ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 2907
หลังจากที่เฉินจื๋อข่ายใช้เวลาอันรวดเร็วที่สุดในการแก้ไขปัญหาทุกอย่างแล้ว จึงรีบโทรหาเย่เฉินทันที ในเวลานี้ เย่เฉินเพิ่งจะขับรถออกมาจากศูนย์กีฬาโอลิมปิกได้ไม่ไกล
หลังรับโทรศัพท์ เฉินจื๋อข่ายจึงพูดกับเย่เฉิน: “คุณชาย เมื่อกี้มีคนตรวจสอบข้อมูลของรถคันนั้นของภรรยาคุณในระบบข้อมูลการจราจร”
เย่เฉินขมวดคิ้ว เอ่ยถามว่า: “ใครเป็นคนตรวจสอบ?”
เฉินจื๋อข่ายรีบตอบ: “พนักงานจัดการระดับกลางคนหนึ่งในหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง”
จากนั้น เขาก็รายงานกระบวนการของเรื่องให้เย่เฉินฟัง
เย่เฉินได้ฟังแล้ว จึงเอ่ยขึ้น: “เหล่าเฉิน เรื่องนี้นายทำได้ดีมาก เตรียมพร้อมล่วงหน้าก่อนจะเกิดเรื่อง”
“นี่เป็นหน้าที่ของผมอยู่แล้ว”
เย่เฉินถามอีกว่า: “นายได้ตรวจสอบย้อนกลับหรือเปล่า ว่าใครเป็นคนต้องการตรวจสอบทะเบียนรถของเมียฉันกันแน่?”
เฉินจื๋อข่ายรีบเอ่ย: “ข้อมูลที่ได้จากการตรวจสอบย้อนกลับ ก็คือเพื่อนร่วมชั้นเก่าคนหนึ่งในเย่นจิงของคนนั้น ตำแหน่งของฝ่ายนั่นคือธุรกิจภายใต้ชื่อของตระกูลซู”
“ตระกูลซู?” ทันใดนั้นเย่เฉินก็รับรู้อะไรได้ จึงเอ่ยว่า: “งั้นฉันคิดว่าคนที่ต้องการสืบเรื่องฉัน น่าจะเป็นซูจือเฟยแห่งตระกูลซูแล้วละ ตอนฉันเพิ่งขับรถส่งหนานหนานไปส่งยังสนามกีฬาคอนเสิร์ต คาดว่าเขาน่าจะเห็นเข้าพอดี”
เฉินจื๋อข่ายเอ่ย: “ปัดโธ่เอ๊ย ไอ้เวรจะไลตระกูลซูคนนี้ มีความคิดไม่ซื่อกับคุณกู้มาตลอด ฉันได้ยินมาว่าวันนี้เขาจัดขบวนรถหรูไปรับคุณกู้ที่สนามบินด้วย แต่สุดท้ายก็แห้ว”
เอ่ยจบ เฉินจื๋อข่ายก็เอ่ยขึ้นอีก: “คุณชาย ซูจือเฟยคนนี้น่าจะจับจ้องคุณเข้าแล้ว ตอนนี้เขาต้องการจะตรวจสอบทะเบียนรถของคุณ จะต้องเป็นเพราะคุณแน่นอน แม้ว่าจินหลิงจะไม่ใช่อาณาเขตของตระกูลซู แต่ถ้าตระกูลซูต้องการละก็ ก็สามารถหาเส้นสายในเย่นจิงได้โดยสิ้นเชิง ผมเดาว่าอีกไม่นาน เขาก็จะตามหาคุณจนเจอได้แน่! คุณจะต้องเตรียมรับมือด้วยนะครับ!”
“อืม…” เย่เฉินเอ่ยด้วยสีหน้าที่เย็นชาเล็กน้อย: “ซูจือเฟยน่าจะยังไม่เคยเห็นหน้าฉัน แต่ในเมื่อเขารนหาเรื่องถึงที่ เรื่องนี้จะต้องชิงลงมือก่อนแล้วละ!”
สิ้นเสียง เย่เฉินก็เอ่ยขึ้นอีก: “พรุ่งนี้ตอนเย็นฉันจะต้องไปร่วมงานคอนเสิร์ตหนานหนาน ถ้าไม่ลงมือกับซูจือเฟยก่อน ถึงเวลานั้นในสถานที่จัดคอนเสิร์ตจะต้องหลีกเลี่ยงการเจอหน้าเขาไม่ได้แน่ เพราะงั้นถือโอกาสก่อนถึงวันงานคอนเสิร์ต จัดการปัญหานี้ซะ!”
เฉินจื๋อข่ายรีบเอ่ยถามทันที: “คุณชาย คุณมีแผนการอะไร?”
เย่เฉินยิ้มเย็นชา เอ่ยว่า: “เอาแบบนี้ นายให้คนคนนั้นรายงานข่าวปลอมให้กับซูจือเฟยก่อน รายละเอียดข้อมูลบอกไปตามที่ฉันบอก…”
สิ้นเสียง เย่เฉินก็บอกแผนการของตัวเองให้เฉินจื๋อข่ายฟังอย่างละเอียด บอกให้เขาปฏิบัติตามที่เขาบอกอย่างเคร่งครัด
เย่เฉินชัดเจนดีว่า ตอนนั้นตัวเองอยู่ที่ประเทศญี่ปุ่นเคยช่วยเหลือซูจือหยูและซูจือเฟย เพราะฉะนั้นถ้าหากได้เผชิญหน้ากับซูจือเฟยจริงๆ เขาจะต้องจำตนได้แน่นอน
ดังนั้น แทนที่จะรอให้พรุ่งนี้เขาจำตนได้ในงานคอนเสิร์ต ไม่สู้ชิงลงมือจัดการเขาก่อน
เดิมที ตนไม่ได้ต้องการที่จะลงมือกับเขาแต่อย่างใด ถึงอย่างไรทุกคนล้วนมีสิทธิ์ในการไขว่คว้าคนรักที่ตัวเองถูกใจ ตนไม่สามารถที่จะลงมือกับเขาเพียงเพราะเขาชอบกู้ชิวอี๋ ถึงอย่างไรเขาก็ไม่ได้อวดเบ่งโอหังเหมือนกับจงเทียนหยู่ ที่ได้ใจจนคิดว่าตัวเองเหนือกว่าผู้อื่นเช่นนั้น
ทว่าสถานการณ์ครั้งนี้ไม่เหมือนกัน
ซูจือเฟยผู้นี้ มีความกล้าถึงขั้นให้คนไปตรวจสอบทะเบียนรถของภรรยาตัวเองเช่นนี้!
เพียงแค่การกระทำนี้ของเขา ก็เห็นได้ชัดแล้วว่าเล่นเลยเถิดเกินไป!
ในเมื่อเขาทำเกินไป เช่นนั้นก็อย่าโทษที่ตนจะไม่เกรงใจก็แล้วกัน!