่งที่อยู่นอกร่างกายของเขามานานแล้ว และเขาไม่สนใจชีวิตวัตถุที่มั่งคั่ง หากเขาทิ้งแผนในอนาคตของตระกูลเขา เขา
หวังว่าจะสามารถอยู่ในเมืองโม่เฉิงได้อย่างสบายใจจนถึงตาย
ไม่ใช่เรื่องที่สบายใจสำหรับเขา ที่จะพาตระกูลไปต่อสู้ทางใต้ในวัยแปดสิบ
เพียงแต่ว่ามีหลายๆ อย่างเขาเองก็ช่วยไม่ได้ ดังนั้นครั้งนี้ถือว่าเป็นการใช้ชีวิตสุดท้ายที่เหลืออยู่ก่อนจากไป และเขาก็เตรียมใจไม่กลับมา
ก่อนจะตายอยู่แล้ว
นี่ไม่ใช่ว่าเหอหงเซึ่งเป็นคนหน้าซื่อใจคดและมองโลกในแง่ร้าย แต่เขาคิดเรื่องนี้อยู่ในใจแล้ว
เหตุใดที่คุณท่านใหญ่ซูให้ซูอานสุ้นมาหาเขาในเวลานี้ และเสนอเงื่อนไขความร่วมมือที่ดีเช่นนี้ ความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียวคือตอนนี้
ตระกูลซู กำลังเผชิญกับศัตรูที่แข็งแกร่ง และต้องการบังคับตระกูลเหอมาเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งของตระกูลซู
ดังนั้นแม้ว่าข้อมูลของสองพันล้านนี้จะมีขนาดใหญ่ แต่จะเอาเงินนี้ก็ไม่ง่ายอย่างแน่นอน
บางทีอาจจะมีความทุกข์ยากมากมายรอตระกูลเหอในอนาคตแน่นอน
ในเวลานี้เขาไม่รู้ว่าเขาถูกหรือผิดที่พาตระกูลเหอไปทางใต้
เมื่อเขารู้สึกเศร้าใจ เสียงฝีเท้าที่คุ้นเคยก็ดังขึ้นมาเรื่อยๆ
เขายังไม่หันหลังกลับ ก็เดาได้แล้วว่าคงจะเป็นลูกสาวของเขาเหออิงซิ่วแน่ๆ
แต่ว่า ก่อนจะหันกลับมา เขาอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วอีกครั้ง
คิดในใจว่า:”ถึงแม้ความแข็งแกร่งของอิงซิ้วจะใช้ได้ แต่การควบคุมร่างกาย และลมหายใจไม่ได้ดีนัก! จากความรู้สึก ความแข็งแกร่งของ
บุคคลนี้น่าจะสูงกว่าระดับของอิงซิ่วมากกว่าหนึ่งระดับ!”
“คนๆนี้. คือใครกัน?”